Boekverslag : Renate Dorrestein - Het Duister Dat Ons Scheidt
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2341 woorden.

Boekbespreking 6

1.Zakelijke gegevens
Schrijfster: Renate Dorrestein
Titel: Het duister dat ons scheidt
Uitgeverij: Wolters-Noordhoff
Plaats van uitgave: Groningen
Jaar van uitgave: 2006
Druk: Staat er niet in, maar het is niet de eerste druk
Aantal bladzijden: 295
Datum leesverslag: 08-10-2007

2. Motivering voor de keuze van mijn boek
Ik heb dit boek gekozen omdat dit boek me opviel tussen de rest. Het zag er nog vrij nieuw uit en de voorkant was paars met daarop een aardbei met een mes er doorheen. De titel “het duister dat ons scheidt”, kwam me ook al bekend voor. Toen ik de achterkant las, werd ik wel nieuwsgierig omdat het nogal geheimzinnig beschreven werd. Het leek me wel een interessant boek, dus daarom heb ik dit gepakt.

Ik hoopte dat dit boek zou gaan over een geheimzinnige moord en dat Loes alles pas te weten zou komen als ze achttien is. Ik verwachtte dat het verhaal vooral om Loes zou draaien en om haar moeder omdat zij wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf. Ik had al vaker van Renate Dorrestein gehoord en veel mensen zeiden dat dat mooie boeken waren, dus dat motiveerde me wel om het boek te gaan lezen.

3. Mijn eerste reacties
Het boek verliep anders dan ik verwacht had. Ik dacht dat Loes gevaar zou lopen omdat die moeder iemand vermoord had. Maar uiteindelijk bleek dus dat die moeder helemaal niks gedaan had en dat het Loes eigenlijk was die de vader van Thomas wilde vermoorden. Ook had ik niet verwacht dat het boek begon toen Loes zes jaar was en pas eindigde als ze achttien was. Het boek bestond ook uit drie delen. Deel 1 werd eigenlijk beschreven door de ogen van een groep kinderen (die toen de vriendinnen van Loes waren). Deel 2 en 3 werd door de ogen van Loes geschreven. Dit had ik ook niet verwacht en vond ik heel apart, maar het werkte heel positief.

Ik vond het een heel mooi boek om te lezen. Het was geen een moment saai omdat je iedere keer weer opnieuw informatie krijgt tot aan de laatste bladzijde. Soms dacht ik dat ik het geheim waar het om draaide allemaal al wist, maar dan kwam er weer iets anders bij waardoor het weer anders werd. Daarom wilde ik ook steeds verder lezen omdat ik heel benieuwd was wat er die nacht precies gebeurd was.

4. Korte samenvatting van de gebeurtenissen: de fabel

Loes vlucht het huis uit omdat ze niet wil verhuizen en komt de vader van Thomas tegen.

Thomas vader wordt die nacht vermoord.

De moeder van Loes komt na zes jaar gevangenisstraf weer vrij.

Loes en haar moeder en de Luco’s verhuizen naar Lewis.
Als Loes achttien is, gaat ze studeren in Amsterdam.

Loes durft het huis niet meer uit en ziet dan haar moeder op de tv.

Loes besluit de waarheid onder ogen te zien en haalt alles weer boven van wat er die ene nacht gebeurd is.

Loes gaat haar moeder opzoeken om zo de complete waarheid te horen te krijgen.

5.Persoonsbeschrijving met behulp van de navertelling

Loes woont samen met haar moeder en de Luco’s in een nieuwbouwwijk in een oude pastorie. Loes is zes jaar en heeft veel fantasie en is populair. Thomas komt in dezelfde wijk te wonen en raakt bevriend met Loes. Dan geven ze samen een verlovingsfeestje bij Loes thuis. Wanneer de moeder van Loes hoort hoe Thomas echt heet, mag Loes hem nooit meer zien van haar.

Loes besluit van huis weg te lopen om zo duidelijk te maken dat ze niet wil verhuizen. Ze hoort haar moeder en de Luco’s ook ruzie maken in het huis. Loes vindt dat haar moeder het haar niet aan kan doen om te verhuizen en snapt ook helemaal niks van het gedrag van haar moeder. Op straat komt ze de vader van Thomas tegen. Dit begint met een gesprek, maar loopt al snel uit op een ruzie.

De vader van Thomas ging nogal tekeer tegen Loes omdat hij haar moeder nooit meer wilde zien. Loes werd een beetje bang van hem, maar ook heel boos. Daarom greep ze naar het potlood in haar zak, want je kon volgens haar altijd je vijand tegen komen. Net toen ze hem wou gaan steken kwam er een sterke windvlaag waardoor ze viel. Toen kwamen de Luco’s eraan en stuurden Loes naar huis en maakten het karwei voor haar af.

Na zes jaar gevangenisstraf komt de moeder van Loes weer vrij. Zij had zich opgeofferd voor Loes en de Luco’s en is voor hun de gevangenis in gegaan. Loes vindt het helemaal niet fijn dat haar moeder weer terug is. Na al die jaren zijn ze vervreemd van elkaar. De moeder van Loes doet net of er niets aan de hand is, maar ziet dan hoe erg Loes gepest wordt op school. Nu beginnen ze ook met het bedreigen van de moeder van Loes.

Loes, haar moeder en de Luco’s zijn al een paar dagen het huis niet meer uitgeweest omdat ze bang zijn dat er dan iets met hun gebeurt. Ze besluiten om te verhuizen naar Lewis, een eiland in de buurt van GB. Loes maakt eindelijk vrienden en voelt zich voor het eerst sinds lange tijd gelukkig worden. De moeder van Loes kan maar niet wennen aan de situatie en het zwijgen van Loes en de Luco’s en besluit om te vertrekken.

Toen Loes achttien werd ging ze alleen terug naar Nederland om in Amsterdam te gaan studeren. Ze heeft een eigen kamer en ziet het in het begin helemaal zitten. Dan ziet ze in de supermarkt Thomas. Ze schrikt zo erg dat ze al haar boodschappen laat staan in de winkel en wegvlucht naar haar huis.

Loes is zo geschrokken dat ze het huis niet meer uit durft te komen. Het gaat weer helemaal de verkeerde kant op met haar. In Lewis was ze eindelijk gelukkig, maar in Nederland komt alles weer boven van wat er vroeger gebeurd is. Dan ziet ze opeens haar moeder op TV die nu in de gevangenis werkt waar ze vroeger heeft gezeten. Daar schrikt ze van.
Loes weet dat ze zo niet verder kan leven als ze het huis niet meer uitdurft. Ze besluit om eindelijk de waarheid onder ogen te gaan zien en alle herinneringen en gebeurtenissen naar boven te halen van die ene nacht waarop alles gebeurde.

De volgende dag besluit Loes om haar moeder op te gaan zoeken. In het begin verloopt het gesprek nog een beetje moeilijk. Maar de moeder van Loes is blij dat Loes er eindelijk over wil praten. Ze zegt ook dat ze er gek van werd dat Loes en de Luco’s er nooit over wilden praten. Ze praten over wat er die nacht allemaal gebeurd is en ook dat de vader van Thomas waarschijnlijk ook de vader van Loes is. Na dit gesprek kunnen ze misschien eindelijk alles een beetje van zich afzetten en opnieuw beginnen.

Interpretatie van en conclusie over doen, denken en laten van de hoofdpersoon
Loes heeft als doel om die vreselijke nacht van de moord te vergeten en weer een normaal leven te kunnen leiden. Het liefst wil ze nooit meer aan die nacht herinnerd worden en verder leven zoals eerst. Maar in plaats daarvan wordt ze heel erg gepest door meisjes die eerst haar beste vriendinnen waren. Dit zijn haar tegenstanders. Ik vind het heel zielig voor haar op welke manier ze wordt behandeld door hen. Daardoor wordt het voor Loes ook steeds moeilijker om alles te vergeten. Ze wordt er iedere keer maar weer aan herinnerd en zelfs als ze achttien is en weer in Nederland woont schrikt ze er enorm van dat ze Thomas weer tegen komt. Ik vind het wel zielig voor haar, want die meiden hebben ervoor gezorgd dat Loes zich alleen nog maar ongelukkiger ging voelen.

6. De thematiek
Ik denk dat schuldgevoel het hoofdthema van dit boek is. Loes voelt zich vanaf de nacht van de moord de hele tijd schuldig. Ze denkt dat de Luco’s de vader van Thomas vermoord hebben omdat Loes zich bedreigd voelde door hem. Loes snapt het dan ook dat ze gepest wordt omdat ze zelf vindt dat ze die straf verdient. Pas als Loes achttien is komt ze te weten dat de Luco’s de vader van Thomas niet om die reden vermoord hebben. De Luco’s voelen zich ook schuldig omdat zij de vader van Thomas vermoord hebben. Ook de moeder van Loes voelt zich schuldig en probeert dat op te lossen door voor hun in de gevangenis te gaan. Zij vindt dat het haar schuld is dat de Luco’s hem vermoord hebben. Zij had die avond van de moord namelijk bekend gemaakt dat Loes niet het kind van een van hen is, maar van de vader van Thomas. Ik heb geleerd dat je door je schuldig te voelen eigenlijk helemaal niks oplost. De personages in dit boek voelen zich er alleen maar ongelukkiger door. Je kunt nare dingen die gebeurd zijn immers toch niet meer terugdraaien.
Een ander belangrijk thema vind ik de invloed van pesten. Je ziet hier in het boek dat Loes verandert van een populair en fantasierijk meisje in een gesloten en teruggetrokken meisje. Dit komt omdat ze de hele tijd gepest wordt door haar vroegere vriendinnen. Dit heeft een hele grote invloed op haar. Ze durft niks meer en kan zichzelf niet meer zijn. Haar hele verdere leven wordt ze achtervolgd door het gevoel dat ze het allemaal niet waard is. Al haar zelfvertrouwen is weg. Je ziet zo dat door iemand te pesten je iemands leven helemaal overhoop kunt gooien. Zoiets blijft je heel lang achtervolgen.

7. verdiepingsopdrachten

Vertelperspectief
Dit boek bestaat uit drie delen: zes, twaalf en achttien. Het hele deel 1 (zes), wordt verteld door de ogen van de voormalige vriendinnen van Loes. De gedachtes van Loes worden niet bekend. Deel 2 (twaalf) en deel 3 (achttien), wordt verteld door de ogen van Loes. Nu kom je ook te weten wat zij dacht in de periode toen ze zes was en hoe ze denkt wanneer ze twaalf en achttien is. Hieronder vier subjectieve weergaves.

Fragment Deel 1:
“Wat we ook sarden en schreeuwden, het had geen enkel effect op Loes. En van een beetje sollen was iemand zoals zij ook niet snel onder de indruk. Ze merkte het waarschijnlijk niet eens op. We zouden het beter moeten aanpakken.”
De kinderen denken dat ze de oude Loes terug kunnen krijgen door allerlei gemene dingen met haar uit te halen en door haar hardhandig aan te pakken. Ze denken dat dat Loes geen pijn doet. Maar in werkelijkheid leidt Loes er heel erg onder. Want schelden doet wel degelijk pijn.

Fragment Deel 2:
“Hoe was het mogelijk dat zij daarna nog steeds kon lachen? En dat ze zes jaar opsluiting had doorstaan?”
Loes denkt dat de hele opsluiting haar moeder niks deed en dat ze weer gewoon de oude is. Maar waarschijnlijk is dit alleen maar schijn en heeft het die moeder veel pijn gedaan.

“Maar het fijnste vond ze dat Iola op mijn ene vlecht had liggen kluiven alsof het een rookworst was. Ze had zo gezien dat ik een steengoeie oppas was.”
Loes denkt dat ze goed kon oppassen omdat de moeder van Iola had gezien dat Iola aan haar vlecht kloof. Maar de moeder van Iola vond haar eigenlijk helemaal niet zo goed en wilde haar liever niet nog eens laten komen.

Fragment deel 3:
“Want kon ik dat soms wel: iemand de schuld geven? Kon ik dat heus? Ik had thuis niet over de martelpraktijken kunnen vertellen, dat was waar.”
Loes denkt dat ze niemand de schuld kan geven omdat ze denkt dat ze het er zelf naar gemaakt had. Ze zegt dat ze thuis ook niks had kunnen vertellen over de martelpraktijken. Maar als ze dat nou wel gedaan had, dan had het misschien allemaal niet zo ver hoeven te komen.

Tijd en structuur
Dit boek staat aan de ene kant wel in chronologische volgorde geschreven, maar aan de andere kant ook niet. Het verhaal begint wanneer Loes zes is en eindigt als ze achttien is. Dat is chronologisch. Maar alles draait eigenlijk om die ene fatale nacht toen ze nog zes was en daar wordt in die komende jaren iedere keer op teruggeblikt. Dat is niet chronologisch. Je krijgt steeds meer informatie over die ene nacht. Dit zorgt voor spanning en maakt je nieuwsgierig. Je wilt steeds verder lezen om de waarheid te weten te komen. Op het eind (een van de laatste bladzijdes), wist je pas echt alles.

De hoofdpersoon wilde nooit aan die ene nacht terugdenken, daarom kwam je alles zo langzaam te weten. Pas toen de hoofdpersoon zich aan het eind van het boek dwong om de waarheid onder ogen te zien, toen wist je pas echt wat er die nacht gebeurd was. Helemaal aan het eind, toen ze met haar moeder in gesprek kwam, kreeg je de allerlaatste details te weten en was alles duidelijk.

Eindoordeel
Ik had wel zin om dit boek te gaan lezen. Want het stukje dat op de achterkant stond maakte me nieuwsgierig. Ik ben dus met plezier aan het boek begonnen. Ik vond het al snel een heel mooi boek en ondanks dat het 294 bladzijdes had, had ik het toch best snel uit. Mijn eerste indruk was dat het een heel mooi boek is en dat vind ik nu nog steeds zo. Ik heb geleerd van het boek dat je dingen uit het verleden niet aan de kant moet schuiven door er nooit meer aan te denken of over te praten. Dat maakt het alleen maar erger. Je moet de waarheid onder ogen durven te zien. Ook moet je iets wat je vervelend vind een keer achter je kunnen laten en je niet schuldig blijven voelen. Je kunt de tijd toch niet terugdraaien. Mijn waardering voor literatuur is wel toegenomen omdat het een heel mooi boek was en het had een sterk verhaal. Dingen kunnen namelijk snel uit de hand lopen. Loes en de Luco’s waren eigenlijk nooit van plan om de vader van Thomas te vermoorden, maar toch is het gebeurd. Zo zie je dat dingen makkelijk verkeerd kunnen gaan. Ik vond het een heel mooi boek om te lezen met een indrukwekkend verhaal.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen