Boekverslag : Tessa De Loo - De Tweeling : Roman
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1828 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1828 woorden.
Jaar van Uitgave = 1993
Aantal bladzijde = 435 blz.
Typering = monumentale roman
Samenvatting
Dit verhaal speelt zich af in Spa. Daar is het Thermaal Instituut.
Twee oude dames die daar een ‘behandeling’ ondergaan komen erachter dat ze zussen zijn. Tweeling.
Anna en Lotte vertellen elkaar hoe ze hun leven hebben geleid nadat ze bruusk uit elkaar waren gehaald. Rond de leeftijd van 6 vertrekt Lotte naar Nederland, naar een niet-godsdienstig gezin met socialistische sympathieën.
Anna vertrekt naar een boers en katholiek milieu waar ze bij haar grootvader opgroeit. In Spa vertellen Anna en Lotte hun levensloop aan elkaar. Dit is de laatste kans om elkaar te vertellen hoe hun leven verder ging na de dood van hun ouders.
Anna komt na de dood van haar ouders terecht in een arm katholiek dorpsmilieu Haar grootvaders boerderij wordt geleid door haar oom Heinrich,een man die liever leest dan varkens en koeien onderhoud. Zijn luie, geniepige vrouw Martha maakt het leven voor Anna bijna ondraaglijk. Hoewel Anna goed kan leren, mag ze niet naar het gymnasium en wordt ze gedwongen om op de boerderij mee te helpen. Als ze in de puberteit aandacht schenkt aan een jongen, straft Oom Heinrich haar met een erge mishandeling. Ze wordt enige tijd uit huis genomen om in een klooster weer op te knappen, als ze weer teruggaat naar de boerderij onder het toeziende oog van de kinderbescherming, is Hitler al aan de macht. In de jaren die volgen raakt het dorp steeds meer in de greep van het nazisme. Rond haar twintigste vertrekt Anna van de boerderij van haar oom en gaat ze terug naar Keulen om daar een carrière als dienstmeisje te beginnen.
Lotte’s jeugd echter verloopt vrij zorgeloos. Ze groeit op in een niet-godsdienstig milieu in een bosrijke omgeving. Haar vader is erg geïnteresseerd in muziek. Hij heeft daarom ook de nieuwste geluidsinstallaties. Lotte groeit op met muziek en heeft daarom een kans om haar zangtalenten te laten zien. Het huwelijk van Lotte’s ouders gaat niet over rozen. Haar moeder wordt depressief van haar humeurige, egocentrische man. De vader van Lotte raakt betrokken bij een ongeluk en ligt daarom maanden op het randje van de dood in bed. Als de vader weer beter wordt is Hitler in Duitsland aan de macht en begint bijna de oorlog.
Anna werkt in het begin van de oorlog als kamermeisje bij een adellijke familie.
Lotte achterhaald haar adres en komt haar opzoeken. Een mislukking.
Zij kan het weerzien met Anna en haar eigen geboorteland niet los zien van haar kennismaking met het nazisme, dat overal in het Duitse dagelijks leven voorkomt.
Anna krijgt een verhouding met Martin Grosalie, deze verhouding bestaat voornamelijk uit geschreven brieven omdat Martin vaak in Europa aan het front is.
Als ze in het midden van de oorlog trouwen leven ze nog steeds grotendeels van elkaar gescheiden. Anna verhuist met de adellijke familie naar het oosten van Duitsland om het in Keulen te gevaarlijk is.
Lotte krijgt pas echt door dat de oorlog vreselijk is als een joodse vriend van haar opgepakt wordt en naar Duitsland gestuurd wordt. Ze werkt bij het omroepkoor maar als ze weigert zich bij de Kultuurkamer te registeren verliest ze haar baan.
Haar moeder heeft een ernstige ziekte en al haar aandacht gaat naar het gezin en de onderduikers die het gezin heeft. Dit getal vergroot zich in de loop van de oorlog.
In 1942 verhuist Anna op aandringen van haar man naar Wenen om daar zijn terugkeer af te wachten. Vlak na haar aankomst ontvangt ze een brief waar zijn dood vermeldt wordt. In de laatste maanden van de oorlog gaat Anna als Rode-Kruiszuster werken en ziet ze al het oorlogsleed van dichtbij.
Als de Amerikaanse bevrijders een eind maken aan het werk van Anna wordt ze voor een paar weken gevangen gehouden om daarna maandenlang meegesleurd te worden in een ontreddering waar het land in verkeerd.
Lotte leert in de hongerwinter wat schaarste betekent. Voor haar, haar familie en de onderduikers is het alleen nog maar een kwestie van overleven.
Uit angst voor een lege toekomst trouwt ze met en van de onderduikers: Ernst Goudriaan.
Anna begint een tocht naar het westen en komt een vrouw tegen die haar aan een opleiding voor sociaal werkster kan helpen. Het begin van een nieuw leven.
Als Anna contact zoekt met Lotte wil Lotte hier niks van weten en toen Anna kwam ging de communicatie vooral via Ernst want Lotte weigerde Duits met Anna te praten.
Na drie weken in Spa te zijn, krijgt Lotte op een ochtend te horen dat Anna overleden was aan een hartaanval. Als de zusters vragen wat de relatie tussen Anna en haar was, antwoord Lotte: “Ik ben… ze is mijn zuster.” Te Laat.
Tijd:
Het speelt zich af in 1990, waar Anne en Lotte elkaar hun levensverhaal vertellen.
De gesprekken zijn op chronologische volgorde verteld. Zo ook de flashbacks.
De verteltijd is ongeveer 7 à 8 uur en de vertelde tijd is 2 weken.
Echt opvallende tijd sprongen zijn er niet.
Ruimte:
Het speelt zich af in Spa. Daar worden verhalen verteld die zich afspelen in verschillende steden in Duitsland en Nederland.
Spa is niet alleen gekozen om het feit dat er een kuuroord is, ook zijn er in Spa veel negentiende-eeuwse bezienswaardigheden die het verleden doen herleven:
‘ Bij het Chalet du Parc, waar ze vanuit het Thermaal Instituut naar toe wandelden, stond een vrouw van steen die, omsingeld dor soldaten, probeerde een bajonet af te weren. Er was geen tekst bij, zelfs geen opsomming van namen, Anna en Lotte, elk in hun opstaande kraag gedoken, bleven staan. “waar is Martin eigelijk begraven?” vroeg Lotte.’
Door dat soort dingen komen er vragen of herinneringen boven drijven die dus aanleiding geven om te vertellen over het verleden.
Personen
Anna en Lotte zijn de enige hoofdpersonen. Al die andere figuren zijn bijpersonen.
Anna is een echte doorzetter en wil haar zus overtuigen dat het Duitse volk het ook niet makkelijk had en dat het echt niet aan het Duitse volk lag, de oorlog.
Lotte is, als Anna vertelt, erg terughoudend en Lotte vertelt daarom ook veel minder in het boek dan Anna. Anna vertelt veel en Lotte raakt, ondanks het feit dat ze Anna als ´een Duitse´ ziet, toch onder de indruk van de verhalen van Anna.
Lotte ziet pas op het laats in dat Anna niet alleen maar een Duitse is maar ook haar zus. Dit merkt ze helaas te laat, Anna is al overleden.
Lotte verandert dus, maar te laat.
Vertelwijze
Alwetend hij-verhaal, je weet van zowel Lotte als Anna hun gedachten. In de flashback’s weet je alleen de gedachten van de persoon in kwestie: Lotte of Anna.
Structuur
Lotte groeit in het verhaal sterk alleen laat ze dat niet merken. Eerst wou ze niks met Anna te maken hebben maar toch ging ze mee met haar om haar verhaal te horen en om haar eigen te vertellen. Anna was vanaf het begin al enthousiast om de verhalen uit te wisselen. Anna vertelt in het boek ook veel meer. Anna groeit in het boek niet echt.
Je valt midden in het verhaal binnen als je het boek openslaat. In de loop van het eerste hoofdstuk begin je het stukje bij beetje te begrijpen. Als ik de achterkant van het boek niet had gelezen zou ik er niks van snappen. Het is dus een opening-midden-in-het-verhaal.
Het einde is half gesloten en half open. Veel dingen zijn verteld en afgerond maar je weet niet hoe het leven van Lotte nou verder gaat. Het stopt bij het feit dat Lotte toegeeft dat ze een duitse zus heeft. Je weet niet hoe ze het allemaal gaat verwerken en of ze het haar kinderen gaat vertellen.
Motieven
Verschillende opvoeding: Anna en Lotte zijn allebei opgevoed in een heel ander milieu. Onder andere door dat zijn Lotte en Anna ook figuurlijk erg ver van elkaar verwijderd.
‘Lotte werd onaangenaam geprikkeld door de scène in de kerk zoals Anna die, niet zonder vertedering, beschreef. Ineens vlamde er een vlijmscherp, grimmig gevoel in haar op dat al die tijd had liggen smeulen. “en zo heeft de kerk jullie een prachtig alibi gegeven om zes miljoen mensen te vermoorden” zei ze.
(blz. 40)
Familieband: In het hele verhaal komt steeds de slechte verhoudingen in de familie voor. Tussen de familie in Nederland en die in Duitsland is eigelijk geen contact, in Duitsland zelf is de familieband helemaal slecht in het gezin waar Anna opgevoed wordt.
‘…. Al mijn brieven eindigden met: Lieve Anna, waarom schrijf je niet terug? Wanneer zien we elkaar weer?”
“Ze moeten al die brieven onderschept hebben en weggegooid –nadat ze ze in hun boerennieuwsgierigheid gelezen hadden. En ik maar denken dat je me vergeten was”
(blz. 52)
Thema
Twee, vroeg van elkaar gescheiden, zussen vertellen elkaar het verhaal van hun jeugd in verschillende omstandigheden.
Titel
De Tweeling is de titel van het boek van Tessa de Loo. Het past heel goed bij het boek. Het verhaal gaat over een tweeling die al vroeg van elkaar gescheiden word.
Ik vind de titel van het boek heel goed erbij passen. Zelf had ik geen betere kunnen verzinnen.
Eigen Mening
Ik vind het boek ‘de Tweeling’ een heel mooi en goed boek. Het verhaal is heel goed verzonnen. Wat ik vooral mooi vind in dit boek zijn de gedachtes van mensen die de oorlog hebben meegemaakt. In het boek denkt bijvoorbeeld Anna aan Berlijn:
“ ‘Ach Berlijn….’ Zuchtte Anna. ‘een paar jaar geleden was ik er weer, met een vriendin. We rijden in een bus door de stad, ineens roept ze: “kijk, het Anhalter Bahnhof!” Ik zag een prachtig gerestaureerd station, maar een seconde later stond het in brand. Het brandde voor mijn ogen… net als toen… en alles stortte in…”
Dit stukje vind ik erg mooi. Natuurlijk niet leuk, maar je merkt gewoon wat een indruk zoiets op een mens maakt. Dit stukje vind ik een heel mooi stukje in het boek.
Ik vind het vaak vervelend als er veel met flashbacks gewerkt wordt maar dat is in dit boek juist fijn. Het is op chronologische volgorde geschreven en dat vind ik erg handig. Een ander boek van Tessa de Loo is ‘het rookoffer’. Dit boek is juist het tegenovergestelde van ‘De Tweeling’ qua volgorde. Ik ben er achter gekomen dat het toch veel fijner is, als het boek op chronologische volgorde staat….
Wat dit boek ook heel leuk maakt om te lezen is het feit dat je alleen als het nodig is de gedachten van een persoon weet. Vaak weet je wel wat diegene denkt maar niet wat de persoon er van vind. Dit kom je later te weten, als de personen het elkaar vertellen:
‘Bij het cynische ‘jullie bevrijders’hield Lotte op met kauwen.
Hoeveel moeite ze ook deed om zich een brandend Berlijn voor te stellen, steeds schoof Rotterdam ervoor, of Londen.’
Dit is geen mening, dit is gewoon wat Lotte denkt. In dit boek heb je dat wel vaker.
Het boek is ook leuk omdat je alles van twee kanten ziet. Het is heel moeilijk om een partij te kiezen, van allebei de kanten komen goede argumenten.
Als je voor het lezen van het boek alle Duitsers stom vond weet ik zeker dat je na het lezen daar heel anders over denkt. Het brengt je echt op anderen gedachtes.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen