Boekverslag : Boudewijn Büch - Het Dolhuis
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1371 woorden.

Samenvatting
Leesdossier
Het dolhuis
Boudewijn Büch


1. Beschrijvingsopdracht:
Ik heb Het Dolhuis van Boudewijn Büch uitgekozen voor dit leesdossier, omdat ik het net had gelezen en het een heel goed boek vond.
Het gaat over twee periodes uit Winkler Brockhaus’ leven; het jaar dat hij als 10-jarige in een Brabants gekkenhuis heeft gezeten en als hij ± 40 is. Hij is naar het gekkenhuis gestuurd, omdat zijn vader incest met hem pleegde. Zelf begreep Winkler niet waarom hij weg moest. Het jaar dat hij in het gekkenhuis heeft gezeten speelde een heel grote rol in zijn verdere leven.

Uitgewerkte persoonlijke reactie:
Het onderwerp is (de invloed van) de behandeling in gekkenhuizen in de jaren ’50. Ik vind dit onderwerp boeiend, omdat ik er helemaal niets van af weet en er graag meer over wil lezen. Ik dacht eerst dat deze behandeling strenge beveiliging, koude douches, isoleercellen en dwangbuizen inhield, wat voor een groot deel wel klopte. Het ging vooral om discipline en depersionalisering; alle kinderen werden aangesproken met ’patiëntje’, en bij ongehoorzaamheid of brutaliteit werden ze streng gestraft met lijfstraffen als koude afspoelingen. Ik vind het onderwerp niet goed uitgewerkt, want er worden slechts de belangrijkste gebeurtenissen genoemd uit een heel jaar. Ik kan me geen goed beeld van het gekkenhuis vormen, omdat ik alleen maar negatieve informatie krijg, gezien vanuit een patiëntje. Het boek is wel heel geloofwaardig, dit komt waarschijnlijk doordat de schrijver zelf in zo’n gekkenhuis heeft gezeten en het boek waarschijnlijk gedeeltelijk autobiografisch is.
Ik denk nooit over dit onderwerp na, omdat ik er geen aanleiding tot heb. Ik lees hier gewoonlijk geen boeken over en ik ken niemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt.
Het allerbelangrijkst zijn de gedachten en gevoelens van Winkler. De gebeurtenissen, die in het gekkenhuis plaats hebben gevonden, spelen hierbij een grote rol. De meest ontroerende gebeurtenis vind ik toen hij tijdens de terugreis van het gekkenhuis een Rangetje kreeg van een vreemde mevrouw en hier de hele reis over deed, omdat hij een jaar lang niet had mogen snoepen.
Ik vind mevr. Sprong, de oude vrouw die bij het gezin inwoont, heel sympathiek, zij is heel eerlijk tegenover Winkler en zij vertelde hem dat hij niet naar een zomerkamp, maar naar een gekkenhuis ging.
De zusters en de kok uit het gekkenhuis vind ik niet sympathiek, de zusters waren onnodig streng, waardoor Winkler zich verloren voelde en de kok zei tegen een jongetje (Tommie), dat hij het pitmes met zijn handen uit het kokende water moest halen, toen hij het er per ongeluk in had laten vallen. Tommie viel in het water en verbrandde voor Winkler’s ogen.
Ik vind de opbouw van het verhaal ingewikkeld, omdat er twee periodes door elkaar worden verteld. Om en om het hoofdstuk word er iets over een andere periode verteld. In deze twee periodes komen ook nog enkele tijdsprongen naar een paar jaar eerder of later voor. Omdat tussen de hoofdstukken slechts een klein sterretje staat, lees ik hier vaak overheen, waardoor ik in het verhaal even niet meer snap. Door deze tijdsprongen is de invloed die het gekkenhuis op Winkler heeft uitgeoefend wel heel duidelijk. Je ’leeft’ namelijk in beide tijden, waar door je alles beter begrijpt.
Het hele verhaal is vanuit Winkler Brockhaus verteld, maar niet in de ik-vorm. Ik vind dat bij dit boek heel geslaagd, want hij is de hoofdpersoon en heel het boek draait om zijn gedachten en gevoelens.
Het is een gesloten einde, want alles wat ik wilde weten, ben ik te weten gekomen.
Ik geef de voorkeur aan een gesloten einde, omdat ik anders een tijdje met het gevoel blijf zitten, dat het boek nog niet uit is. Ik vind het dan een onaf boek en verwacht een vervolg dat op het verhaal aansluit.

2. Verdiepingsopdracht:
Aan de hand van de beschrijving op de achterkant van het boek verwachtte ik een verhaal over het leven van Winkler Brockhaus die een goede relatie met zijn vader heeft, waarbij de periode dat hij in een gekkenhuis heeft gezeten het belangrijkst is.
Het boek bleek slechts over twee periodes te gaan, het jaar dat hij als kind in een gekkenhuis heeft gezeten en als hij ±40 jaar is. Voordat hij het gekkenhuis in ging, had zijn vader incest met hem en toen Winkler terugkwam, deed hij heel kil en afstandelijk. De tijd in het gekkenhuis heeft een heel grote rol in Winkler’s verdere leven gespeeld. Mijn meeste verwachtingen zijn dus niet uitgekomen.
Ik vond het een heel mooi en geloofwaardig boek en dat heeft niets met het wel dan niet uitkomen van mijn verwachtingen. Meestal kijk ik naar de kaft, de titel en de beschrijving op de achterkant om te beslissen of ik een boek ga lezen of niet. Als me hier iets van aanspreekt, ga ik het lezen zonder verder na te denken over mijn verwachtingen. Als een boek heel anders is dan ik verwacht had, kan ik het vaak ook heel mooi vinden, behalve als het onderwerp me niet aanspreekt.
Tussen ieder hoofdstuk zit een open plek. Deze open plekken worden steeds weer snel ingevuld door andere gebeurtenissen en doordat Winkler andere gevoelens en gedachten heeft. Het is immers steeds een tijdsprong van ±30 jaar. Er is ook een open plekken die open blijft, namelijk wat z’n vader nou precies allemaal met Winkler heeft gedaan. Je weet dat het om een vorm van incest gaat, maar wat er nou precies aan de hand is, weet je niet.
De belangrijkste spanningsboog, waarom Winkler naar het gekkenhuis gestuurd werd, duurt het hele verhaal lang. Aan het eind weet je dat dat gedaan was, omdat de relatie tussen hem en z’n vader zodanig uit de hand liep, dat de politie er bijna bij gehaald moest worden.
Ik vond het verhaal niet spannend. Ik was wel steeds nieuwsgierig hoe de gebeurtenissen in het gekkenhuis af zouden lopen, maar deze gebeurtenissen waren niet spannend.
In het begin wordt de spanning gemanipuleerd door achter te houden wie mevrouw Sprong is en is de relatie tussen Winkler en z’n vader onduidelijk, doordat er tegenstrijdige informatie gegeven wordt. In de herinneringen van Winkler is hij gewoon een heel lieve vader, maar volgens de volwassenen was hun relatie echt ziekelijk en liep het uit de hand. Ook worden er twee verhaallijnen door elkaar verteld en komen er enkele vooruitwijzingen voor.
Het boek heeft een gesloten einde, in de verhaallijn over zijn jeugd is Winkler namelijk uit het gekkenhuis en in de andere verhaallijn is het duidelijk waarom Winkler naar het gekkenhuis moest. Het boek begon met Winkler en de dag en eindigde met Winkler en de nacht; de cirkel is rond.
Ik ben tevreden over dit einde, omdat alles duidelijk is en er geen vragen meer zijn overgebleven.
Het boek Het dolhuis van Boudewijn Büch is proza. De schrijver gebruikt namelijk de volle breedte van het papier en de tekst is verdeeld in alinea’s, hoofdstukken en twee delen.


3. Evaluatie
Mijn persoonlijke reactie is na het maken van de verdiepingsopdracht niet veranderd.
Ik ben tevreden over het uitvoeren en uitwerken van de beschrijving, maar de uitgewerkte persoonlijke reactie vond ik moeilijk om te maken. Ik heb niet alle vragen over de verhaalaspecten beantwoord en ik heb meer over het ene verhaalaspect dan over het andere geschreven.
Het uitvoeren en uitwerken van de verdiepingsopdracht vond ik ook niet moeilijk, hoewel het meer tijd in beslag nam dan ik verwacht had. De begrippen open plekken, spanningsbogen, manipulatietechnieken, proza en literatuur heb ik echter in het informatieboek op moeten zoeken, omdat ik achter lag met de lesstof. Ik vond het moeilijk om het verband tussen mijn verwachtingen en mijn oordeel over het boek te beschrijven en te beargumenteren.
Het lezen van het boek ging heel gemakkelijk, in totaal heb ik er niet meer dan 3 uur over gedaan om het boek zonder verveling uit te lezen.
De volgende keer schrijf ik voordat ik begin met lezen eerst mijn verwachtingen op.

Beargumenteerd eindoordeel
Ik vond de twee door elkaar lopende verhaallijnen niet storend, maar af en toe wel verwarrend door de grote tijdsprongen. De verhaallijn over Winkler’s jeugd maakte de verhaallijn die 30 jaar later speelt juist duidelijker, omdat Winkler heel erg door de gebeurtenissen uit zijn jeugd beïnvloed wordt en er vaak aan terugdenkt.
Dat de relatie tussen hem en zijn vader niet helemaal duidelijk is, maakt niet zo veel uit, omdat ik deze in grote lijnen toch wel begreep.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen