Boekverslag : Adriaan Van Dis - Indische Duinen : Roman
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1503 woorden.

De belangrijkste thema's van dit boek zijn de relatie vader- zoon en het individu dat zich tussen de verschillende culturen probeert te handhaven. Het boek is een problematische liefdesverklaring aan de overleden vader. De vader van de ik- persoon wou zijn zoon opvoeden als een 'echte vent', hij wou een soldaat van hem maken. Hierdoor heeft hij een zeer harde en moeilijke jeugd gehad. Heel vaak werd hij met een stok of liniaal geslagen. De verteller is zijn vader verloren op 11- jarige leeftijd en nog steeds begreep hij hem niet. Hij gaat dus proberen zijn vader te begrijpen. Daarvoor gaat hij op zoek bij zijn familie. Door dit zoeken beseft hij dat hij op zijn vader lijkt. Het is ook dit zoeken die zijn houding tegenover zijn vader doet veranderen.
Naast deze hoofdthema's zijn er ook nog verschillende neventhema's: dood , trauma's , eenzaamheid , geweld en liegen


Titelverklaring

"Indische Duinen" bestaat uit twee delen: "Indische" en "duinen". De combinatie van deze woorden lijkt misschien een beetje raar, maar na het lezen van het boek is de titel vrij eenvoudig te verklaren.

Het eerste woord slaat terug op de jaren toen de familie in Indonesië woonde, het ik-personage was toen nog niet geboren en is jaloers op de bruine huid van zijn zussen.
Het tweede woord verwijst naar hun terugkeer naar Nederland. Het eerste wat ze zien als ze in Nederland aankomen zijn de duinen, de meisjes zijn er weg van en ze besluiten dan ook aan de kust te blijven wonen.
Hoewel ze al 46 jaar in Nederland wonen (het grootste deel van hun leven dus), kunnen ze Indonesië niet vergeten. Hun gewoonten en gebruiken zijn dan ook nog steeds Indisch, zo eten ze bijvoorbeeld nog dikwijls rijst.

Een andere verklaring voor de titel is het feit dat de ik-persoon in Indonesië verwekt is, maar in Nederland geboren is en nog steeds in de duinen woont. Hoewel hij nog nooit in Indonesië geweest is, kent hij toch vele gebruiken.


Het boek bevat geen motto's.


De kalendertijd die beschreven wordt bedraagt ongeveer vier maanden. Deze periode loopt vanaf de dood van Ada, waardoor hij ('ik') zijn zoektocht naar zijn vader, zijn verleden en zichzelf begint, tot de dood van Jana.
De hele voorgeschiedenis wordt aan de hand van flash-backs verteld. De proloog is ook een flash back en maakt dus geen deel uit van de kalendertijd.

De vertelde tijd bedraagt ongeveer 46 jaar. "Zesenveertig jaar later stond ik aan het sterfbed van mijn halfzuster".


Het perspectief dat in het verhaal is dat het wordt verteld door een belevend ik- personage. In de proloog en de epiloog is dat personage de moeder terwijl dat in de hoofdstukken een zekere "ik" is die niet met naam genoemd wordt, maar waarvan men kan vermoeden dat het de schrijver zelf is, aangezien het boek voor het grootste deel autobiografisch is.

Het verhaal bevat heel wat innerlijke monologen (iedere keer als hij aan zijn vader denkt) en ook enkele voorbeelden van eigen belevenissen (de zinnen tussen haakjes).

Het boek bestaat uit een proloog, een epiloog en zes hoofdstukken. Elk hoofdstuk bespreekt ongeveer een personage, zo gaat het eerste hoofdstuk vooral over Ada, het tweede over Saskia, het derde over Jana, ... . Maar ieder hoofdstuk geeft de lezer ook steeds een beetje meer informatie over de relatie tussen de verschillende personages, vooral de relatie vader-zoon komt veel aan bod.
Binnen de hoofdstukken verspringt de verteller dikwijls van het nu-verhaal naar feiten uit het verleden of trekt hij zich terug in zijn herinneringen en gedachten. Dit wordt steeds aangeduid door een witregel, zodat het verhaal niet al te ingewikkeld wordt voor de lezer.
De overgangen van heden naar verleden zijn vrij logisch: er gebeurt iets, dat doet de ik-persoon aan iets anders denken en dus verteld hij ons dat ook, wanneer je opnieuw op een witregel stuit, betekent dat dat er terug een sprong naar het heden wordt gemaakt.


Het verhaal speelt zich af in Nederland. Een Indonesische familie is naar Nederland gekomen. In de verschillende flashbacks wordt af en toe terug gegaan naar andere plaatsen , maar over het algemeen blijft het in Nederland


Het boek kan aan veel kanten relevant zijn voor iemand. Een persoon die een slechte relatie met zijn vader had kan bijvoorbeeld de gevoelens van de hoofdpersoon ten opzichte van zijn vader herkennen. De vader wilde van zijn zoon een echte vent maken en daarom is de ik-persoon 'hard' opgevoed. Ook voor mensen die uit Indonesië komen zijn waarschijnlijk veel dingen herkenbaar. Deze zaken zijn gelijk ook de dingen waaruit de literaire kwaliteit blijkt. Mensen die door dit boek worden herinnerd aan bepaalde gebeurtenissen.


Voor mij persoonlijk zit de originaliteit in het feit dat in het boek de problemen tussen vader en zoon en die van een familie die uit Indonesië naar Nederland worden beschreven. Met beide heb ik niets te maken , daarom is nieuw voor mij om te lezen over deze zaken.


In Indische Duinen is eigenlijk niet echt een stijl te ontdekken die het typerend is voor het boek. Van Dis' taal, woordenschat en zinsbouw variëren per situatie en de personages die hij het woord geeft. Dit is heel opvallend bij tante Edmee, deze spreekt in een mengeling van Nederlands en Engels, geleerd van haar Britse ex-man."Mijn vader was haar darling broer: I miss Justin desperately"
De taal van de begrafenisondernemer, meneer Korst is ook heel typisch: deftig en stijf en doorspekt met holle frasen. "Tweeënveertig jaar in het vak, mevrouw, en nog weet je niet wat verdriet is. Ik kan ook uw verdriet niet wegnemen, ik kan alleen uw zorgen wat verlichten"
Wanneer over Indonesië verteld wordt, gebruikt Van Dis altijd veel Maleise woorden. Dit schept een exotische sfeer, maar vaak vraagt het heel veel inspanning om alles te begrijpen. "We kweekten onze eigen oebies en speelden achter een muur van atap"


Oordeel:

Ik ga iets doen wat eigenlijk niet mag : Ik vond het werkelijk een waardeloos boek en ik ben blij dat ik er doorheen gekomen ben. Zo mag je dat volgens 'wonderwoorden' niet zeggen, maar het kan eigenlijk niet anders. Over het lezen van Indische Duinen heb ongeveer vier maanden gedaan. Dat komt omdat ik er (ik ben dan maar eerlijk) weinig van begreep. Ik wist niet wie er uit Indonesië kwam en wie niet , ik wist niet wie er familie van wie was , ik had zelfs niet door wie er man of vrouw was ! De reden dat ik het boek toch op de lijst gezet heb is dat ik ooit eens een programma over Adriaan van Dis op de televisie had gezien. In dat programma werd zijn leven beschreven en dus ook zijn achtergrond en zijn relatie met zijn familie. In dat programma werd gezegd dat Indische Duinen voor een groot deel autobiografisch was en daarom lijk het mij (en dan moet er heel wat gebeuren)erg interessant om te lezen. Dat dat later behoorlijk tegen viel was voor mij geen reden om het boek niet op de lijst te zetten. De ik-persoon heeft vrij veel 'ellende' meegemaakt en op latere leeftijd komt dat eigenlijk pas naar boven. En met het idee dat het boek autobiografisch is in het achterhoofd , wordt het toch nog enigszins aansprekend.


Opdracht bij Indische Duinen : literaire kritiek

In Indische Duinen begint met een verhaal van de familie uit de 'geschiedenis'. Er wordt beschreven hoe het schip uit Indonesië aankomt in Nederland. Je krijgt direct veel namen te lezen. Dat is vrij verwarrend en je moet het boek dan ook zeer geconcentreerd lezen om de verbanden die de personen met elkaar hebben te begrijpen. Dit is soms zo moeilijk dat je meer bezig bent met het puzzelen dan met het verhaal.
Het verhaal is voor een deel autobiografisch. Hierdoor raak je soms wel betrokken bij de personen. Het verhaal wordt erg realistisch gebracht en dat is ook de bedoeling van Van Dis. De komst van Indonesiërs naar Nederland en de problemen daarbij zijn op een realistische manier verwoord. Door het feit dat het boek voor een deel op waarheden gebaseerd is heb je af en toe toch een beetje een gevoel van betrokkenheid met de hoofdpersoon. Vaak is dat medelijden maar soms ook boosheid , als de ik-persoon over zijn jeugd vertelt. De tijd waarin hij zoveel problemen had met zijn vader. Het verhaal is opzich vrij sterk , maar door de verwarring die kan ontstaan wel moeilijk door te komen.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen