Boekverslag : - Het Leven En Sterven Van Een Hedendaagse Aristocraat
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1465 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1465 woorden.
Plot:
Willem kwam uit een adellijke familie. Hij wordt erg verwend en het ‘bederf der kinderen’ leidt ertoe dat ze een echte aristocraat worden. Hij wilde in alles zijn zin hebben, en wilde anderen hun minderheid laten voelen. Hij werd op school aan z’n oren naar getrokken door de meester hij zei: U zult weten dat ik van adel ben. De meester stuurt hem van school. Dokter wordt erbij gehaald om naar z’n oren te kijken. En ze willen een advocaat in de arm nemen, maar die zegt dat er niet zoveel aan te doen is. De dokter kan niks aan de oren vinden. Willem krijgt thuis les van een gouverneur, zodat ze het in de gaten kunnen houden dat Willem niet te hard wordt aangepakt. Willem is verwend en wil alleen maar paardrijden. Daarom leert hij op de rug van het paard. Door een ongeluk breekt hij z’n been. De dokter komt om het te zetten, dat mocht niet op de burgelijke manier gebeuren, maar werd berekend door Willem, hij maakte een foutje. En het werd verkeerd gezet, daardoor kon hij niet meer paardrijden. Willem kan er niet tegen als iemand boven hem staat en vindt dat hij is uitgeleerd, zodat de gouverneur naar huis kan en niet meer ‘slimmer’ is. Hij wil geen dominee, advocaat of dokter worden, hij kan natuurlijk niet burgers gaan helpen. Om nog te gaan studeren blijft alleen nog meester in de zeven vrije kunsten over (zuipen en hoerenlopen) Ouders van Willem, gingen met de hoogleraren praten, dat Willem van adellijke afkomst was en dus met eerbied behandeld moet worden. Willem werd verliefd op Anna, het nichtje van de hoogleraar. Willlem geeft steeds feesten met andere vrouwen, Anna zijn minnares vindt dit niet leuk en gaat met haar oom praten, Willem moet vollleerd zijn, dan houden de feesten wel op. Willem geeft een afscheidsdiner, hij verbrandt alle schulden van z’n vrienden. En vraagt Anna ten huwelijk. Anna heeft een minnaar, vriend van Willem. Ouders van Willem vinden het wel leuk voor hem dat hij gaat trouwen, maar ze heeft geen geld. Willem zegt gewoon Ik wil ze hebben. Willem wordt steeds om advies gevraagd, omdat hij ‘geleerd’ is, maar hij weet het antwoord niet. Willem heeft een hoge positie gekregen, na de vorst op hoogste rang. Iedereen weet wel dat Willem dom is, maar ze durven hem niet tegen te spreken. Burgers zijn ontevreden, maar vorst en Willem denken dat ze hun niets zullen aandoen. Willem wordt beledigd/vernederd door de burgers, maar de stadsregent kan er niks tegen doen. Hij loopt nu niet meer, maar gaat met de koets. Zodat hij niet meer het schelden van de burgers kon horen en iedereen uit de weg ging.
De burgers willen de adel vernietigen. Anna heeft een plan gemaakt, door zich vriendelijker op te stellen tegenover de burgers wil ze ervoor zorgen dat de adel niet uitgeroeid wordt. De burgers zullen nog steeds voor hun buigen. Willem wordt lid van een burgergezelschap. Hij is een man naar ’s volks hart. Hele adellijke familie is bekeerd, geen aristocraat meer, maar patriot. Anna geeft hem raad, gebruik het volk als lastdier, maar hou het te vriend. Blijf patriottisch, zoek de sociëteiten en vermeld de afkeer van adel/koningshuis. Daarna kon Willem volgens haar ongestoord de volksvrijheid stoppen en niemand zal hem beschuldigen. Hij is staatsman. Anna is doortrapt en ziet dat ze hem op haar hand heeft. De clubs vielen door verschillen/ruzies uit elkaar in kleinere clubjes. En Willem was de geheime bewerker. Alle partijen vleiden en vreesden hem. Robespierre grote volksmoordenaar. Hij ziet Willlem als het geschikste werktuig om zijn groot maar onmenselijk plan uit te voeren. Willem liet mensen dood maken, iedereen was bang voor hem. Z’n vader en moeder vonden het te ver gaan nu leden van hun familie en boezemvrienden/bloedverwanten werden gedood, omdat ze van adel waren. Willem ziet wel dat de guillotine (toestel waarbij men met een vallend mes onthoofdt) schrik inboezemt bij z’n familie. Vader en moeder keken er later niet meer van op. Hij had z’n doel bereikt; z’n huisgenoten bewonderden, zegenden en aanbaden hem! Anna vond dat de guillotine niet gebruikt mag worden om het doel te bereiken. Hij moet oppassen volgens haar, maar zolang Robespierre leeft loopt hij geen enkel gevaar. Later werd Robespierre z’n hoofd eraf gehakt, het schrikbewind verdween. Zodra Willem dit hoorde, viel hij dood neer.
Personages:
1) Willem: Zijn karaktereigenschappen zijn domheid, egoïsme, eigenwijsheid en erg doordrammerig; round character.
2) Anna: Haar karaktereigenschappen zijn achterbaks, ze dringt haar mening op en ze doet dingen om er zelf beter van te worden; flat character.
Tijd: de Nederlandse verlichting.
Plaats: onbekend, ergens in Nederland.
Thema: onmenselijkheid.
Eigen oordeel:
Het boek gaat over de onmenselijkheid. Het is een interessant onderwerp, met veel diepgang beschreven. Het verhaal legt de nadruk meer op gevoelens dan op de gebeurtenissen. De sfeer is somber, er worden onschuldige mensen onderdrukt en gedood. De gebeurtenissen maken een “echte” indruk op mij. Ik
denk dat dit vroeger wel de werkelijkheid zou zijn geweest, het gebeurt nu nog steeds. De gebeurtenissen zijn erg emotioneel. Het verhaal is niet ingewikkeld opgebouwd, ik kon het makkelijk volgen. De opbouw was begrijpelijk. Je krijgt wel een goed beeld van de personages, omdat ze goed worden beschreven. Ik vond eigenlijk niemand sympathiek, ze handelden allemaal uit eigenbelang. De personages gedragen zich niet zoals het hoort. Mensen onderdrukken en niets voor elkaar overhebben. De taal is wel te begrijpen, dankzij de Aantekeningen achterin. Verder bevat het boek veel beschrijvingen, waarbij mensen en hun gevoelens goed worden beschreven.
BIJZONDERHEDEN
Gebruikte druk: Eerste druk, 1985
Aantal pagina’s: 117
Motief/motieven: De overheersing van de adel
Milieu: Adel
Verklaring titel: Het leven en sterven van een hedendaags aristocraat; het is een verhaal over de belevenissen van Willem, iemand van adel en behoort dus tot de aristocratie, de voorname families, de elite
Compositie: het verhaal is in verhaalvorm verteld
Sfeer: edelen
Vertelsituatie: auctorieel
Opmerking:
Ik vond het erg opvallend dat deze schrijver G. Paape een verhaal schrijft om z’n standpunt duidelijk te maken. De visie: niet de zaken maar alleen de namen zullen veranderen.
Informatie over de schrijver:
Gerrit Paape werd geboren op 4 februari 1752 in Delft. Hij kwam uit een arm maar kinderrijk gezin. En moest op z’n dertiende gaan werken in een Delftse aardewerkfabriek, hij moest het plateelgoed beschilderen. In 1794 stelde hij het boek De plateelbakker samen, gebaseerd op eigen ervaring. In 1774 debuteerde hij met een bundel Vruchten der Eenzaamheid. In 1776 trouwde hij met de dichteres Maria van Schie. In 1779 werd hij ontslagen als plateelschilder. In 1781 kreeg hij weer een betaalde baan, als ambtenaar van sociale zaken. In 1785 nam hij vrijwillig ontslag bij de Delftse armenbedeling, om de politiek in te gaan. Hij behoorde tot de radicale burger-Patriotten die naar invloed van de burgerij op het stads-en landsbestuur streefde. Eind 1783 werd hij lid van het Delftse vrijkorps, hij was publiciteitsverzorger. Daarna kwamen er tientallen toneelstukken, romans, satirische vertellingen en historische beschouwingen uit. Verder werkte hij als journalist mee aan een Patriottisch gezinde Delftse krant. Ook begon hij met het vertalen van Duitse romans. De revolutie in Nederland werd in 1787 met geweld onderdrukt. De patriotten werden verdreven en Gerrit Paape vestigde zich in 1789 met zijn vrouw en zoontje in Duinkerken met meer land -en lotgenoten. In 1794 benoemde de Nederlandse Patriottengeneraal Daendels hem tot zijn particulier secretaris, later dat jaar veroverde Daendels ’s-Hertogenbosch en kreeg Paape de taak om zich bij de plaatselijke pers te voegen. In 1795 zag hij z’n moeder en zussen weer terug. En begon hij in Dordrecht opnieuw als president van een Patriottische sociëteit zich in te spannen voor de publieke zaak. In 1796 werd Paape, hoewel juridisch ongeschoold, benoemd tot raadsheer bij het Hof van Friesland te Leeuwarden. Maar in 1797 kwam er een vroegtijdig einde aan deze officiële carrière. In 1798 verscheen Het leven en sterven van een hedendaagsch aristocraat. Er openbaarden zich tegenstellingen bij de patriotten: enerzijds waren er de radicale unitariërs, die graag een centrale regering zagen aan het hoofd van een eenheidsstaat. Daarentegen wilde een meer gematigde groep van federalisten zoveel mogelijk vasthouden aan de oude gewestelijke zelfstandigheid. De eerste winst was voor de radicalen onder leiding van Pieter Vreede, d.m.v. een staatsgreep kregen zij op 22 januari 1798 de macht in handen. Betje Wolff en Aagje Deken steunden dit radicale bewind, evenals Gerrit Paape. Maar op 12 juni van dat jaar kwam er een eind aan dat bewind, de gematigde groep onder leiding van Daendels nam de macht over. Na de staatsgreep van 12 juni heeft hij zich er niet meer mee bemoeid. Hij kreeg nog een baantje als commies bij de secretarie van het agentschap van Nationale Opvoeding in Den Haag en overleed op 7 december 1803. In encyclopedieën wordt 1798 als het jaar van zijn overlijden opgegeven. Hij was toen als politiek actievoerder en schrijver doodverklaard.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen