Boekverslag : Tonke Dragt - Torenhoog En Mijlen Breed
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1143 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1143 woorden.
Zakelijke gegevens
• Auteur: Tonke Dragt
• Titel: torenhoog en mijlenbreed
• Uitgeverij, plaats uitgave en jaar van uitgave: Leopold, Den Haag, 1969
• Aantal bladzijden: 303
Samenvatting
We bevinden ons in de toekomst.
Een groepje van 11 onderzoekers gaan naar Venus en verblijven er onder een koepel die hun beschermt tegen de natuurelementen van die planeet. Ze gaan daar om de planeet te onderzoeken.
Edu, een planeetonderzoeker, is daar voor de tweede keer van zijn leven (wat uiterst ongewoonlijk is). De wouden die er op Venus zijn, zijn verboden terrein voor iedereen. Toch kan Edu niet stilzitten en besluit om naar de gevaarlijke wouden te gaan op eigen risico. Daar ontmoet hij de vriendelijke venusmensen of "Afroini". Die redden het leven van Edu door hem uit zijn verstikkende ruimtepak te halen en hem de weg naar de koepel te tonen. Daarbij blijkt het dat die groene venusmensen ook de gedachten kunnen lezen. Edu slaagt erin om ook gedachten te lezen en kan zo weten wat zijn geliefde Petra in haar hoofd heeft.
Genre
Het boek is een avonturenboek, waar dus vrij veel spannende momenten in voorkomen. Dit is tegelijkertijd ook een sciencefiction boek omdat het verhaal nooit gebeuren kan maar enkel bij de theoretisch haalbaar is. Algemeen mogen we toch aannemen dat het verhaal een avonturenverhaal voorstelt.
Perspectief
Het hele boek is duidelijk geschreven vanuit een hij-figuur. Voorbeeld: pag. 207 regel 4
"De laatste mijl legde hij af in de grondmobiel die Hoofdkwartier hem tegemoet had gestuurd."
( De onderlijnde delen tonen de 3de persoon enkelvoud.)
Daarnaast is de tekst geschreven in de personele hij-verteller omdat je niet vooruit kan blikken op de toekomst. De zienswijze die je dan krijgt is beperkt tot wat het personage (in dit geval meestal Edu) voelt, denkt, ziet, beleeft…
Af en toe is de tekst geschreven in de ik-verteller, maar dat is als een andere persoon aan het woord is . Bijvoorbeeld pag.207 regel 23:
"Maar voor mij is het te laat, robot, ik bén al aangestoken."
Algemeen kunnen we dus besluiten dat we een personele hij-verteller hebben met af en toe een ik-verteller.
Personen
Vervolgens zijn de hoofdpersonages de volgende: Edu, Mick, Igor, Petra, de Commandant van de koepel en Firth.
Edu is de protagonist van het verhaal en die zal ik dus even beschrijven. Edu is een eigenwijze jongeman die zin voor avontuur heeft. Soms merk je wel dat hij bang is en op het einde van het verhaal –wanneer je al weet dat Edu de gedachten kan lezen- merk je zelfs dat hij erg onzeker wordt over zichzelf.
In het boek vind je vooral karakters terug, neem nu Mick.
Hij werd qua uiterlijk niet beschreven in het boek, maar qua karakter is hij koppig, rustig en houdt zich aan de regels.
Op het einde van het boek wordt de vriendschap tussen Mick en Edu verbroken doordat Mick is weggelopen uit het woud.
Mick wordt niet getypeerd door maar één kenmerkende gebeurtenis of eigenschap, maar wel door afwisselende beschrijvingen van hem. Daarom ga ik ervan uit dat Mick veeleer een karakter dan een type is.
(Een) tekstfragment(en) dat (die) dit min of meer kan( kunnen) bewijzen heb ik (nog) niet gevonden.
Naast karakters zijn er ook types gevonden in het verhaal.
Bijvoorbeeld de commandant van de koepel (en eigenlijk ook van Venus).
In het begin wordt deze als volgt beschreven door Edu: pag.19, 2de – 8ste regel:
"degene in het midden was de Commandant, in zijn glanzend witte kleding met de gouden keten. Edu kende hem wel van naam; Ricardi heette hij. Hij was astronaut geweest, en onderzoeker op de maan; hij was sectiecommandant geweest op Mars en burgemeester van Lunastad. En nu had hij sinds een jaar de leiding van de nederzetting op Venus.
Het was de eerste keer dat Edu hem in het echt zag: een lange magere man, met een gezicht zo hoekig als een tekening met lineaal gemaakt."
De commandant verandert gedurende het verhaal niet.
Hij is een strenge persoon die alles goed leidt op Venus.
Hij heeft een grote verantwoordelijkheid en heeft niet graag dat er iets misloopt.
Tussen pagina 73 en 75 gebeurt er iets waardoor we kunnen afleiden dat de commandant nog altijd even streng is.
Ziehier het tekstfragment op pagina 74 regel 9-10:
" planeetonderzoeker Elf," zei de commandant streng, "u hebt uw taak niet naar behoren vervuld."
Volgens mij is het dus duidelijk dat de commandant een type is.
Tijd
De vertelde tijd is (in aardse dagen geteld) 25 dagen, oftewel een volledige ochtend op Venus. Het verhaal begint zodra ze aankomen op Venus, dat was in de vroege Venus-ochtend.
PS: 1 Venusdag = +- 117 aardse dagen.
Het boek is hoofdzakelijk geschreven in de o.v.t. bewijs: pag.20
"De commandant stelde zijn metgezellen voor."
Voor alle onderdelen werd heel veel tijd gebruikt.
Alles, maar dan ook alles werd diep in detail besproken.
Eigenlijk zijn er in het boek van 303 pagina's maar 4 belangrijke gebeurtenissen:
Het medisch onderzoek
De Venuswandelingen
De tocht door het Venuswoud
Het gebruik van de speciale gave die Edu bezit
Dit bewijst dat ieder onderdeel grondig werd besproken.
Het verhaal is bijna volledig chronologisch opgebouwd, op uitzondering op de momenten dat men vertelt over de voorafgegane erge gebeurtenissen.
Behalve die kleine uitzonderingen mag men aannemen dat het verhaal volledig chronologisch is opgebouwd.
De historische tijd is vrij duidelijk, al sinds het begin.
In de titel staat het antwoordt eigenlijk al: Torenhoog en Mijlen breed, een toekomstverhaal.
De historische tijd (toekomst) is eigenlijk ook afleidbaar door de vele keren dat men het over de aarde heeft.
Zie pagina 52 regel 27-28:
"Tarzan, een verhaal uit de 20ste eeuw (erg ongeloofwaardig)
Wilde Westen (sagen uit de 19de en 20ste eeuw)"
De historische tijd is dus de toekomst.
Plaats
In het begin speelt het verhaal zich af onder de koepel en af en toe tot op 1 mijl afstand van de koepel.
PS: 1 mijl = 1 uur lopen = 5.5 kilometer.
Later in het verhaal begeeft men zich ook in en rond de wouden van Venus.
Andere locaties dan de bovenvermelde zijn er niet in het verhaal.
In de tekst staat dat de venusatmosfeer invloed kan hebben op bepaalde mensen.
Mick bijvoorbeeld werd een beetje gek toen hij te diep in het woud was gegaan met Edu.
Dat is een voorbeeld hoe de omgeving invloed kan hebben op de personages.
Titelverklaring
De titel is erg gemakkelijk te verklaren. Torenhoog en Mijlenbreed vertellen ons over de afmetingen die de Venuswouden hadden. Torenhoog: heel hoog. Mijlenbreed: zeer uitgestrekt.
De wouden zijn eigenlijk het hoofdonderwerp van het boek. Zonder de nieuwsgierigheid van Edu had niemand die wouden willen betreden. Als niemand de wouden had betreden, dan zijn de wouden niet meer het hoofdthema.
Mening
Ik ben erg geïnteresseerd in sciencefictionverhalen, dus dit boek vond ik heel geschikt.
Ik heb hem ook heel snel uitgelezen (2 dagen) waarschijnlijk omdat ik echt meeleefde in dat verhaal.
Waar ik me aan ergerde dat was dat de gebeurtenissen erg lang uitgewerkt werden, waardoor een vrij dik boek vrij weinig als inhoud heeft.
Behalve dat was het een aangenaam boek om te lezen –al waren veel woorden in de oude spelling geschreven; commandant, lineaal, maan met hoofdletter evenals aarde…
Daar had ik eigenlijk niet veel problemen mee.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen