Boekverslag : Renate Dorrestein - Een Hart Van Steen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2512 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2512 woorden.
A
Beschrijvingsopdracht
1. Korte motivatie van je boekkeuze
2. Een eerste persoonlijke reactie
3. Korte samenvatting van de inhoud
4. Beschrijf in het kort de relatie tussen het werk en het leven van de schrijver
1. Ik heb dit boek gekozen, omdat ik niet wist welk boek ik moest lezen. Dit boek werd me ook
aanbevolen door mevr. Verrips en door m’n zus, ze had het ook al gelezen en vond het een heel
mooi boek.
2. Ik vond het boek:
- boeiend, het verhaal is zo geschreven dat je door blijft lezen. En het
onderwerp interesseert me ook.
- ingewikkeld, het boek bestaat voor het grootste gedeelte uit flashbacks, en
soms zit je ineens weer in de tijd waarin het verhaal verteld wordt. Dan
moet je soms wel even nadenken van waar gaat het nou over.
- origineel, je leest wel vaker over mensen die vermoord worden, maar dat
word nooit op zo’n manier uitgewerkt
- mooi, het is heel mooi om te lezen hoe Ellen alles heeft meegemaakt en het nu pas (na
ongeveer 25 jaar) alles probeert te verwerken.
- indrukwekkend, het heeft zeker indruk op me gemaakt. Dat komt denk ik vooral door de
manier waarop het verteld is, iedereen denkt Ellen wel te begrijpen, maar dat is toch meestal niet zo.
3. Ellen overleeft samen met haar broertje Michiel als enige de moorden die haar moeder op het
hele gezin heeft gepleegd. Zij en Michiel worden naar een kindertehuis gebracht. Michiel
wordt geadopteerd, en Ellen blijft alleen achter.
Als ze later haar ouderlijk huis terug koopt ontmoet ze Bas. Hij werkte vroeger voor haar
vader (Frits) op het knipselbureau.
En samen gaan ze de tuin opknappen, ondertussen geeft hij haar
antwoorden waar ze niet om vraagt. Dan krijgt Ellen bijna een miskraam en is daardoor
verplicht om heel lang binnen te zitten. Ze wordt verzorgd door Lucia, die met haar kinderen
voor haar man op de vlucht is. Terwijl Ellen binnen zit herinnert ze zich met behulp van
foto’s haar verleden, dat ze vertelt.
Zo komt ze erachter dat haar moeder (Margje) leed aan postnatale depressies en dat daardoor
Ida altijd wat had, haar moeder had Ida mishandelt. En eindelijk snapt Ellen ook dat haar
moeder haar gewoon vergeten was, ze heeft niet gedacht, Ellen moet haar pilletjes nog
hebben. Als ze zich alles weer weet te herinneren laat ze het verleden achter zich, de
‘geesten’ van haar broer (Kester) en zus(Sybille) bepaalden eerst wat ze doen moest en wat
niet. Door haar verleden te laten rusten laat ze hen ook achter en kan nu eindelijk echt gaan
leven.
Het verhaal wordt verteld in ongeveer 5 uur, maar het speelt zich over 25 jaar af.
Het grootste gedeelte van de tijd speelt het verhaal zich af in en rondom het huis dat staat op
Lijsterlaan 11, heel even speelt het zich in het kindertehuis af.
4.
B
Verdiepingsopdracht 1
Tekstbestudering
Bespreek de manier waarop de spanning in het boek is opgebouwd en ga daarbij grondig in op de volgende vragen:
1 Welke verwachtingen zijn er bij de lezer gewekt en op welke manier?
2 Bevat het verhaal veel of weinig open plekken. Motivatie!
3 Wat zijn de belangrijkste open plekken in het verhaal? Leg dit uit met voorbeelden.
4 Welke vragen worden door die open plekken opgeroepen? Deze vragen bespreken en de
manier waarop ze ‘ingevuld’ worden.
5 Zijn er open plekken die niet door de tekst worden ingevuld, maar die jij als lezer moet
invullen? Geef voorbeelden en maak duidelijk hoe jij ze hebt ingevuld.
6 Welke manipulatietechnieken gebruikt de schrijver om de spanning te verhogen? Geef
voorbeelden en toelichting.
7 Hoe is gebruik gemaakt van spanningsbogen? Eén grote spanningsboog of meerdere kleine? Of
allebei? Geef uitleg en toelichting.
1. Je verwacht als lezer dat je een langdradig(vanwege de dikte van het boek) verhaal over een
moordenaar, die zijn hele familie gaat uitmoorden, gaat lezen.
Dat komt door de achterkanttekst die heeft veel open plekken, zoals: ‘Want stel dat de
banvloek die zij over haar zusje heeft uitgesproken werkelijkheid wordt.’
Als je dat zo leest, denk je dat het allemaal door Ellen komt, dat zij degene is die om de vloek
te voorkomen een plan verzint om haar hele familie te redden.
2. Het verhaal bevat veel open plekken. Er worden veel vragen opgeroepen, meteen op het begin
al. Als je de eerste regel leest heb je al vragen. ‘We waren al met z’n vieren toen Ida werd
geboren, in een ongewoon koude zomernacht.’ Dit is de eerste regel, en je vraagt je meteen af,
wie zijn we? Dit wordt meteen op dezelfde bladzijde al verteld, namelijk Kester, haar broer,
Billie (Sybille), haar zus, Carlos, haar broertje. Er wordt hier alleen nog niet verteld wie de
‘ik’ persoon is. Daar kom je op bladzijde 13 achter, daar staat: “‘Ik weet het niet precies,
Ellen,” zei ze.’
3. De belangrijkste open plekken zijn:
- (blz 13) ‘Het was al begonnen met het ongeluk van Carlos, of nee, daarvoor al, natuurlijk.’ Je vraagt je af, Wat was al begonnen?, wat is er met Carlos gebeurd?
Dit wordt uitgelegd een paar bladzijden verderop op bladzijde 20.
- (blz 35) ‘De politie vond Carlos en mij in de donkerste hoek van Billies oude kelder, huilend van angst.’ Je vraagt je af, Waarom zaten ze huilend in de kelder?
Dit wordt pas aan het eind van het boek uitgelegd op bladzijde 210, Toen ik pas….zijn plastic zak.
Er zijn nog veel meer open plekken die ook wel belangrijk zijn, maar ik vond deze de belangrijkste.
4. Je vraagt je af wat er nou eigenlijk allemaal precies gebeurd is en hoe alles afloopt.
Het wordt niet allemaal helemaal uitgewerkt, er wordt wel beschreven wat er gebeurd is, de
moorden, en je leest ook wat er daarna allemaal met Ellen is gebeurt, maar niet hoe het was
net na dat Carlos en Ellen gevonden waren. Je leest ook niet wat er verder met Carlos gebeurd.
Verder wordt alles vrij uitgebreid uitgewerkt.
5. Op de laatste regel op bladzijde 238. ‘Ik overhandig hem het vel papier. “Zeg jij het maar,”
zeg ik. “Zeg jij maar hoe we haar zullen noemen.”’
Je moet zelf invullen hoe het kind gaat heten. Dat kunnen allerlei namen zijn, maar op de lijst
staan alleen maar namen die Ellen zelfs aan haar kind wil geven, geen lelijke namen.
Op bladzijde 110: ‘Tien dagen later….bij me terug.’
Je weet niet wat er verder met Carlos is gebeurd. Ellen gaat er nog wel een keer op bezoek,
maar als ze daar is rent ze weg. Er wordt verder in het hele boek niets meer over gezegd.
Ik denk dat Carlos verder een goed leven heeft gehad, want toen Ellen er een keer op bezoek is
geweest had hij het heel goed. Hij leefde in een rijk gezin en zag er gezond uit. Omdat hij nog
heel jong was toen zijn familie werd vermoord, zal hij zich er niet veel van weten te
herinneren.
Volgens mij heeft hij een redelijk hoge opleiding gehad, want toen het hele gezin nog leefde
vroeg hij overal naar, zo wilde hij, toen Ellen jarig was, weten waarom hij niet jarig was. Hij
was ook heel nieuwsgierig, hij wilde ook weten hoe het voelde toen de baby(Ida) van
Margje voor het eerst trapte.
6. De auteur heeft gebruik gemaakt van het inlassen van een vooruitwijzing, uitstel, op een andere verhaallijn overschakelen en van tijdsprongen.
- het inlassen van een vooruitwijzing,
- uitstel, blz 11, ‘We waren al met z’n vieren toen Ida werd geboren, in een ongewoon koude
zomernacht.’ Na deze zin krijg je een hele beschrijving over hoe Billie, Kester, Ellen en Carlos
op de zolder zaten te wachten, over wie wat aan het doen was en wat er allemaal gebeurde. Je
komt er zo dus niet meteen achter waarom het zo belangrijk is dat Ida wordt geboren, door het
uitstel word de spanning verhoogd.
- op een andere verhaallijn overschakelen, dit gebeurt heel vaak, enkele voorbeelden zijn: blz 26,
‘Carlos, wilde ik zeggen, je bent goed zoals je bent, echt waar. Maar dat zou een leugen zijn
geweest, en met een beklemd gevoel ging ik de soezen uitdelen.’ De volgende regel gaat over
vijfentwintig jaar later. Je moet dan wel even nadenken, van waar gaat dit nu ineens over. Maar
daar kom je snel genoeg achter.
- tijdsprongen, blz 27, ‘Ik was toen al veertien, dan wil niemand je meer adopteren.’ De
volgende regel is, ‘Je had destijds knipselbureau Malta in Den Haag, en Vaz Dais, en later
Euroclip.’
Dat gaat dus ineens weer terug naar vijfentwintig jaar eerder.
7. Het verhaal had meerdere spanningsbogen, zowel grote als lange.
Een voorbeeld van een lange spanningsboog is, toen Ellen zelf zwanger was noemde ze haar
nog ongeboren kind ook Ida. Je weet niet waarom, en daar kom je pas aan het eind van het
boek achter. Want ze noemt haar kind zo, omdat ze zich schuldig voelt over dat ze haar zusje
ook Ida noemde.
Een voorbeeld van een korte spanningsboog is, dat Kester altijd alles netjes wilde hebben, een
paar bladzijden later kom je er achter dat hij dat doet omdat hij altijd stinkt.
Verdiepingsopdacht 2
Uitgebreide persoonlijke reactie
Onderwerp
- Is het duidelijk over welk onderwerp het boek gaat?
Het onderwerp is rouwverwerking en de vraag of iemand die haar familie heeft zien sterven nog wel gewoon kan verder leven. In het hele boek wordt er gesproken over hoe de moorden werden verwerkt en hoe er mee om werd gegaan.
- Vind je het een interessant onderwerp, spreekt het je aan? Ben je dit boek gaan lezen omdat het onderwerp je aansprak, en zijn je verwachtingen uitgekomen?
Ik vind het een interessant onderwerp om over te lezen, ik had gedacht dat het een saai en oppervlakkig boek zou zijn, maar dat bleek niet zo te zijn. Ik vind het heel goed hoe het onderwerp is uitgewerkt. Je leest niet vaak over de dood en het verwerken ervan op zo’n manier, met flashbacks.
Gebeurtenissen
- Wat is de belangrijkste gebeurtenis uit het boek. Waarom?
De belangrijkste gebeurtenis vind ik toen Ida werd geboren, want vanaf dat zij er was kreeg Margje last van postnatale depressies en ging er van alles mis. Zo krijgt Michiel kokend water over zich heen en Frits verkracht uit onmacht zelfs een keer Margje.
- Vind je dat de gebeurtenissen logisch uit elkaar voortvloeien of vind je het verband tussen de gebeurtenissen moeilijk te verklaren?
Het verhaal is logisch verteld. De gebeurtenissen zijn meestal toch wel uit elkaar voortgekomen. Doordat het verhaal uit flashbacks bestaat is het soms niet helemaal logisch en moet je er wel even bij nadenken.
Personages
- Kun je je goed verplaatsen in de personages? Waarom(niet)?
Ik kan me goed in de personages in leven, het is soms alsof ze er gewoon echt zijn. Hoe Ellen zich moet hebben gevoeld toen ze haar familie dood aantrof kon ik me toch best goed voorstellen.
- Hebben de personages eigenschappen die je bewondert of gewoon vindt of juist
verafschuwt?
Ik vind dat Kester een goede eigenschap bezit; hij kan heel goed met zijn broertje en zusje omgaan. Dat Frits zich zorgen maakt over Margje vind ik ook heel goed van hem, het is een zacht en zorgzaam persoon.
De ‘geesten’ van Sybille en Kester die voor Ellen alles beslissen vind ik heel erg egoïstisch, Ellen kan geen normaal leven leiden als zij steeds voor haar bepalen.
Bouw
- Is het verhaal spannend? Hoe komt dat?
Het is een heel spannend verhaal, dit komt denk ik door de manier van schrijven de open plekken en de flashbacks. Hierdoor worden dingen die je graag wilt weten uitgesteld.
- Zitten er veel terugblikken of herinneringen in het verhaal? Wat vind je daarvan?
Het verhaal bestaat bijna helemaal uit terugblikken en herinneren. Tussendoor wordt de situatie waarin het verhaal verteld wordt beschreven. Er wordt gedurende het boek een deel van de jeugd van Ellen besproken.
Taalgebruik
- Vind je het verhaal lastig om te lezen? Worden er veel moeilijke woorden gebruikt, of zijn het hele lange zinnen of is het iets anders?
Het is een makkelijk te lezen verhaal zonder veel moeilijke woorden, en duidelijke zinnen. Het was soms wat lastig maar dat kwam door de terugblikken en het ‘nu’, dat zich steeds weer afwisselde.
- Bevat de tekst veel beeldspraak of symbolische verwijzingen? Leverde dat problemen op, hoe heb je die opgelost?
Er werd soms verwezen naar dat Ellen ‘het cement’ was. Dat sloeg op het begin van het boek waar er wordt uitgelegd dat Frits Ellen zag als de bouwsteen, het stevige, sterke deel van de familie, het cement.
C
Evaluatie
Ik vond het een heel mooi boek om te lezen, het las goed door, en er stonden weinig moeilijke woorden tussen, en als die er wel tussen stonden werd, aan de hand van de verdere tekst wel ongeveer duidelijk wat er mee bedoeld werd. Het is een niet al te moeilijk boek, en er zit veel spanning in.
De verdiepingsopdrachten
Ik vond de eerste verdiepingsopdracht wel lastig, ik had niet alle bladzijden opgeschreven, want als je helemaal in het verhaal zit denk je niet ondertussen nog van, o ja ik moet ook nog letten o open plekken. Je leest dat gewoon verder.
Ik heb er wel van geleerd hoe ik open plekken moet vinden, maar ik weet niet of ik daar nog wat aan heb, ik zal niet een speciaal een boek gaan lezen omdat er veel of juist weinig open plekken in staan. Ik vind een verhaal met veel open plekken wel spannender, want je weet heel veel nog niet en daardoor blijf je wel doorlezen, je wilt natuurlijk wel weten hoe het afloopt, dus een boek met open plekken zal ik waarschijnlijk een leuker boek vinden dan een boek zonder open plekken.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen