Boekverslag : Ellen Tijsinger - Kaper Op De Vlucht
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2705 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2705 woorden.
Samenvatting
Boekverslag
1. De titel is “Kaper op de vlucht”
2. De naam van de auteur is Ellen Tijsinger.
Verderop in dit verslag is informatie te vinden over deze schrijver.
3. Het boek is in 1997 geschreven. Ik heb de 1e druk gebruikt voor dit verslag.
Er is denk ik ook maar 1 druk maar dat komt denk ik omdat het nog een vrij
nieuw boek is.
4. Het boek is uitgegeven door “van Goor” in Amsterdam.
Extra :
Omslag illustratie is van Rob Nuijten
Het boek heeft 118 pagina’s en het is een C boek
5. Enkele gegevens over de auteur:
Ellen Tijsinger werd op 7 september 1947 geboren in Utrecht.
In 1970 trouwde ze en kreeg ze een dochter en een zoon en heeft zelfs
al een kleindochter waar ze heel blij mee is. Ze houdt ervan om in een spijkerbroek en een slobbertrui door het bos of de duinen te zwerven.
Daar en in haar dromen worden haar boeken geboren.
Op school vond ze het nooit zo leuk. Je moest veel en je mocht weinig.
Dus ging ze achter in de klas zitten en schreef verhaaltjes en gedichtjes in haar rekenschrift. ’s Avonds las ze alles aan haar zusje voor.
Ze besloot lerares te worden in een leuk vak. Een aantal jaren heeft ze les gegeven op het Havo en Atheneum in handvaardigheid.
Later gaf ze bij het Middelbaar Beroeps Onderwijs les in kinderpsychologie,
kinderliteratuur en spelleiding. Vanuit haar vakkennis schreef ze o.a. een cursus
Kinderpsychologie.
Voor Benny Vreden schreef ze vroeger liedjes en andere teksten voor grammofoonplaten. In die tijd verschenen er ook boeken over opvoedkunde
en psychologie over haar. Maar ineens besloot ze kinderboeken te gaan schrijven.
Eerst kleuterboeken en later boeken voor de oudere jeugd. Een paar boeken heeft ze onder een pseudoniem geschreven. Dat was Ellen de Vries-Tijsinger. Ze geniet echt van het boeken schrijven. Het is haar werk, maar vooral ook haar hobby!
De inspiratie voor de boeken die ze voor de oudere jeugd maakt haalt ze vaak uit de reizen die ze maakt. Zo is ze met hulpgoederentransport naar Hongarije geweest en schreef toen ze thuis kwam “Vijandig vuur”
Ze is erg geinteresseerd in andere culturen en komt voor haar boeken vaak op voor de zwakkeren. Vriendschap, het maken van keuzes het zijn allemaal dingen die in haar boeken een belangrijke rol spelen. Ze schrijft op een gevoelige, kwetsbare manier die kinderen maar ook veel volwassenen aanspreekt.
Dit zijn de boeken die verschenen zijn voor kinderen door EllenTijsinger
- Soms ben ik boos
- Ben je belupklupt!
- Soms is het feest
- Word toch wakker!
- Nikolaj
- Dat had je gedroomd
- De tuin zonder eind
- Vijandig vuur
- Morgenster
- De zwarte vulkaan
- Kaper op de vlucht
- Zonnekind
- Speurtocht naar het verleden
- Lotus brengt geluk
Bekroningen:
- Wordt toch wakker! werd in 1989 getipt door de Kinderjury.
- Wordt toch wakker! kreeg in 1990 het Bronzen Boek
- Nikolaj werd in 1990 getipt door de kinderjury.
- Nikolaj kreeg in 1991 het Bronzen boek.
- Morgenster werd in 1996 bekroond door de Nederlandse Kinderjury.
Anderen over Ellen Tijsinger:
“Ellen Tijsinger wil soms te veel in een boek stoppen.
Een voorbeeld hiervan is De zwarte vulkaan. Ook in Kaper op de Vlucht verslikt de schrijver zich in te veel vertelstof.”
Verder in dit verslag zit nog een recensie over dit boek.
6. Het genre van dit boek is een actueel jeugdprobleem.
In deze tijd hebben jongeren vaak een probleem en lopen dan weg.
In dit boek komt het zelfs zo ver dat hij een vliegtuig kaapt.
7. Het thema van het boek is : verhuizen, Italië, gijzelingen.
Het gaat over verhuizen want Gino is op zijn elfde jaar verhuisd van Asterdam naar Italië. Ook gaat het dus veel over Italie waar Gino een tijdje
heeft gewoond maar daar heeft hij het helemaal niet naar z’n zin.
Verder gaat het in dit boek heel veel over gijzelingen. Gino kaapt in z’n angst om weer terug te moeten naar Italie een vliegtuig waardoor hij heel veel problemen krijgt.
8. Er zijn heel veel personen in dit boek die een belangrijke rol spelen.
Maar er is maar 1 echt hoofdpersoon en dat is Gino.
Over Gino:
Hij heeft donker haar en is ongeveer 13 jaar.
Hij is niet zo heel erg groot.
Het karakter van Gino is dat hij soms dingen doet waar hij dan later weer spijt van krijgt. Zoals de kaping. Hij probeert stoer over te komen maar in werkelijkheid is dat niet zo. Hij schrikt daarom ook best wel van z’n eigen
als hij het vliegtuig kaapt. Verder is z’n karakter ook wel dat als hij iets wil dat hij dat ook echt doet. Zo wil hij perse terug naar Nederland en vertrekt dan ook. Z’n karakter is ook wel weer zo dat hij om mensen geeft want hij heeft af en toe toch wel weer medelijden met de mensen die in het vliegtuig zitten en doodsbang zijn. Gino’s karkakter verandert wel een beetje in de loop van het verhaal. Zo begrijpt hij later toch ook wel dat het toch echt niet zo slim was om een vliegtuig te kapen en gaat met mensen praten.
Op het eind van het boek raakt hij toch wel een beetje in paniek als hij merkt dat hij midden in de woestijn is beland. Maar dat is geen echte karakterverandering.
Enkele voorbeelden uit het boek:
- Gino schrok van de angst in de ogen van het meisje. (blz. 29)
Hier zie je dat Gino toch wel schrikt wat hij aandoet bij de passagiers.
- Heimwee en verveling knaagde aan hem. (blz. 100)
Hieraan zie je dat hij toch wel naar z’n familie verlangt en eigenlijk
ook een beetje in paniek is want hij weet niet hoe hij weer thuis moet komen.
9. Er zijn in dit boek nog een aantal belangrijke bijpersonen.
Er spelen heel veel mensen in dit boek, de belangrijkste zal ik vertellen.
De opa en oma van Gino:
Zij wonen in Amsterdam.
Ze schrikken zich rot als Gino opeens voor de deur staat.
Ze kunnen eigenlijk niet geloven dat Gino zoiets doet en ze weten dus ook niet wat ze moeten doen. Ze besluiten zo snel mogelijk naar Gino’s ouders te bellen. Ze kunnen niet begrijpen dat Gino het zo moeilijk in Italië heeft en willen daarom ook dat hij terug gaat.
Voorbeelden uit het boek:
- Hoe kun je dat nou doen!, riep zijn grootvader en hij sloeg met zijn vuist
zo hard op tafel, dat de kopjes rinkelden. (blz. 8)
Hieruit kun je opmaken dat ze best wel boos zijn dat Gino weggegaan is uit Italië.
- Jongen, zuchtte zijn grootvader. Ik dacht dat je in Italië al gewend was, dat
je er vrienden had en je er thuis voelde. (blz. 9)
Hieruit kun je opmaken dat eigenlijk niet weten dat Gino het niet naar z’n zin heeft in Italië.
Mariëtte:
Zij is het meisje dat ook in het gekaapte vliegtuig zit.
Haar vader is piloot in het vliegtuig. In het begin is ze best wel bang als Gino het vliegtuig heeft gekaapt. Later merkt ze aan Gino dat het een jongen is die eigenlijk niet goed weet wat hij doet. Ze probeert dan ook het vertrouwen van hem te winnen. Eerst weet ze niet goed wat ze met Gino aan moet want dan is hij weer aardig terwijl hij de andere keer weer dreigt met een bom.
Een sterke karaktereigenschap van Mariëtte is dat ze iedereen wil helpen.
Zo beslist ze om bij haar vader in het vliegtuig te blijven.
Ze wil Gino helpen om zich veilig te voelen en ze helpt de stewardessen in de woestijn met uitdelen van eten en drinken. Haar karakter blijft wel hetzelfde.
Voorbeelden uit het boek:
- Mariëtte hielp Carla met uitdelen. (blz. 72)
Hieruit kun je opmaken dat Mariëtte wil meehelpen met eten en drinken uitdelen.
- Hoe oud was je toen dat gebeurde? vroeg Mariëtte. (blz. 53)
Hier kun je uit op maken dat Mariëtte wel van alles over Gino wil weten.
En zo n’n vertrouwen wil winnen.
De piloot, de vader van Mariëtte:
Hij is dus de piloot van het vliegtuig dat gekaapt word door Gino.
Zoals iedereen schrikt hij enorm als Gino zijn vliegtuig kaapt.
Hij raakt erg in paniek, zeker als Gino zegt dat er een bom aan boord is en er bijna geen contact met de buitenwereld is.
Maar als snel merkt hij ook dat Gino helemaal niet zoveel kwaad zal doen.
Een goede karaktereigenschap van hem is dat hij probeert rustig te blijven.
Hij wil de mensen in het vliegtuig gerust stellen en probeert zelf ook zo rustig mogelijk over te komen. Verder probeert hij ook niet als Mariëtte Gino in vertrouwen te nemen. Daarmee veranderd hij niet echt in de loop van het verhaal.
Een voorbeeld uit het boek:
- Deze actie kan verstrekkende gevolgen voor je hebben , zei Mariëtte’s vader.
(blz. 32)
Hier kun je uit op maken dat Gino’s vader toch al wel een beetje merkt dat Gino alles niet op een rij heeft.
Er zijn nog wel meer personen die een rol spelen in dit boek zoals:
- Camila , het zusje van Gino
- De moeder van Gino
- Leonardo, een vriend van Gino uit Italië
- De personen uit het dorpje in de woestijn waar Gino terecht komt als hij vlucht.
- De gevangenisbewaarder
Deze personen spelen maar in een klein gedeelte van het boek een rol en daar kun je het karakter niet echt uithalen.
10. Er zijn veel verhoudingen in dit boek.
De belangrijkste zal ik bespreken.
De verhouding tussen Gino en zijn zusje Camilla:
Die is heel goed want verschillende keren in het boek denkt Gino aan zijn zusje , hij vraagt zich dan af hoe het met haar zal zijn en of haar niks is overkomen.
De verhouding tussen Gino en zijn opa en oma:
Vroegeer konden ze heel goed met elkaar opschieten.
Als Gino terugkomt bij zijn opa en oma in Amsterdam merkt Gino toch wel dat ze het niet zo fijn vinden dat hij weggegaan is uit Italië. Ze willen dat hij terug gaat en dat vindt Gino niet leuk en is het dan ook totaal niet met ze eens. De verhouding in de tijd dat Gino bij zijn opa en oma is, is niet zo goed. Maar eigenlijk houdt Gino toch nog wel van ze.
De verhouding tussen Gino en de passagiers van het vliegtuig. Deze verhouding is natuurlijk in het begin heel erg slecht. Een aantal passagiers is bang voor hem en nog een paar willen hem het liefst doden. Ze haten hem. Maar als ze merken dat Gino niet helemaal weet wat hij doet en eigenlijk veel problemen heeft betrekken ze hem overal bij en laten hem niet meer alleen. Hoewel ze nog steeds in hun achterhoofd houden dat hij hun vliegtuig gekaapt heeft.
De verhouding tussen de bewoners van het dorpje in de woestijn en Gino. Deze verhouding is niet echt slecht. Gino vindt het in het begin wel heel raar om daar te wonen. Ze leven daar heel anders dan hij gewend is. De personen daar leven zijn wel heel aardig voor hem. Ze vinden het apart dat er iemand
uit een heel ver land komt. Op den duur raakt Gino er aan gewend en raakt er aan gewend.
11. De keuze van de titel is “Kaper op de vlucht”.
Deze titel is gekozen omdat de kaper, Gino, op de vlucht gaat.
Hij gaat op de vlucht maar weet eigenlijk niet waar naar toe.
12. Een samenvatting van het boek:
Gino is een 15 jarige jongen die op zijn elfde met de hele familie is verhuisd
naar Italië, zijn geboortestad. Maar hij heeft het daar helemaal niet naar
z’n zin. Hij heeft geen vrienden, zijn ouders hebben geen tijd voor hem en er zijn zoveel andere dingen dan in Amsterdam waar hij eerst woonde.
Op een dag besluit hij geld te pikken van zijn ouders en het vliegtuig te nemen naar Amsterdam, naar zijn opa en oma. Maar als hij daar aankomt vinden zijn opa en oma het helemaal niet goed wat hij gedaan heeft.
Ze zijn wel weer blij om hem te zien maar zetten hem een paar dagen erna weer op het vliegtuig terug naar Italië. Maar Gino wil helemaal niet.
Hij heeft geen zin om terug te gaan naar die stad waar hij het helemaal niet naar zijn zin had. In zijn paniek besluit hij het vliegtuig te kapen, niet denken aan wat hij zijn familie en de passagiers aandoet.
Hij verbaast zich er zelf over dat hij zoiets durft. Hij zegt dat hij een bom aan boord heeft en iedereen gelooft hem. Hij eist dat ze naar Amerika vliegen maar daar heeft het vliegtuig niet genoeg brandstof voor.
Hij stemt toe om brandstof bij te laten tanken. In Amerika komen ze niet, ze gaan naar Afrika maar daar krijgen ze geen toestemming om te landen.
Omdat ook na een lange tijd de brandstof weer opraakt zijn ze gedwongen om in een woestijn te landen op een oude vliegtuigbaan. De passagiers zijn erg bang en sturen zelfs al berichtjes naar het thuisfront dat ze ze niet meer terug zullen zien. Maar dan merken ze allemaal dat de kaper, Gino, eigenlijk heel erg in de war is en niet goed weet wat hij doet. Langzaam beginnen ze wat rustiger geworden maar nog altijd houden ze in hun achterhoofd dat hij zegt dat er een bom aan boord is. Vooral Mariëtte en haar vader proberen het vertrouwen te winnen bij Gino. Dat lukt vooral Mariëtte. Ze landen dus in Afrika in een woestijn. Er is weinig te eten en het is overdag heel erg warm. Verder is er geen contact met de buitenwereld meer. Iedereen begint te beseffen dat als dit nog lang duurt ze allemaal zullen sterven. In een nacht waarin Gino het niet meer ziet zitten vlucht hij weg van het vliegtuig.
Hij loopt heel erg lang en komt dan bij een dorpje terecht met mensen die hij niet begrijpt en heel raar tegen hem doen. Langzaam snappen ze dat hij uit een ver land komt en vereren hem dan heel erg. Gino kan het hier ook niet uithouden en besluit te vluchten. Waar naar toe weet hij niet maar er moet toch ergens de bewoonde wereld beginnen, denkt hij.
Hij komt ‘s nachts bij een oud hutje terecht met een kameel erin.
Hij denkt er niet bij na en valt zo in slaap maar dat had hij beter niet kunnen doen. De volgende ochtend wordt hij wakker met handboeien om.
De eigenaar van de kameel beschuldigt hem ervan dat hij de kameel wilde stelen. Hij neemt hem mee op zijn kameel naar een stad.
Daar komt hij in een gevangenis terecht waar hij het ook bijna niet kan uithouden. Het stinkt er vreselijk en hij krijgt weinig eten. Ook zit hij samen met iemand in een kamer die niet bepaald aardig voor hem is.
Na een paar dagen verhoren ze hem en komen erachter dat hij de jongen is die al een paar keer op de voorpagina heeft gestaan van de krant.
Ze laten hem vrij en al snel komt hij weer bij zijn ouders terecht die natuurlijk heel blij zijn om hun zoon weer terug te zien.
13. De schrijver behandelt het begrip tijd chronologisch. Er word gewoon verteld
in de volgorde van wanneer het afspeelt. Af en toen zijn er wel kleine
herinneringen aan dingen die vroeger gebeurd zijn maar dit kun je niet echte
flashbacks noemen.
Voorbeelden van die herinneringen:
- Vier jaar geleden moest zijn vader terug naar zijn geboorteland omdat hij daar een belangrijke baan kon krijgen. (blz. 5)
- Ze vonden het vier jaar geleden interessant dat hij daar naartoe ging, maar voor hem was het een afgesloten hoofdstuk. (blz. 13)
14. Het perspectief van het boek is een personaal perspectief.
Want er wordt veel verteld vanuit Gino. Ook lees je wel wat Gino denkt.
Voorbeelden hiervan zijn:
- Ik was nog maar een jaar in Italie, zei Gino. (blz. 53)
- Zeg ze dat het veilig is, zei Gino (blz. 44)
- Gino hoorde veel oe-klanken. (blz.90)
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen