Boekverslag : Jan De Zanger - Desnoods Met Geweld
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1204 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1204 woorden.
Eerste druk 1986
Titelverklaring
Sandra, een Moluks meisje en de vriendin van Lex, wordt bedreigd vanwege haar huidskleur. Lex wil er alles aan doen om de dreigementen te stoppen, desnoods met geweld.
Genre Roman
Hoofdpersoon
Lex en Sandra zijn de hoofdpersonen. Ze zitten in dezelfde klas en ze hebben verkering met elkaar. Door de opkomst van een groep die zich ‘White Power’ noemen, dreigt hun relatie stuk te lopen.
Waar In de plaats waar Lex en Sandra wonen
Wanneer Wordt niet vermeld
Thema Discriminatie
Perspectief Je ervaart het verhaal door de ogen van Lex
Tijd Het verhaal wordt verteld in de volgorde waarin het is gebeurd, dus chronologisch.
Opbouw 133 bladzijden en 16 hoofdstukken
Verhaallijn
Op een ochtend komt het Indische meisje Sandra Noya behoorlijk toegetakeld op school. In de middagpauze vertelt ze haar vriend Lex Verschoor dat ze de avond ervoor in elkaar geslagen is door een groep van zes of zeven jongens. Zij noemden zich White Power en gebruikten de strijdkreet ‘Blank is blank’.
Deze woorden hadden twee weken daarvoor ook op de muur in de garderobe gestaan onder een enorm hakenkruis. Op alle schoolborden was een S-teken gezet, met daaronder de tekst: ‘Dood aan alle indringers’. Sporen van inbraak waren nergens te ontdekken. De volgende dag zegt Lex’ klasgenoot Mart Houtman dat hij het een rotstreek vindt wat ze met Sandra hebben uitgehaald. Lex is verbaasd, want Sandra heeft er alleen met hem over gesproken, omdat ze denkt dat de daders op school zitten. Hoe kan Mart er dan iets vanaf weten? Die avond gaat Lex bij Sandra langs. Bij het weggaan ziet hij dat de banden van zijn fiets leegstaan. Bovendien zit er een groot vel papier tussen de helften van zijn bel. ‘Laatste waarschuwing: geen blanke hand op bruin vlees’ staat erop, in een klein, regelmatig handschrift. Als Lex even wegloopt en terugkomt, zit er opnieuw een briefje onder zijn bel. Behalve het S-teken staat er: ‘je bent gewaarschuwd’.
Kort daarna wordt de Turkse jongen Oktay Kücükdipi, die in havo-4 zit, op straat aangevallen en bewusteloos geslagen. Het is de groep White Power, want ze gebruikten de kreet ‘Blank is blank’. Uit opmerkingen over leraren kon Oktay opmaken dat de jongens de school vrij goed kenden.
De rector vraagt de medewerking van alle leerlingen om deze zaak op te lossen. Lex zegt tegen Sandra dat zij de rector moet vertellen dat ze door dezelfde groep aangevallen is, maar ze wil niet. Als Lex aandringt, krijgen ze een beetje ruzie. Even later ziet Lex dat uit zijn tas, die voor een lokaal staat, een vel papier steekt. Hij leest: ‘Sandra, Oktay...Lex?’ moet hij hiermee naar de rector gaan? Er is niet veel nieuws te vertellen. Hij heeft maar één houvast en dat is het handschrift. Hij besluit te gaan onderzoeken van wie het is, dan heeft hij tenminste iets om mee naar de retor te stappen.
In de weken erna krijgen alle buitenlandse kinderen dreigbrieven in hun tas met de mededeling dat ze moeten oprotten.
De school wordt voor een tweede keer ondergeklad met discriminerende kreten. Op een afgelegen plek vertelt Sandra die dag aan Lex dat ze samen met andere buitenlandse jongeren een groep gevormd heeft om erachter te komen wie tot White Power behoren. Zij zegt ook dat ze het allemaal moeilijk vinden om nog een blanke te vertrouwen. Lex ontmoet Anneke op straat. Zij zit bij hem in de klas en heeft een oogje op hem. Ze drinken bij haar thuis koffie en raken aan de praat. Even later verschijnt Annekes zus Inez. Ze praten over de toestanden op school. Inez belt Lex later op en vertelt hem dat zij Mart Houtman verdenkt, omdat hij tijdens een feestje discriminerende taal uitsloeg. In de paasvakantie gaan Inez en Lex er steeds op uit om Mart te volgen, maar hij doet niets bijzonders: hij gaat bij zijn vrienden op bezoek. Het is wel telkens dezelfde groep van twaalf die ook op school altijd bij elkaar zit.
Sandra maakt het uit met Lex, omdat hij voortdurend met Inez op stap is. Kort daarna ontdekt Lex dat sommige leerlingen elkaar een geheime groet brengen. Ze bewegen hun vingers op een onnatuurlijke manier als ze elkaar tegenkomen. Dat gebeurt heel onopvallend. Door op de groet te letten kan Lex precies uitmaken wie er bij White Power horen. Bovendien ontdekt Lex van wie het handschrift is waarin de briefjes geschreven zijn. Het is van een jonge tekenleraar, Robert Donkers. Op de avond van zijn verjaardag wordt Lex opgebeld door Anneke. Inez is zoek. Lex gaat meteen weg en vindt haar bij school. Inez heeft ontdekt dat White Power samenkomt in de donkere kamer van de fotoclub van school. Na een tijdje vertrekt de hele groep. Inez en Lex gaan er achteraan. Ze komen in de stad terecht bij de flat waar Oktay woont. Als Oktay samen met enkele vrienden en vriendinnen (waaronder Sandra) naar buiten komt, worden zij aangevallen door White Power. Op dat moment komt Lex uit zijn schuilplaats te voorschijn en gaat de jongens te lijf. Plotseling verschijnt er ook een grote groep buitenlandse jongeren. Het loopt uit op een enorme vechtpartij, waarbij Lex vrij ernstig gewond raakt.
In het ziekenhuis komt Sandra bij hem op bezoek. Zij vertelt dat de vechtpartij gepland was. De buitenlandse jongeren wilden dat de racistische groep zich bloot zou geven en wel zo dat de politie hen kon betrappen. Als ze haar verhaal verteld heeft, vraagt Lex of ze hem morgen weer komt opzoeken. ‘Ik weet het niet,’ antwoordt Sandra, ‘ik zal het proberen.’
Groepsmening
Ten eerste willen we het hebben over het thema. Dit vinden we zeer goed gekozen. We vinden het namelijk niet goed dat er nog steeds discriminatie voorkomt en het is belangrijk dat er mensen zijn die hiertegen in opstand komen.
Door het boek van Jan de Zanger komen jongeren al vroegtijdig in aanraking met de gevolgen van discriminatie en zullen zij het misschien nalaten.
Doordat Jan de Zanger boeiend weet de schrijven lezen veel mensen zijn boeken en bereikt hij een groot publiek (wat overigens niet alleen uit jongeren bestaat).
De gebeurtenissen in het boek zijn realistisch beschreven. De schrijver zegt waar het op staat. In dit geval vinden we dit goed, we denken ook dat de schrijver hier bewust voor heeft gekozen.
Het verhaal was bovendien duidelijk en goed opgebouwd, het was makkelijk om te lezen en niet verwarrend.
Een van de hoofdpersonen, Sandra, komt op ons een beetje koel over. Ze neemt volgens ons wel erg snel afstand van Lex, haar vriend. Als reden noemt ze dat het voor haar en haar andere donkere vrienden nog erg moeilijk is om blanken te vertrouwen. Deze reden vinden we niet echt goed, ze ging immers al een behoorlijke tijd met Lex. Ze moest zo langzamerhand toch wel weten dat hij wel te vertrouwen was.
Lex komt erg sympathiek over. Hij heeft veel over voor zijn vriendin, zelfs nadat ze het uitgemaakt heeft komt hij nog voor haar en haar vrienden op.
Het boek was gemakkelijk en vlot te lezen doordat de schrijver duidelijke taal gebruikte en moeilijke woorden achterwege liet.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen