Boekverslag : Ronald Giphart - Het Feest Der Liefde
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1890 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1890 woorden.
1. Zakelijke gegevens:
Uitgeverij: Balans
Jaar van uitgave: 1995
Aantal blz.: 196
Titel: Het feest der liefde
Schrijver: Ronald Giphart
2. Boekkeuze:
Ik heb dit boek gekozen omdat mijn lerares het me aanraadde. Het boek bestaat uit een aantal korte verhalen, dat leek me voor de afwisseling wel leuk. Een ander reden is omdat het een populair boek is.
3. Eerste persoonlijke reactie:
Mijn eerste persoonlijke reactie was: “Wat een oversekst boek”. Op een paar verhalen na vond ik het een interessant boek. Om het nog een keer te lezen? Nee, dankjewel.
4. Beschrijving kaft:
a) Voorkant: Je ziet een naakte vrouw achterover buigen. Ik snap eigenlijk waarom maar het staat ook voor waar het boek over gaat.
Achterkant: daar staat een beknopte samenvatting, maar geen specefieke gebeurtenissen. En ook recenties.
b) Hij is eigenlijk geobsedeerd door het vrouwelijk lichaam.
c) Ja, want hij verteld graag erover.
5. Titelverklaring:
Het hele spel van vrouwen versieren, met in het vooruitzicht "geslachtelijk feestvieren" of "genitaal bungyjumpen" werd door Justus het feest der liefde genoemd. En de sex die hij beleeft in het verhaal met zijn vriendinnen en de liefde voor zijn vader als schrijver.
6. Verhaalsoort:
Het is eigenlijk verdeeld in 4 delen:
- Na het schallen van de trompetten
- De ontdekking van de wereldn
- Klein vuil
- Hoogtepunten
En ik kom er eigenlijk ook niet achter in wat voor verhaalsoort het is geschreven.
Het is een soort sexroman.
7. Korte samenvatting:
Het boek bestaat uit 4 delen, en verder gesplitst in meerdere verhalen. Sommige kort, sommige lang. Van elk verhaal geef ik een kort samenvatting. Bij “Het feest der liefde” ga ik er dieper op in, daar wordt verder het hele verslag op gebaseerd. De verhalen zijn geschreven in de ik-perspectief behalve de laatste twee verhalen die geschreven worden uit het zicht van een jonge vrouw. In enkele verhalen staat Giphart centraal. Het boek is als volgt opgebouwd:
Na het schallen van trompetten
- Het feest der liefde
· Giphart wordt met drie andere jongens en drie meisjes geïntroduceerd in het studentenleven. Ze worden begeleid in de introductieweek door Justus Te Dussinkloo. Justus neemt de nuldejaars naar een “jongens” studentenhuis, genaamd “Het Achterhuis”. Hij waarschuwt de aankomende studenten van de rommel en nooit eerder geziende dingen die ze binnen zullen treffen. Dan gaan ze gezelschap naar binnen. Giphart kon zich moeilijk voorstellen dat er zulk soort huizen konden bestaan. Het huis is een en al vuilnis, overal hangen straat borden, sigarettenpeuken, beschimmelde bierflessen. De kamer van Justus lege zoutjeszakken, overvolle asbakken, een reclamezuil, bierflesjes, een mededelingenbord van de NS en een half toilet compleet met bril en klep. Het gezelschap gaat zitten. Justus verteld waar het halve toilet vandaan komt en nog een paar andere verhalen. Iedereen mag zich in korte tijd voorstellen, want Justus springt al naar de ander. Hierna wordt er besloten om naar het centrale plein te gaan om mee te doen aan de festiviteiten. De groep wordt opgesplitst tussen jongens en meisjes. De meiden gaan alleen de stad in en de jongens blijven bij Justus in het huis. Justus vertelt de jongens dat hij deze introductieweek hun zal leren hoe je het beste meiden moet versieren want dan heeft de week ook tenminste een beetje nut. Vervolgens verlaat Justus de kamer om slaapplaatsen voor de jongens te regelen. En zo bleven de drie jongens achter; Rooie, Max en Ronald. Ze besluiten een drie-eenheid te vormen en toosten daarop. Justus komt terug en vindt het erg flauw dat ze het zonder hem gezellig hebben gemaakt. Hierna stormt het viertal naar de kroeg. De rest van de middag wordt gevuld met de cursus meiden versieren. Dan wordt er samen met de meiden van hun groepje gegeten waarna ze naar een feest gaan bij een studentenvereniging. Hier vervolgt Justus zijn cursus. Na een paar uur togen ze naar het nuldejaarsfeest, te Woolloomooloo waar Justus nog steeds verder verteld over Het feest der liefde. Daarna mogen Rooie, Max en Ronald hun cursus in de praktijk gebruiken. Na een paar leuke uren gaat de Woolloomooloo sluiten en gaan ze met Justus weg. ’s Avonds is er weer en feest en Justus besluit dat het tijd is voor het versierexamen. Rooie, Max en Ronald krijgen ieder een meisje aangewezen waar ze een gesprekje mee moeten aanknopen. Alle drie komen van een koude kermis thuis. Justus had ze alledrie een meisje aangewezen dat niet te krijgen waren. Maar hij besluit dat ze het wel zullen leren.
- De vinger aan de pols
· Giphart en een meisje zijn op elkaar verliefd terwijl ze allebei gebonden zijn. Ze spreken af om geen overspel te plegen. Maar ze doen wel aan ordinair schijnvrijen; elkaar zoveel mogelijk verleiden. Op een dag komt het meisje naakt de kamer in en ze beginnen te schijnvrijen. Ze raken beiden geen vitale delen maar doen wel aan seks. Maar toch geen overspel.
- Vrijnacht
· Giphart ontmoet een dame op dodenherdenking. Raken aan de praat, en hebben het over leven en dood. Hier volgt een hevige vrijpartij.
- De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan
· Giphart en een vrouw praten over overspel plegen. Ze laat hem kennis maken met “Teldildonics”. Een computer gestuurde seks simulatie. Man en vrouw doen een pak aan en beleven virtuele seks.
De ontdekking van de wereld
- Domeq oblige
· Giphart en een vrouw gaan als studenten naar Jerez te Spanje. Ze worden te gast genomen door Xavier Domeq. Deze maakt bijzondere sherry. Ze komen deze bewonderen en ze reizen door Spanje.
- De veiligste plek op aarde
· (Een vrouw denkt dat ze veel over seks weet door haar jaren ‘70 open-seks-opvoeding.) Ze wordt door Giphart wijsgemaakt dat ze niet veel weet en een man stelt haar voor om langs de wallen te lopen, waar net de politie staakt tegen lage lonen.
- De invasie van Amerika
· Een aantal Nederlanders hebben een reis naar Amerika gekregen/gewonnen en verblijven hier twee weken voor voornamelijk Nederlandse voetbalwedstrijden te bewonderen. Veel onzin komt hier aan bod.
- De dag dat ik een verhaal wilde schrijven over het voetbalverleden van mijn vader en mijn vader dat heel flink zelf al had gedaan
· Een varhaal toegewijd aan de bewondering van Giphart zijn vader en de liefde voor hem als schrijver
- Ich bin eine holländische Schriftstellerin
· Giphart is op “schoolreisje” met andere schrijvers in Duitsland. Op het einde wordt de bus waar ze mee reizen gekaapt. Iemand moet zich als vrijwilliger opgeven om dood te gaan, anders zou iedereen vermoord worden. (De titel slaat op een vrouw waar Giphart een oogje op heeft dat “Ich bin eine holländische Schriftstellerin” tegen de kapers zegt.)
Klein vuil
- Lol
· Giphart wordt opgewonden van zijn eigen schrijven. Dit bedenkt hij wanneer hij in het ziekenhuis ligt.
- Schrijfnijd
· Giphart zit in een café en krijgt een opmerking over zijn schrijven. Dit leidt tot een uitbarsting, maakt dan duidelijk dat hij niet tegen kritiek van leeftijdsgenoten kan.
- Het Protocol van Heilig Ontzag
· Bondig gezegd: over literatuur en literatuurschrijvers moet je niet spotten.
- Welwelwelwel, T. van Deels goes meer verhalend
· Giphart werpt zich in het kort terug naar zijn schijfverleden.
Hoogtepunten
- Nice guys don’t get laid
· Hier staat een vrouw centraal, dat een jongen verleidt en pas op het laatst aan hem over geeft voor zijn verlangen naar haar.
- Heblust
· En jonge vrouw denkt terug naar haar verjaardag waar ze al haar ex vriendjes had uitgenodigd om haar wens te vervullen.
Leeservaringen:
1. Het onderwerp heeft me iets anders over personen laten denken. Dat er personen zijn die zich verdiepten in het trainen van de nuldejaars op het feest der liefde, met zo’n soort liefde vond ik iets unieks. Het verhaal zelf kom me wel boeien omdat ik tijdens het lezen geïnteresseerd was in Justus strategieën. Het is ook wel realistisch
2. De gebeurtenissen
· De gebeurtenissen waren wel reëel en spannend, als lezer leef je helemaal mee mat alles wat er gaande is. Zo’n soort verhaal had ik tot zover ik me herinner, nog niet gelezen. De schrijver heeft het goed geschreven omdat ik me geen enkele moment afvroeg: “Waar gaat het verhaal eigenlijk over?”.
3. Personages
· Ronald Giphart : Groene nuldejaars, weet weinig van liefde en kijkt erg op tegen Justus. In de loop van het verhaal krijgt hij meer zelfvertrouwen.
Justus te Dussinkloo : Ouderejaars die met veel humor zijn "studentekindertjes" leert hoe ze student moeten zijn. Hij is een kruising tussen een kakker en een zwerver.
De rest is niet zo belangrijk. Er zijn nog wat medestudenten van Ronald, allemaal even groen en onervaren.
4. Bouw
· In het begin van het verhaal zit er gelijk een spanning. Het wordt chronologisch verteld. Ik vind het knap dat de schrijver zich weet te uitten dat de spanning constant blijf zonder gekke sprongen te maken. En de gebeurtenissen kun je vanuit elk oog van de personages zien.
5. Taalgebruik
· In dit verhaal kwam veel uitgelegde jargon aan bod. Maar geen moeilijke woorden werden er gebruikt, waardoor het gemakkelijk leesbaar was.
En dan nu een korte biografie van Ronald Giphart:
Ronald Giphart is geboren in Dordrecht in het jaar 1965. Hij komt zoals hij het zelf uitlecht een links-milieu. Zijn vader was huisvestingsambtenaar en zijn moeder, Wijnie Jabaaij, is oud kamerlid geweest voor de PvdA. Wanneer hij elf jaar oud is, gaan zijn ouders uit elkaar. Ronald besluit om bij zijn vader te blijven wonen. In 1987, het jaar dat hij begint met de studie Nederlands, verhuist hij naar Utrecht. Omdat hij schrijver wil worden, stopt hij na drie jaar met deze studie. Bij uitgever Nijgh & Van Ditmar is met zo onder de indruk van zijn bijdrage en een literair tijdschriftje dat hij het verzoek krijgt om een boek te schrijven.Dit wordt het boek dat ik gelezen heb, zijn debuut als schrijver, Ik ook van jou. Op dat moment heeft hij nog een baan als nachtportier bij het Ziekenhuis Overvecht. Hij schrijft het boek Ik ook van jou vooral in de nachterlijke uurtjes als hij portier is.
Het boek Ik ook van jou is bekroont met een gouden Ezelsoor als best verkochte debuut nan het jaar 1992.
Ronald Giphart heeft als Pseudoniemen: Eric de Koning en Bert Natter
Sinds 1994 is Ronald Giphart fulltime schrijver. In dat jaar heeft hij ook samen met Rob van Erkelens en Joris Moens het tijdschrift Zoetermeer opgericht, waarvan hij redacteur is. Hij is daarmee voor een deel een van de vaandeldragers geworden van de generatie
Verwerkingsopdracht:
Recensies:
- Mijn eerste rescencie stond in de Elsevier van 22 april 1995 en is geschreven door Doeschka Meijsing (Die overigens ook in het boek voorkomt).
Haar oordeel over het boek is; “Ontwapenend, Ronald Giphart heeft met zijn derde roman bewezen bij de literaire wereld te horen. Ook in de afdeling die niet anders als journalastiek proza kan worden opgevat ‘De ontdekking van de wereld’ is Giphart een naïeve, maar vasthoudende reiziger die de wereld met verbazing tegemoet treed.” Ik ben het met haar eens want met dit boek heeft Giphart bewezen dat hij niet alleen maar over seks kan schrijven.
- Mijn tweede rescencie stond in de Leuwarder Courant van 21 april 1995 en is geschreven door Gerrit-Jan Zwier .
Zijn oordeel over het boek is “Net als zijn vorige werk gaat het over niets. Veel amusanter vind ik de polemische uitvallen naar de kamerheren der Schone Letteren die ons al zo lang wil wijsmaken dat pretentieuze, onleesbare boeken het hoogste goed vertegenwoordigen” Ik ben het niet met hem eens want het boek lijkt verreweg niet op een soap en het gaat wel degelijk ergens over. En de aanvallen op de hoge litteraire heren waren het minst amusant van het boek.
Informatiebronnen:
- www.google.nl
- www.collegenet.nl
- www.schrijvers.pagina.nl
- Giphart.nl" title="Ga naar www.ronaldGiphart.nl" target="_blank">www.ronaldGiphart.nl
en het boek zelf.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen