Boekverslag : Willem Elsschot - Lijmen/het Been
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 623 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 623 woorden.
Lijmen:
Een man, Laarman ontmoet een oude kennis in een café. Laarman blijkt een zakenman te zijn geworden terwijl hij vroeger een idealist was. Laarmans nodigt de man bij hem thuis uit en vertelt zijn verhaal.
Het begint 10 jaar geleden. Laarmans ontmoet in een café een man, Boorman, die hem een baan aanbiedt als secretaris van het Algemeen Wereldtijdschrift voor Financiën, Handel, Nijverheid, Kunsten en Wetenschappen. Hij zal dan veel meer verdienen dan dat hij nu doet. Hij vertelt dat het tijdschrift 250000 lezers heeft, maar wie wordt niet duidelijk. Bovendien moet Laarmans zijn naam laten veranderen in Teixeira de Mattos.
Boorman hoort dat zijn schoonzus overleden is en zijn vrouw wil dat zij in Brussel begraven wordt. Daarom wordt het lichaam door een auto, de Korthals XV vervoerd. Bij aankomst ontdekt Boorman dat deze auto ook gebruikt wordt als ziekenauto, wat verboden is. Hij chanteert Korthals met dit gegeven, door hem twintigduizend exemplaren van het Wereldtijdschrift te laten kopen.
De volgende dag komt er op het kantoor, een aantal kamers, waardoor het lijkt dat het wat is, een klant. Omdat Laarmans de deur van de redactie open heeft laten staan ziet de klant dat het bedrog is, waardoor hij ziet dat het niets is. Boorman is woedend en neemt Laarmans mee naar de volgende klant om hem de 'lijm'-techniek aan te leren. Ze komen bij de firma Lauwereyssen, een smederij, een familiebedrijf van broer en zus.
De vrouw vertelt uitvoerig over haar gezwollen been. Boorman schrijft over dit bedrijf een artikel en komt de volgende dat terug met een fotograaf. Laarmans leest het artikel voor, en Boorman weet haar zover te krijgen dat ze honderdduizend exemplaren kopen. Haar broer wil de bestelling annuleren, maar dat lukt niet. Als ze worden gebracht worden ze niet aangenomen, maar een dag later worden ze om 7 uur 's ochtends afgeleverd. Laarmans moet het geld in termijnen incasseren.
Hij wil de laatste termijn aan mevr. Lauwereyssen schenken, maar dat wil ze niet. Inmiddels handelt Boorman in hoestpillen en heeft Laarmans al 10 jaar de leiding over het Wereldtijdschrift. Hij biedt de ik-figuur aan om zijn secretaris te worden, maar daarop gaat deze weg.
Het Been
In het Been komt de de man opnieuw Laarmans tegen. Hij is nu werknemer bij The General Marine and Shipbuilding Company. Dan vertelt Laarmans wat hem de laatste jaren is overkomen. Als hij Boorman ontmoet is diens vrouw overleden.
Hij praat hier met Laarmans uitvoerig over. Wanneer ze samen over straat lopen loopt Boorman een vrouw omver. Het blijkt mevrouw Lauwereyssen te zijn. Boorman denkt na, want hij ziet dat ze een houten been heeft. Hij vraagt zich af of hij daar medeschuldig aan is, en hij komt niet van het schuldgevoel af.
Een vriend van Boorman adviseert Boorman een schadevergoeding te betalen. Ze gaan naar de vrouw toe en bieden het geld aan. Ze wil het echter niet aannemen, zelfs met een deurwaarder niet. Boorman spant zelfs een rechtzaak aan om haar te dwingen het aan te nemen.
Ze neemt het echter nog steeds niet aan. Als Boorman erachter komt dat de firma Lauwereyssen verkocht wordt, wil Boorman het oud papier kopen wat daar nog steeds ligt, de 90000 Wereldtijdschriften. Hij biedt hiervoor precies de prijs aan die hij nog moest betalen.
Hij wordt alleen van de veiling verwijderd omdat hij een absurd hoog bedrag aanbiedt. Hij wordt per ziekenauto (met de Korthals XIV) vervoerd naar een hospitaal voor geestelijk zieken. Zijn neef Jan slaagt erin hem eruit te krijgen. Hij blijkt mevrouw Lauwereyssen goed te kennen en hij haalt haar over het geld in ontvangst te nemen.
Omdat Boorman zo zwak was wil Laarmans ermee stoppen. Daarom gaat hij dus bij dat andere bedrijf werken. Boorman gaat verder met het wereldtijdschrift.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen