Boekverslag : Guus Kuijer - De Zwarte Stenen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1102 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1102 woorden.
Eerste en tweede druk 1984
Querido’s uitgeverij Amsterdam
237 bladzijden
De zwarte stenen
Guus Kuijer
Dolon en Omar zijn een tweeling en behoren tot het steenhouwervolk. Al generaties lang wordt er gebouwd aan een toren, in de hoop dat als die toren af is ze ooit een luchtvolk zullen zijn. Dolon kan niet wachten tot hij 15 is want dan mag je mee bouwen aan de toren. Maar Omar kijkt er juist tegenop. Hij houdt niet van de toren maar van de aarde en vogels. Dolon vind dat Omar moet uitkijken want jongens zoals hem vallen soms zomaar van de bovenste trans. (de toren is opgebouwd uit transen: elke trans is 20 meter hoog, ze zijn nu bij de 7e trans)
Dolon ontmoet twee handelaren meisjes: Brigan en Gids. Dit is streng verboden want de wachters houden de twee volkeren goed gescheiden. Brigan wordt verliefd op Dolon. Als Dolon op een dag de toren beklimt merkt Omar dat hij in gevaar is en gaat samen met Gids en Brigan naar de toren om Dolon te redden. Daar is Dolon door een wachter gepakt en heeft hem beneden in de toren vastgebonden. Gids vermoordt de wachter, pakt de sleutels en ze vluchten weg. Dolon blijft met een heleboel vragen zitten: wat doen de wachters op de toren? En waarom wordt de moord op de wachter niet bekend? Dolon begint zich ook steeds meer zorgen te maken over Omar. Hij doet wel braaf zijn werk, maar laat ook zeer duidelijk merken dat hij de toren haat. Hij is buiten het werk op de toren alleen maar bezig met zijn eend Flok. Als hij zijn eend op de tweede trans hoort krijsen rent hij erachteraan. Dolon rent hem achterna en roept naar hem dat het een val is, maar Omar negeert hem. Op de 7e trans aangekomen staan daar twee wachters en duwen Omar van de toren. Dolon rent hard weg en vlucht weg uit de stad. Hij laat zijn moeder alleen achter. Als Gids hoort dat hij gevlucht is gaat zij hem achterna en dan komen ze elkaar tegen. Samen vervolgen ze hun reis naar het Noorden want dat is hun bedoeling: ze willen de weg van de zwarte stenen volgen. Onderweg komen ze een volk tegen: de Zari. Dolon en Gids gaan bij hen wonen en worden ook Zari. Enkele jaren later komen er vreemdelingen bij hun stam vertellen over de zon en hoe fijn het is om een luchtvolk te worden. Dus de Zari gaan een toren bouwen. Dolon en Gids kunnen het volk niet meer redden. Dus vervolgen ze hun gestrande reis en helemaal in het Noorden, in het land van de wachters aankomen, doen ze een vreselijke ontdekking: daar staat ook een toren maar daar wordt niet aan gebouwd maar die wordt afgebroken! Dus daar komen de zwarte stenen vandaan die de steenhouwers met veel groente en fruit kopen van de wachters. Dolon en Gids gaan terug naar het steenhouwers dorp waar Dolon na 8 jaar zijn moeder weer ziet. Dolon en Gids willen de steenhouwers vertellen over wat ze gezien hebben maar niemand wil het horen. Dramok, de wijze man die Dolon vaak om antwoord gevraagd heeft, is overleden en nu neemt Dolon in zijn krot plaats. Dolon is de nieuwe, gekke, Dramok geworden.
Verhaaltechniek.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich grotendeels af in een steenhouwerdorp maar de plaats wordt niet verteld. De tijd brengt wat verwarring omdat de schrijver spreekt over hutten, maar ook over huizen in het handelaars dorp. En bij de wachters in het Noorden over machines, dus de tijd precies kan ik niet zeggen.
Verhaalfiguren:
Dolon is een jongen van rond de 16, 17 jaar in het grootste gedeelte van het boek. Hij heeft een bruine huid, en zwarte haren. Hij is best gespierd omdat hij zwaar werk doet. Hij moet best knap geweest zijn omdat veel meisjes op hem vallen.
Gids is rond de 15, 16 jaar in het boek en heeft een bol gezichtje met kleine oogjes en een licht getinte huid. Ze is niet zo heel groot en heeft korte haren. Ze is een slim meisje en niet zo’n tutje als Brigan.
Omar ziet er dus hetzelfde uit als Dolon maar zijn karakter is veel zachter. En hij is helemaal niet bezig met meisjes. Alleen maar met zijn eend.
Vertelwijze:
Er wordt geschreven vanuit het vertellersperspectief. Er wordt geschreven over hij en zij, maar niet met "ik".
Thema:
Het thema is: "De uitbuiting van een arm door een rijk volk".
Titelverklaring:
De zwarte stenen zijn de stenen waarmee de toren gebouwd wordt en dus veel ellende met zich mee brengt. De zwarte stenen is eigenlijk een heel algemeen onderwerp uit het boek.
Schrijfstijl
De schrijfstijl is makkelijk en leuk. De schrijver houdt met zijn schrijfstijl de tekst spannend. Maar hij gebruikt niet een heel speciale schrijfwijze.
Beoordeling.
Ik vond het een heel mooi boek. Het is een echte aanrader! Ik kon me goed inleven in de personages zoals die van Omar. Ik ben niet zo iemand
die heel dapper is net zoals Dolon, maar ik ben wel eigenwijs zoals Gids. Ik vond het mooist uit het boek dat Dolon altijd van die vragen had, want dat heb ik ook, en hoe hij er dan achter kwam hoe het nou werkelijk zat. Ik heb geen boeken gelezen die op dit boek lijken. Dit is namelijk een soort informatie boek eigenlijk. Het gaat namelijk over het racisme en hoe de zwarte voor de blanke moesten werken en dat andere mensen bepaalde wie jij lief mocht hebben. Dat is gewoon niet eerlijk. En dat mensen zo’n toren bouwen zegt ook iets. Dat zegt namelijk dat wat mensen denken niet altijd waar hoeft te zijn. Iedereen mag zijn eigen ideaal hebben!
Wat ik ook sterk aan het boek vind is dat er soms een bladzij met een tekening is. Dat verheldert dan weer even hoe de schrijver het bedoeld.
Kortom zoals ik al zei: een echte aanrader!
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen