Boekverslag : Caja Cazemier - Te Snel
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1193 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1193 woorden.
Caja Cazemier
Te Snel
Van Holkema & Warendorf, 1997
SAMENVATTING:
Toen ik het boek op het eerste zag, dacht ik al meteen dat het een droevig, of in ieder geval een emotioneel boek moest zijn. Verder door de flaptekst te lezen kwam ik ook nog meer te weten over de schrijfster.
Het was niet echt de kaft die het deed, maar meer het verhaal waar het om draaide, wat stond samengevat op de flaptekst.
Door de droevig roze kaft viel het boek op. Het leek me wel een mooi boek, doordat het zo dramatisch was.
De hoofdpersonen zijn Eline en Frank.
Eline is 15 jaar en heeft zes weken verkering met Tim als hij verongelukt, maar in deze korte tijd heeft ze hem goed leren kennen.
Ze is vijftien jaar en heeft lang bruin haar. Van zichzelf is ze een verlegen en eenzaam meisje.
Door Tim is ze meer zichzelf en voelt ze zich veilig bij hem.
Daardoor komt de klap harder aan.
Haar gedrag is ongemakkelijk, als ze bij Frank is.
Als ze bij Frank is dan vergelijkt ze hem steeds met Tim.
Ook is ze kwaad op de leraren omdat ze zo laat kwamen met het bericht dat hij was verongelukt en overleden.
Haar verhouding tot Tim is dat Eline zijn vriendin was.
Frank is Tim’s broer. Van zijn uiterlijk weet je niet veel, eigenlijk niks.
Later is Frank ook nog de vriend van Eline.
Hij is voor zijn gevoel altijd eigenlijk minder geweest als Tim.
Hij haalde lagere punten, was minder stoer, meer onzeker en ook raakte hij nog wat vriendinnen kwijt aan Tim.
Hij heeft het moeilijk met de reactie van zijn ouders. Met hen kan hij niet over de dood van Tim praten, ze hebben nooit echt aandacht aan hem besteed.
Er is een thema waar het eigenlijk om draait, en dat is dood en het verwerken ervan.
STIJL
Je leest het verhaal door de ogen van Frank en Eline, afwisselend. Je komt zo veel te weten over hun gevoelens en gedachtes, zo kun je eigenlijk meeleven en meedenken.
In het boek worden er niet veel beschrijvingen gegeven zowel hoe de personen er uit zien als de dingen, en plaatsen waar ze komen.
In het verhaal komen veel gesprekken voor maar er wordt ook veel verteld, om het verhaal goed te kunnen begrijpen.
Het taalgebruik is redelijk modern en normaal, de taal die “wij” jongeren gebruiken wordt hier ook gebruikt.
Veel speciale dingen aan het taalgebruik zijn er niet te vinden, wat me wel opvalt is dat je steeds moet denken wie welke zin zegt.
Eigenlijk moet je daar dan ook goed bij nadenken.
Als ik een boek lees stel ik met mijn fantasie het beeld voor hoe het er eigenlijk uit zou moeten zien.
Met dit boek kan ik mijn fantasie wel kwijt, dat vind ik er wel goed aan.
In het verhaal is er maar één verhaallijn, en dat is over de dood van Tim en de mensen eromheen die het verwerken.
Er zijn steeds terugblikken in het verhaal waar de nabestaanden aan terug denken, wat ik zelf best wel verwarrend vind, want je krijg steeds gesprekken uit het verleden die dan weer invloed hebben op de rest van het boek. Bijvoorbeeld dat Frank terugdenkt aan een periode toen ze samen gingen vissen, en daar is dan weer een foto van, die heel belangrijk voor hem is in de toekomst.
Wat wel handig is dat er 5 delen in het boek zijn die de tijd uitbeelden, er staat dat Lente, Zomer, Herfst, Winter, Lente is. Je krijgt dus zeg maar een jaar te zien wat er allemaal in de personen omgaat. Het begint met Lente omdat Tim daarin verongelukte en eindigt dus met lente, het is dan weer een jaar geleden dat hij overleed.
In die delen wordt veel tijd overgeslagen, wat ik best wel irritant vind, omdat je bij elk seizoen er weer een beetje in moet komen om te snappen waar het dan weer over gaat. Maar als je dan weer eenmaal aan het lezen bent, ben je wel weer benieuwd hoe het zal aflopen.
De verhalen zijn erg realistisch geschreven, alles wat er in staat kan waar gebeurd zijn.
Het verhaal begint in een soort handeling, namelijk als Eline op Tim wacht, op school voordat ze weg gaat. Het 'probleem' is dat Tim overlijdt, dat is de belangrijkste gebeurtenis. Daaruit komen de rest van de gebeurtenissen uit. Dat is dus niet echt op te lossen, behalve dan dat ze er op het eind wel mee leren leven. Het hoogtepunt is op het eind, bij de herdenking van Tim. Zo komen Eline en Frank een beetje over de dood van Tim heen, ze leren er mee leven. Dat is ook het einde van het boek.
Dus in een niet chronologische volgorde.
Er zijn heel veel flashbacks, je kijkt steeds terug op de tijd waarop Tim nog leefde. De nabestaanden denken terug aan speciale momenten die ze met Tim hadden gehad.
Het is geen open eind, hoewel je je wel moet afvragen wat ze bij het einde gaan doen. Op het eind hebben ze allemaal met de dood van Tim leren leven. En wat ze daarna gaan doen wordt absoluut niet verteld, en dat vind ik wel vervelend.
Je krijgt ook onverwachte wendingen, je bent aan het lezen dat het uit
Eline’s gedachten gaat, en dan ga je opeens weer terug naar Frank’s gedachten en dan wéér terug naar Eline, dat is heel verwarrend.
Sommige dingen zijn echt wel absurd waarvan je denkt dat het wel heel toevallig is, en andere dingen zijn heel realistisch.
Het boek is geschreven door Caja Cazemier
De belangstelling van Caja Cazemier gaat uit naar de belevingswereld van jongeren tussen de 13 en 16 jaar, met name de manier waarop meisjes zich in die periode ontwikkelen. Daarbij gaat ze om met vragen zoals: Wie zijn ze? Hoe denken ze? Waar houden ze zich mee bezig? Met welke problemen hebben ze te kampen? Haar inspiratie haalt ze vooral uit de vele verhalen van de leerlingen op haar school. Hoewel ze groot bewonderaarster is van de fantasierijke verhalen van Tonke Dragt, schrijft ze zelfs jeugdromans waarin alles echt gebeurt zou kunnen zijn.
De illustraties zijn gemaakt door Alice Hoogstad.
Aan de illustraties kun je al zien dat het een droevig boek is. En aan houding van het meisje op de voorkant (Eline) kun je zien dat ze verdrietig is.
Door de tafels en de rugzak kun je ook zien dat het op school is.
De roze achtergrond maakt het zielig.
Het verhaal speelt zich grotendeels af in en rond school, ook wel bij Eline thuis en bij Frank thuis. Je hebt ook nog een stuk dat ze op survivaltocht
waren in de Ardennen. Ook speelt het verhaal zich af in een park dicht bij school waar Eline en Tim zich elkaar altijd ontmoette. Ze praatte daar altijd over hun gevoelens en gedachten, en wat er in hun omging.
De titelverklaring
De titelverklaring is vrij duidelijk, te snel, Tim is eigenlijk “Te snel” overleden
Voorbeeld: Blz. 53
“ Veel te jong gestorven. Zijn dood veel te lang verzwegen. In memorium Tim, 16jaar.”
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen