Plaats/Tijd

Het verhaal speelt zich af in de derde eeuw na Christus; ± 217. Het speelt zich af in het Romeinse Rijk, waar in die tijd vaak wisseling van keizer plaats vond. Het boek is een historische roman; dus ten eerste geschiedenis getrouw. Het is belangrijk voor het verhaal dat het zich afspeelt in de derde eeuw, omdat vanaf die tijd het Romeinse Rijk uit elkaar begon te vallen. Dat kwam mede door die wisseling van keizers; het volk werd snel ontevreden en er kwam minder controle op criminaliteit, etc.

Stuctuur

Het boek is opgedeeld in 3 delen. Het eerste deel is in Syri묠Emessa. Dat is de geboorteplaats van Bassianus. Zijn oma, Julia Moeza, komt van oorsprong uit Rome, en ze gaat daar met (bijna) iedereen terug. De andere twee delen spelen in Rome, de stad van waaruit het Romeinse Rijk werd bestuurd. Deel 2 laat zien wat er gebeurd in Rome als Bassianus keizer is. Vanaf deel 3 gaat het alleen maar slechter met Bassianus; hij verliest langzaam zijn macht en populariteit en gaat uiteindelijk zelfs dood. Het grappige is dat het boek begint 讠eindigt met een nieuwe, populaire keizer.

Ontwikkeling

Alles en iedereen in Rome is \'koud\': de architectuur is simpel wit, alle is strak geregeld en er springt niemand uit de band. Kortom: het klassiek westen. Maar door de komst van Bassianus veranderd alles al snel in een bonte, kleurige en vrolijke stad met wilde feesten en orgië®® De titel \"De berg van licht \" verwijst trouwens naar de godsdienst van Bassianus. Bassianus is keizer è® god. En Helegabalus, zijn god, zit boven de aarde op een troon: de berg van licht.

Perspectief

Het verhaal wordt verteld door een alwetende verteller. Je weet iedereen\'s gedachten. Soms wordt het verhaal verteld door de schrijver, maar af en toe lijkt het alsof een van de personages het verteld. Dat is vooral in gesprekken. Gesprekken van het volk zijn ook erg verwarrend, omdat er gewoon een zin wordt gezegd door iemand; je weet dus niet wie wat zegt, welke partij nou wat vind. Alwetende vertellers vind ik altijd wel het makkelijkst om te lezen; je krijgt gewoon de \'goede\' informatie, waardoor je het verhaal begrijpt. Alles is in chronologische volgorde geschreven, met af en toe een flash-forwards ( de voorspellingen van de magië²³ ).

Motieven

Het boek is erg orië®´aals en fatalistisch en ook wel seksistisch. De verering en mystificatie van het jongenslichaam is erg belangrijk in dit boek en de andere motieven hangen hiermee samen. Bassianus heeft een mooi lichaam, en vooral het vrouwelijke in hem zorgt voor de enorme aantrekkingskracht. De blanke huid, de heupwiegende bewegingen, de lonkende ogen. Het geslacht en het vrouwelijke in zijn lichaam maken hem tot de Oorsprong; geslachtsloos ( man-maagd ). Ook de gespierde mannen worden bewonderd, vooral door Bassianus. Maar juist het mooie vrouwelijke bij Bassianus, wordt als \'slecht\' bij vrouwen gezien. Ze zijn dan al snel hoeren.

Met het vereren van het jongenslichaam hangt de homoseksualiteit een beetje samen. Mannen vertrappen elkaar om hem aan te mogen raken, en Bassianus wordt verliefd op een man. De homoseksualiteit is hierdoor goed; verering van Bassianus, maar ook slecht; Bassianus overleeft het uiteindelijk niet.

Vrouwen en macht zijn ook belangrijk. Ten eerste natuurlijk de honger naar macht van Bassianus, Alexianus en Hierocles ( deze probeert via Antonius keizer te worden ). Maar ook van Moeza; niet voor haarzelf, maar voor Bassianus. Vrouwen spelen een belangrijke rol; zijn oma en moeder maken hem populair en doen er alles aan om dat zo te houden. Maar de moeder van Alexianus ( en hij zelf ook ) proberen dat juist tegen te werken. Wat uiteindelijk lukt.

Het oosten speelt ook een centrale rol. Bassianus komt daar natuurlijk vandaan. En al zijn manieren van doen zijn oosters; hij houdt van pracht en praal, feest, seks. In het oosten was het ook gewoner om met een man te trouwen, i.t.t. tot het westen, waar dat nauwelijks te accepteren was. Maar al het mystieke en de vereringsdiensten kwamen daar ook vandaan. Belangrijk in het boek is het klassieke westen tegenover het onbeheerste en sensuele oosten. Dit zit ook in de dubbelhartigheid van Moeza: zij houdt erg veel van Rome, maar ze houdt ook erg veel van de gewoontes van Emessa en Bassianus. Zowel het romeinse ( keizers van het Romeinse Rijk ) als het oosten met zijn mystificatie en sensualiteit zijn een vaker voorkomend element in het werk van Couperus.

Eigen mening

Ik zou best nog wel eens een boek van Couperus willen lezen. Ik vind zijn manier van schrijven; uitvoerige beschrijvingen, mooi. Alleen duurt het lezen van een boek van Couperus w謠langer dan de gemiddelde schrijver. Dit komt ook doordat hij wel eens nieuwe woorden maakt en gebruikt, waardoor je iets twee keer moet lezen wil je het begrijpen. Ik vind zijn boeken niet langdradig en ze geven heel goed een sfeer weer. Ik vond het ook een leuk onderwerp. Alleen steeds de herhaling van beschrijvingen van bv. hoe het volk elkaar vertrapt om Bassianus te zien, worden een beetje vervelend. Er zaten wel veel moeilijke woorden tussen; \'verzonnen\' woorden en namen, waardoor het geen gemiddeld boekje is!

Hoofdpersoon

Bassianus

In Emessa heette hij gewoon Bassianus. Hij is zonnepriester, en hij en de magi벳 geloven dat de Zonnegod Helegabalus in hem geﮣarneerd is. Omdat hij de hoogpriester van de God van het Licht ( Helegabalus ) is moet hij de zon, het symbool van het Heilige Licht, aanbidden en het goede doen/zijn. Hij is de middelaar tussen de God en de wereld. Hij moet streven naar de Goddelijke Oorsprong; het licht. De oorsprong was seksloos en daarom moet hij streven man en maagd in evenwicht te zijn. De oppermagi베Hydaspes leerde hem al het goede en keek voor hem in de sterren. Bassianus was de Uitverkorene Ziel en hij moest naar Rome om keizer te worden, zodat het geloof verspreid werd. Als keizer noemde hij zich naar zijn vader Antonius. Hij regeerde zeer jong en zeer kort; vanaf zijn 15e ( 218 v.C. ) tot zijn 18e ( 221 v.C. ). In Rome sterft hij samen met zijn moeder; vermoord door het volk van Rome.

Antonius

Hij was alles in é©®. Letterlijk op blz. 190: hij was alles en iedereen, die hij wilde zijn, en niemand, hoe ook zijn smaak ware, die niet een genot kon proeven aan de heerlijke Antonius. Hij was ten eerste exotisch; sensueel. Hij was bijna altijd vrolijk. Hij was guitig als een kind. Hij hield ervan om spelletjes te spelen. Zo verlote hij prijzen, waaronder ook beledigende prijzen, zoals 10 dode muilezels. Hij kietelde en kneep slaven en slavinnen. Zo was hij al in Emessa en in Rome werd het alleen maar erger. Hij kon ook lachen om mensen die bv. vielen over een drempel. Maar hij kon ook nijdig en nors zijn, als bv. zijn neefje Alexianus niet naar een ceremonie van hem kwam kijken. Hij was erg vroom en hij gaf zich helemaal aan de Dienst. Dan danste hij, zoals nog nooit iemand had gezien. Hij was erg mooi om te zien. Hij had een slank lichaam; niet erg gespierd, en als hij zijn borstspieren opbond leek hij net op een vrouw. Hij had een beetje een vrouwelijk gezicht met violette ogen. Ook zijn stem was een beetje vrouwelijk en hij sprak vloeiend latijn, zonder accent. Als hij lachte of keek, dan lonkte hij het volk. Iedereen moest van hem houden. Hij bestraalde hen met zijn licht en iedereen wilde hem aanraken. Hij hield van pracht en praal; bont gekleurde stoffen en sieraden. Hij hield van seks en hij was homoseksueel aangelegd. Hij viel op grote, breed gespierde mannen. Hij was een keizer die Rome nog nooit had meegemaakt.

Samenvatting

Het boek begint met het wegsluipen, in de nacht, van Bassianus naar Hydaspes. Ze kijken samen in de sterren en Hydaspes voorspeld bloedvergiet, maar ook het keizerschap voor Bassianus. Hydaspes herhaalt nog een keer de plicht van Bassianus om te streven naar de oorsprong. De volgende dag is de Dienst, waarop Bassianus de dans om de Zwarte Steen danst. Hiermee brengt hij alle omstanders in vervoering. Er komen mensen uit alle verre streken om allen maar naar hem te mogen kijken!

Julia Moeza en een paar helpers proberen tijdens die ceremonie soldaten om te kopen om hen op de hand van Bassianus te krijgen. De legioenen willen inderdaad Bassianus als keizer en de oude keizer wordt vermoord. De intrek van de keizer wordt met een grote stoet gevierd. Iedereen vergaapt zich aan hem en vind hem verrukkelijk; iedereen houdt van hem en hij is reuze populair. Het paleis wordt omgetoverd in een luxe en ori뮴aals paradijs. Het wordt 驮 druk, bont, Syrisch feest in Rome. Het volk loopt van hot naar her en vertrapt elkaar om maar een glimp van Antonius op te vangen. Overal vinden orgi뮠plaats, en wordt er flink gedronken. Antonius geeft het goede voorbeeld door vele feesten te geven met goed eten, vrouwen en v马 drank.

Antonius wordt verliefd op een wagenrenner. Al zijn aanbidders in zijn omgeving haatten deze Hierocles, maar Antonius houdt zoveel van hem dat hij toch met hem trouwt. Ondertussen probeert hij ook zijn vroegere speelkameraad, z\'n neefje Alexianus, weer voor zich te winnen, maar ze zijn al te ver uit elkaar gegroeid. Het volk reageert geschokt op de mededeling dat het heilige beeld van Rheia Kubele uit haar tempel wordt gehaald om vervolgens in de tempel van Helegabalus te zetten. Ook het feit dat Antonius met een man trouwt, wordt niet volledig geaccepteerd. Als verzoeningspoging adopteert Antonius de kleine Alexianus, maar het mocht niet baten; ze gaan elkaar steeds meer haten.

Het volk wordt langzamerhand moe van de feesten en diensten van de keizer. En op het moment dat Antonius het evenwicht tussen man-maagd wil herstellen en besluit te trouwen met de vrouw Aquilia Severa gaat het hopeloos fout met Antonius. Aquilia Severa was namelijk een Vestaalse Maagd, het symbool van de deugd; het heiligste van het heiligste. Het volk begint hem uit te schelden. Alexianus wordt naar voren geschoven als kandidaat voor een nieuwe keizer, en Antonius haat hem zo erg, dat hij hem wil laten vermoorden. Moeza wil beiden nog verzoenen. Maar het volk wil bloed zien, wat ze al die jaren bij Antonius niet gezien hebben en het volk kiest partij voor Alexianus.

Antonius en zijn moeder worden vermoord en hun verminkte lichamen worden in de rivier gegooid. Al Antonius\' trouwe volgelingen zijn ook vermoord, waardoor Alexianus niets meer in de weg staat; hij wordt vernoemd tot de nieuwe keizer van Rome.

Biografie

Louis Marie Anne Couperus is geboren op 10 juni 1863 in Den Haag en hij stierf in 1923. Hij is gedeeltelijk opgegroeid in Nederlands-Indi련1872-1877), waarna hij naar Nederland terug kwam om MO-Nederlands te studeren. Hij is vaker terug gegaan naar Indi력n heeft zich daarna gevestigd in Nice; Itali뮊In zijn historische romans kan je dat ook merken, want ze spelen zich bijna allemaal af in het Middelands-Zeegebied. Hij kende het klimaat en het landschap en bestudeerde de oude culturen. Hij begon zijn carri貥 als journalist, later werd hij redacteur en hij was mede-oprichter van een literair tijdschrift. Maar zijn \'prozadebuut\' in 1903 werd zijn grote doorbraak; hij wordt onze belangrijkste prozaﳴ van rond de eeuwwisseling genoemd.

Couperus wordt tot de Tachtigers gerekend. Ook was hij een dandy. Hij schreef naturalistische en realistische proza, impressionistische po뺩e, allegorische sprookjesromans en feuilletons voor een dagblad. Zijn romans kunnen in drie groepen verdeeld worden:

1. Naturalistische-realistische proza ( psychologische romans). Ze spelen zich vooral af in Den Haag. Weelde, standswaan, levensmoeheid en levensaanvaarding zijn daarin belangrijk.

2. Sprookjesromans. Ze zijn verzorgd geschreven; precieuze taal en oververfijning = typerend is voor de Jugendstil.

3. Historische romans. Hierin spelen de voorbijgaande tijd en het noodlot een grote rol. Ze zijn doordrenkt van pessimisme en het exotisch (magie en kracht daarvan) is ook erg belangrijk.

Couperus was een briljante stilist en hij wist karakters zo goed te omschrijven, dat ze voor de lezer levend werden. Hij was zeer precies, maar soms te gemaakt. Ook verzon hij wel eens nieuwe woorden door twee verschillende woorden tot é©® te voegen.

• Van Oude Mensen, De Dingen Die Voorbij Gaan
• Noodlot