Boekverslag : Karel Glastra Van Loon - De Passievrucht
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2179 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2179 woorden.
Aantal Bladzijden: 238
Jaar van uitgave: 1999
Afdeling 1; Persoonlijk
1. Ik heb dit boek gelezen omdat er een film van is uitgebracht. Ik had er eigenlijk nog nooit van gehoord, totdat ik naar de film zou gaan. We wisten nog niet welke film en ik las dus al die korte stukjes over films. Het stukje over ‘De Passievrucht’ trok me wel. Ook de titel maakte me nieuwsgierig. Die filmavond ging uiteindelijk niet door. Bij nader inzien misschien maar goed ook, want ik ben van mening dat het leuker is om eerst het boek te lezen en dan pas naar de film te gaan. Afgelopen week ben ik op vakantie geweest en ik had voor de zekerheid een boek meegenomen. Tijdens die week is er niet veel van gekomen dus heb ik toen ik terug was; vrijdag, zaterdag en zondag morgen het boek gelezen.
2. Ik vond het niet echt een heel interessant boek. Er zaten wel spannende stukjes in maar toch ook best veel stukjes die mij absoluut niet boeide. Ik vond het een beetje te diep gaan. Het onderwerp zelf is wel interessant, weer eens iets heel anders. En je wilt natuurlijk wel weten wie dan wel de echte vader is. Maar er zijn van die saaie langdradige stukjes in die ze net zo goed weg kunnen laten.
3. Het boek is een beetje langdradig geschreven. Wel is het taalgebruik over het algemeen niet moeilijk. Armin gebruikt alleen soms wel van die hele filosofische woorden. En er komen naar mijn mening iets te veel citaten naar in voor. Echt van die dingen waar je over na moet denken. En dat word dan wel uitgelegd maar dat maakt het dan weer langdradig. Ook trekken ze soms een hele bladzijde uit voor iets wat ze volgens mij ook in een paar regels kunnen zeggen.
4. De personen in het boek spraken mij niet aan. Ik zou het zelf heel erg vinden als ik te horen zou krijgen dat mijn kind, mijn kind niet is. Verder vind ik Armin iets te diepzinnig. Ook vind ik het asociaal van Ellen dat ze haar vriend de waarheid niet verteld. Zelfs niet als hij helemaal ten einde raad is, omdat hij het zijn overleden vriendin niet meer kan vragen. Ook vind ik het niet kunnen dat Monica, in de tijd dat ze nog leefde, haar vriend nooit verteld heeft dat hij niet de vader van haar kind is.
5. Ik vond het slot een beetje raar. Het is aan de ene kant een gesloten einde, je weet namelijk nu wie de echte vader van Bo is en dat is eigenlijk het doel van het verhaal. Maar je weet niet hoe het leven verder gaat met hun. Hoe Armin het gaat verwerken, en het eindigt zo ja hoe zeg je dat.. je weet niet echt wat je ervan moet denken, dus wat dat betreft is het ook wel een open einde.
6. Ik vond het boek makkelijk te lezen, het boek is verdeeld in 45 korte hoofdstukjes. Wat af en toe wel een beetje verwarrend is, is dat er de heel veel flashbacks in voorkomen. In bijna elk hoofdstuk vergelijkt Armin wel iets met vroeger, met Monica. Ook komen er naar mijn mening iets teveel citaten in het boek voor.
7. Ik weet niet of ik dit boek aan zou raden. Ik vind het zelf niet echt een succes. Wel kan ik me voorstellen dat mijn moeder het wel een leuk boek vind. Maar ik denk dat het voor onze leeftijd iets te diep gaat. Een beetje saai af en toe. Het is ook niet echt een onderwerp waar wij nou al over mee kunnen praten. Ik raad dit boek dus niet aan, aan mijn vriendinnen maar wel aan mijn moeder.
Afdeling 2; Inhoud en structuur
Opdracht A: (samenvatting van het boek)
Het boek begint op de plaats waar verder het hele boek om draait. Het ziekenhuis.
Armin en Ellen willen dolgraag een kind aangezien het maar niet lukt, laat Armin zich testen, nu komt hij erachter dat hij zijn hele leven al onvruchtbaar is. Van wie is ‘zijn’ 13 jaar oude zoon dan? Hij kan het niet meer navragen aan de moeder van Bo, want die is 10 jaar geleden overleden.
Op dit moment heeft hij een relatie met Ellen, toentertijd de beste vriendin van Monica. Maar ze zegt dat zij ook geen idee heeft wie de vader kan zijn. Armin gaat op onderzoek uit, in het hele verhaal komen veel flashbacks voor naar de tijd dat Monica nog leefde. Ook de ouders van Armin zijn ondertussen overleden. Door het verleden op te halen probeert Armin dichter bij de ‘dader’ te komen. Dit is echter niet zo makkelijk. Als hij denkt de dader gevonden te hebben, en dit tegen Ellen zegt, verteld ze hem dat ze 100% zeker weet dat diegene niet de vader is. Armin en Ellen krijgen ruzie en Armin trekt er een weekendje op uit met Bo, naar Ameland. (het eiland waar ze het laatst geweest zijn met Monica, toen ze nog leefde). Dit weekend loopt echter anders af dan gepland.. Armin drinkt zich helemaal zat om zijn problemen even te vergeten en Bo wordt voor het eerst verliefd. Als Armin de volgende morgen wakker ligt voelt hij zich zwaar beroerd. Hij heeft ook gezien dat Bo met dat meisje heeft geslapen. Maar nu zijn ze weg. Armin pakt wat te drinken en valt in weer in slaap, op het bed van Bo. Armin wordt wakker van een boze Bo. Armin heeft zijn hele bed ondergekotst. Bo verkoopt z’n vader een klap. En deze klap wordt Armin teveel. Met zijn dronken kop schreeuwt hij naar Bo, dat hij helemaal zijn vader niet is. Zodra ze weer thuis zijn moet Armin eerst naar het huis van zijn vader om dat leeg te maken want die is namelijk pas geleden overleden. Als hij het hele huis leeg denkt te hebben, gaat hij nog een keer naar boven, hier vindt hij een briefje met de tekst erop: ‘ik ben zwanger. M.’ Nu word hem alles duidelijk.. Zijn eigen vader is gewoon de vader van wat hij dacht zijn kind!
Opdracht B
1. Verklaar de Titel: De titel “De Passievrucht“ slaat op Bo, Hij is de vrucht die Monika negen maanden heeft gedragen na een passionele relatie met de vader van haar man Armin.
2. Het genre van het boek is: psychologische roman, Het gaat over het verwerkingsproces van Armin op het moment dat hij te horen krijgt dat zijn zoon zijn echte zoon niet is. Het heeft ook wel iets weg van een detective, Je wilt eigenlijk het hele boek door weten wie nou de echte vader is. Maar dit is niet het belangrijkste.
3. Het thema van het boek is: onvruchtbaarheid en vaderschap, Een vader die te horen krijgt dat hij zijn leven lang al onvruchtbaar is. Hij gaat op zoek naar de echte vader van zijn zoon, de man waar zijn vriendin dus mee is vreemdgegaan. Het onderwerp vreemd gaan komt dus aan bod maar ook het onderwerp liefde en onvruchtbaarheid spelen een grote rol. Toch is het allerbelangrijkste wel bedrog. Want Armin is bedrogen door zijn vriendin, Monica heeft haar man en schoonmoeder bedrogen. En De vader van Armin heeft zijn zoon en vrouw bedrogen. Zo zie je maar dat je zelfs de meest geliefde mensen niet altijd kunt vertrouwen!
4. Liefde, trouw en ontrouw vormen de motieven in dit verhaal. De liefde van Armin voor Bo, Monica en Ellen. De trouwheid die Armin Bo biedt. Ook als hij zelf al weet dat hij niet de echte vader is van Bo, behandelt hij hem nog wel als zijn zoon. Ook ontrouw speelt een hele belangrijke rol, hier wordt Armin per toeval mee geconfronteerd. Hij wil met zijn nieuwe vriendin een kind maar dat lukt maar niet, als hij zich voor de zekerheid laat controleren in het ziekenhuis blijkt hij zijn leven lang al onvruchtbaar te zijn. Hij is dus gewoon bedrogen door zijn overleden vriendin, ook heeft zijn vader hem bedrogen.
5. Er komen heel veel verschillende personages voor in het boek.
De belangrijkste persoon in het boek is Armin Minderhout, een keer doet hij zich voor als Erik Aldenbos. Hij is ongeveer 36 jaar en werkt als corrector bij een wetenschappelijke uitgeverij. Zijn kin steekt iets naar voren en zijn linkervoet is een halve maat kleiner dan zijn rechter, maar meer wordt er niet over zijn uiterlijk verteld. Hij weet veel, wil altijd de waarheid weten, maar is vooral wantrouwend. Ook houdt hij zich veel bezig met wetenschappelijke feitjes en leest hij vaak in het evangelie van Philippus.
De belangrijkste bijpersonen:
Bo, hij is na Armin de belangrijkste persoon van het verhaal. Om hem gaat het uiteindelijk allemaal. Armin denkt dat het zijn zoon is en die van Monica. Dit blijkt dus niet zo te zijn. Het is de zoon van Monica en Armin’s vader. Hij is rond de 13 jaar oud, maar er wordt in het boek ook verteld over zijn kinderjaren. Bo heeft een sterke band met Armin.
Monika is de moeder van Bo en grote liefde van Armin. Monika wordt ziek en gaat dood. Armin vertelt alleen maar goede verhalen over haar. Ze wordt bijna neergezet als de perfecte vrouw. Toch was zij absoluut niet perfect. Ze bedroog Armin met zijn eigen vader en werd zwanger, van Bo.
Ellen is een hele goede vriendin en collega van Monika. In het verleden heeft zij een triootje gehad met Monika en Armin. Als Monika is overleden, komt ze vaak bij Armin. Na een tijdje trekt ze bij hen in. Ellen haar wens is een kindje van Armin. Helaas kan dit niet, want Armin is onvruchtbaar.
Dees is de beste vriend van Armin. Hij helpt hem met dingen en staat altijd voor Armin klaar. Hij is een collega van Armin. Hij is een wetenschappelijk redacteur.
Robbert Hubeek is de ex van Monika en een verdachte van Armin. Armin denkt dat hij de vader kan zijn van Bo, maar komt er al snel achter dat hij dat hij da niet is. Hij had een relatie met Monika voordat ze Armin leerde kennen.
Niko Neerinckx is ook een verdachte van Armin. Niko heeft een zoon die ook Bo heet en heeft een foto van Monika in zijn fotoalbum. Tot Armin achter de waarheid komt, blijft hij Niko verdenken.
De ouders van Armin en Monica: komen minder vaak voor in het boek. Alleen de vader van Armin speelt een grotere rol in het boek omdat hij de biologische vader van het boek is en omdat hij in de ogen van Armin een alles kunnen is wat Armin zelf niet is, omdat hij zijn enige grote liefde heeft laten gaan.
6. Het verhaal zelf speelt zich op zich chronologisch af. Heel soms krijg je te maken met een terugblik of kijk je een stukje vooruit. Maar tussen de stukken tegenwoordige tijd door staat een groot aantal flashbacks. Zowel de stukken die in het nu spelen als de stukken die in het verleden staan afwisselend in tegenwoordige en verleden tijd geschreven. Het verleden (de flashbacks) zijn niet chronologisch verdeeld, het gaat over een periode van een jaar of 10 terug. Vanaf het begin dat Armin zijn vriendin(Monica) leert kennen totdat hun zoon(Bo) ongeveer 8 jaar is.
De stukken in de tegenwoordige tijd (wel chronologisch) gaan maar over een aantal maanden, ik zelf denk ongeveer iets meer dan een half jaar. Vanaf het moment dat Armin te horen krijgt dat hij zijn leven lang onvruchtbaar is en dus niet de vader kan zijn van wat hij dacht zijn zoon tot het moment dat Armin weet wie de vader is van zijn zoon.
Door de afwisseling van verleden en heden is het lastig om te lezen want je moet goed
opletten of je te maken hebt met het verleden of het heden.
7. Er is een spanning in het boek opgebouwd. De eerste bladzijde begint gelijk met de hoofdvraag van het verhaal. Door het boek te lezen kom je steeds dichter bij het antwoord op die vraag; Wie is de vader van Bo? Je wilt dus het boek snel uitlezen om erachter te komen wie nou de vader is. Jammer genoeg, tenminste dat vind ik, zitten er saaie stukjes tussen die de spanning een beetje wegnemen. Daar wil je het liefst gewoon overheen lezen. Ook komen er stukjes in voor dat je denkt te weten wie de vader is, maar dan blijkt dat uiteindelijk toch niet zo te zijn. Maar op het einde van het boek kom je dan toch te weten wie de vader van Bo is…
8. Het is moeilijk te zeggen of het verhaal een gesloten of juist open einde heeft. Zie voor verdere uitleg, afdeling 1.5
9. Het verhaal is geschreven vanuit een Ik- perspectief, vanuit Armin geschreven. Hij is degene die onvruchtbaar is. Je krijgt het verhaal via hem te horen. Je krijgt zijn gevoelens en gedachten kom je te weten. Ook hoe hij omgaat met het feit dat hij niet de vader kan zijn.
Je volgt hem met het zoeken naar de echte vader. Door het vanuit de Ik-persoon te schrijven word je meer in het verhaal betrokken, je leeft mee met Armin.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen