De schrijver is Anke de Vries en het is uitgegeven door Lemnis­caat in het jaar 1988.

De hoofdpersoon is Thomas, een jongen van ongeveer 14 jaar die woont in Zuid-Frankrijk. In het dorpje Argeliers, dat ligt in de Midi en dat is een gebied waar veel wijn wordt verbouwd.

Gerard, de neef en grote vriend van Thomas

Marcelin Albert, een kroegbaas die zorgt dat de boeren in op­stand komen.

Sandrine, een meisje waar Thomas verliefd op is. Iedereen zegt dat zij bovennatuurlijke gaven heeft. Zij en haar moeder ver­bouwen geen wijn, maar vruchten.

Titelverklaring: Er komt opstand in de streek waar Thomas woont.

Het boek speelt zich vanaf 1904.Tot wel enkele jaren daarna, maar ik weet niet hoeveel. Rond de plaats Argeliers, maar ook Narbonne (een plaats in Zuid-Frankrijk, in de buurt van Arge­liers) en Parijs komen er regelmatig in voor. Zie ook het plaatje. De meeste boeken van Anke de Vries spelen af Frankrijk

Inhoud:

In de Midi, de grote wijnstreek van Frankrijk dreigt een grote crisis uit te breken. Dat komt doordat de druifluis de druiven­oogst van vorig jaar had verwoest. Twee derde van de wijn was verloren gegaan en nu drinkt iedereen wijn die geïmporteerd is van buiten de Midi. Omdat het goedkope wijn is blijven de men­sen deze wijn drinken, ook als er in de Midi weer genoeg goede wijn te krijgen is. Dat is een enorme klap voor de wijnboeren. Sommige boeren zien de bui al hangen en vertrekken naar de grote steden. Toch ziet Thomas het niet somber in. Maar Gerard wel en hij neemt de wijk naar Lyon.

Als het dan een jaar later tot crisis is gekomen, gaat het helemaal mis. Thomas verliest zijn baantje en tientallen boeren gaan per dag failliet. Als er op een dag ook nog 2 mensen ster­ven is het genoeg geweest voor Marcelin Albert. Hij roept de mensen op acties te voeren. Hij zegt dat de regering in Parijs moet weten wat er aan de hand is, want zij zijn verantwoorde­lijk voor de crisis. Als hij dat gezegd heeft, blijken veel mensen precies hetzelfde te voelen, ook Thomas. Voor hij het weet, sluit een hele groep mensen zich bij Marcelin aan.

Op een dag gaan ze naar Narbonne, voor de eerste grote actie. De regering zou daar ook zijn om te kijken of het er echt zo erg was, als iedereen zei.

Maar het valt tegen, na een tijdje zijn er pas 20 mensen. Dan gaan ze langs de huizen om iedereen uit hun bed te halen. En dat heeft succes, want er komen er toch nog 87. Als ze de vol­gende keer weer een vergadering houden zijn er 300. Daarna 500 en op een gegeven moment zelfs 12.000.

Dan krijgt Marcelin steun uit een onverwachte hoek, de burge­meester van Narbonne, Ferroul, die eerst tegen de boeren was, is nu opeens de grootste vriend van Marcelin.

Gerard komt Thomas opzoeken in de Midi. Hij vertelt dat hij een bijzondere droom heeft gehad. Hij zag een boom vol perziken. De perziken werden geplukt door een vrouw in mannenkleding. In zijn droom vertelt Gerard aan die vrouw dat hij hier gewoond heeft, maar dat alles nu zo anders is. Dan zegt zij: @Je ziet dat dit mogelijk is@, en ze geeft Gerard een perzik.

Thomas vermoedt dat dit wel eens iets zou kunnen betekenen, maar hij weet niet wat.

Als er op de volgende vergadering 180.000 mensen zijn, ziet Marcelin het niet meer zitten. Er komen relletjes.

Ferroul en Marcelin stellen een unimatum aan de Parijse rege­ring. Ze willen heel snel brood. Op de volgende vergaderingen, waar 300.000 mensen zijn, komen er nog veel meer relletjes, en dat was Marcelins bedoeling helemaal niet. Hij wilde een op­stand zonder geweld.

Het lijkt dan wel of alles verkeerd loopt, want de regering in Parijs reageert niet op het ultimatum. In plaats daarvan stuurt de regering het leger naar de Midi en Marcelin en Fer­roul worden gearresteerd, maar na een paar dagen toch weer vrijgelaten.

Thomas gaat op zoek naar Gerard, die in het leger zit. Hij loopt naar de kazerne, maar voor de kazerne is een opstootje, het leger grijpt in en Thomas zit er tussen in.

Opeens ziet hij Gerard, die neerstort op de grond. Dan begint het bij hem ook te duizelen en als hij weer bijkomt ligt hij in het ziekenhuis.

Sandrine, die gehoord heeft dat Thomas in het ziekenhuis ligt, wil hem opzoeken. Als ze vraagt naar Thomas Laval, gaat de arts kijken. Als hij terugkomt ziet ze dat hij somber kijkt. De arts zegt dat een zekere Laval dood is. Hij was als enige sol­daat gesneuveld. Dan weet San­drine dat het Thomas niet is, want die zat niet in het leger. Het blijkt Gerard te zijn, die ge­storven is.

Dan geeft de Franse regering Marcelin nog een kans, hij mag naar Parijs komen, om met de minister te praten. De minister belooft maatregelen te nemen tegen de slechte import-wijn.

Ook geeft de minister Marcelin 100 francs voor de treinreis terug. De volgende morgen staat in alle kranten dat Marcelin omgekocht is voor 100 francs.

Pas als Thomas hoort dat Gerard is omgekomen, snapt hij de door Gerard vertelde droom.

Hij moet samen met Sandrine in de Midi een nieuw bestaan op­bouwen door een fruitteeltbedrijf op te zetten.

Ondertussen gaat het niet goed meer met Marcelin, hij is dun, spierwit en wordt kaler. Als hij op een keer thuis komt vallen bewoners van Argeliers hem aan, omdat ze Marcelin een verrader vinden. Maar sommige bewoners van het dorp, waaronder Thomas, nemen het toch voor hem op.

Het boek eindigt met een epiloog. Daarin wordt gezegd dat het werk van Marcelin niet voor niets is geweest, hoewel hij in zijn leven leven er geen enkele erkenning voor kreeg.

Ferroul werd de grote man van de opstand. In 1921, het jaar dat Marcelin stierf, werd hij bejubeld als een groot politicus.

Mijn mening over dit boek is: ik vind het wel een leuk boek, vooral omdat Thomas de hoofdper­soon is, maar het zijn toch voornamelijk de belevenissen van Marcelin. Ook omdat hetecht gebeurd is, dat is veel leuker dan een verzonnen boek. Verder is het boek niet echt spannend, maar wel leuk. Je had het boek zo uit.

• Lisa's Adem
• Geleidbaarheid Van Stoffen Ingezonden Door: Thunder
• Uit De School Geklapt
• Aromatherapie Ingezonden Door: Gerlinde Daniels