Boekverslag : 1992 - Wet Op De Handelspraktijken Ingezonden Door: Annelies Muys
De taal ervan is Economie en het aantal woorden bedraagt 931 woorden.

Hoofdstuk 4: Wet op de handelspraktijken





1. Inleiding



Waarom wetten op handelspraktijken?



België ie een vrijemarkteconomie met controle door de overheid. Er is dus een volkomen concurrentie in België. Een producent streeft naar maximale winst, hierdoor wil hij een monopoliepositie. Daardoor kwamen veel producten met heel kleine kwaliteitsverschillen. Om de consument te overtuigen werden reclame, goedkope aanbiedingen,… gebruikt. Er moest dus dringend een wettelijke bescherming van de consument komen.



De ‘Wet op de Handelspraktijken’ (1992) is van toepassing op de verkoop van producten en diensten door een verkoper aan een consument.



· Verkoper: iedereen dat goederen en diensten als beroep verhandelen (handelaars, ambachtslui)

· Producten: alle lichamelijke roerende zaken (GEEN vastgoed)

· Consumenten: iedereen dat op de markt gebrachte producten of diensten verwerft of gebruikt, maar voor niet-beroepsmatige doeleinden.

· Diensten: alle prestaties die een handelsdaad uitmaken of een handelsactiviteit, bedoeld in de Wet op het Ambachtsregister, maar geen activiteiten van vrije beroepen.





2. Voorlichting van de consument



Doel: beschermen van de consument. Hij heeft recht op eerlijke en duidelijke informatie





2.1° Prijsaanduiding



De prijs van een product of dienst* moet op onderstaande wijze worden aangeduid:

· Schriftelijk en ondubbelzinnig

· Leesbaar en goed zichtbaar

· Totale prijs ( BTW en overige taksen inbegrepen)

· De prijs moet in euro gebeuren met 2 decimalen.

Nb: Vorig jaar moest de prijs zowel in euro als in Belgische frank aangeduid worden, nu zijn er nog steeds 20% van de handelaars die de dubbele aanduiding gebruiken.



Zowel verkopers van producten of diensten als banken moeten deze prijsaanduiding navolgen.



* Voor sommige diensten is het niet mogelijk een exacte prijs te geven.

Loodgieters, dakwerkers, … kunnen op voorhand geen exacte prijs geven voor hun werk, deze mensen gebruiken een offerte.





2.2° Aanduiding van hoeveelheid



· Voorverpakte producten: de nominale hoeveelheid moet vermeld worden op de verpakking of op het product zelf. Deze aanduiding moet leesbaar, goed zichtbaar en ondubbelzinnig zijn.

· Los verkochte producten: deze producten moeten worden gewogen in de aanwezigheid of door de consument zelf. De aanduiding van deze meetinstrumenten moet goed leesbaar en zichtbaar zijn. De meetinstrumenten moeten geijkt zijn.





2.3° Benaming, samenstelling en etikettering



De benaming, samenstelling en etikettering moet:

· in de taal of talen van het afzetgebied staan (Vlaanderen à Nederlands; België à Nederlands, Duits en Frans)

· Goed zichtbaar en leesbaar zijn

· Duidelijk en te onderscheiden van reclame zijn



De koning kan voor producten of diensten:

· Etikettering voorschrijven en de vermelding en andere elementen ervan vaststellen.

· Verbieden of verplichten dat producten of diensten onder een bepaalde benaming op de markt worden gebracht.

· Verbieden of verplichten van bepaalde uitdrukkingen, tekens of woorden worden gebruikt in de benaming.





Op voedingswaren moeten volgende zaken vermeld staan: (zie voorbeeld)

· om welk product het gaat

· gebruikte ingrediënten

· datum van minimale houdbaarheid

· eventueel bijzondere bewaarvoorschriften en gebruiksvoorwaarden

· indien nodig een gebruiksaanwijzing

· plaats van oorsprong

· inhoud (netto)

· alcoholvolumegehalte indien groter dan 1.2%





2.4° Benaming van oorsprong



Een bepaling van oorsprong is een kwaliteitsnorm.

Een benaming van oorsprong zegt ook van welke plaats of regio een product afkomstig is, maar hierdoor worden ook de kwaliteit en bepaalde eigenschappen verzekerd.

De geografische benaming die veel gebruikt wordt om een soort product of presentatie aan te duiden, is dus geen benaming van oorsprong, het is een aanduiding van herkomst. (vb. Gentse Waterzooi)

Enkele erkende benamingen van oorsprong in België:

· Jambon d’Ardenne

· Beurre d’Ardenne



Het is verboden :

· Een benaming van oorsprong te gebruiken bij producten als deze niet voldoen aan de voorwaarden.

· Een benaming van oorsprong gebruiken als men niet in het bezit is van een attest van oorsprong, wanneer dit vereist is.





2.5° Reclame



Volgens artikel 22 wordt reclame beschouwd als elke mededeling die rechtstreeks of onrechtstreeks ten doel heeft de verkoop van producten of diensten te bevorderen.



· Vergelijkende reclame:



- toegelaten in België vanaf 25 mei 1999

- men moet wel bepaalde regels naleven (niet misleiden, producten of diensten vergelijken die voor hetzelfde doel bestemd zijn of in dezelfde behoeften voorzien, de goede naam niet schade, …)



· Misleidende reclame



reclame mag in geen van deze gegevens misleidend zijn:

o Identiteit

o Hoeveelheid

o Samenstelling

o Prijs

o Oorsprong

o Fabricage - of vervaldatum

o De verkoops-, verhuring-, leverings-, of garantievoorwaarden voor producten of diensten die voorwerp van de reclame zijn

o Gebruiksmogelijkheden

o De beschikbaarheid en het bestaan van de aangeboden producten of diensten



Reclame mag ook geen essentiële inlichtingen weglaten met de bedoeling te misleiden.



Reclame slogans mogen niet overgenomen worden tenzij het om algemene, beschrijvende of banale benamingen gaat; ofwel moeten ze de nodige variatie bevatten zodat verwarring uitgesloten is.



Belgacom maakte vorig jaar een reclamespotje voor hun ADSL-lijn, deze zou sneller en veiliger zijn dan alle andere. Telenet diende daarover klacht in en de rechtbank veroordeelde Belgacom voor misleidende reclame.



v Vermomde reclame: de mensen moeten weten dat het reclame is, dus er moet een minimale vermelding van reclame zijn

v Veiligheid en gezondheid: de Koning kan reclame verbieden of beperken om een betere bescherming van de consumenten en het leefmilieu te waarborgen. (tabaksreclame)

v Geneesmiddelen: voor producten die niet erkend zijn als geneesmiddelen, mag geen reclame gemaakt worden alsof ze een geneesmiddel zijn en elke onterechte verwijzing naar verbetering in de gezondheid is verboden.

v Gratis hoeveelheden: het geven van gratis reclame is enkel toegelaten wanneer de nominale waarde verhoog wordt, met uitzondering van gratis stalen.

v Sweepstakes: men mag geen reclame maken voor een product of dienst dat de hoop of zekerheid wekt enig voordeel te kunnen winnen door werking van toeval.

Uitzondering: reclame voor toegelaten loterijen, zoals Lotto en Joker



· Nieuwe technieken:

teasing: reclame voor Clio. 2 weken lang kregen we een teken te zien en iedereen vroeg zich af wat het was (zie tekening)

Benetton-campagnes: steeds verassende foto’s (zie voorbeelden)





2.6° Algemene bepalingen



· Verplichting tot voorlichting van de consument:

De verkoper moet de koper inlichtingen verschaffen i.v.m. de kenmerken van het product of dienst en de verkoopsvoorwaarden. De verkoper moet ervoor zorgen dat de koper krijgt wat hij nodig heeft.

· Documenten betreffende de verkoop van producten en diensten

Ø De verkoper moet aan de consumenten een gratis bewijsstuk afleveren van de geleverde diensten.

Ø De verkoper moet aan de consumenten een bestelbon afgeven wanneer de levering van een product of dienst wordt uitgesteld en er wordt door de consume
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen