Boekverslag : Wim Daniels - Ruben
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1459 woorden.

Titel: Ruben

Auteur: Wim Daniels

Uitgever: Van Holkema & Warendorf

Aantal blz.: 104 blz.



Thema:

Het thema van het boek is de dood. Het hele boek draait om de dood en begrafenis van 1 jongen: Ruben.



Samenvatting:

Als je in het boek begint te lezen, kom je midden in een gebeurtenis terecht. In het begin wordt verteld: “Het was zeldzaam mistig op de dag van de begrafenis van Ruben Steering, maar de dichte mist leek er niemand van weerhouden te hebben naar de kerk te komen.” Je weet dus niet waarom of waaraan Ruben gestorven is en wie Ruben is. Dat lees je pas verder in het boek.

Het boek bestaat uit 12 hoofdstukken en in elk hoofdstuk is een ander persoon aan het woord. Ze vertellen allemaal wat er op hetzelfde moment gebeurt, alleen hun gevoel bij deze gebeurtenis is anders.

Ruben is bij een auto-ongeluk om het leven gekomen en in dit boek wordt Ruben in een doodskist de kerk binnengebracht. De 12 mensen hebben op de één of andere manier te maken met Ruben (zoals zijn vader, moeder, broer, de bestuurder van de auto, klasgenoten enz.). In elk hoofdstuk wordt ook duidelijk op welke manier deze persoon met Ruben te maken heeft gehad. Het laatste hoofdstuk is Vieveke aan het woord. . Haar relatie met Ruben was brieven schrijven, en de volgende brief die ze hem zou schrijven zou ze op zijn graf leggen.

De laatste zin van haar tekst, en dus ook de laatste zin van het boek is: Ze meende nog te horen dat iemand haar naam riep, maar ze liep door, ze moest vooruit, want ze wist dat Ruben op antwoord wachtte. Ook nu nog.



Titel:

RUBEN is de 16 jarige jongen die verongelukt is bij een aanrijding. En in dit boek wordt hij naar binnen gedragen in een doodskist naar het altaar in een kerk.



Genre: psychologische, realistische jeugdroman



Verwerkingsopdrachten:



Categorie 1:

2: Wat vind je het mooiste, leukste, interessantste, engste, opvallendste deel van het boek? Geef aan waarom je dat deel gekozen hebt. Wat vind je het minst goede aan het boek? Leg duidelijk uit:

Het prachtige aan dit boek vind ik dat je 1 situatie uit alle perspectieven kan zien. Je komt ook steeds meer te weten. Als je bijvoorbeeld uit moeders perspectief leest en er staat: een vreemde man kwam de kerk in lopen en verstopte zich achter een paal, dan kan je uit die mans perspectief (de man die Ruben heeft aangereden) lezen: hij liep de kerk binnen en zodra hij het diep trieste gezicht van de ouders van de overledene zag verschool hij zich achter de dichtbijzijnste paal. Bijvoorbeeld ook als de directeur van Rubens school een speech gaat houden en dat je uit zijn perspectief leest dat het voor hem puur zakelijk is en hij geen enkele emotie voelt, terwijl als je het uit vaders perspectief leest je denkt: wat een geweldige directeur met een prachtige speech.

Je zou kunnen denken dat het saai is, voortdurend dezelfde situatie. Alhoewel ik me tijdens het lezen geen moment heb verveeld, denk ik nu ook: Er zit niet echt spanning in het boek! Misschien is het ook wel mijn nieuwsgierigheid die dit boek zo aantrekkelijk maakt. Weten wat iedereen voelt en denkt op de begrafenis.

Ik vond eigenlijk elke keer als ik iets nieuws kwam te weten een toppunt. Dus als ik merkte dat het vriendinnetje eigenlijk helemaal niet verliefd was of dat de man die achter in kerk stond en waarvan niemand wist wie hij was de dader was.



Categorie 2:

3. Laat 2 hoofdpersonen uit het boek met elkaar corresponderen. Schrijf minstens 3 brieven.

Ik heb Vieveke en Ruben met elkaar laten corresponderen. In het boek wordt duidelijk dat hun elkaar brieven schrijven dus dat was het logischte voor mij. Ik heb de hele brief zelf verzonnen, met een paar dingen erin die je uit het boek kon halen zoals de gebeurtenissen die ze samen meemaakten en de liefdesverklaring van Ruben aan Vieveke.



Categorie 3:

3: Zoek tenminste twee gedichten die bij het verhaal passen. Kopieer ze of schrijf ze over. Les uit waarom je deze keuze hebt gemaakt.



Gedicht 1:



HERINNERINGEN



Geniet vandaag

Het is een mooie dag

De zon schijnt

Er waait een zwoele wind

Gezellig onderweg

iets doen wat je leuk vindt

Langzaam maar zeker

wordt dit heden

over een poosje

een ver verleden

Nooit meer hetzelfde

Nooit meer over doen

Herinneringen

Weet je nog?

Die dag van toen?



Gedicht 2:



Waarom?



Op de grote vraag "waarom"

Wordt het antwoord nooit gegeven

Bij de vragen over dood en leven

is er geen "daarom".



Het leven is dragen

Het leven is gaan

Het leven is bestaan

Zonder al te veel te vragen.



Het waarom wordt "waartoe"

Maar, lieve God

Waartoe dan toch dit lot?

Wij worden soms zo moe.



Zonder antwoord te kunnen leven

Is de kunst van ons bestaan

Zonder antwoord verder te gaan

"waarom en waartoe" in ons mens zijn verweven.



Dit gedicht is misschien voor de meeste mensen niet zo passend bij het boek maar voor mij zeker wel. Dit boek gaat over een jonge jongen, slachtoffer van verkeer. In 2002 is er hier in Nuenen een bekende van mij ook verongelukt in het verkeer. Een jongen van 16, iedereen mocht hem, hij was heel erg verglijkbaar voor mij met Ruben uit het boek. Dit was het gedicht wat voor hem is geschreven en wat daarom ook heel erg bij dit boek past voor mij.

Het tweede gedicht heb ik gevonden op de site: vereniging ouders van een overleden kind. Je hoort vaak dat een kind verliezen het ergste is wat er is. Daarom kreeg ik juist ook rillingen bij het hoofdstuk als je vanuit de moeder de gebeurtenis meemaakt.

Ik vind het 2 mooie gedichten met voor mij een extra lading, die ik zo duidelijk mogelijk heb uit proberen te leggen. Het blijft natuurlijk wel persoonlijk welk gedicht je kiest en dus zullen misschien andere mensen voor hele andere gedichten gekozen hebben bij dit boek.

Voor mij paste deze 2 gedichte absoluut het beste bij het boek.



Lieve Ruben, Maandag 21-11-04



Ik weet niet goed waarom ik je deze brief schrijf maar toch vind ik dat ik het moet doen.

Je bent me opgevallen op school. We deden samen de presentatie van ons Nederlands werkstuk en jij was zo relax. Terwijl ik mezelf helemaal opvrat van de zenuwen stond jij daar zonder enig spoor van angst voor de klas ons werkstuk te presenteren. Vlak voordat we moesten beginnen zei je nog tegen me: “Het is geen finale wedstrijd.” Ik denk dat dat me gerust heeft gesteld waardoor we toch nog een voldoende hebben gehaald (met name dankzij jou). Misschien mogen we wel vaker werkstukken met elkaar maken, zou leuk zijn, want volgens mij vullen we elkaar goed aan.

Verder bedoel ik niks met deze brief, het leek me gewoon leuk je een brief te schrijven. Je hebt namelijk toch wel indruk op me gemaakt.

Ik hoop dat jij er hetzelfde over denkt.



Veel liefs, Vieveke



Heej Vieveke! Woensdag 23-11-04



Ik vind het ook leuk dat je me een brief hebt geschreven. Fijn dat ik je een beetje van je zenuwen heb af kunnen helpen bij de presentatie Nederlands. Misschien zag je het wel niet aan me, maar ik was natuurlijk ook wel een beetje zenuwachtig tijdens die presentatie.



Over dat ik indruk op je had gemaakt, weet je nog dat ik laatst met jou in de fietsenkelder stond en dat wij een meisje hielpen dat in elkaar werd geslagen door 4 andere meiden? Ik stuurde die meiden weg en jij ging met het gewonde meisje naar de rector.



Toen heb jij pas indruk op mij gemaakt! Ik denk zelfs dat ik toen verliefd op je ben geworden. Ik vond het geweldig hoe jij voor het gewonde meisje zorgde en ik voelde meer dan alleen vriendschap. Ik hoop natuurlijk dat het wederzijds is en vraag het bij deze: voel je ook meer voor mij?

Ik wacht op antwoord.



Groetjes en een kus, Ruben



Lieve Ruben Dinsdag 29-11-04

Waarom ben je er niet meer? Waarom moest je ons verlaten, we hebben nog zoveel te beleven met elkaar!

Je begrafenis was trouwens prachtig, sorry dat ik het niet volhield om helemaal tot het eind te blijven.

Ik heb Meneer Deffring verteld over onze brieven. Samen met hem heb ik ook deze brief op je graf gelegd.

Ik herinner me nog heel goed het moment in de fietskelder. Hoe jij optrad tegen die rotmeiden was geweldig. Jij bent altijd degene geweest die het voor de zwakke opnam en iedereen gelijk behandelde! Waarom moet jij nou net dood?

Je hebt nu al een week op mijn antwoord moeten wachten en hier is het: Ruben ik ben ook verliefd op jou! Niemand zal ooit te weten komen dat wij van elkaar houden! Ik begraaf de brieven hier naast je graf zodat je ze kan lezen wanneer je wilt.

Ruben ik hou van je, we hadden nog een leuke tijd samen kunnen hebben, maar helaas...



Ik mis je!



Liefs, jouw Vieveke
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen