Algemene gegevens

\'Gedwongen verzet\' is uitgegeven door Lemniscaat Rotterdam in 1996. De omslagillustratie is getekend door Roelof van der Schans. De auteur is Gijs Wanders.

Gijs Wanders is voornamelijk bekend als nieuwslezer bij het NOS-journaal. Hij is ook lange tijd werkzaam geweest als journalist. Persoonlijk herkende ik hem als voormalig redacteur en presentator van het Jeugdjournaal. Ook nu is hij nog te zien op de televisie bij diverse programma\'s. Boeken schrijven doet hij al enkele jaren. Het eerste boek dat hij schreef had de titel Vogelvrije vrienden en was net als de twee daaropvolgende boeken gebaseerd op eigen ervaringen. Op zijn reizen en natuurlijk ook in de journalistiek heeft Wanders al heel wat meegemaakt. Hij maakte onder andere reizen naar Amerika en Afrika. Daar heeft hij veel over diverse culturen geleerd. Zijn mening over de slechte behandeling van veel gediscrimineerde volkeren (voornamelijk zwarten), uit hij in zijn boeken. In \'Gedwongen verzet\' is de hoofdpersoon van mening dat de Indianen slecht worden behandeld door de blanken. Ik denk dat hier ook een stukje van Wanders\' eigen mening inzit.

Beschrijving van de inhoud van het boek

De hoofdpersoon in het boek is Thomas Morales. Het verhaal vindt plaats in Midden-Amerika, de plek waar tegenwoordig ook nog de meeste Indianen leven. Het speelt waarschijnlijk rond deze tijd, omdat de manier waarop de Indianen worden behandeld in het boek, in deze tijd ook in het echt plaatsvinden. Een tweede argument is dat Wanders\' reizen niet lang geleden hebben plaatsgevonden; en aangezien zijn boeken op eigen ervaringen zijn gebaseerd, speelt het zich ook niet al te lang geleden af.

Thomas\' vader, Don Morales, is eigenaar van de finca\'s. Dit zijn de plantages waar de Indianen voor hem werken. Zijn vrouw en tevens stiefvader van Thomas heet Sylvia Morales. Thomas haat haar en mist zijn eigen moeder. Een andere belangrijke persoon is Carmen, de huishoudster van de familie Morales.

De Indianen op de finca\'s worden erg slecht behandeld. Vooral Navarro, de voorman van de opzichters draagt hier een belangrijk steentje aan bij. Het gaat zelfs zover dat op een dag een van de jongere Indianen sterft. De oorzaak hiervan is dat Navarro, ondanks dat het verboden is, toch nog giftige pesticiden gebruikt op zijn land. De vader van Thomas neemt hier echter geheel geen maatregelen tegen, tot grote woede van de Indianen. Als de woede tussen de Indianen oplaait, dreigt er op een gegeven moment een opstand. Ook Thomas neemt het op voor de Indianen omdat hij het totaal niet eens is met de manier waarop Navarro en zijn vader de Indianen behandelen. Door invloed van de stiefmoeder van Thomas gaat Don Morales niet in op de kritiek van Thomas.

Enkele dagen later loopt de emmer over: Navarro misbruikt één van de Indianen. Hij bedreigt de jonge Felicia Ramirez dwingt haar om zichzelf uit te kleden. Thomas ziet door de half openstaande deur van haar hut dat zij weigert en besluit om in te grijpen. Hierbij doodt hij Navarro per ongeluk. Dan begint het verhaal eigenlijk pas écht: Thomas vlucht de bergen in.

In de tijd dat hij hier zit, ontmoet hij vele nieuwe mensen en krijgt een andere kijk op het volk van de Indianen. Met deze mensen zet hij een \'oorlog\' op tegen zijn eigen vader. Uiteindelijk komt alles toch goed, ondanks dat er enkele \'verzetsstrijders\' sterven. De titel slaat op het verzet van de Indianen en Thomas, dat bijna gedwongen is, omdat zij zo worden onderdrukt door de blanken.

Ik zou het boek indelen in de categorie van probleemboeken, omdat er in het boek een probleem aan de orde is. Namelijk dat de Indianen slecht worden behandeld.

Eigen mening over het boek

Gijs Wanders gaat de realiteit duidelijk niet uit de weg in Gedwongen verzet. Hiermee bedoel ik dat hij op basis van zijn eigen ervaringen gewoon weergeeft hoe het er aan toe gaat op dit soort finca\'s. Ik denk dat hij dit in zijn boek heel realistisch weergeeft. Al op de eerste bladzijde van het boek creëert hij een sfeer, waarin gelijk duidelijk word wie bij de \'goede\' en bij de \'slechte\' partij hoort: Navarro heeft een rauw stem en vloekt en is dus slecht. Thomas toont medelijden met de arme Indianen en geeft kritiek op Navarro en is dus goed. Deze manier van beschrijven bevalt mij wel, omdat dit anders in losse zinnen zou moeten worden weergegeven. Bijvoorbeeld: \'Navarro behandelt de Indianen slecht, en gebruikt pesticiden, ondanks dat dit verboden is.\'

Dit soort zinnen worden echter door het hele boek amper gebruikt en op die manier kun je je heel makkelijk inleven in het verhaal.

De moeilijkheidsgraad van het boek ligt niet erg hoog. Gijs Wanders bouwt makkelijk te begrijpen zinnen. Ik denk dat hij dat mede te danken heeft aan zijn journalistieke achtergrond.

Ik vind dat verhalen die zijn gebaseerd op werkelijkheid vaak niet leuk en saai. Na het lezen van dit boek is mijn mening hierover omgeslagen. Gijs Wanders weet alle gevoelens van de Indianen en blanken in het boek perfect weer te geven. En dat allemaal vanuit het oogpunt van Thomas gezien.

In het boek is op sommige momenten veel spanning aanwezig. Humor is niet aanwezig. Ik denk ook niet dat dit nodig is, want Wanders snijdt een vrij serieus onderwerp aan met dit boek.

Ook de dikte van het boek is heel goed. Het is rond de 125 bladzijden. Ik denk dat dit ongeveer de \'standaardmaat\' is voor een jeugdboek. Dat leest heel goed en gaat niet vervelen. Doordat het niet zo\'n dik boek is, zit er een vaart in het verhaal, waardoor het aantrekkelijk blijft om door te lezen in het boek Dit zijn allemaal positieve kanten. Er zijn echter nog wat kritieke punten:

Het boek is heel vaag ingedeeld in twee delen. Het is mij nog niet duidelijk wat hiervan de bedoeling is, want het boek is tenslotte al ingedeeld in hoofdstukken. Ook over de afloop ben ik niet erg tevreden, want het boek eindigt vrij abrupt.

Ondanks deze kleine puntjes van kritiek, kan ik het iedereen absoluut een keer aanraden om dit boek te lezen.

• Vogelvrije Vrienden
• Spoorloos Verdwenen
• Stille Getuigen