Boekverslag : Anke De Vries - Kladwerk
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2349 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2349 woorden.
OVER ANKE DE VRIES:
Anke de Vries werd op 5 december 1936 in Sellingen in Groningen geboren. Toen ze op de middelbare school zat, ging ze op reis naar Griekenland en naar Frankrijk, waar ze verliefd werd op een Fransman, waar ze later ook mee is getrouwd en in Den Haag is gaan wonen. Ze hebben drie kinderen: één zoon en twee dochters.
Toen Anke nog op school zat ging het niet goed met haar en spijbelde veel. Ze was wel goed in Nederlands, en schreef en vertelde veel verhalen. Toen ze al schrijfster was, ging ze een keer op bezoek bij een school, waar de vorige nacht was ingebroken en daar kreeg ze het idee om Kladwerk te schrijven.
ALLE BOEKEN DIE ZE TOT NU TOE GESCHREVEN HEEFT:
De vleugels van Wouter Pannenkoek (1972)
Het geheim van Mories Besjoer (1975) Bekroond met een Zilveren Griffel
Belledonne kamer 16 (1977)
Bij ons in de straat (1978)
Wedden dat ik durf! (1979)
Weg uit het verleden (1982)
Medeplichtig (1985)
De blauwe reus (1986)
Het keteldier en andere verhalen (1988)
Opstand! (1988)
Kladwerk (1990) Bekroond door de Nederlandse Kinderjury
Fausto Koppie (1994) Kinderboekenweekgeschenk 1994
Mijn olifant kan bijna alles (1995)
Memo zwijgt (1996)
HET VERHAAL:
Op de school van Jerry, Debbie, Achmed, Henk, Hassan, Bram, Linda en de rest van groep 7 is ingebroken. Er staat een politieauto in de straat. Op het schoolplein wordt nergens anders meer over gepraat. ‘Wat is er gebeurd?’ vraagt Linda. ‘Er is ingebroken vannacht,’ vertelt Jerry die uit Suriname komt, ‘ze hebben alles volgeklad. Dat de zwarten weg moeten enzo’. Zulk soort dingen gebeuren de laatste tijd vaker in deze buurt. Er worden Turken, Marokkanen en Surinamers in elkaar geslagen, ruiten ingegooid, banden lekgeprikt en muren ondergeschreven. Maar van wat er nu op school gebeurd is, zijn de kinderen wel heel erg geschrokken. Dat mensen zó ver kunnen gaan, om een hele school vol te kladden.
De meester heeft al een brief geschreven en alle kinderen krijgen er een paar mee, die ze bij mensen in de bus moeten doen. In die brief vraagt de meester of er mensen zijn die willen helpen de muren van de school te witten.
Debbie en Linda lopen samen naar huis. Onderweg gooien ze de brieven in de bussen. Debbie denkt dat haar vader vast wel mee wil helpen met witten. Hij is toch schilder en een paar uurtjes meer of minder maakt hem niet uit. Als ze thuis komt, vraagt ze het gelijk en hij wil wel. Als hij weg is, zegt Debbie’s moeder dat ze weggaat. Als ze het niet aan haar vader vertelt, krijgt ze een rijksdaalder. Nu zijn Debbie en haar broertje Robbie alleen thuis. Debbie past wel vaker op haar kleine broertje. Ze stopt hem in bed en gaat zelf ook. Als haar vader de volgende dag van zijn werk komt, verteld hij aan Debbie dat Schele Piet, een vriend van Bram uit haar klas die nogal scheel kijkt, de meester, ene Mariek en hijzelf hebben gewit. En dat volgens hem Mariek en de meester een ‘oogje’ op elkaar hebben. De volgende dag weet iedereen uit Debbie’s klas het. Zelfs Hassan die nog maar heel kort in Nederland woont, begrijpt het een beetje. Onder de les tekent hij Mariek en de meester die gaan trouwen. Een hele dikke Mariek met een lange sluier en meester Hans met een net pak. De tekening gaat de hele klas door en valt per ongeluk voor de meester op de grond. Hij raapt ‘m op en als hij ernaar kijkt, krijgt hij een heel rood hoofd...
Jerry, de voetbalfanaat, heeft een belangrijke uitwedstrijd. Als ze deze wedstrijd winnen, zijn ze kampioen. Maar hij is bang dat ze gaan verliezen, omdat hij helemaal geen supporters heeft. Hij is zo zenuwachtig, dat Debbie een idee heeft. Als zijn klas nou eens komt kijken. Ze vertellen Jerry niets en Bram vraagt of Schele Piet wil rijden. Hij heeft zo’n grote auto, daar passen ze makkelijk allemaal in! Hij doet het, en op de dag van de wedstrijd staan alle kinderen al vroeg bij zijn huis. Als ze aankomen is Jerry natuurlijk erg verrast. En ze winnen. Op de terugweg is het erg gezellig in de auto van Schele Piet. Opeens zegt Hassan: ‘meester Hans, meerster Hans.’ En ja hoor, daar staat meester Hans aan de kant van de weg. Samen met Mariek. Ze hebben motorpech. Schele Piet neemt ze op sleeptouw. En Linda en Debbie mogen bij de meester en Mariek in de auto. Ze zwaaien naar de jongens.
Als Linda Debbie de volgende ochtend op komt halen, is Debbie nog in haar pyjama. Ze zit met een betraand gezicht aan tafel. Het is erg stil in huis en Linda vraagt: ‘Ligt je moeder nog in bed?’ Nu begint Debbie nog harder te huilen. Linda weet niet wat ze moet doen. ‘Wat is er?’ vraagt ze. ‘Mama is weg.’ ‘Is ze naar aerobics? En waar is Robbie?’ vraagt Linda. ‘Robbie en mama zijn weg, naar Fred Bruins van rijles.’ huilt Debbie. Linda begrijpt er niks van. Eigenlijk moeten ze naar school, maar ze kan Debbie hier zo toch niet achter laten? Ze blijft bij haar en laat Debbie uithuilen. Dan legt Debbie het rustig uit, haar ouders zijn gescheiden en haar moeder woont nu bij Fred Bruins. De meester heeft het verteld over de ouders van Debbie en de hele klas heeft medelijden met haar.
Er wordt opnieuw ingebroken in de school. Maar deze keer is het veel erger. Alle konijnen en marmotten zijn vermoord, het aquarium is vernield en de muren zijn weer volgeklad. Ook zijn in de klas alle posters verscheurd en de planten kapotgegooid. De kinderen helpen mee om alles op te ruimen. Linda vindt een knoop en geeft hem aan Hassan, omdat ze weet dat hij alles spaart. Als ze ‘s middags met hem mee naar huis loopt raapt hij een stukje bruin glas op en maakt het schoon. Ook vindt hij een bierdopje en dat verdwijnt ook meteen in zijn zak.
Linda heeft de hele nacht niet kunnen slapen. Ze heeft een plan om geld op te halen voor een nieuw aquarium en nieuwe konijnen en marmotten. Een markt houden op het schoolplein om van alles te verkopen. Als ze het de volgende dag aan haar klas vertelt zijn ze allemaal enthousiast. Henk gaat al zijn strips verkopen en Jerry zijn handtekening. Linda verkoopt koeken die haar vader gebakken heeft (haar ouders hebben een banketbakkerij) en Debbie gaat playbacken. Hassan gaat portretten tekenen en Bram handlezen.
De dagen voor de markt kan Debbie nergens anders meer over praten. Ze weet al precies wat ze aan doet en hoe haar haar moet zitten. Linda wordt er gek van. Na lnag aandringen haalt Debbie haar toch over om naar de stad te gaan om die leuke haarclipjes te kopen. Als ze er zijn, gaan ze eerst allemaal hoeden en gekke brillen passen. Dan ziet Linda Mariek lopen met een man. Mariek zegt dat ze de man zo erg gemist heeft en ze geeft hem een zoen. Linda en Debbie denken dat ze een ander heeft. Debbie heeft ineens geen zin meer om die clipjes te kopen. Ze rent de winkel uit en als Linda haar achterna wil gaan, scheldt Debbie haar uit voor lelijke vette papzak. Linda gaat ook maar naar huis. Ze vindt het heel erg dat ze ruzie heeft met Debbie. Gelukkig vindt Debbie dat ook en zijn ze na een paar dagen zijn ze weer dikke vriendinnen.
Op de dag van de markt is het lekker weer, niet koud en de zon schijnt. Alle kinderen zijn er. Met de handtekeningen van Jerry lukt het niet erg, hij roept heel hard maar er komt niemand op af. Maar de koeken van Linda worden wel goed verkocht. Er mag van elke koek die verkocht wordt 1 gulden naar de school. Opeens zijn daar Mariek en die man die Debbie en zij ook in de stad zagen. Toen Mariek en die man een paar koeken kwamen kopen, vertelde Mariek dat het haar tweelingbroer was.
Bij de handleesten van Bram, die hij even bij Schele Piet heeft geregeld, is het ook druk. Debbie gaat erheen, en hij zegt dat ze interessante lijnen heeft. Ze heeft veel talent...
Hassan maakt mooie portretten. Eerst moet hij Schele Piet tekenen. Hij tekent hem met netjes rechte ogen. Maar Piet lacht en Hassan moet nog een tekening maken, nu met schele ogen. Er lopen ook twee mannen over de markt, die ook een tekening willen. Opeens ziet Hassan aan de jas van de mannen de knoop zitten, die hij van Linda heeft gekregen. Hij tekent de man, en zet er ‘per ongeluk’ een grote kras door. Hij maakt er een prop van en begint opnieuw. De mannen zijn tevreden en als ze weg zijn gaat Hassan met de tekening naar Linda. die herkent de knoop ook meteen en ze laten de tekening aan Bram zien en ze vertellen hem over de knoop. Die ziet meteen dat het Fred Bruins, de rij-instructeur is. Hij heeft hem ook zien lopen.
Linda, Hassan, Achmed en Jerry hebben bij Bram afgesproken. Bram heeft het Achmed en Jerry verteld van de knoop, en hij heeft een plan. Linda moet een soort huizoeking bij Fred Bruins houden. Maar Debbie mag er niets van weten. Ze heeft geluk, als ze met Debbie naar huis loopt, komt ze haar moeder tegen, die vraagt Debbie wil oppassen op Robbie. Linda vraagt of ze mee mag. Dat vindt ze goed, en Linda gaat het meteen aan Bram vertellen. Nu is er nog één probleem: Debbie is er ook nog. Maar Bram heeft daar al aan gedacht en hij zegt op de dag van het babysitten, dat hij een vriend heeft die haar op de markt heeft zien playbacken en die wedstrijden organiseert. Debbie is helemaal blij, en ze gaat naar Bram. Als ze weg is, belt Linda naar Bram dat Debbie eraan komt. Maar daar neemt zijn moeder op en zegt dat Bram niet thuis is. En daar is Debbie ook weer. Maar uiteindelijk weet Linda Debbie toch het huis uit te krijgen, met de smoes dat ze zo’n zin heeft in een ijsje, maar dat Debbie die moet gaan halen. En als ze het ijs gaat halen, komt Debbie Bram tegen. Nu begint Linda aan haar onderzoek. Ze kijkt in alle laatjes, en gaat ook naar de slaapkamer van Fred Bruins en de moeder an Debbie. Robbie kruipt steeds maar achter haar aan. Ze kijkt in de kleerkast en ziet het jack met de knoop hangen. Ze zoekt in de zakken en vindt niks behalve een zakagenda. Die stopt ze net in haar zak, als Fred thuis komt. Ze schrikt zich rot. Hij komt naar boven, en vraagt wat ze in de slaapkamer doet. Ze heeft gelukkig snel een smoes verzonnen, dat Robbie een natte broek heeft. Ze verschoont hem, en moet van Fred naar buiten met hem. Ze vergeet de sleutel mee te nemen en ze moet wachten tot de moeder van Debbie terug is.
Na het babysitten gaat Linda meteen naar Bram. Ze laat hem het agendaatje zien, en Bram kijkt er in. Er staan alleen maar wat getalletjes in, en Linda denkt dat hij er niets aan zal hebben. Maar Bram leest het wel 3 keer door en pakt dan een schrift. Daar staan ook al getalletjes in. Hij vertelt dat hij alle aanslagen die op school zijn gebeurd, zoals de banden die lek zijn geprikt en de allochtonen kinderen die in elkaar zijn geslagen, met de data erbij heeft genoteerd. Hij vergelijkt ze met die uit het boekje en hij zegt dat het klopt. De kinderen vinden dat het tijd wordt om het aan de meester te ertellen. Die haalt er politie bij, en dan vertellen de kinderen het hele verhaal nog een keer. De politie maakt een plan om de daders op heterdaad te betrappen. Ze gaan ze opwachten bij de eerst volgende aanslag. Dat is de school van de zus van Jerry volkladden.
Op de avond van de geplande aanslag, zijn Jerry en Achmed niet thuis. Jerry heeft gezegd dat hij bij Achmed logeerd, en Achmed heeft gezegd dat hij bij Jerry is. In het echt zijn ze samen in een steegje tegenover de school. Achmed zit de hele tijd te hikken. Jerry wordt er gek van. De tijd gaat ook zo langzaam... Maar eindelijk is toch het tijdstip daar waarop de aanslag gepland is. Jerry ziet heel toevallig meester Hans en Mariek lopen. Dan gebeurt het. De lichten van de school zijn al niet aan gegaan vannacht. De politie zit in de bosjes verschuild. Ze hebben de daders allemaal, maar er is er een gevlucht. De man rent de straat over. Jerry sprint uit hun hoekje, en tackelt de man. Die slaat Jerry een blauw oog en wil wegrennen, maar wordt door de politie gegrepen. Jerry wordt ook opgevangen en wordt door Schele Piet mee naar een vriend die tegenover de school woont, genomen. Daar komt de politie hen vertellen dat alle boeven gegrepen zijn, en ze brengen Achmed en Jerry naar huis.
Daar zijn ze er inmiddels achter gekomen dat ze niet bij elkaar logeerden. De zus van Jerry heeft ontdekt dat hij zijn pyjama heeft laten liggen, en zijn moeder wil hem even brengen. Ook de moeder van Achmed ziet dat hij zijn tandenborstel is vergeten. Nu wordt wel duidelijk dat ze er niet zijn. De moeders zijn erg ongerust en zijn erg blij als ze thuis worden gebracht.
Linda is op weg naar Debbie nadat ze eerst allemaal bij Bram zijn geweest. En Debbie is op weg naar Linda. Ze komen elkaar tegen. Linda zegt meteen: ‘Ik moet je wat vertellen.’ Debbie zegt: ‘ik ook.’ Haar ouders zijn weer bij elkaar want de moeder van Debbie zei dat Fred de grootste vergissing in haar leven was en dat ze nog heel veel van papa houdt. Linda vertelt Debbie het hele verhaal over Fred, maar dat heeft ze al gehoord, want de politie heeft het meteen aan haar moeder verteld toen hij opgepakt was. Wat is Linda nu blij dat ze geen geheimen meer voor Debbie heeft, en samen lopen ze de straat uit, op weg naar de anderen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen