Boekverslag : Evert Hartman - Het Onzichtbare Licht
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1682 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1682 woorden.
Auteur: Evert Hartman
Titel: Het onzichtbare licht
Samenvatting van het boek
Leny komt uit school en ze heeft een lekke band. Ze besluit een kortere route naar huis te nemen. Ze komt langs een meertje dat de koetenplas heet. Als ze bij het meertje aankomt, voelt ze zich gedwongen om naar het water toe te gaan. Opeens ziet ze een hand met een mes boven het water zweven. Ze begrijpt er niets van en verteld thuis aan haar ouders wat ze gezien heeft, maar haar ouders geloven haar niet. Ze denken dat ze het zich heeft verbeeld, omdat ze het zo druk op school heeft. Als Leny ‘s avonds in bed ligt te piekeren over die dag ziet ze ineens een man in haar kamer staan. Het is een man met een vriendelijk gezicht maar algauw is hij weer weg. Ze vertelt ook dit weer aan haar ouders en weer geloven ze haar niet.
De volgende dag vertelt Leny over de verschijning van de man aan haar vriendin Esther. Esther vindt het maar raar, zeker als Leny begint te vertellen dat die man licht uitstraalde. Esther begint dan te lachen. Leny begrijpt dat niet. Ze dacht dat iedereen zo’n lichtstraal zag, maar dat was dus niet zo. 's Avonds gaan Leny en haar vader nog even naar de stal, omdat een van hun beste koeien zich zo vreemd gedroeg. Haar vader denkt dat het een longontsteking is, maar Leny ziet een mistige maar toch lichtgevende vlek met in het midden een grote spijker. Ze zegt tegen haar vader dat ze weet wat de koe mankeert, ze heeft namelijk het scherp in. Als de volgende dag de dierenarts is geweest, weet Leny bijna zeker dat ze gelijk heeft gehad. Dan heeft ze op een nacht een nachtmerrie. Ze droomt dat Marco, haar broertje van de maaimachine valt en tussen de messen belandt. De dagen erna heeft ze steeds een angstgevoel dat er iets ernstigs gaat gebeuren. Ze praat er weer met Esther over maar deze kan haar echt niet geloven. Als ze thuis komt hoort ze dat haar ouders over haar praten. Leny besluit om niets tegen haar ouders te zeggen over haar problemen, omdat ze denkt dat ze haar toch niet zullen geloven. De volgende dag ziet ze bij meneer Altena, de biologieleraar, een lichtstraal met rode en blauwe vlekken erin. Opeens krijgt ze een vreemd gevoel in haar maag en denkt ze dat hij iets aan zijn maag mankeert. Naderhand vertelt Esthers moeder dat meneer Altena met een maagzweer opgenomen is in het ziekenhuis. Een dag later heeft ze een stekende pijn in haar knie, meteen daarna is het weer weg. Als ze thuiskomt, blijkt dat Marco een ongeluk heeft gehad. Hij heeft iets aan zijn knie en zijn arm. Het blijkt dat het op hetzelfde tijdstip gebeurd is toen Leny de steek in haar knie heeft gekregen. 's Avonds ziet ze bij Esthers vader, die op bezoek is, een straling met paars erin. Hij is erg stil en Leny denkt dat hij iets aan zijn hoofd mankeert. Een paar dagen later droomt Leny op een nacht dat Esther verongelukt. Dit verzwijgt ze. Op school praat ze met haar klassenleraar, Galenkamp, over haar dromen. Die gelooft haar wel en daar is Leny erg blij mee. Hij kan haar misschien wel helpen. Die avond praat Leny ook nog met haar ouders
en broertjes over haar helderziendheid. Haar boertjes vinden het allemaal erg interessant.
Dan komt Leny een keer bij Esther thuis. Die laat haar een gouden tientje zien. Wanneer Leny het vast houdt ziet ze een visioen.
Omdat Esthers vader overspannen is, gaan haar ouders een weekend naar een camping. Esther komt bij Leny logeren. Als Esthers moeder de volgende dag opbelt en zegt dat haar vader verdwenen is, gaan ze naar Esthers huis om een foto op te halen, omdat de politie die vraagt. Leny krijgt de foto in handen en gelijk krijgt ze een visioen. Ze ziet caravans, tenten, gras met witte strepen en een paaltje met 128 erop. Dit blijkt de plaats te zijn waar Esthers vader teruggevonden wordt. Haar vader wil niet geloven dat de beschrijving van Leny klopte en geen toeval is.
Als Leny later in de krant kijkt ziet ze een man die ze herkent uit het filmpje van dat gouden tientje. Nu gelooft haar moeder haar wel. Hij zou meneer Geldermans heten. Later blijkt het hele dorp op de hoogte te zijn van Geldermans en het gouden tientje doordat Huib, haar broer, het per ongeluk vertelt heeft.
Leny gaat met Esther en meneer Galenkamp naar een helderziende. Na een korte uitleg snappen ze meer van de problemen van Leny. Haar ouders zijn boos dat ze er naar toe zijn gegaan.
De dominee die bij Esther thuis was geweest heeft aangeraden om tijdelijk toch maar geen contact meer met Leny te hebben. De ouders van Esther zijn erg gelovig en geloven de dominee. Leny voelt zich diep ongelukkig. Esther laat Leny echter niet in de steek. 's Avonds in bed hoort ze ineens een stem in haar hoofd. De stem vertelt dat ze Stella heet en dat ze een geest is. Dit is het gevolg van het bezoek aan de helderziende.
De volgende dagen wordt Esther steeds lastig gevallen over de zaak Geldermans, op school, in de kerk en er komt zelfs een journalist langs. Een paar dagen later is Marco weg. Omdat Leny met haar ouders weg waren en haar broertjes hem niet in de gaten hielden, weten ze niet waar hij is. Ze gaan zoeken en vinden hem uiteindelijk bij de koetenplas. Marco is er dan overtuigd van dat Leny wist waar hij was. Ditmaal had Leny geen visioenen gehad. Dan komt Esther nog langs. Haar ouders verbieden met Leny om te gaan, maar Esther gaat tóch naar Leny, ze wil haar vriendin niet kwijt. Leny´s moeder stelt voor om een goed gesprek met de moeder van Esther te hebben en ze zorgen ervoor dat Leny en Esther voor altijd vriendinnen blijven.
Informatie over de schrijver
Op 12 juli 1937 werd Evert Hartman geboren in Dedemsvaart. Toen hij tien jaar was, verhuisde hij met zijn familie naar Kampen. Daar ging hij later naar de HBS.
Schrijven leek hem al helemaal geweldig op zestienjarige leeftijd. Hij begon met korte verhalen schrijven. Dit deed hij voor zichzelf.
Voor hij in 1958 aan zijn studie begon, ging hij eerst in militaire dienst. Ondertussen ging hij gewoon door met schrijven.
Eenmaal uit dienst koos hij de studie sociale geografie op de universiteit te Groningen. Dit had de klank van ‘avontuur en romantiek’. Beide dingen vond hij belangrijk.
Naast zijn studie gaf hij vanaf 1962 les aan middelbare scholieren in Hoogeveen. Op die school was hij docent aardrijkskunde. In 1965 deed hij het doctoraal examen van de studie sociale geografie.
Tussen de bedrijven door trouwde Hartman. Later werden hun twee zonen geboren.
Hartman schreef eerst verhalen voor volwassenen. Voor die doelgroep verscheen in 1973 zijn eerste roman: Signalen in de nacht. Na dit debuut kwamen er meer boeken. Zo volgden er twee misdaadverhalen. Alle drie waren een groot succes. Ondanks dat koos hij er toch voor om een keer een boek voor jongeren te schrijven. Dit was in 1978. In 1979 kwam de eerste jeugdroman uit: Oorlog zonder vrienden. Dit boek werd bekroond door veel kinderjury’s en kreeg de Europese Jeugdboekenprijs voor actuele literatuur. Het schrijven van jeugdboeken beviel hem zo goed dat hij niet meer anders wilde. Was het doel van de romans voor volwassenen amuseren, bij de jeugdromans lag dat anders. Hartman bedacht iedere keer weer een origineel onderwerp om een boek over te schrijven. In elk boek stopte hij een boodschap. Dit was het gevolg van goede contacten met zijn leerlingen. Hartman wist als geen ander met welke vragen jongeren zaten. In zijn boeken deed hij een poging die vragen te beantwoorden.
In 1982 verscheen het boek ‘Het onzichtbare licht’. Ook dit boek sloeg aan bij een groot publiek.
Tot 1992 gaf hij les in Hoogeveen. Vanaf dat moment schreef hij alleen maar.
Op 7 april 1994 overleed Evert Hartman in Hoogeveen. Hij werd slechts zesenvijftig jaar. Hij liet een grote groep fans achter.
Kernvragen
1. Waarom heb je dit boek gekozen?
Ik vind het zelf een heel mooi boek, omdat het verhaal heel mooi is beschreven. De personen kan ik goed uit elkaar houden, in sommige boeken komen er zoveel personen in voor, dat je niet meer weet wie nou wie is. Dit is dus niet het geval in dit boek. De hoofdpersoon, Leny Mulder, maakt een geestelijke ontwikkeling door, ze is helderziend, en ik hou wel van zulke verhalen.
2. Beschrijf wat er op de voorkant van het boek staat. Wat heeft de illustratie op de voorkant met de inhoud van het boek te maken?
Op de voorkant van het boek staat Leny afgebeeld en de beelden die Leny ziet omdat ze helderziend is. Deze beelden worden ook in het boek beschreven met een heel verhaal eromheen.
3. Geef de titelverklaring
De titel van dit boek is 'Het onzichtbare licht'. Omdat Leny helderziend is, ziet ze meer dan iemand die niet helderziend is en dus ziet Leny ook een aura, een licht om iemand heen. Het licht dat andere mensen niet zien.
4. Tot welk genre hoort het boek? Verklaar je keuze.
Dit boek is een psychologische roman omdat er niet veel actie in voorkomt en Leny helderziend is. Haar gedachten en gevoelens worden duidelijk in het boek beschreven.
5. Wat is het thema van het boek?
Het thema van het boek is heel duidelijk beschreven. Het gaat over helderziendheid.
6. Vanuit welk perspectief is het boek geschreven?
Het boek is geschreven in een hij/zij perspectief.
7. Geef je mening over het boek in minstens 10 regels en geef daarin ook aan of je het een aanrader vindt voor je klasgenoten.
Ik vind het een heel mooi boek omdat er echt een geestelijke ontwikkeling in wordt verteld. Ik hou van boeken waar problemen of een voorbeeld van geestelijke ontwikkeling in wordt beschreven. In zulke boeken zit meestal wel een goed verhaal. Voor de klasgenoten vind ik het wel een aanrader, de meeste klasgenoten zullen het een leuk boek vinden. Je leest er gauw doorheen, omdat je wilt weten hoe het afloopt.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen