Boekverslag : Carry Slee - Kappen!
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 488 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 488 woorden.
Samenvatting:
Sander en Indra zijn verliefd op elkaar maar ze weten dat niet van elkaar. Sanders vrienden Maarten en Chris zijn erg veranderd door hun nieuwe vriend Emiel. Sander wordt in moeilijke situaties gebracht door Maarten en Chris, doordat ze hem betrekken bij gebeurtenissen als bijvoorbeeld Emiel een jongen uit zijn rolstoel trapt. Sander wil niet meedoen maar toch wordt hij schuldig bevonden door zijn schoolgenoten als Rene, de broer van Indra’s vriendin, hij vertelt dat Sander met dit ongeluk betrokken was en ook daadwerkelijk meedeed.
Indra is de enige die dit niet gelooft. Indra lijdt aan de ziekte van Pfeiffer en dat gelooft ook niemand behalve Sander. Als Sander erbij is wanneer Maarten, Chris en Emiel een onschuldige jongen in elkaar slaan, belt hij de politie. Emiel is heel erg kwaad op hem en Sander vlucht naar Indra’s huis. Doordat Indra hem niet binnen laat wordt Sander door Emiel op straat in elkaar geslagen en belandt hij in het ziekenhuis. Indra heeft spijt dat ze Sander het huis uit heeft gezet. Emiel probeert Sander om te praten, in het ziekenhuis, maar een verpleegster hoort het en hij wordt opgepakt door de politie. Indra en Sander krijgen verkering en zijn schoolgenoten vergeven Sander.
Eigen Mening:
Het was een goed boek, omdat het over mensen van je eigen leeftijd gaat.
Het is interessant en herkenbaar omdat het leuk geschreven is, en omdat je begrijpt hoe Sander en Indra zich voelen.
Het is ook heel echt geschreven, het zou zo waar gebeurd kunnen zijn. Ook is het makkelijk, want je begrijpt alles heel goed, en hoeft niet iedere bladzijde een paar keer te lezen omdat het van die lastige woorden zijn. Je leest dit boek erg snel, ik had het in één dag uit omdat ik zo nieuwsgierig was naar het einde, en dan blijf je maar doorlezen en dan is hij zo uit.
Het is af en toe wel zielig, dat ze Sander zo dwarszitten. Je ergert je eraan en je zweert bij jezelf dat jij hem zou helpen als jij zelf in het verhaal zat.
Het boek zelf:
Het boek had geen invloed op mij, maar je gaat wel over vandalisme nadenken. Op die manier van: “dat zou ik nooit gaan doen”.
Ook bij dit boek vorm je weer een eigen beeld van de persoon, want dat is bij eigenlijk alle boeken zo.
De hoofdpersonen zijn Sander en Indra, Sander wordt niet geloofd, dat hij er allemaal niks mee te maken heeft, en Indra wordt niet begrepen dat ze pfeiffer heeft, de anderen vinden dat ze zich aanstelt.
Ik zou beide hoofdpersonen niet willen zijn, en heb ook geen gevoel dat ik 1 van de andere personen zou willen zijn.
Raad ik het aan?
Ik zou het zeker aanraden, want Carry Slee schrijft sowieso hele leuke boeken, en deze sprak me ook aan, want het gaat om mensen van je eigen leeftijd, en dan spreekt het je vaak wel aan. Het is een mooi boek, met een goed einde.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen