Boekverslag : Claude Gutman - Het Lege Huis
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1388 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1388 woorden.
Opdrachten bij het boek: “Het lege huis”
A. Bespreekopdracht
De gehate joden: dit boek heeft veel te maken met dit onderwerp. Eerst wordt op hun identiteitskaart een grote stempel gezet waarop verklaard wordt dat ze jood zijn. Later worden zelfs enkele dingen verboden voor joden: ze mogen niet meer naar de cinema, ze mogen niet meer vooraan de tram zitten, enzovoort. Later worden zelfs alle joden naar concentratiekampen gestuurd. Gelukkig weet David daaraan te ontsnappen.
De pijnlijke belofte: wanneer David een nacht doorbrengt bij Claire, wordt het jodentehuis overvallen door de Duitsers. Al zijn Joodse vrienden en vriendinnen moesten mee met de Duitsers. David wordt dus gelukkig niet opgenomen. Daarna besluit hij uit verdriet een boek te schrijven over alles wat hij meegemaakt heeft. Dit alles doet hij voor het geval dat zijn ouders zullen terugkomen en zo schrijft hij al deze erge gebeurtenissen op. Soms heeft David ook pijnlijke momenten omdat hij moeite heeft om passages op te schrijven die hij heel erg vindt vb.: zijn ouders worden opgepakt en hij heeft ze nooit meer teruggezien.
Joodse tranen: David is nog zo jong en hij heeft al veel erge dingen meegemaakt. Als hij aan zijn ouders denkt, moet hij veel huilen. Joden werden ook niet gewaardeerd in die tijd, zo wil ik benadrukken: joodse tranen worden niet gewaardeerd, ook al heeft David zoveel verdriet en moeilijke momenten in zijn leven.
B. Schrijfopdracht
Hoe kwam het dat je vader zijn vorige vrouw en kinderen verloor?
Op een nacht, in het dorp waar mijn vader vroeger woonde, werd hun dorp ingenomen door de Polen. Ze vielen zijn huis binnen en ze hebben mijn vaders vroegere vrouw en drie kinderen eigenhandig de keel overgesneden.
Wat wou je vader je eigenlijk per se duidelijk maken?
Hij wou me duidelijk maken dat je fier moest zijn dat je een echte Fransman was. Hij vertelde me het bijna 1000 keer terwijl mijn moeder soms tegenpruttelde, want ze dacht dat ik daar nog veel te jong voor was.
Dacht je vader eigenlijk echt dat jullie veilig waren door in Parijs te blijven wanneer de Duitsers de stad binnenvielen?
Ja, daar was hij echt zeker van en niemand kon hem ooit nog overtuigen. Hij wou zelfs niet vertrekken wanneer hij zag dat al de andere mensen vluchtten. Hij zei alleen maar dat het lafaards waren omdat ze hun eigen vaderland verraadden.
Heb je nog je ouders gezien toen de Duitsers hen kwamen ophalen omdat ze joods waren?
Ja, dat moment was erg pijnlijk voor mij. Ik heb mijn ouders nog alle twee gezien en zij mij ook. Gelukkig dat mevrouw Bianchotti me stevig vasthield en haar hand voor mijn mond hield zodat ik niet kon roepen.
Waar moest je later naartoe omdat je ook joods was en de Duitsers je niet zouden oppakken?
Mevrouw Bianchotti had alles geregeld voor mij. Ik moest naar een klooster waarbij ook een school was. Ik heb me daar helemaal niet geamuseerd. Integendeel, ik heb daar nog meer verdriet gehad, ik moest iedere keer aan mijn ouders denken. Op een keer was ik het zo beu, dat ik mijn gele ster uitgehaald had en vlak voor de eucharistieviering hem aan iedereen getoond heb. Dat was een hele opluchting voor mij, want dan kon ik weer helemaal mezelf zijn, David zijn.
Was dat dan niet irriterend voor je dat je iedere week naar een christelijke viering moest terwijl jijzelf Joods was?
Ja, zeker. Ze vertelden daar dat joden slecht waren, dat ze niet te betrouwen waren. Ik moest me vaak inhouden om niet te huilen.
Wie had je het liefst in het jodentehuis?
Dat kan ik helemaal niet zeggen. Ze waren allemaal zo leuk, voor mij waren het allemaal familieleden. Vooral het kleine meisje Perla vond ik echt aardig. En dan nog Lonia, vanaf het eerste moment kon ik al goed met haar opschieten.
Was je gelukkiger toen je joodse vrienden had?
Jazeker, ik kon toen weer helemaal mezelf zijn. Ik moest niet meer vrezen dat ze zouden ontdekken dat ik joods was, want ze waren het zelf. Mijn naam was terug David en niet meer Daniel.
Waarom was jij ook gekwetst toen Lonia Maurice beschuldigde omdat hij verliefd was geworden op Hanna?
Ik was namelijk ook verliefd geworden. Op Claire. Ik heb ze voor het eerst ontmoet in de pianolessen. Ze was zo prachtig, … Ik had zelfs een doos staan achteraan het park met al haar liefdesbrieven in. Ik verstopte ze daar omdat niemand ze ooit zou kunnen vinden.
Waarom voelde je je verplicht om al die erge, enge gebeurtenissen op te schrijven in een schrift.
Ik wou al deze enge gebeurtenissen opschrijven voor het geval mijn ouders zouden terugkeren. Ze zouden dan alles kunnen lezen wat ik meegemaakt had zodat ik het hen niet meer zou moeten vertellen.
Hoe voelde je je wanneer alle bewoners van het jodentehuis opgepakt werden door de Duitsers?
Ik voelde me net een grote lafaard. Ik was zo graag bij hen gebleven, dan was ik geen lafaard meer. Het plotseling afscheid nemen viel ook erg zwaar. Het was ook al mijn tweede grote afscheid in mijn leven.
C. (Onder)zoeksopdracht
gedicht:
'Markt voor Joden' van Anneke Verheul
Wie weet, viel zonlicht op het plein
En kleurde het laatste herfstblad rood-
toen men het Joodse kind verbood
kind te zijn met anderen.
Door rassenhaat en naziwet,
die ied’re norm met laarzen trad
en ‘t leven hier vergiftigd had-
voor altijd buiten spel gezet
En, wat ten hemel schreiend was
de aarde draaide om haar as.
En dan beveelt het gruwelijk brein
een ghetto op het speelterrein
Een Markt voor Joden gaat hier open
Tot gele ster gedegradeerd
en dagelijks meer geïsoleerd
mag “ster” alleen bij “sterren” kopen
En wat zo diep beschamend was
de wereld draaide om haar as
Weer spelen kind’ren op het plein
In blauwe en bruine ogen
staan tintelende kleurenbogen
om ‘t uitgelaten samenzijn;
hun buit’lende belevenis
die ‘t voorspel van de toekomst is.
Een opgewonden muzikant
slaat dromen uit zijn blikken trommel
Een vliegenier stijgt op zijn schommel
hoog boven huizen, zee en land.
Trots onder haar gevouwen krant,
in wit gordijn van waardigheid,
neemt klein bruine majesteit
haar blonde koning bij de hand.....
De kinderen, die zijn omgekomen
staan - als een teken - aan de wand
Dit gedicht heeft heel veel gemeen met het verhaal. De joden, hier joodse kinderen, worden ook verbannen van de gewone wereld. David kan ook niet meer naar een gewone school gaan. Bijna alles komt op den duur verboden voor joden. Als je jood bent, moet je naar de joodse markt, niet naar de gewone markt. Als je jood bent, moet je een gele ster dragen, zodat iedereen kan zien dat jij jood bent, dat jij niet tot hun samenleving behoort, dat jij in hun ogen een rondlopend schandaal bent.
songtekst:
Hey Jude
Writer, lead vocal: Paul McCartney
Hey Jude, don't make it bad.
Take a sad song and make it better.
Remember to let her into your heart,
Then you can start to make it better.
Hey Jude, don't be afraid.
You were made to go out and get her.
The minute you let her under your skin,
Then you begin to make it better.
And anytime you feel the pain, hey Jude, refrain,
Don't carry the world upon your shoulders.
For well you know that it's a fool who plays it cool
By making his world a little colder.
Da da da da da da, da da da, hey Jude...
Hey Jude, don't let me down.
You have found her, now go and get her.
Remember to let her into your heart,
Then you can start to make it better.
So let it out and let it in, hey Jude, begin,
You're waiting for someone to perform with.
And don't you know that it's just you, hey Jude, you'll do,
The movement you need is on your shoulder.
Da da da da da da, da da da, hey Jude...
Hey Jude, don't make it bad.
Take a sad song and make it better.
Remember to let her under your skin,
Then you'll begin to make it
Better better better better better better, oh.
Da da da da da da, da da da, hey Jude...
Dit lied associeert goed met het boek. Het gaat over een jood die verliefd is, maar hij is bang om te vertellen aan het niet-joodse meisje dat hij verliefd op haar is. Maar de zangers, de Beatles, willen zeggen dat hij daar niet bang voor moet zijn. Er is maar één verschil in het boek. David durft het te vertellen en hoopt dat Claire, het meisje waarop hij verliefd is, daar niet voor zal afschrikken en hij hoopt ook dat ze zijn vriendin wil zijn.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen