Boekverslag : Anton Koolhaas - De Hond In Het Lege Huis
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1201 woorden.

b)Korte samenvatting van de inhoud

Het verhaal begint op een eiland, ergens in een of andere oceaan. Jaqueline en

Paul, de twee hoofdpersonen hebben hier een vakantiehuisje staan. Ze zijn hier

al meerdere malen geweest. Het eiland is niet erg groot, en iedereen leeft er

van de visvangst en het toerisme. Iedereen is goed bekent met Jaqueline en

Paul. Ze eten dikwijls in een hotel, dat alleen bestemd is voor dagjes-mensen,

ze hebben het er vaak over hoe fijn het leven op het eiland eigenlijk wel niet

is. Ze willen op dit eiland ook hun einde beleven..... Er is namelijk een

bruggetje over een ravijn heen, alle mensen huiveren als ze erover heen gaan,

maar Paul en Jaqueline, hebben het er vaak over dat als ze oud en idioot zijn

hier stiekem -zonder dat iemand het merkt- inspringen. Als Paul en Jaqueline op

het eiland komen, bevindt zich er altijd een hond bij hun. Die hond is niet van

hun, hij heeft een andere eigenaar, maar tijdens de vakantie-periode voegt de

hond zich altijd bij hun. Hij slaapt en eet ook altijd bij hun. Aan de rand van

het eiland bevinden zich talloze kleine strandjes, die de vrijheid aanduiden.

De oceaan is bij dat eiland heel rustig, het wordt pas gevaarlijk voor je, als

je heel ver de zee inzwemt. Jaqueline zwemt dan ook heel vaak ver de zee in,

zodat ze nog net door Paul gezien kan worden. Paul vat dit zwemmen van Jaqueli-

ne op als een stukje van haar leven waartoe hij geen toegang heeft. Er is op

het eiland een bar \"Caprice\", die beheerd wordt door een oud-zeeman en zijn

maintenee. Paul en Jaqueline gaan redelijk vaak naar deze bar, die zeer slecht

loopt, Paul en Jaqueline zijn zo ongeveer de enigen die er komen. Maar het

hoort echt bij het eiland, met zijn heel eigen bestaan. Op een dag -wanneer het

springtij is- gaan Jaqueline, Paul en de heer Brave zwemmen. Na een tijdje

besluit Paul om terug te zwemmen. Op het strand terug gekomen, gaar hij op zoek

naar een mooie kreeft voor Jaqueline. Hij vindt er echter geen. Als hij de zee

inkijkt ziet hij Jaqueline niet zwemmen. Paul denkt aan de kreeft, hij heeft

hem niet en Jaqueline niet! Paul raakt over zijn toeren en gaat naar het dorp

om hulp te halen. Hij hoort van iedereen dat er geen hoop meer is voor Jaqueli-

ne. Ze is tever gegaan, en toen ze zich om wilde keren om terug te zwemmen

merkte ze dat dit niet meer mogelijk was. Ze is te vermoeid geraakt, en

verdronken..... \'s Avonds drinkt Paul zich helemaal klem, hij weet niet wat hij

doen moet. Na vier dagen besluit Paul om naar huis te gaan. Nadat hij de luiken

voor het huis heeft gedaan nam hij de boot naar huis. Thuis voelt hij zichzelf

helemaal eenzaam, hij kan niet tegen de leegte van een leeg huis, van een leeg

leven zonder Jaqueline. Op zijn werk lukt ook niks. Op een avond loopt hij in

een restaurant tegen een hondje op, dat verschikkelijk begint te huilen. Hij

denkt opeens aan de heer Brave. Hij had de hond helemaal niet meer gezien voor

zijn afscheid. Hij gaar nadenken over wanneer hij hem voor het laatst gezien

had, en komt tot de conclusie, dat hij de hond heeft opgesloten in het lege

huis. Paul besluit om de hond en zichzelf te gaan verlossen. Als hij op het

eiland is en over het bruggetje associeert hij dit met een perron: \"Het perron

van het eindstation.\" Als hij in het lege huis aankomt treft hij er de hond

niet aan, wat hem nog gekker maakt. Nadat hij de hond niet gevonden had,

besluit hij zich over te geven aan de zee, hij wilde zichzelf bevrijden van de

eenzaamheid en het isoloment waarin hij leefde. Nadat hij heel ver de zee

ingezwommen was, stond hij dan eindelijk op het punt zich over te geven. Maar

toen hij zich liet zakken voelde hij geen eindeloze diepte, maar een stenen

bodem. Jaqueline had de eb, en hij een pest-vloedje.... Als hij via een omweg

het strandje bereikt, ligt de heer Brave daar op zijn handdoek. Na deze

mislukte poging gaat hij naar het huis, sluit het af en is hij voorgoed

eenzaam. Nog eenmaal ziet hij om naar het lege huis of dit antwoord kan geven.

Wanneer hij thuis komt, stort hij zich op het tweepersoonsbed, en realiseert

zich dat de dood niet voor hem is weggelegd.


c)De boodschap van het verhaal

Alles is zinloos, en als je jezelf aan deze zinloosheid probeert te ontrekken,

breng je de orde van het leven in gevaar.


d)Motvieven in het verhaal

Zinloosheid: Paul vond het zinloos om verder te leven na de dood van Jaqueline.

Het was ook een zinloze poging van Paul toen hij zich wilde overgeven aan de

zee.

Vrijheid: Jaqueline zag in de zee een vrijheid, omdat zij in staat was heel ver

de zee in te zwemmen. Paul vatte dit op als \"Een stukje leven waartoe hij geen

toegang had.\" Jaqueline en Paul zien in het bruggetje over het ravijn ook de

vrijheid, omdat het een eindeloze diepte is. Het eiland staat is eigenlijk in

een isolement en je hebt er dus de vrijheid.

Eenzaamheid: Paul voelt zich altijd eenzaam als Jaqueline weer eens ver gaat

zwemmen. Wanneer Jaqueline verdrinkt raakt hij steeds verder vereenzaamt. Het

paar van \"Caprice\" staat ook voor deze eenzaamheid, want er komt haast nooit

iemand bij hun, waardoor ze aan het drinken raken. Paul probeert ook vaak de

eenzaamheid weg te drinken.

De heer Brave: De hond staat voor de mogelijkheid, dat er nog meer kan in je

leven, hij staat voor het leven. Wanneer de hond zit opgesloten in het lege

huis, komt Paul hem bevrijden, in een poging zichzelf te bevrijden.


e)Beschrijving van de hoofdpersonages

Jaqueline: Een vrouw van onbekende leeftijd. Ze is getrouwd met Paul, wat een

uitstekend huwelijk is. Zij wil van tijd tot tijd wel een stukje privacy, de

zee, waarmee ze een zeer hechte band vormt. Over haar uiterlijk is alleen te

zeggen dat ze donkerblond haar heeft.

Paul: Een man van onbekende leeftijd. Hij is getrouwd met Jaqueline. Wanneer

Jaqueline gaat zwemmen, denkt hij tot een stuk van Jaqueline\'s leven geen

toegang heeft. Hij drinkt in bepaalde situaties heel veel.


f)Het vertelperspectief

Het verhaal \"De hond in het lege huis\" wordt zoals veel van Anton Koolhaas zijn

verhalen door een alwetende verteller.

De informatie die hij geeft, is steeds aangepast en beperkt. Het komt over het

algemeen wat neerslachtig op je over, hoewel er ook wel wat humoristisere

fragmenten in voorkomen


g)Opmerkingen over de concrete ruimten

De zee: Hierin wordt door Jaqueline de vrijheid gezien. En door Paul als een

ontoegankelijk stukje van Jaqueline\'s leven. Het Bruggetje: Dit wordt ook door

alleen Paul en Jaqueline gezien als een stukje vrijheid. Aan het einde van hun

leven, zullen ze zich stilletjes is de diepte laten vallen, zonder dat iemand

het merkt.

Het eiland: Het is een ongenoemd eiland. Het staat dus in een soort isolement.

De personen staan zo zelf ook allemaal in een isolement.


h)Opmerkingen over het verloop van de tijd

;\n <\/div>
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen