Boekverslag : Anoniem, - Karel En De Elegast
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1849 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1849 woorden.
Dit verslag heeft 3 sterren = goed boekverslag, met extra's!
Karel en Elegast
1. Zakelijke gegevens
Auteur : onbekend
Titel : Karel en Elegast
Genre : Voorhoofse ridderroman
2. Eerste reactie
Ik heb voor dit werk gekozen omdat het uit de Middeleeuwen komt, dat is een periode waar ik erg in geinteresseerd ben, ik las er vroeger ook vaak boeken over. Vooral de donkere sfeer die om de Middeleeuwen heen hangt vind ik spannend. De reden dat ik voor een boek over Karel de Grote gekozen heb is omdat ik op de basisschool veel over deze man geleerd heb waardoor zijn avonturen me erg boeien. Ik heb het verhaal volgens mij al wel eens eerder gehoord maar ik herinner me er bijna niets meer van.
Ik vond het een leuk verhaal maar het was hier en daar wel iets te religieus. Het leek of de hoofdpersonen God bij iedere stap nodig hadden. Verder was het verhaal hier en daar best spannend en het is ook wel leuk om te zien hoe een man die door zijn koning is verbannen toch nog trouw blijft.
3. Verdieping
Samenvatting
Het verhaal gaat over de kning Karel de Grote die tijdens de nacht voor een hofdag ligt te slapen in zijn kasteel. Plotseling wordt hij wakker gemaakt door een engel die hem vertelt dat hij uit stelen moet gaan, omdat het anders slecht met hem zal aflopen. Karel vindt dit natuurlijk erg vervelend omdat het een grote schande zou zijn als hij betrapt werd door zijn onderdanen. Hij besluit toch te gaan stelen omdat het van God moet en tot zijn grote verbazing is iedereen in zijn kasteel in slaap gebracht. Dit had God voor hem geregeld.
Als Karel een bos ingaat herinnert hij zich Elegast, die verbannen hij verbannen had, waardoor deze ook gedwongen was om te stelen. Terwijl hij erover nadenkt krijgt hij er spijt van dat hij zo hard tegen hem en ander dieven is opgetreden. Dan komt hij opeens een in het zwart geklede ridder tegen. De twee ridders willen elkaar niet begroeten en ook niet elkaars naam geven, want met het noemen van je naam geef je aan dat je ondergeschikt bent. Nadat ze hebben gevochten moet de verliezer, dat is de zwarte ridder zijn naam geven, Karel komt er daardoor achter dat de ridder Elegast is. Karel wil niet dat iemand weet dat hij de koning is dus stelt zich voor als Adelbrecht. Ze besluiten samen uit stelen te gaan. Karel wil eerst bij de koning, zichzelf dus, gaan stelen, maar Elegast weigert dit omdat hij dit als ontrouw aan zijn landheer ziet. Als alternatief noemt Elegast Eggeric van Eggermonde, omdat dat een slecht mens is. Als Eggeric iets uit de slaapkamer van Eggeric en zijn vrouw wil stelen komt hij erachter dat Eggeric de konig wil vermoorden, hij vertelt dit aan Karel en die zegt dat Elegast dit tegen de koning moet vertellen. Elegast wil dit niet omdat de koning kwaad op hem is. Karel vertelt dat hij het wel aan de koning zak vertellen zodat Elegast’s eer gezuiverd wordt.
Karel gaat vervolgens terug naar zijn kasteel. Hij vertelt aan zijn vertrouwelingen dat hij in gevaar is en er wordt een list opgezet om Eggeric te vangen. Die ochtend komen Eggeric en zijn mannen in het koningklijke kasteel waar ze gevangen genomen worden, Eggeric wil niet bekennen behalve en zegt dat hij degene die hem beschuldigd wil dwingen om de onschuld van hem te bewijzen. Karel vaardigt hiertoe een duel uit tussen Elegast en Eggeric. Dit wordt natuurlijk door Elegast gewonnen. Dankzij zijn overwinning wordt Elegast in ere hersteld en mag hij trouwen met Eggeric’s ex-vrouw, die de zus van Karel de Grote is.
Onderzoek van de verhaaltechniek,
Het is duidelijk dat er in dit verhaal sprake is van een erg ouderwetse schrijfstijl. Er worden lange zinnen gebruikt en de hoofdpersonen beroepen zich bij alles wat ze doen op God. Sommige passages zijn erg nauwkeurig verteld, zoals de gevechten en het stuk waarin Karel en Elegast het kasteel binnendringen, maar de stukken tussen deze actie in worden erg kort beschreven.
Het verhaal vindt plaats in Duitsland in de buurt van het kasteel Ingelheim aan de Rijn ergens tussen 786 en 814 n.Chr.
De belangrijkste verhaalfiguur is Karel de Grote, koning der Franken (768-814) en keizer van het Romeinse Rijk (na 800). De andere figuren zijn
-Elegast, deze man was door de koning verbannen en moest stelen om aan de kost te komen, hij was wel een eervol man. Hij liet in het verhaalduidelijk merken dat hij erg trouw aan de koning was.
-Eggeric van Eggermonde, deze man was een dief en moordenaar die zijn bezittingen dankte aan list en bedrog.
-De vrouw van Eggeric/zuster van Karel de Grote. Zij probeerde haar man te overtuigen van de slechtheid van zijn plannen en wilde hem verraden, maar moest dit met een bloedneus bekopen.
In alle bijna situaties in dit verhaal was Karel de Grote aanwezig, deze situaties liepen uiteen van gevechten op leven of dood tussen Karel en Elegast, een ontmoeting met een engel, een nachtelijke roofpartij en een duel tussen Elegast en Eggeric. Het waren allemaal erg gewelddadige situaties.
Het verhaal is verteld vanuit het perspectief van de alwetende verteller. Er wordt vooraf verteld dat het verhaal waar gebeurd is. Het lijkt ook alsof het wordt voorgelezen door iemand. Dit komt omdat de verteller het verhaal met eigen woorden in- en uitleidt wat een leuk effect heeft. Hij kan je hiermee meer in het verhaal trekken.
Thematiek.
Een erg belangrijk aspect in dit verhaal is trouw aan de landheer en hem onder elke voorwaarde verdedigen. Dit komt duidelijk naar voren als Elegast, ondanks dat Karel de Grote hem zijn land en bezittingen heeft afgenomen, toch zijn Koning wil redden van de dood. Ook God is erg belangrijk omdat hij Karel keer op keer helpt en hem bovendien het leven redt door hem uit stelen te sturen. Uit deze twee aspecten kan ook afgeleid worden dat het onderliggende thema van het verhaal de strijd tussen goed en kwaad is en dat God er uiteindelijk voor zorgt dat het goede altijd overwint, omdat wie niet trouw is aan zijn leenheer gestraft wordt.
Een gedeelte dat erg typerend is voor dat onderliggende thema is het slot, waar Elegast, die het goede vertegenwoordigd, wint van Eggeric, die het kwaad gestalte geeft. Elegast mag trouwen met de zuster van Karel trouwen terwijl Eggeric onthoofdt en opgehangen* wordt.
Plaats in de literatuurgeschiedenis.
Dit werk is de enige volledig overgeleverde voorhoofse ridderroman van onze literatuur. Wanneer het voor het eerst gepubliceerd is is onbekend, omdat er in de tijd dat het verhaal ontstond nog maar weinig verhalen op schrift werden vastgelegd. Waarschijnlijk is dat het verhaal tijdens het keizerschap van Karel de Grote is ontstaan en dat het geschreven is door iemand die hem wilde vereren door zijn grootsheid te omschrijven.. Het is wel bekend dat het overgeleverd is door middel van een zestal 14e en 15e eeuwse handschriftfragmenten en een zestal 15e en 16e gedrukte uitgaven. De bedenker van het oorspronkelijke verhaal is echter onbekend.
Ik weet van de stroming van het verhaal, wat een voorhoofse ridderroman is, dat er veel aandacht werd besteed aan bruut geweld, heldhaftigheid, moedige daden en trouw aan de leenheer en koning. Ook was de vrouw erg onbelangrijk en werd ze zomaar weggegeven als cadeautje aan ridders die iets bijzonders hadden gedaan. Het was ook erg gebruikelijk dat de man de vrouw sloeg. Het werk is, doordat deze elementen erin voorkomen, erg typerend voor de tijd waarin het verschenen is.
4. Beoordeling
De passage die mij het sterkst aanspreekt is het stuk waarin Karel en Elegast met elkaar gaan vechten om achter elkaars naam te komen. Ik vond het wel komisch dat deze twee mannen zo’n ophef over hun naam maakten. Het zou toch wat zijn als je tegenwoordig ergens iemand naar zijn naam vraagt en vervolgens een strijd op leven en dood ontketent als diegene zijn naam niet wil zeggen. Het geeft echter wel een goed beeld van de Middeleeuwse cultuur omdat het in die cultuur uit den boze was om je te identificeren, omdat je je daarmee ondergeschikt maakte.
Ik vind het een beetje vergezocht dat Elegast trouw bleef aan zijn leenheer terwijl hij er ruzie mee had en er door verbannen was, ik zou me totaal anders gedragen en die koning de huid volschelden. Het klinkt ook een beetje eenzijdig, want het lijkt alsof de leenheer alles goed doet terwijl hij eigenlijk profiteert van zijn leenmannen. Ik vind dus dat de schrijver daar ook wat van had kunnen vertellen. Tevens vind ik dat er een beetje te veel gemijmerd wordt over God, Hij werd echt overal bij betrokken, wat ik een beetje overdreven vind. In moderne verhalen kom je dit niet tegen.
De opbouw van het verhaal vind ik erg geslaagd, dit komt omdat de schrijver eerst het een introductie geeft, vervolgens begint met het verhaal en later in de tekst ook terug komt op eerdere gebeurtenissen om het geheel te verduidelijken. Zo wordt in de loop van het verhaal duidelijk waarom het slecht met de hoofdpersoon af had kunnen lopen. Wat niet duidelijk werd was waarom Elegast was verbannen, er werd wel gezegd dat Karel de Grote kwaad op hem was maar niet waarom, dat had ik wel graag willen weten.
Het verhaal roept bij mij gemengde gevoelens op. Aan de ene kant vond ik het namelijk best een boeiend verhaal, maar aan de andere kant kwam de boodschap dat je trouw moest zijn aan de leenheer steeds weer boven. Dat vond ik een beetje eng, want de mensen die het verhaal hoorden werden aan de ene kant geboeid door de spannende gebeurtenissen in het verhaal, maar aan de andere kant geïndoctrineerd door deze boodschap. Hierdoor werden ze een beetje van de domme gehouden. Toentertijd was dit misschien een geniale methode, maar tegenwoordig zou niemand daar meer intrappen.
De bedoeling van het verhaal komt erg duidelijk bovendrijven, het is dan ook niet moeilijk om het thema te vinden. De schrijver gaf namelijk steeds hints door Elegast en andere personages enorm lovend over hun koning te laten vertellen.
Al met al was het een leuk verhaaltje met serieuze en vermakelijke elementen.
Ik vond het bovenal een erg leuk verhaal, maar niet meer dan dat. Het was dan wel een vermakelijke tekst, maar het betekende niet veel voor mij. Dit betekent echter niet dat ik het geen literatuur vond, in tegendeel. Volgens mij was dit verhaal in de tijd dat het bedacht is erg belangrijk omdat het veel morele lessen bood voor de burgerij en de werkende klasse van die tijd. Deze tekst leerde ze dat ze trouw moesten zijn aan hun leenheer omdat deze door God gekozen was. In opstand komen was uit den boze want dan loopt het slecht met je af. Ik denk dat deze lessen erg belangrijk waren in die tijd omdat gebrek aan deze waarden er toe had kunnen leiden dat de toenmalige maatschappij zou instorten omdat iedereen in opstand zou komen. Dit neemt niet weg dat de tekst op sommige stukken wel erg propagandistisch overkomt. In onze tijd zou het niet zomaar geaccepteerd worden als er zulke lovende teksten over leiders gepubliceerd werden.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen