Boekverslag : Theo Hoogstraaten - De Liftster
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2477 woorden.

Naam van het boek is De liftster.

Het is geschreven door Theo hoogstraaten.

Het is uit gegeven door malmberg in 1997



Ik heb het boek gekozen omdat ik het boek in de auto heb gelezen.

En ik vond het een leuk boek sommige momenten kan je bedenken wat er zou gebeuren en de andere niet en als ik een paar bladzijdes had gelezen stopte ik effe maar snel had ik weer zin in om er in verder te lezen en ik heb hem zelf uit gekozen en niemand heeft hem aan geraden of gezegd dat ik hem moest lezen.



Het begint: In de Bijenkorf wacht een vrouw op een Japanner die een pakketje moet ruilen in opdracht van Arno. De deal verloopt niet helemaal goed, omdat de Japanners niet mee willen werken. Zo wordt er op bijzondere wijze een moord gepleegd in de toiletten.



Melanie zou eigenlijk met haar vriendinnen op vakantie gaan, omdat haar ouders niet toestonden dat ze met haar vriend mee ging. Zo bedacht ze een plan om toch met haar vriend, Rino mee te kunnen. Bij het benzinestation haalt haar vriend haar daar op. Bij het benzinestation staat ook een meisje, Anouk dat graag mee wil liften. Melanie is het daar niet mee eens, maar Rino besluit dat ze toch mee mag. Wat ze niet weten is dat er een moord is gepleegd in de Bijenkorf en dat Anouk daar wat mee te maken heeft.



Het eindigt: Als Rino terug is in Nederland krijgt hij een telefoontje, tot zijn grote schrik is het Anouk. Ze leeft dus nog! Ze geeft hem de opdracht om naar haar toe te komen en haar naar Melanie's huis te brengen om daar het geld op te halen. Rino weet Abdoel te waarschuwen die net bij een schietpartij bij een sportschool is geweest. Een blonde vrouw, die Anouk blijkt te zijn heeft daar in het wilde weg geschoten. Rino rijdt naar het huis van Melanie en daar wordt Anouk opgepakt. Rino kan weer opgelucht ademhalen.



Een paar dagen later kunnen Melanie en Rino weer gewoon met elkaar praten en de ruzie uitpraten.

Anouk: ze heeft lang geblondeerd haar, heeft een bol gezicht met volle lippen, zwaar opgemaakte ogen, ze is erg knap, is vrij lang en heeft meestal sexy kleding aan

Melanie: 15-jaar oud, kort blond haar, nogal jaloers op Anouk, snel geïrriteerd,

Rino: meer dan 18 jaar oud, warrig licht bruin gekruld haar, met een klein brilletje

Anouk: ik moet zo snel mogelijk het land uit voor dat ze me betrappen, Rino is een knappe jongen

Melanie: Anouk is een domme griet, en een dikke crimineel met al dat geld opzak, ze probeert mijn Rino af te pakken kreng dat ze is

Rino: wat is Anouk toch knap en aantrekkelijk, Melanie stel je niet zo aan



Rechercheur: Abdoel achmani=Hij is van middelmatige leeftijd en heeft een aardig karakter maar is ook zeer oplettend. Hij stort zich volledig op zijn zaak.



Rechercheur: Vink mees=Hij is van middelmatige leeftijd is erg aardig en stort zich ook helle maal op in de zaak.



Ergens in Amsterdam, in de Bijenkorf, in interlaken en in Zwitserland.

Op het politie bureau en in de auto op een camping en in een ziekenhuis.



Het speelt zich in onze tijd af maar kan ook eerder af spelen er wordt geen tijd vermeld



De lifster is een detective met thriller-achtige trekjes. Net als in andere detectives wordt er in het begin een moord gepleegd en komt je als lezer stap voor stap achter antwoorden op de vraag wie hoe waarom.

Die vragen houden je nieuwsgierig maar daarnaast blijft het boek ook spannend doordat er gevaar blijft dreigen voor de hoofdpersonen ook de gevoelens van de personages en hun relaties spelen een belangrijke rol.



Onderwerp



Het onderwerp spreekt me aan omdat het een boek is waar veel in gebeurd, en jongeren de hoofdpersonen zijn. Ik vind het ook wel een leerzaam boek, het zet je aan het denken. Als je het boek hebt gelezen dan weet je bijvoorbeeld dat sommige mensen gewoon echt niet te vertrouwen zijn, en soms ook nog in het criminele circuit zitten. Ik weet nu dat als ik ooit met zoiets te maken heb heel voorzichtig moet zijn met de dingen die ik doe. Ik ben door dit boek niet anders gaan denken omdat ik al vaker zo’n soort boeken heb gelezen (fear street). Ik vond het wel een beetje een aparte manier van uitwerken omdat je achtergronden van personen pas als laatste te weten komen, en dat is lang niet altijd zo.



Gebeurtenissen



Het verhaal zit helemaal vol met verrassingen en gebeurtenissen, daardoor is het moeilijk om te stoppen met lezen, het boek blijft je boeien. Soms weet je net hoe iets een beetje in elkaar steekt gebeurd er weer iets anders. Soms gebeuren er dingen en dan denk je ‘wat heeft dat met de rest van het boek te maken.’ Vaak zie je een stukje later het verband tussen de gebeurtenissen pas. De gebeurtenissen vind ik op de eerste plaats spannend, want er gebeurt niet zomaar een moord, en mensen gaan niet zomaar een paketje in de Bijenkorf ruilen. Verder vind ik het ook een heel realistisch (herkenbaar) boek omdat het in de werkelijkheid gebeurd kan zijn. Er gebeuren ook steeds van die verrassende dingen zoals de schietpartij in de sporthal, je weet wel dat er met die Arno en zijn vrienden iets niet pluis zit maar je verwacht daar toch geen schietpartij. Na alles wat er is gebeurd ga je toch wel denken waarom het is gebeurd, en of mensen die je kent ook met zoiets te maken zouden kunnen hebben. De gebeurtenis van Rino in Zwitserland is me toch wel het meest bij gebleven, stel je voor dat hij er nou echt niks vanaf had geweten en mensen geloven je niet, als ze je eens weten te vinden is dat de volgende keer waarschijnlijk weer en dat lijkt me toch niet zo prettig om te weten.



Personages



Ik vind dat Melanie Rino behoorlijk in gevaar heeft gebracht door niks te vertellen over het geld en de revolver. Maar ik vind het stom dat Rino geen nee tegen Anouk durft te zeggen, bijvoorbeeld toen Anouk perse verder wilden rijden maar Rino eigenlijk liever een dag wachtte. Dus zou ik tot zover niet op die twee willen lijken. Maar aan de andere kant vind ik het wel dapper van Rino dat hij met Anouk afspreekt en dan de politie waarschuwt, want hij wist toen wat zich allemaal in sportzaal afspeelde. Ik vind het ook goed van Rino dat hij Melanie in bescherming wil nemen, ondanks dat Anouk hem met dat pistool bedreigd. In dat opzicht zou ik wel op Rino willen lijken. Ik bewonder aan de ene kant wel de eigenschappen van Anouk, ze is door haar hele achtergrond zo veranderd en doorgedraaid, maar ze kan tegelijkertijd wel zo helder denken, en alles zo goed plannen. Ook de dapperheid van Rino bewonder ik om tegen Anouk te liegen. Ik vind het wel verschrikkelijk van Melanie dat ze zo tegen haar ouders kan liegen. Soms een klein onschuldig leugentje oké, maar dat ze zo op vakantie kan gaan. Ik vind Anouk, Melanie en Arno echte personen waarin je helemaal in mee kon gaan. Het leek bijna of ze echt leefden. Maar Minou leer je eigenlijk bijna dood kennen, daardoor kun je je eigen niet in haar verplaatsen. De personages reageren iedere keer anders. Wanneer Manou dood is is Anouk niet verdrietig terwijl ze plannen hadden om samen opnieuw te beginnen. Melanie reageert nogal achterdochtig, als Rino ook maar een blik naar Anouk werpt denkt Melanie alweer van alles. Rino reageert wel voorspelbaar als de politie vraagt naar wat er met hem op de parkeerplaats gebeurd is. Hij zegt dat er niks aan de hand is, uit angst dat de gangsters terug komen. Het meest kom je te weten van Melanie, Rino en Anouk. Ik kan hun gedrag wel begrijpen, en dan die van Melanie het meest. Het is niet gek dat je achterdochtig reageert wanneer je oudere vriend met een aantrekkelijk meisje van dezelfde leeftijd weggaat, maar ik snap niet waarom ze zoveel geld jat. Rino snap ik niet helemaal. Waarom gaat hij met een aantrekkelijk meisje dat hij verder helemaal niet kent. Anouk kan ik vanwege het jatten van het geld wel begrijpen. Ik ben het niet helemaal eens met Melanie waarom ze zoveel geld jat, ze had beter een beetje minder mee kunnen nemen. Wat ik niet snap is dat Rino met Anouk mee gat terwijl hij dat diep in zijn hart eigenlijk helemaal niet wil.



Bouw



Het is een heel spannend verhaal, met veel open stukken en raadsels tot aan het einde, daardoor wordt een verhaal voor mij boeiend, dus ook dit verhaal boeide me. Ik vind wel dat de schrijver soms een beetje te snel van onderwerp veranderd, maar ik denk dat dat wel goed bij het onderwerp past, zo blijft het spannend. Zeker op het einde zitten er veel terug blikken in het verhaal, vooral om de achtergrond van de personen te beschrijven. Ik vind het fijn als een boek een afgerond einde heeft, zoals in dit boek. Kortom, ik vind dat het verhaal goed samenhangt met elkaar, en ik kan er verder weinig van zeggen.



Taalgebruik



Het boek was makkelijk om te lezen. Er zaten niet veel moeilijke woorden in en geen lange onbegrijpelijke zinnen. Als een boek makkelijk is om te lezen kan ik m’n aandacht er beter bijhouden en dwaal ik niet steeds met m’n gedachten af. De verhouding tussen beschrijving, gesprekken en weergave van gedachten of gevoelens vond ik goed, omdat er in het verhaal steeds weer iet nieuws gebeurd en het daarom niet langdradig wordt. In het boek wordt niet gevloekt, en dat zou je van personen als Anouk en Arno eigenlijk wel verwachten. Niet dat ik dat erg vind maar het zou wel bij ze passen. Verder is er naar mijn mening niks op het taalgebruik tegen.



G. De auteur



Theo Hoogstraaten



Theo Hoogstraten werd geboren op 9 juli 1948 in Mijndrecht. Hij is voor het schrijven van zijn boeken leraar geweest op een basisschool. Later ging hij Nederlands en geschiedenis studeren en werd leraar Nederlands, geschiedenis en Maatschappijleer. Dat is hij nu nog steeds. Als onderwijzer op de basisschool vertelde hij de kinderen vaak verhalen zomaar uit het hoofd. Iedere keer dat hij merkte dat de aandacht wegzakte laste hij een spannend fragment in. Dat is wat hij ook nu nog doet met zijn boeken. Hij heeft ook nog schoolboeken gepubliceerd voor geschiedenis en staatsinrichting. Op een gegeven moment vertelde de uitgever dat hij zijn geschiedenis boeken niet meer wilde publiceren. Hij hield toen vrije tijd over en in de klas vond hij het altijd belangrijk dat er aandacht werd besteed aan jeugdboeken en hij dacht ‘ik ga het zelf eens proberen’.



Boeken



Het eerste boek dat hij schreef was ‘Het Nerthusmysterie. Hij stuurde het boek naar verschillende uitgevers maar die stuurde het steeds terug. Alleen uitgeverij ‘Sjaloom’ zag er iets in maar ook daar twijfelde men. Ze vonden het verhaal wel goed maar aan de manier van schrijven moest iets veranderen. Op sommige stukken was het boek een beetje langdradig en liepen gesprekken niet helemaal goed. Daarom werd na overleg besloten dat hij eerst een ander boek zou gaan schrijven; De ramp (1988). Dat boek werd zo’n groot succes dat hij nog een boek schreef; het verzet (1989). Toen deze beide boeken een succes waren onder de lezers durfde de uitgeverij Sjaloom het aan om Het Nerthusmysterie uitgegeven (1990). Zijn boeken waren een succes. Het boek Het Nerthusmysterie werd bekroond door plaatselijke kinderjury’s en in 1991 ook door de landelijke kinderjury. In datzelfde jaar werd IJzige poppen uitgebracht.

Na deze hele serie detectives besloot hij een ander soort boek te gaan schrijven. Het werd een historisch verhaal; De sprong van de jaguar (1992).



Spanning



De boeken van Theo Hoogstraaten bevatten veel spannende gebeurtenissen. Hij schrijft met vaart omdat dat volgens hem nodig is om de lezer te boeien. Hij vindt zelf dat een goed boek boeiend is vanaf de eerste bladzijde. Als de lezer door wil lezen en het boek niet opzij kan leggen is hij tevreden. Als een jongere zijn boek leest is het ook belangrijk dat hij zijn eigen problemen erin kan herkennen. Als hij moet kiezen uit spanning of een boodschap, kist hij voor spanning. Dat komt omdat volgens hem de lezer zelf maar moet bepalen wat goed is en wat niet.



Publiek



Wanneer Hoogstraaten een boek gaat schrijven denkt hij steeds aan het publiek. Het publiek dat hij kiest zijn de middelbare scholieren. Het beschrijven van personen laat hij weg. Hij vindt niet dat hij zijn taalgebruik e.d. moet aanpassen aan de lezers, maar je moet er volgens hem wel rekening mee houden. Hij verspringt in zijn verhalen van tijd naar tijd en van plaats naar plaats. Scholieren kijken volgens hem vaak naar de gebeurtenissen dat een boek bevat en niet of het boek mooi in elkaar is gezet. Hij laat zijn boeken niet altijd goed aflopen omdat dat in de werkelijkheid ook niet altijd gebeurd. Als er iets ergs gebeurd laat hij een van de personen daarop reageren zodat de lezer leert hoe mensen op zo’n moment kunnen zijnof veranderen.



Verband tussen boek en realiteit



Zijn boeken kunnen ook echt gebeurd zijn wat het vaak ook interessant maakt. Zijn ideeën haalt hij uit de actualiteit. Bijvoorbeeld: het boek De ramp is naar aanleiding van De ramp met de kerncentrale in Tsjernobyl geschreven. Voor dat hij een boek gaat schrijven besteed hij maanden om informatie over het onderwerp te verzamelen. Het schrijven van het uiteindelijke boek duurt vrij kort: twee tot zes weken. Dat hij bijna altijd in de zomervakantie als hij geen les hoeft te geven. Gebeurtenissen uit zijn eigen leven gebruikt hij bijna nooit.



Geboren : 8 juli 1948

Debuut : De ramp 1988

Bijzonderheid : Theo Hoogstraaten neemt in zijn boeken vaak eigen belevenissen, bestaande situaties of bestaande (historische) personen als uitgangspunt. Daar laat hij vervolgens zijn fantasie op los. De "nieuwe werkelijkheid" van het verhaal is een verstrengeling van zijn fantasie en de realiteit.

Genres: historische verhalen, crimi’s, toekomst verhalen

Citaat: Een goed boek is boeiend vanaf de eerste bladzijde. De lezer baalt als hij het opzij moet leggen. Het verhaal blijft door zijn hoofd spoken. Hij heeft continu de drang om verder te lezen. Als hij het boek uit heeft vindt hij dat vreselijk jammer en zou het liefst opnieuw beginnen met lezen. Als ik zo’n boek zou schrijven zou ik tevreden zijn. Een schrijver die kinderen laat ontdekken dat lezen plezierig is, geeft ze iets waar ze de rest van hun leven iets aan hebben. (Uit: Memo jeugdliteratuur/ Over Theo Hoogstraaten) .Dit heeft ze gezegd op een website.

Meest recente werk : De Liftster (1997)Verraderlijke vrienden(1998) Het oog van de duivel (1999) en Hot spot (2000)
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen