Boekverslag : Joost Zwagerman - Het Jongensmeisje
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1238 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1238 woorden.
Zakelijke gegevens
Titel: Het jongensmeisje
Subtitels: Winnie en de onschuld, Slaag, Mevrouw Hooghiemstra doet open, ’s Ochtends, White Palace, Tomaatsj, Compleet, Het jongensmeisje, Toen je het deed, Krantenwijk, De wigwam.
Schrijver: Joost Zwagerman
Aantal pagina’s: 197
Uitgeverij: De arbeidspers
Jaar van uitgaven: 1998 en 2001
Inhoud
Het boek is een verhalenbundel van 11 verhalen. Ik zal van enkele verhalen een korte samenvatting geven.
Winnie en de onschuld
Dit verhaal gaat over een jongen, waarvan de naam niet genoemd wordt. Hij heeft een tijdje een relatie gehad met Winnie. Ze zijn uit elkaar gegaan, omdat Winnie naar de stad wilde en vrij wilde zijn.
De jongen kan Winnie maar niet uit zijn hoofd zetten. Hij denkt alleen maar aan haar. Het is zo erg dat hij door ziet leven in gedachten, zoals een Engelbewaarder. Hij ziet hoe ze haar ex tegenkomt (waar de jongen een enorme hekel had) en met hem naar bed gaat. Hij moet elk detail volgen, hij kan niet anders. Als de vrijpartij over is, hoopt de jongen dat Winnie onder een auto zal komen (ongeveer het ergste wat je Winnie kon toewensen; ze had een hekel aan auto's), zodat hij haar niet meer hoeft te zien. Helaas voor hem gebeurd dat niet en Winnie loopt verder de nacht in…
White Palace
Dit verhaal gaat over een man (waarvan de naam niet genoemd wordt) en de escorte Margootje. De man handelt in illegale porno. Hij is Amerika voor zaken als hij getuige is van een roofmoord op een oud mannetje. Hij redt hem door zijn vinger in de schotwond in zijn long te steken. Hij wordt de nationale held van Amerika. Van al het geld dat binnenstroomt gaat hij lekker gokken, naar de hoeren en feesten. Totdat zijn Margootje opbelt en zegt dat ze een cafeetje in Amsterdam heeft gekocht. Hij is daar boos over, wat moet nou met een café?
Van het cafeetje kan hij toch wel wat maken, na wat verbouwen en het eruit gooien van de stamgasten. Hij zit eerst een paar dagen bij de stamgasten en ergert zich dood aan hen. Dan komt hij later terug met een paar Sjonnies om de stamgasten eruit te gooien. Het eindigt in een vechtpartij en de politie wordt erbij gehaald. Op het bureau krijgt de man toch wel sympathie voor de stamgasten en schenkt hij in een opwelling aan een van hen het café.
Krantenwijk
Dit verhaal gaat over een jongen die een weekblad bezorgt in een wijk met flats. In de flats zitten totaal acht bordelen. Dit weet hij, omdat hij als hij alleen thuis is, naar deze bordelen belt en met verdraaide stem vraagt wat de prijzen zijn. Als hij op het einde van het jaar zijn fooi gaat ophalen krijgt hij een enorme fooi van de hoeren. Na het tweede jaar bewaart hij de helft van zijn fooi en gaat hij terug naar de hoeren maar dan om naar binnen te gaan. Hij betaalt de vrouw 100 gulden en gaat bij de meisjes zitten. Hij praat wat met ze maar dan gaat de bel, en wordt hij bang dat het een bekende is en gaat hij weg. Eenmaal buiten bedenkt hij zich na een tijdje dat hij enorm is afgezet. Als hij een tijdje later met een meisje in bed ligt en allemaal tegenvalt denkt hij dat het allemaal heel anders was gegaan als hij ervoor had moeten betalen.
Beoordeling
Gebeurtenissen
De meeste verhalen waren best wel realistisch, ze konden ook in het echt gebeuren. Maar door de manier hoe de schrijver het dan omschreef, leek het nogal surrealistisch. De meeste verhalen zijn onderwerpen waar ik nog nooit iets mee te maken heb gehad, zoals in ‘’Tomaatsj’’ een bevalling en in ‘’Mevrouw Hooghiemstra doet open’’ geheugenverlies. Dus het was wel leuk om over te lezen en ik kon me het wel aardig inbeelden, maar ik maak dit soort dingen niet dagelijks mee.
Personen
De personen zijn in elk verhaal anders, maar altijd is het een verhaal waarin een man en een vrouw, of soms een jongen en een meisje voorkomen. Ze zijn meestal ongeveer tussen de 12 en 50 jaar. Er is altijd een bepaalde relatie tussen ze, zoals man en vrouw, man en minnares, broer en zus, vriend en vriendin enzovoorts. Het valt wel op dat alle personen als doel hebben in het boek om uiteindelijk elkaars partner te worden, dit gebeurt alleen lang niet altijd. Ik vind dat de personen niet goed worden omschreven, het blijft vrij vaag en soms krijgen ze niet eens een naam, maar dit is niet storend voor het verhaal omdat het niet nodig is om ze uitgebreid te leren kennen.
Opbouw
De verhalen lazen vrij makkelijk weg, als het moeilijker te lezen was kwam dat vooral door het taalgebruik, en niet doordat er bijvoorbeeld verschillende verhaallijnen door elkaar liepen. De perspectieven in het boek verschilde erg per verhaal. Maar soms ook binnen het verhaal, dan las je de ene keer vanuit een alwetende verteller, en de andere keer vanuit een hoofdpersoon. Dit was overigens niet storend voor het verhaal, want je hebt niet echt door dat je de ene keer ‘’van boven toekijkt’’ en de andere keer meer in het verhaal zit.
Taalgebruik
Ik vind dat de zinnen heel erg verschillend waren. Zo waren de schrijfstijlen heel verschillend, het ene verhaal was met veel simpeler taalgebruik geschreven als het ander.
In het verhaal ‘Het Jongensmeisje’ begonnen ze bijvoorbeeld met de zin: ‘’totdat ze onverhoeds in de lach schoot terwijl je overwoog haar eindelijk te zeggen hoe muzenmooi en hyperlief, hoe eigenwijs en vertrouwenwekkend en allerschattigst en watverderallemaalnogmeer je dan toch vooral haar tanden vond die als bruidsmeisjes in haar mond waren gedrapeerd en waar je met je tong zo heel graag overheenwilde, eerst naar links, waar een kleine vulling is aangebracht, en daarna naar de achterkant van haar boventanden en dat je dan proefde hoe haar gehemelte smaakte, hoet het smaakte naar de dubbelzoute drop die je haar een paar uur eerder had gegeven en die op haar hoektanden een avondblauwe gloed had achtergelaten."
Dit is best een aparte manier van schrijven, en het hele verdere verhaal in ‘’Het jongensmeisje’’ is op deze manier geschreven. Als je dan een ander verhaal neemt zoals ‘’Winnie en de onschuld’’ dan is het taalgebruik weer heel anders, veel ingewikkelder. Een voorbeeldstukje uit dit verhaal: ‘’Noem mij geen voyeur: zij daar mogen dan door het toeval zijn herenigd, ik beschouw het als mij noodlot hen daarbij gade te slaan. Ik kán eenvoudig niet anders. Ik heb mijzelf een opperste nabijheid toegeëigend, maar hoe verlos ik me van haar, van de onweerstaanbare aanblik die ze biedt, van de verleiderstrucjes van Robert die zij zich laat welgevallen? Als ik mijn ogen sluit, ben ik ogenblikkelijk op de hoogte van de geringste gedachteflard van Winnie, en geloof me, op dit moment ogenblik heb ik liever Winnies buitenkant dan de binnenste voor mijn geestesoog.’’ Dit vond ik wel vervelender lezen als de wat meer humoristische schrijfstijl in ‘’Het jongensmeisje’’.
Conclusie
Ik vond dit boek over het algemeen leuk. Sommige verhalen waren te langdradig, in andere verhalen gebeurde te weinig of die waren te diepzinnig waardoor mijn aandacht ook verzwakte, maar de wat meer humoristische verhalen zoals ‘’Krantenwijk’’ en ‘’White palace’’ vond ik wel leuk om te lezen. Ik snapte alleen niet zo goed wat het verband tussen de verschillende verhalen in dit boek was, waardoor je ze volgensmij ook wel apart kan lezen. Ik ontdekte ook dat ‘’Tomaatsj’’ ook nog als een apart boek is uitgebracht, dus op zich kan je ze wel los van elkaar lezen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen