Boekverslag : Jos Vandeloo - De Vijand
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 838 woorden.

Samenvatting
Het boek gaat over een jongen van 15 jaar aan het einde van de tweede wereldoorlog in België. Hij woont aan de rand van het dorp, samen met zijn 2 oudere broers, zijn 12-jarig zusje en zijn ouders. De jongen gaat vaak naar de Amerikanen die in een tent zitten aan de uitkijktoren. Van hen krijgt hij dikwijls eten mee voor zichzelf en zijn familie. Ook Bea, een vriendin van hem, komt er soms om voedsel vragen. Zijn vader bouwde samen met een paar anderen een schuilkelder die al direct in gebruik genomen moest worden vermits het gevaar steeds naderde. In die nogal kleine schuilkelder moesten ze lang blijven en toen ze dachten dat het allemaal voorbij was, begon het weer te regenen en dan hoorden ze een schot. Wanneer ze gingen kijken zagen ze een gewonde Duitser. Ze wilden hem verzorgen, maar voor hem kwam alle hulp te laat en hij stierf. Later vinden enkele Duitse soldaten het lijk en ze verdenken de mensen in de bunker ervan de Duitser vermoord te hebben. De soldaten voeren alle mannen weg, waaronder ook de vader van het hoofdpersonage.



Belangrijkste personage:

Het hoofdpersonage is een 15-jarige jongen van wie de naam en het uiterlijk niet gekend is. Samen met zijn gezin leeft hij op het platteland. Bea is een goede vriendin van hem en hij is verliefd op haar. Tussen de Amerikaanse soldaten en hem is er een goede vriendschap gegroeid en daardoor wil hij later ook graag soldaat worden. Hij praat zeer weinig, maar denkt veel na over alles. Eigenlijk is hij nogal in zichzelf gekeerd, want hij durft ook geen vrienden te maken. Hij haat het als het begint te regenen, want dan blijkt er iedere keer iets ergs te gebeuren: het regende wanneer de soldaat neergeschoten werd vlakbij hun bunker en ook toen hij zag dat Bea verkracht werd. Vroeger vond hij het niet meer dan normaal dat hij vreemde mensen vertrouwde, maar die oorlog verliest hij dat vertrouwen.

Wanneer de Duitser neergeschoten wordt, heeft hij angst en ziet hij in dat die soldaat ook een slachtoffer van de oorlog geworden is, net als hijzelf. Toen de Duitsers zijn vader en de anderen kwamen halen, keek iedereen bang toe en ook hij had veel verdriet. In het verhaal maak je echt kennis met het personage, omdat zijn karakter zeer goed beschreven wordt door zijn handelingen en opvattingen, maar ook doordat het hele verhaal door zijn ogen gezien wordt, vanuit zijn standpunt.



Het idee:

Jos Vandeloo wil met dit boek aantonen dat gedurende de oorlog iedereen zowel vriend als vijand is. Je moet in zulke tijden zelf uitzoeken wie je kan vertrouwen en wie niet. Het kan ook best zijn dat je vriendschap sluit met iemand van het andere kamp en die volledig vertrouwt. Vaak gaat oorlog gepaard met een enorm verlies aan vertrouwen in de mens en soms komt dat vertrouwen terug als men inziet dat sommige 'vijanden' hetzelfde meemaken als zijzelf. De schrijver constateert zowel de fysische als de psychische schade die een oorlog veroorzaakt bij de mensen. Het boek geeft vooral een goede beschrijving van de emotionele schade die de oorlog teweegbrengt. Het beschrijft hoe iedereen levensmoe wordt gedurende de strijd. In het verhaal wordt duidelijk gemaakt dat er nooit winnaars zijn van een oorlog, alleen maar verliezers, ook al ziet niet iedereen dat direct in. De werkelijkheid wordt hier redelijk goed weergegeven, want ook hier worden vaak onschuldige burgers de dupe van de oorlog. De regen is een belangrijk motief in het verhaal, evenals de angst en de soldaten, zoals in de meeste oorlogsverhalen.



Evaluatie:

Het boek is ingedeeld in 22 korte hoofdstukken, die elk getiteld zijn. Iedere titel van een hoofdstuk omschrijft dat hele hoofdstuk. Het hele verhaal wordt verteld door het hoofdpersonage, hij heeft dit alles dus vroeger meegemaakt. Alles speelt zich af in het verleden, maar zelfs daarin zijn nog flashbacks. Het boek begint met een lange inleiding en daarna begint het verhaal pas écht. Hierin vertelt het karakter dat hij altijd aan de vijand moet denken wanneer het regent. Tot en met hoofdstuk tien is alles bijna één grote beschrijving. Hier wordt de relatie tussen de Amerikaanse soldaten en het hoofdpersonage duidelijk gemaakt. Hierna probeert men een antwoord te geven op de vraag: "Wie is de vijand?". Nadien speelt het verhaal zich af in en rond de schuilkelder. Die bunker schept een sfeer van opgesloten zitten, van wachten op betere tijden en van machteloosheid.
De taal is helemaal niet moeilijk, er is geen gebruik van moeilijke woorden. De zinnen worden meestal kort gehouden, behalve bij bepaalde beschrijvingen. De gevoelens en het karakter van de personages worden heel goed beschreven vind ik. Ik vind het een boek dat zeker de moeite waard is om te lezen. En het verdient ook een dikke zeven.



Belangrijke passage:

"Maar wie is tenslotte de vijand? Iedereen is de vijand en niemand is de vijand. Misschien zijn wij onze eigen vijand?" Deze passage geeft weer hoe moeilijk het is vriend en vijand van elkaar te onderscheiden in tijden van oorlog.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen