Boekverslag : Kees Van Kooten - Hedonia
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2061 woorden.

Praktische gegevens



Titel: Hedonia



Auteur: Kees van Kooten



Jaar van uitgave: De eerste druk is uitgegeven in 1984. Ik heb de 8e druk gelezen en die was uitgegeven in 2000



Aantal bladzijdes: 147



Datum: 13 oktober 2004



Inhoud en opbouw



Typering: Psychologische roman.



Samenvatting: De vrouw van Kees van Kooten, Barbara, gaat voor een paar dagen naar New York om Woody Allen te interviewen. Kees is als de doods dat zij met hem naar bed zou gaan. Hij zit thuis met zijn twee kinderen in grootste spanning te wachten tot ze nou eindelijk eens belt.

Als dan na ongeveer twee dagen belt, klinkt ze druk, afwezig en blij. Kees weet niet wat hij ervan moet denken. Ze vertelt hem dat ze een oude vriend van hem tegen kwam: Frank F. Hij had een foto van haar en Woody Allen gemaakt. Het gesprek duurt niet lang. Nadat Barbara op had gehangen weet Kees niet hoe hij over het gesprek moest denken. Ze had Woody Allen ontmoet, ze vond hem schattig, was hij dan een gevaar?

Tijdens het wachten op haar terugkomst probeert Kees te werken, te lezen en te genieten van zijn vrije tijd. Maar niks lukt. Zijn gedachtes dwalen af naar zijn mooie vrouw die nu bij Woody Allen is. Zou hij haar versieren en zou zij er dan op in gaan?

In de tijd dat Barbara in New York zat dacht Kees aan vroeger, aan zijn jeugd, aan hoe hij Barbara voor zich heeft gewonnen en aan zijn grote idool Wim Kan. Kees heeft een keer samengewerkt met Wim Kan aan een televisieprogramma waarin Wim Kan Drs. Van Puthoven speelde die door Kees geïnterviewd werd.

Thuis probeert Kees zo onbezorgd mogelijk over te komen op zijn kinderen. Dit lukt niet altijd. Als ze samen een gezellige maaltijd proberen te eten komt de oude vriend van Kees, Frank, langs. Hij laat de foto zien van Woody Allen en Barbara. Kees vindt de foto helemaal niet grappig. Ze ziet er zo gelukkig uit. Frank komt binnen en gaat aan tafel zitten en begint voluit over zijn leven te vertellen. De kinderen en ook Kees mogen hem echt niet. De kinderen gaan dan ook maar bij de tv eten. Frank blijft maar door praten over zijn ex, zijn liefdes leven en zijn werk. Als de telefoon gaat, blijkt dat de vader van Frank in het ziekenhuis ligt.

Kees en Frank gaan er samen heen. Als ze weer weg gaan verteld de broeder dat de vader van Frank een vibrator in zijn achterwerk heeft gestopt. Hier staan de mannen een beetje raar van te kijken.

Kees gaat nog even mee naar het huis van Frank. Frank kijkt dan even welke porno film zijn vader aan het kijken was. Kees probeert zo min mogelijk mee te kijken en luistert nog even naar het verhaal dat Frank hem probeert te vertellen, dat hij pornofilms wilt gaan maken.

Als Kees vertrekt weet hij dat dit laatste keer is geweest dat hij Frank zag. Hij zal hem niet meer in zijn huis laten en hij zou zijn brieven onbeantwoord terug sturen. Echter thuis aangekomen ziet hij het zakenkoffertje van Frank nog staan.

Kees gaat op dat moment nog maar even de honden uitlaten. Onderweg komt hij zijn buurvrouw tegen. Zij wil graag dat hij wat gedichten voor haar wilt vertalen. Kees krijgt een zeer gedateerd tijdschrift mee en belooft het te doen.

De volgende dag haast hij zich naar de balletles van zijn dochtertje om haar haar vleugels te geven. Als hij weer thuis komt ziet hij dat Barbara ook weer thuis is. Hij luistert naar het interview met Woody Allen dat ze had opgenomen op een taperecorder en weet nog steeds niet hoe de verhouding tussen Woody Allen en zijn vrouw was. Als hij Barbara heeft wakker gemaakt vraagt hij haar dan ook: “Ben je met hem naar bed geweest?” waarop zei schuddend antwoord: “Zou je dat leuk vinden?”



Tijd:

A: De gebeurtenissen spelen zich af in 1984. De herinneringen spelen zich in allerlei verschillende jaren in het leven van Kees van Kooten af.



B: De verhaaltijd van het boek is een denk ik ongeveer 5 dagen af. De herinneringen lopen terug tot in de jeugd van Kees van Kooten. Ik heb ongeveer 7 uur gedaan over het lezen van dit boek.



C: Ik zat te twijfelen tussen twee vertragingen. Ik vond ze allebei wel belangrijk in het boek. De eerste zijn gedachtes naar Wim Kan en de samenwerking met Kees. Deze omdat Kees daar gelukkig was en dat komt niet veel voor in dit boek. De vertraging begint op bladzijde 120 en eindigt op bladzijde 131.

De andere is het gesprek van Woody Allen en Barbara waar Kees naar luistert vanaf een taperecorder. Je leest elk geluidje en elke gedachte van Kees over het gesprek. Ik denk dat deze belangrijk is omdat Kees hieruit probeert op te maken of zijn vrouw naar bed is geweest met Woody Allen (de vraag van het boek). Deze vertraging begint op bladzijde 137 en eindigt op bladzijde 145.



D: Er zijn niet echt opvallende versnellingen te vinden.



E: Er zijn veel herinneringen in het boek te vinden. De enige echte flashback zit in het begin van het boek. Je komt binnen op een avond dat Barbara al drie dagen weg is en nog niet gebeld heeft. Drie bladzijdes later lees je het begin van het verhaal: over het vertrek van Barbara en de eerste dagen zonder haar.



Ruimte:

A: Het verhaal speelt zich voornamelijk af in het huis van Kees van Kooten.



B: Ik heb geen belangenruimtes kunnen vinden.



Personen:

A: Kees van Kooten: Hij is een beetje een chaotische man. Hij heeft stapel werk liggen en hij weet niet waar hij mee moet beginnen. Zijn gedachtes lopen ook allemaal door elkaar. Hij is bang dat zijn vrouw vreemd zou gaan met Woody Allen. Hij is dus ook een beetje wantrouwend. Hij durft daarnaast zijn gevoelens ook niet goed te uiten. Hij durft bijvoorbeeld Frank niet weg te sturen of iets dergelijks. Zo zit hij een hele avond met iemand opgescheept die hij eigenlijk helemaal niet mag.



B:

Frans F.: Frans is een oude vriend van Kees. Hij is gescheiden en aan de drugs. Hij is seksistisch. Zo kijkt hij naar pornofilms en wilt hij ze ook maken. Hij geeft niet zo veel om zijn vader. Als zijn vader in het ziekenhuis ligt doet hij daar een beetje nonchalant over. Kees mag Frank niet, terwijl Frank met Kees die pornofilms wilt gaan maken.

De kinderen: De kinderen leiden als het ware een eigen leven. Het lijkt wel of ze nauwelijks een vader of een moeder nodig hebben. Zo bepaald de dochter wanneer ze wel ontbijt en wanneer niet. Ze zijn 9 en 11 jaar.

Barbara van Kooten: ze houdt van haar man. Ze is heel enthousiast om Woody Allen te mogen interviewen. Ze is een beetje uitdagend. Dat is te merken aan de laatste zin in het boek en dat ze op de foto met Woody Allen haar doorkijkblouse aan heeft. Ze werkt als vertalen en houd erg van haar werk.



Vertelwijze: Het boek is geschreven in een hij/zij perspectief. Je leest de gedachtes en acties van Kees van Kooten. Er zit ook een stukje auctoriaal perspectief. De schrijver, Kees van Kooten praat dan tegen de lezer. Dat is te vinden op bladzijde 14: “Dit dessert heet De Bananeboot en moet u beslist eens proberen. Kinderen zijn er dol op.”



Structuur:

A: Het boek loopt niet geheel chronologisch. Het begint op de derde dag dat Barbara weg is en later lees je pas de eerdere dagen. Er komen ook veel herinneringen van Kees van Kooten in het boek voor. Er zijn geen hoofdstukken in het boek. Als het “onderwerp” of er komt een nieuwe dag dan zijn er een groot stukje wit tussen de teksten.



B: Het boek heeft een open opening. Het begint midden in de gedachtes van Kees van Kooten. Pas later kom je er achter dat zijn vrouw op dat moment bij Woody Allen in New York zit en dat hij daarom zo aan het piekeren is.



C: Het einde is deels open. Barbara is weer thuis dat is al een hele opluchting voor Kees. De vraag die haar stelt of ze met Woody Allen naar bed is geweest wordt echter vaag beantwoord. Ze schudt haar hoofd, dat betekend nee, maar daarna vraagt ze: “Had je dat leuk gevonden?” Dat is nou weer iets uitdagends en je blijft je afvragen waarom ze dat vraagt. Misschien om van hem te horen: “nee, want ik hou zo zielsveel van je” of stelde ze hem omdat ze het wel gedaan had en wat zijn reactie zou zijn als het wel gebeurt was. Je weet het niet.



Motieven en Thema



Motieven:

1. humor: Kees van Kooten heeft humor en dat probeert hij de hele tijd aan iedereen te laten zien. Woody Allen heeft ook humor, daarom ook de angst voor hem. Kees zijn grote idool is een cabaretier, Wim Kan. Kees houdt erg van zijn humor. Het verhaal is ook op een humoristische manier geschreven.

2. herinneringen: In het verhaal worden personen of handelingen vaak uitgelegd met herinneringen. Zo bestaat bijna de helft van het boek uit herinneringen aan vroeger.

3. angst: Er komt herhaaldelijk angst voor in het boek. Angst van Kees om zijn vrouw kwijt te raken aan Woody Allen en angst dat hij het niet goed doet tegen over de kinderen.

4. genieten: Kees probeert te genieten van de tijd zonder zijn vrouw. Er zijn zoveel dingen die hij kan doen, maar hij kan niet genieten zonder zijn vrouw. Barbara geniet intussen van haar tijd in New York en de kans dat zij Woody Allen mag interviewen.

5. vriendschap: In het boek komen herinneringen en verhalen naar boven over de vriendschappen in het leven van Kees. Zo wordt bijvoorbeeld de vriendschap met Frank F. verteld en met Wim Kan en de buurvrouw.

6. Liefde: De liefde van Kees voor Barbara is groot. Door zijn liefde voor haar ontstaat zijn angst om haar kwijt te raken. Barbara heeft ook veel liefde voor Kees. Kees geeft veel liefde aan zijn kinderen en probeert een liefdevolle vader te zijn ook al is dat niet altijd even makkelijk. Er komt ook nog een andere soort liefde in het verhaal voor. Liefde voor idolen. Zo is Wim Kan een idool van Kees en Woody Allen voor Barbara. (Vroeger was er bij Barbara de liefde voor de Beatles.)



Thema: Een man die probeert te genieten van het leven, dat echter niet lukt, omdat hij te veel angst heeft dat zijn vrouw vreemd gaat met haar idool tijdens haar reis.



Titelverklaring: Hedonia is de plaats waar het geluk wacht en waar je kunt genieten van het leven. Kees is op zoek naar die plek als zijn vrouw in New York zit.



Persoonlijke mening



Ik vond het niet zo’n heel leuk boek. Het was wel grappig maar het soort staat mij niet zo aan. Er gebeurde weinig en dat spreekt mij niet zo aan. Ik hou ook niet van boeken die als maar terug in de tijd gaan voor een herinnering en dan opeens weer in het verhaal zit.

Er waren dan ook niet echt stukjes dat ik heel grappig, treffend of mooi vond. Ik vond het juist allemaal een beetje saai. Vooral het stukje dat Kees met de buurvrouw gaat wandelen en dat je haar geschiedenis krijgt te weten over haar geloof enzo. Dat vond ik dus echt heel saai.

Ik vond het wel een heel makkelijk boek. Ik heb nog nooit zo snel een boek uitgelezen. Wat ik wel lastig vond was dat er geen gebruik werd gemaakt van aanhalingstekens in het boek. Zo werd er iets gezegd en dan gedacht of gedaan, maar de overgang daarvan was niet duidelijk. Dat vond ik vervelend lezen.

Ik heb nog nooit een boek gelezen met een thema dat hier dan ook maar een beetje op lijkt. Dit soort boeken spreekt mij niet zo aan en lees ik dan ook liever niet. Het was wel het proberen waard.

Verder vond ik het boek wel erg realistisch. Ik vond dan ook de gedachtes van Kees knap op papier gezet. Als hij dan een paar biertjes op had dat zijn gedachtes dan ook heel snel en door elkaar verliepen net zo alsof het echt was. Het was dan ook dagelijks taalgebruik wat er gebruikt werd.

Ik vond het dus niet echt een heel leuk boek. Wel heel makkelijk om te lezen, maar niet mijn smaak. Toch heb ik met plezier gelezen en was ik er erg snel klaar mee, wat mij dan ook een beetje opluchtte.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen