Boekverslag : Marguerite Duras - Dix Heures Et Demie Du Soir En Ete
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1161 woorden.

Samenvatting
Zakelijke gegevens
De auteur van het verhaal is Marguerite Duras.
De titel van de roman is; Dix heures et demie du soir en été. Het boek dat ik gelezen heb is uitgegeven op 2 april 1993 in Frankrijk. Hoewel de eerste druk in december 1985 was. Het verhaal heeft 151 pagina’s.
Het genre van het boek is een misdaadroman, omdat het verhaal draait om een misdaad die in een dorpje is gepleegd. En het is een roman, omdat het een uitgebreid verhaal is waar de daden en gedachtes van de hoofdfiguren worden beschreven.

Samenvatting.
Het gaat over een getrouwd stel, Pierre en Maria. Ze hebben samen een dochter, Judith. Deze zomervakantie gaan zij met een goede vriendin van Maria, Claire, naar Madrid. Maar daar waren harde regenbuien en ze besluiten in een dorp in een hotel te overnachten. Dat hotel heet hotel Principal. Als Maria in een café zit hoort ze dat in dat dorp net een dubbele moord gepleegd. Rodrigo Paestra heeft namelijk zijn eigen vrouw en haar minnaar Toni Perez gedood. Het hele dorp is geschokt en de politie is op zoek naar hem, hij is namelijk gevlucht. Maria is gelijk geïnteresseerd in Rodrigo. Ze praat in dat café met een klant, die haar vertelt dat Rodrigo zich heeft verstopt op één van de daken van de huizen in het dorp, want hij kon nog niet het dorp uit zijn. Maria is verslaafd aan alcohol, zij drinkt continu manzanilla ( ik weet niet wat voor een drankje dat is). Maria heeft al een tijdje door dat er iets aan het opbloeien is tussen Pierre en Claire. Daar zit ze heel erg mee. De enige troost die Maria heeft is haar dochter Judith. Judith is nog jong en ze speelt nog veel en heeft nauwelijks benul wat er allemaal gaande is. Zelfs niet wat betreft de moord of wat betreft haar ouders en Claire. Door de storm laten de hotelgasten hun kinderen in de gang slapen, zo ook Judith. Maria blijft bij haar. Ze wacht tot Judith slaapt en gaat dan naar haar balkon, waar ze altijd heen gaat als ze een sigaret gaat roken. Dan ziet ze in de andere kamer Pierre en Claire. Ze raken elkaar aan, de hand van Pierre ligt op het lichaam van een andere vrouw, Claire. De volgende ochtend zegt Pierre constant dat hij van Maria houdt, en Maria zegt hem dan dat ze dat wel weet. Ze gaat verder nergens op in en zegt ook nooit iets van de affaire die zich afspeelt tussen haar man een vriendin. Terwijl ze er overduidelijk problemen mee heeft. Een paar nachten later staat Maria weer op haar balkon te roken en ze moet constant aan Rodrigo denken. Op de een of andere manier fascineert hij haar. Dan begint ze hem te roepen, eerst zachtjes, later harder om te zien of hij echt in de buurt is. Toch komt er geen reactie. Tot op een gegeven moment ze tegenover elkaar staan. Maria zwaait en heel langzaam zwaait Rodrigo ook. Maria vraagt waar hij naar toe wil gaan, want ze wil hem helpen. Als Maria de auto uit de garage wil halen, wordt ze tegengehouden door de portier. Ze zegt hem dat ze niet kan slapen en dat ze even een stukje gaat rijden. Ze rijdt naar het dak waar Rodrigo zit en langzaam laat hij zich vanaf het dak in de auto rollen. Dan komt er een patrouille aan, ze vragen waar ze heen gaat en ze vertelt hun hetzelfde als ze aan de portier had verteld. De hele stad is namelijk afgesloten. Rodrigo zit ondertussen verstopt op de achterbank en wordt niet opgemerkt. Ze laten haar doorrijden. Maria wil proberen Rodrigo over de grens te brengen, maar halverwege zegt ze terug te moeten voor Judith. Ze verstopt hem in een tarweveld. Ze zegt tegen hem dat ze hem rond 12 uur de volgende dag weer komt ophalen om hem als nog mee te nemen. De volgende ochtend zullen Pierre, Claire, Judith en Maria vertrekken naar Madrid. Onderweg vertelt Maria wat ze die nacht heeft gedaan. Ze besluiten Rodrigo op te zoeken in het tarweveld. Ze rijden langs de route, er zijn heel veel tarwevelden. Maar Maria kan zich de molens nog goed herinneren. Als ze een zandweggetje oprijden, zien ze de sporen van de Rover van Claire.
Ze weten dat ze goed zijn. Op het tarweveld zijn een heleboel mensen aan het werk, ze kijken vreemd op van deze toeristen. Op een gegeven moment stoppen de sporen, Maria en Pierre stappen uit en Claire blijft bij Judith in de auto. Maria zoekt in het tarweveld en op een gegeven moment ziet ze Rodrigo. Hij ligt in elkaar gerold en slaapt. Langzaam begint Maria hem weer te roepen, geen reactie. Als ze dan naar hem toebuigt om te kijken wat er aan de hand is, raakt ze zijn gezicht aan. Het is ijskoud. Rodrigo is dood. Er ligt bloed naast zijn gezicht op de grond en zijn ogen staren in het niets. Naast zijn gezicht ligt een pistool. Maria loopt weer terug naar de Rover van Claire en Pierre vraagt wat er aan de hand is en Maria zegt hem dat hij is gestorven van de hitte. Pierre gaat kijken en zegt dat hij zelfmoord heeft gepleegd. Als Maria later slaapt, moet Claire huilen. Ze zegt tegen Pierre dat Maria alles weet over hen, Pierre zegt haar dat hij van haar houdt, maar ook van Maria. Het eindigt met het gesprek tussen Maria en Pierre, ze zegt dat ze alles weet en dat hun liefde voorbij is, maar toch blijft ze bij hen deze vakantie.

Beoordeling
Een ander onderwerp was niet te verwachten van Marguerite Duras. Ze schrijft altijd over gebroken relaties in warme landen. Het kan zijn dat ze met haar boeken mensen wil waarschuwen dat je je niet volledig moet laten leiden door liefde. Maar toch vond ik het gewoon een leuk en meeslepend boek om te lezen. Vooral omdat er in het boek veel handelingen uitgebreid worden beschreven. Zo kan je je als lezer goed inleven in het verhaal. En zelf je eigen gedachtes en meningen vormen over de personen. Dat de handelingen uitgebreid beschreven worden is ook een typerend kenmerk voor de stroming die Duras aanhing, namelijk nouveau roman. In de nouveau roman neemt de nauwkeurige beschrijving van de dingen een grote plaats in. Dingen worden niet rechtstreeks gezegd, maar beschreven. Het is daarom ook heel moeilijk geweest, om relevante citaten te vinden, voor zover als mij dat gelukt is. Eigenlijk heb je als citaat dus een hele passage nodig en dan nog zal je je antwoord niet letterlijk vinden. Maar er wordt ook een heleboel niet verteld en dat moet je maar zien te raden, want het zijn meer stukjes die je zelf aan elkaar moet breien. Dat is ook een kenmerk van nouveau roman, dat je gedwongen wordt om jezelf vragen te stellen waarop het antwoord nog niet zeker is.


Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen