Boekverslag : Gijs Wanders - Gedwongen Verzet
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2307 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2307 woorden.
Uitgever: Lemniscaat
Jaar van uitgave: 1995
Samenvatting van de inhoud:
Het verhaal gaat over Thomas. Hij woont op een koffieplantage. Thomas woont bij zijn vader, die eigenaar/baas is van de plantage, en zijn stiefmoeder. In huis hebben ze een dienstmeisje, Carmen. Zijn moeder is al jaren dood.
Op de plantage werken indianen. Leider van de finca’s is Navarro. Hij vindt dat de indianen slecht, dom en gevaarlijk zijn. Navarro onderdrukt de indianen en een enkele keer vermoordt hij zelfs zijn werknemers.
Op een dag ziet Thomas Navarro een indiaan zo mishandelen dat die indiaan aan zijn verwondingen ter plekke overlijdt. Hij is het er niet mee eens hoe Navarro de mensen op de plantage behandeld en gaat naar zijn vader. Zijn vader luistert alleen niet naar hem. Op een dag wil Navarro een indiaan verkrachten. Als Thomas dat ziet schiet hij (per ongeluk) Navarro dood. Thomas ziet nog maar één oplossing, hij moet vluchten.
Thomas gaat samen met het dienstmeisje (Carmen) mee naar het dorp waar Carmen woont. Hij maakt daar kennis met Leon Ortiz, de oom van Carmen. Als Carmen weer naar de koffieplantage gaat blijft Thomas bij Leon wonen. Op een ochtend komt er een man (een blanke) en zegt dat ze moeten betalen voor het land waarop ze wonen, maar dat hebben ze nog nooit gedaan. Leon weigert dit en zegt dat de mensen in het dorp geen geld hebben.
Omdat de indianen het er niet mee eens zijn hoe de rijke blanken hen behandelen, komen ze in opstand. Ortiz heeft goede contacten in de stad en wil hun vragen om hun medewerking tijdens de opstand. Onderweg naar de stad wordt Leon opgepakt, mishandeld en vermoord door de regering. Door de moord op Leon Ortiz worden de indianen allemaal nog bozer. Ze trekken met z’n allen naar de stad. Thomas gaat ook mee. Als ze in de stad zijn word Thomas tegengehouden en mee naar het politie bureau genomen. De rest van de mensen die meedoen aan de opstand bezetten twee belangrijke gebouwen. Een paar uur later stormen de soldaten één van de gebouwen in, de indianen vluchten eruit. Er ontstaan allemaal rellen in de stad. Thomas vlucht het politiegebouw uit want die staat op exploderen. Als hij buiten komt hoort hij alle mensen roepen: ‘Weg met de dictatuur! Voor de gerechtigheid!’, het zelfde wat hij hoorde op de begrafenis van de belangrijke man, Leon Ortiz.
Bespreking van de open plekken en spanning:
De spanning in het boek wordt opgebouwd door open plekken.
Gijs Wanders bouwde de spanning op door telkens naar een andere verhaallijn over te schakelen. Hij vertelt bijvoorbeeld eerst over wat Carmen gaat doen. Als hij daar dan wat over heeft vertelt, gaat Gijs over in het vertellen van wat Thomas aan het doen is. Ook springt het verhaal van de Indianen in opstand naar Thomas op het politiebureau. Doordat het verhaal van de Indianen niet helemaal wordt ‘afgemaakt’ lees je ook het stuk van Thomas, want je wilt weten hoe het verder gaat met de Indianen. Zo ontstaan er een bepaald aantal open plekken. Het wordt spannend doordat je niet helemaal weet wat er nou precies gaat gebeuren.
Het vreemde in dit boek is dat er open plekken niet ingevuld worden. Het gedeelte van een verhaal stopt, springt over op een andere verhaallijn, maar daarna hoor je helemaal niets meer van wat er met het vorige ‘verhaal’ verder gebeurt. Je krijgt dus niet precies te weten hoe alles afloopt. Eigenlijk is het einde van het boek ook een open plek, want je weet niet wat Thomas gaat doen na de opstand, of mee met zijn vader of mee met de Indianen. Ook weet je niet hoe het afloopt met de Indianen, maar ik denk dat dat komt doordat het in het echte leven ook nog niet opgelost is.
Bespreking van personages:
De hoofdpersoon is Thomas. Hij is de zoon van Ted Morales en de stiefzoon van Viola Morales. Thomas heeft doorzettingsvermogen, want als zijn vader niet naar hem luistert gaat hij nog een keer met z’n vader praten. Als Thomas bij de indianen woont en hij krijgt heimwee, gaat hij toch nog niet naar huis, hij zet door. Thomas is voor sommige mensen behulpzaam. Hij wil de indianen graag helpen omdat hij vindt dat ze niet eerlijk worden behandeld door de blanke mensen, terwijl hij zelf ook blank is. Ook helpt Thomas Felicia Ramirez als zij bijna wordt verkracht door Navarro. Thomas komt niet helemaal voor zichzelf op, maar meer voor de indianen. Dat vind ik wel knap. Tegen sommige mensen is hij vriendelijk, maar tegen de mensen die hij niet mag, is hij totaal niet vriendelijk. Bijvoorbeeld niet tegen Navarro. Ik vind Thomas wel slim, want hij weet dat hij moet vluchten als hij Navarro heeft vermoord.
Thomas vindt dat de indianen niet goed worden behandeld. Hij vindt het niet eerlijk en is het niet eens met de regering en de bazen en opzichters van de plantages en stukken land. Daarom gaat hij ook mee in opstand met de indianen.
Hij weet goed wat hij wel en niet wil.
Ted Morales is de vader van Thomas. Hij is een tegenstander van de hoofdpersoon, omdat hij niet wil luisteren naar wat Thomas zegt. Hij is ongeïnteresseerd. Hij is de baas van de plantage. Hij is later in het verhaal niet gelukkig, want zijn zoon is weggelopen van huis, hij weet niet waar hij is.
Ted Morales vindt dat Navarro goed zijn werk doet. Daarom wil hij ook niet naar Thomas luisteren, want als hij toegeeft dat Navarro inderdaad verkeerde dingen doet, dan is hij zijn goede hulp kwijt.
Carmen is het dienstmeisje van de familie Morales. Ze is vriendelijk, ook al behandelen de mensen haar als oud vuil. Ze laat alleen een beetje over zich heenlopen door de rijke blanken mensen, maar dat komt doordat ze nooit iets anders gewend is. Ze wil graag bij de familie blijven werken want zo kan ze haar familie helpen met het verbouwen van de groenten. Carmen is behulpzaam, ze hielp Thomas met vluchten en regelde voor hem een woonplaats bij haar oom.
Ze is een helper van de hoofdpersoon.
Navarro is de plaatselijke baas van de koffieplantage. Hij is gemeen, hij onderdrukt de indianen en een enkele keer vermoord hij ze zelfs. Hij denkt dat hij helemaal gelijk heeft met zijn gedachten over indianen. Hij vindt ze gevaarlijk, vuil en alleen maar goed om te werken. Hij is een tegenstander van de hoofdpersoon, want hij werkt hem tegen.
Leon Ortiz is de oom van Carmen. Hij geeft Thomas een slaapplaats bij hem thuis. Leon Ortiz probeert de problemen op te lossen. Hij wil dat de indianen beter worden behandeld en wil daarvoor een opstand organiseren, die maakt hij alleen zelf niet mee doordat hij al wordt vermoord als hij de mensen in de stad om hulp willen vragen. Leon is vriendelijk omdat hij Thomas helpt. Hij komt voor zichzelf en anderen op. Ortiz is een helper van de hoofdpersoon.
Grondige beschrijving van mijn leeservaring:
Onderwerp:
Het boek gaat over de indianen onderdrukking in verschillende landen. Eigenlijk wordt er gewoon een voorbeeld gegeven. Het had net zo goed over onderdrukking tussen twee andere groepen kunnen gaan. Ik vind het een interessant onderwerp doordat het nog steeds gebeurt. Je leert zo iets van een gedeelte van de ‘andere’ wereld. Met andere bedoel ik het tegenovergestelde van hoe het leven hier in Nederland is. Ik denk normaal niet zo aan de onderdrukking in andere landen doordat je het hier niet echt meemaakt. Het onderwerp is goed uitgewerkt, doordat je nu kunt zien dat niet alle blanken mensen de indianen willen onderdrukken. Lang niet iedereen vindt dat de indianen slecht zijn. Alleen doordat de hogere bazen het wel allemaal denken lijkt het niet of iedereen het denkt. In het boek wordt duidelijk gemaakt dat dat helemaal niet het geval is. Ik ben het er mee eens dat de indianen helemaal niet slecht zijn. Waarom zullen zij nou anders zijn dat de blanken mensen in het zelfde land? Je hebt natuurlijk altijd ‘slechte’ indianen, maar die zijn er net zo goed tussen de blanken. Door het boek heb ik geen andere mening gekregen. Ik ben het helemaal met de hoofdpersoon eens!
Gebeurtenissen:
In het boek gebeurt veel. Er gebeuren ook veel verschillende dingen dus het verhaal wordt niet langdradig. De gebeurtenissen komen in een logische volgorde voor. Er is elke keer eerst een aanleiding voordat iets gebeurt. Dat is wel goed. Zo snap je het verhaal goed. Je begrijpt dan goed waarom mensen bepaalde dingen doen. Ik vind de meeste gebeurtenissen wel spannend doordat je niet gelijk weet hoe het gaat aflopen. Als Thomas Navarro vermoord is dat al een gebeurtenis op zich, maar je weet nog niet wat Thomas daarna gaat doen. Als hij dan besluit te vluchten weet je nog niet waarheen. Zo blijven er open plekken en blijft het verhaal spannend. Sommige dingen zijn wel schokkend, bijvoorbeeld als Navarro eerst een kind vermoord en dat de mensen dan aan hem geld moeten betalen om het kind te begraven. Ook is het schokkend als Navarro zomaar iemand dood schopt. De gebeurtenissen zijn geloofwaardig door dat je weet dat het in het echt ook zo gebeurt. Het lijkt op de werkelijkheid, dus kan je het je allemaal wel voorstellen hoe het gebeurt. Als mensen een paar dagen door de bergen naar een stad moeten wandelen, zie ik zo die arme mensen met kruiken op hun hoofd voor me. De gebeurtenissen hebben me wel aan het denken gezet, doordat je dan beseft dat het niet overal in de wereld allemaal zo goed gaat als hier. Ook zie je dat er mensen zijn die de dingen helemaal verkeerd zien. Ze denken hele verkeerde dingen. Daar ga je wel over nadenken waarom mensen het zo zien en zulke dingen doen. Sommige gebeurtenissen maken ook wel indruk. Zoals dat de indianen met z’n allen een opstand houden. Ik vind dat knap doordat men wist dat ze kans maakten om te worden vermoord, maar daar werden ze niet door afgeschrikt, ze gingen juist daarom verder. Om te protesteren dat de regering en het leger zomaar mensen vermoordden.
Personages:
Ik zou wel op de hoofdpersoon willen lijken doordat hij verschillende beslissingen neemt waarvan hij geen spijt krijgt. Ook vind ik het knap dat hij zo op komt voor de dingen waarmee hij het niet eens is. Hij gaat zo tegen Navarro in terwijl dat een hartstikke rare persoon is. Hij zou je zou kunnen vermoorden. Ook vind ik het knap dat Thomas zo met Carmen mee gaat naar een dorp waar hij helemaal niemand kent. Hij spreekt zelfs hun taal niet. Ik vind het dus knap van hem dat hij zo voor mensen om komt met gevaar voor eigen leven.
Ik vind dat Thomas goede eigenschappen heeft, ik vind het knap dat hij zo voor mensen op komt, dat zou ik ook wel willen durven. Ik vind dat Navarro een hele erge eigenschap heeft: hij beoordeeld mensen terwijl hij die niet eens kent, hij mag ze niet omdat hij zelf denkt dat hij alles zo goed weet. Ook heeft hij er geen moeite mee om mensen te vermoorden. Dat vind ik wel stom. De meeste personen reageerde wel voorspelbaar. Ik denk dat dat komt doordat de personen gelijk goed worden beeldgegeven. Er wordt gelijk duidelijk gemaakt hoe ze zijn. Daardoor weet je van iedereen wel genoeg om hun gedrag te begrijpen. Alleen kan ik sommige dingen gewoon niet begrijpen, waarom mensen dingen doen, maar dat ligt niet aan het boek. Dat ligt er gewoon aan hoe jezelf denkt.
Opbouw:
Het verhaal hangt niet helemaal goed in elkaar samen. Er zijn soms stukken in het verhaal waar de schrijver gewoon niet vertelt hoe het verder gaat. Als Thomas en een aantal indianen naar een stad gaan komen ze een groep vluchtelingen tegen, daar gaan ze dan een kijkje nemen. Als ze dat aan het doen zijn, springt het verhaal over op een andere verhaallijn, maar later wordt er dan niets meer over die vluchtelingen vertelt. Dat is wel vreemd. Het verhaal is een beetje spannend. Het is spannend omdat je wilt weten hoe alles afloopt, maar het is niet zo dat er echt enge dingen in gebeuren. Doordat het allemaal een beetje traag wordt verteld gaat de spanning er een beetje af. Ik vind dat het verhaal heel langzaam verloopt, terwijl je eigenlijk zou denken dat er bij zo’n onderwerp juist sneller dingen gebeuren. Dan blijft het volgens mij spannender. Ondanks dat blijft het wel boeiend, maar dat komt ook doordat het onderwerp op zich wel boeiend is. Daardoor blijf je wel gewoon doorlezen.
In het verhaal zitten niet veel terugblikken of herinneringen. Daardoor blijf het verhaal een beetje traag. Er wordt ook geen enkele keer terug geblikt, alle dingen gebeuren in de juiste volgorde. Het einde is een beetje vreemd. Je weet namelijk helemaal niet hoe het afloopt. Het verhaal is zomaar afgelopen, terwijl je verwacht dat er nog wel een hoofdstuk achteraan komt. Dat is wel jammer, want ik houd meer van boeken waar je een duidelijk einde hebt. Dan weet je tenminste goed hoe het afloopt en dan heb je ook een tevreden gevoel, doordat je geen vragen meer hebt.
Taalgebruik:
Het verhaal is niet lastig om te lezen, er worden bijna geen moeilijke woorden gebruikt en als die er wel zijn worden ze goed uitgelegd. Je begrijpt makkelijk het hele verhaal. De makkelijke woorden passen goed bij de personages en het onderwerp. Het zijn namelijk allemaal ‘gewone’ mensen en ‘gewone’ mensen praten voor mijn idee ook wel gewoon, niet te makkelijk niet te moeilijk.
De verhouding tussen de gesprekken, beschrijving en weergave van gedachten of gevoelens is een beetje vreemd. Er wordt veel beschreven over wat er allemaal gebeurt, maar er wordt weinig vertelt over de gevoelens en gedachten van de helpers en tegenstanders van de hoofdpersoon. Soms is dat wel vervelend want je wilt toch weten hoe de andere mensen zich voelen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen