Boekverslag : Remco Campert - Somberman's Actie
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 717 woorden.

Zakelijke Gegevens



Auteur: Remco Campert

Titel: “Somberman’s Actie”, Uitgeverij de Bezige Bij, Amsterdam, 1986, 95 blz. (1985).

Genre: proza



Eerste Reactie



Keuze: Ik was van plan om eens iets van Remco Campert te lezen, omdat ik ook altijd zijn columns in de Volkskrant lees. Op de achterkant van dit boekje stond dat het ‘niet van humor verstoken proza’ was dus dat sprak me wel aan.

Inhoud: Het boek komt langzaam op gang, maar is zeker niet vervelend om te lezen.



Verdieping



Samenvatting:

Het boek gaat over Somberman. Hij werkte vroeger bij de administratie van een warenhuis, dat failliet is gegaan. Alle werknemers zijn op straat gezet. Somberman is nu al langere tijd werkloos. Zijn vrouw Bezig heeft wel werk. Somberman vindt zijn leven steeds nuttelozer worden en besluit dat het tijd wordt voor actie.

Zijn beste vriend is Domoor, ook een ex-werknemer van het warenhuis.



Een saai iemand, met wie Bezig het niet goed kan vinden. Domoor ziet bij de snackbar een groep jongeren. Waarvan hij van één denkt dat het Tinus is (de zoon van de melkboer) die hij heel vroeger nog heeft gekend.

Bezig gaat steeds meer op in haar eigen leven. Ze werkt bij een hotel, waar ze gezellige collega’s heeft. Ze gaat steeds meer om met de barkeeper Harry.



Somberman komt in het café in aanraking met het barmeisje Soeza, waarmee hij de nacht doorbrengt. In datzelfde café ontmoet hij Lubbe, een idealist, de zoon van Blufkaak. Deze legt hem het plan voor het warenhuis te kraken.



Op het einde van het verhaal belt Tinus aan bij Domoor. Deze doet uiteindelijk open. Tinus vraagt eerst om geld en als hij weg wil gaan bedenkt hij zich en steekt Domoor neer. Somberman komt voor televisie met de actie in het Warenhuis. Als de politie er bij komt zegt Lubbe dat het genoeg geweest is, maar Somberman wil meer en probeert het Warenhuis nog in de fik te steken. Dit mislukt. Het boek eindigt met Somberman die vrijgelaten wordt in afwachting van zijn proces en nog net op tijd is voor Domoor’s begrafenis.



Onderzoek van de verhaaltechniek:

Schrijfstijl: Poëtische vorm van vertellen. Heel veel beeldspraak.



Ruimte: Het verhaal speelt zich rond de jaren 70 / 80 af. De plaats waar het verhaal zich afspeelt wordt nergens genoemd, maar dat is ook niet belangrijk in het verhaal.

Verhaalfiguren:

 Somberman: Ontslagen werknemer van het Warenhuis, zit in het begin van het verhaal al meer dan een half jaar zonder werk.

 Bezig: Somberman’s vrouw, werkzaam bij een hotel.

 Domoor: Saai type, ook een ontslagen werknemer van het Warenhuis; bevriendt met Somberman.

 Professor Knoert: Kunstenaar, die samen met Lubbe in een kraakpand zit.

 Lubbe: Idealist, hij komt met het idee van ‘de actie’.

 Soeza: Barmeisje van het café waar Somberman komt. Somberman en Soeza krijgen een korte relatie.

 Duif: Oude dronken vrouw die vaak in het café komt.

 Tinus: Zoon van de melkboer. Hij vermoordt Domoor.

 Harry: Barkeeper van het hotel waar Bezig werkt.



Situaties:

Het verhaal is chronologisch verteld.



Vertelwijze:

Auctoriaal perspectief.

O

p zoek naar thematiek:

Het belangrijkste thema in dit verhaal is relaties tussen mensen en idealen die mensen hebben. Mensen hebben altijd een doel nodig in hun leven.

Plaats in literatuurgeschiedenis:

Dit boek was het boekenweekgeschenk in 1985. Somberman is ook een figuur in Remco Campert’s prozabundel ‘Wie doet de koningin?’



Beoordeling



‘Als hij niet blijft praten behoort hij binnenkort niet meer tot de mensen. Woorden kunnen hem redden. Maar waarvan? Ja geef daar eens antwoord op. Zou een plant ongelukkig zijn? Er zijn mensen die beweren dat planten pijn kunnen lijden. –Er bestaan geen planten van vlees, mompelt Somberman, vooruit, opstaan, actie! Een greep op de wereld daar gaat het om.’



Dit is een stuk uit het boek. Je ziet hier duidelijk de manier van vertellen. Je kijkt in de gedachten van een persoon. Op deze manier is het boek soms wel erg langdradig. Pas op het einde van het verhaal komt de climax. Toch vond ik het helemaal niet vervelend om te lezen. Dat komt denk ik door de manier waarop Campert hele gewone dingen met beeldspraak beschrijft.



Het taalgebruik is vrij gemakkelijk. Op sommige gedeeltes na, zoals: ‘We zijn een aantal politiek bewuste jongeren. Bewust van het feit dat de proletarische revolutie de enige uitweg is uit het kapitalistische moeras.’ Toch past deze passage juist weer heel goed bij Lubbe’s ideeën

Ik zou anderen zeker aanraden om dit boek te lezen.



Het verhaal is kort en zeker niet vervelend om te lezen.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen