Boekverslag : Anton Koolhaas - De Hond In Het Lege Huis
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1096 woorden.

Samenvatting
Het verhaal begint op een eiland, ergens in een of andere oceaan. Jaqueline en
Paul, de twee hoofdpersonen hebben hier een vakantiehuisje staan. Ze zijn hier
al meerdere malen geweest. Het eiland is niet erg groot, en iedereen leeft er
van de visvangst en het toerisme. Iedereen is goed bekent met Jaqueline en
Paul. Ze eten dikwijls in een hotel, dat alleen bestemd is voor dagjes-mensen,
ze hebben het er vaak over hoe fijn het leven op het eiland eigenlijk wel niet
is. Ze willen op dit eiland ook hun einde beleven..... Er is namelijk een
bruggetje over een ravijn heen, alle mensen huiveren als ze erover heen gaan,
maar Paul en Jaqueline, hebben het er vaak over dat als ze oud en idioot zijn
hier stiekem -zonder dat iemand het merkt- inspringen. Als Paul en Jaqueline op
het eiland komen, bevindt zich er altijd een hond bij hun. Die hond is niet van
hun, hij heeft een andere eigenaar, maar tijdens de vakantie-periode voegt de
hond zich altijd bij hun. Hij slaapt en eet ook altijd bij hun. Aan de rand van
het eiland bevinden zich talloze kleine strandjes, die de vrijheid aanduiden.
De oceaan is bij dat eiland heel rustig, het wordt pas gevaarlijk voor je, als
je heel ver de zee inzwemt. Jaqueline zwemt dan ook heel vaak ver de zee in,
zodat ze nog net door Paul gezien kan worden. Paul vat dit zwemmen van Jaqueli-
ne op als een stukje van haar leven waartoe hij geen toegang heeft. Er is op
het eiland een bar "Caprice", die beheerd wordt door een oud-zeeman en zijn
maintenee. Paul en Jaqueline gaan redelijk vaak naar deze bar, die zeer slecht
loopt, Paul en Jaqueline zijn zo ongeveer de enigen die er komen. Maar het
hoort echt bij het eiland, met zijn heel eigen bestaan. Op een dag -wanneer het
springtij is- gaan Jaqueline, Paul en de heer Brave zwemmen. Na een tijdje
besluit Paul om terug te zwemmen. Op het strand terug gekomen, gaar hij op zoek
naar een mooie kreeft voor Jaqueline. Hij vindt er echter geen. Als hij de zee
inkijkt ziet hij Jaqueline niet zwemmen. Paul denkt aan de kreeft, hij heeft
hem niet en Jaqueline niet! Paul raakt over zijn toeren en gaat naar het dorp
om hulp te halen. Hij hoort van iedereen dat er geen hoop meer is voor Jaqueli-
ne. Ze is tever gegaan, en toen ze zich om wilde keren om terug te zwemmen
merkte ze dat dit niet meer mogelijk was. Ze is te vermoeid geraakt, en
verdronken..... 's Avonds drinkt Paul zich helemaal klem, hij weet niet wat hij
doen moet. Na vier dagen besluit Paul om naar huis te gaan. Nadat hij de luiken
voor het huis heeft gedaan nam hij de boot naar huis. Thuis voelt hij zichzelf
helemaal eenzaam, hij kan niet tegen de leegte van een leeg huis, van een leeg
leven zonder Jaqueline. Op zijn werk lukt ook niks. Op een avond loopt hij in
een restaurant tegen een hondje op, dat verschikkelijk begint te huilen. Hij
denkt opeens aan de heer Brave. Hij had de hond helemaal niet meer gezien voor
zijn afscheid. Hij gaar nadenken over wanneer hij hem voor het laatst gezien
had, en komt tot de conclusie, dat hij de hond heeft opgesloten in het lege
huis. Paul besluit om de hond en zichzelf te gaan verlossen. Als hij op het
eiland is en over het bruggetje associeert hij dit met een perron: "Het perron
van het eindstation." Als hij in het lege huis aankomt treft hij er de hond
niet aan, wat hem nog gekker maakt. Nadat hij de hond niet gevonden had,
besluit hij zich over te geven aan de zee, hij wilde zichzelf bevrijden van de
eenzaamheid en het isoloment waarin hij leefde. Nadat hij heel ver de zee
ingezwommen was, stond hij dan eindelijk op het punt zich over te geven. Maar
toen hij zich liet zakken voelde hij geen eindeloze diepte, maar een stenen
bodem. Jaqueline had de eb, en hij een pest-vloedje.... Als hij via een omweg
het strandje bereikt, ligt de heer Brave daar op zijn handdoek. Na deze
mislukte poging gaat hij naar het huis, sluit het af en is hij voorgoed
eenzaam. Nog eenmaal ziet hij om naar het lege huis of dit antwoord kan geven.
Wanneer hij thuis komt, stort hij zich op het tweepersoonsbed, en realiseert
zich dat de dood niet voor hem is weggelegd.

c)De boodschap van het verhaal
Alles is zinloos, en als je jezelf aan deze zinloosheid probeert te ontrekken,
breng je de orde van het leven in gevaar.

d)Motvieven in het verhaal
Zinloosheid: Paul vond het zinloos om verder te leven na de dood van Jaqueline.
Het was ook een zinloze poging van Paul toen hij zich wilde overgeven aan de
zee.
Vrijheid: Jaqueline zag in de zee een vrijheid, omdat zij in staat was heel ver
de zee in te zwemmen. Paul vatte dit op als "Een stukje leven waartoe hij geen
toegang had." Jaqueline en Paul zien in het bruggetje over het ravijn ook de
vrijheid, omdat het een eindeloze diepte is. Het eiland staat is eigenlijk in
een isolement en je hebt er dus de vrijheid.
Eenzaamheid: Paul voelt zich altijd eenzaam als Jaqueline weer eens ver gaat
zwemmen. Wanneer Jaqueline verdrinkt raakt hij steeds verder vereenzaamt. Het
paar van "Caprice" staat ook voor deze eenzaamheid, want er komt haast nooit
iemand bij hun, waardoor ze aan het drinken raken. Paul probeert ook vaak de
eenzaamheid weg te drinken.
De heer Brave: De hond staat voor de mogelijkheid, dat er nog meer kan in je
leven, hij staat voor het leven. Wanneer de hond zit opgesloten in het lege
huis, komt Paul hem bevrijden, in een poging zichzelf te bevrijden.

e)Beschrijving van de hoofdpersonages
Jaqueline: Een vrouw van onbekende leeftijd. Ze is getrouwd met Paul, wat een
uitstekend huwelijk is. Zij wil van tijd tot tijd wel een stukje privacy, de
zee, waarmee ze een zeer hechte band vormt. Over haar uiterlijk is alleen te
zeggen dat ze donkerblond haar heeft.
Paul: Een man van onbekende leeftijd. Hij is getrouwd met Jaqueline. Wanneer
Jaqueline gaat zwemmen, denkt hij tot een stuk van Jaqueline's leven geen
toegang heeft. Hij drinkt in bepaalde situaties heel veel.

f)Het vertelperspectief
Het verhaal "De hond in het lege huis" wordt zoals veel van Anton Koolhaas zijn
verhalen door een alwetende verteller.
De informatie die hij geeft, is steeds aangepast en beperkt. Het komt over het
algemeen wat neerslachtig op je over, hoewel er ook wel wat humoristisere
fragmenten in voorkomen

g)Opmerkingen over de concrete ruimten
De zee: Hierin wordt door Jaqueline de vrijheid gezien. En door Paul als een
ontoegankelijk stukje van Jaqueline's leven. Het Bruggetje: Dit wordt ook door
alleen Paul en Jaqueline gezien als een stukje vrijheid. Aan het einde van hun
leven, zullen ze zich stilletjes is de diepte laten vallen, zonder dat iemand
het merkt.
Het eiland: Het is een ongenoemd eiland. Het staat dus in een soort isolement.
De personen staan zo zelf ook allemaal in een isolement.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen