Boekverslag : Bart Moeyaert - Wespennest
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 471 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 471 woorden.
Titel: Wespennest
Auteur: Bart Moeyaert
Uitgeverij: Em. Querido's Uitgeverij B.V.
Druk: Eerste druk
Jaar van uitgave: 1999
Wespennest van Bart Moeyaert heeft niet echt een centraal thema.
Er zijn verschillende relaties, zo heb je de relatie van Susanne en haar moeder , die niet altijd rooskleurig verloopt. Zij houdt nog wel van haar moeder , maar ergert zich aan haar , schaamt zich voor haar en haat haar zo nu en dan. Dit merk je goed aan het gesprek op het Zomerfeest. Wanneer haar moeder ziet dat ze een boontje heeft voor Wolf , de poppenspeler, is er voor haar reden genoeg om er snerende opmerkingen over te maken. Wat Suzanne het meest teleurstelt is dat haar moeder de petitie over de honden van Rudi heeft getekend. Carla,de moeder van Walda, had deze petitie opgestelt.
De relatie van Suzanne en Walda verloopt ook niet veel beter. Vroeger keek Susanne op naar Walda, ze was het grote voorbeeld. Dit veranderde echter toen Walda demonstreerde wat een tongzoen was. Susanne had haar hard in de tong gebeten , waarop hun vriendschap ook voorgoed gedaan was.
De vrij wel pretigste relatie is deze met Wolf, die net als de honden de rust in het dorp verstoort maar dan wel op een andere manier. Hij komt op de dag van het Zomerfeest met zijn scooter het dorpsplein opgereden en al van de eerste blik die Suzanne van hem te zien krijgt wordt ze verliefd.
In het geheel bekeken vond ik het verhaal niet zo boeiend. Ik dacht dat er heel wat meer in ging gebeuren, meer spanning, maar dit kwam hier niet echt aan bod.
Het ligt dan ook niet in mijn leefwereld, en heeft me zeker geen nieuwe kanten van het leven laten zien.
De vele gebeurtenissen hangen goed aan elkaar, maar zijn daarom niet altijd spannend of humoristisch. Integendeel, de flasbacks over haar vader zijn alles behalve humoristich, maar eerder schokkend, je zou nooit verwacht hebben dat de wandeling op haar verjaardag met haar moeder en haar vader de allerlaatste zou worden. Deze gebeurtenis heeft dan ook de meeste indruk op mij gemaakt, want ik denk dat je je niet kunt inbeelden hoe erg het is om een van je ouders te verliezen. Dat merk je ook aan Carla die sinds de dood van haar man regelmatig met een ijszakje al kreunend op bed ligt 'kreunend van de hooftpijn , zoals ze wel vaker doet'.
Gelijkaardige gebeurtenissen komen in het dagelijks leven ook veel voor en je hoeft daarvoor niet lang te zoeken. Hierbij heb ik me dan ook wel gerealiseerd hoeveel geluk ik misschien wel heb.
Het verhaal heeft wel een verrassend, open eind dat me een beetje ontgoocheld heeft, want ik had nog graag geweten wat er met Suzanne en Wolf ging gebeuren en wat met de honden van Rudi ,....?
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen