Boekverslag : Marguerite Duras - Dix Heures Et Demie Du Soir En Ete
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1408 woorden. |
Zakelijke gegevens Titel: Dix heures et demie du soir en été Auteur: Marguerite Duras Uitgeverij en druk : Gallimard, 1960 Genre: roman Analyse Hoofdvraag: Hoe verkrijgt Marguerite Duras een vertroebeld perspectief ? Een manier die Marguerite Duras gebruikt om een onduidelijk perspectief te krijgen is, doordat je het verhaal te zien krijgt vanuit het perspectief van Maria. Zij is de hoofdpersoon en via haar gevoelens en gedachten volg je het verhaal. Doordat zij het hele verhaal heel veel (manzanilla’s) drinkt, Je voudrais un autre verre de manzanilla,dit-elle. (blz. 10), Tu ne veux pas essayer de boire un peu moins, Maria? Une fois? Non, dit Maria. Plus (blz. 58), Tu as bu quoi? demande Clair. La bouteille de cognac. (blz. 124) Il faut que Maria bouge, qu’elle aille prendre une manzanilla dans ce bar qui est là, là, juste en face de l’automobile. (blz. 127) Ils savent qu’une fois à Madrid Maria voudra boire et traîner dans les bars (blz. 167/168) en dus de hele tijd dronken is valt het dus te betwijfelen of alles wat je meekrijgt wel zo echt is. Dronken mensen hebben namelijk meestal een verdraaide kijk en begrijpen ze niet helemaal wat er allemaal gebeurd is en wat er allemaal om hun heen gebeurd, ook zijn ze vaak niet in staat om alles wat ze meegemaakt hebben goed te herinneren. Zo is het niet duidelijk, wanneer ze de dode Rodrigo aantreft, of ze begrepen heeft of hij zelf moord heeft gepleegd, of dat ze echt denkt dat hij door de hitte gestorven is, omdat ze zo raar reageert als ze hem gezien heeft. Et c’est alors qu’elle est près de lui à le toucher qu’elle s’aperçoit que Rodriqo Paestro est mort. Ses yeux sont ouverts face au sol. (...)contre le visage, abandonné tel un jouet dans l’assaut d’un sommeil d’enfant, il y a le revolver de Rodrigo Paestra. (...) Ce n’est pas la peine d’attendre, dit Maria. Il est mort. Comment? Le chaleur sans doute. C’est fini. (blz. 148/149) Maria heeft gehoord dat Rodrigo op het dak zit als ze in het café zit, Où est-il? Demande-t-elle. Le client se penche sur elle. Elle sent l’odeur citronnée et épaisse de ses cheveux. Les lèvres sont lisses, belles. Sur un toit de la ville. (blz. 15) ze gelooft dit, maar aangezien alle mensen in het café al wat gedronken hebben wordt het voor de lezer toch enigszins twijfelachtig of het ook echt waar is en niet alleen maar dronkenmans praat, maar ook omdat het lijkt alsof het tussen neus en lippen door wordt verteld. Ils se sourient. Il s’écarte. Elle a encore la chaleur de sa voix dans le creux de l’épaule. Noyé? Non – il rit – je répète ce que j’ai entendu. Je ne sais rien. (blz. 15) In het dorpje waar ze overnachten stormt en regent het heel hard. L’averse cesse et, avec elle, le bruit fracassant de la pluie (blz. 16) Wat ervoor zorgt dat alles niet helemaal duidelijk wordt aangezien echt harde regen alles bedekt, dit zorgt dat de onduidelijkheid in het verhaal alleen maar verergert wordt. Een storm wist over het algemeen ook alle sporen uit, aangezien er net een dubbele moord is gepleegd, En même temps que Perez, Rodrigo Paestra a tué sa femme. (blz. 9) zorgt dit dat aanwijzingen rond de moord weggespoeld en weggewaaid zijn. Daardoor wordt het voor de politie alleen maar moeilijker om de moordenaar op te pakken, maar juist door deze storm is het mogelijk voor de moordenaar om te vluchten, hij zit nu op het dak waardoor hij niet gezien wordt. Ook dat het nacht is beïnvloed dit, doordat het donker is het beeld van Maria vertroebeld en daarmee ook het beeld van de lezer, omdat alles via Maria gaat. Toch denkt Maria dat ze de moordenaar op het dak ziet zitten, C’est à son faîte, autour d’une cheminé carrée, sur l’areté qui sépare les deux versants, que se trouve cette chose dont la forme reste identique à elle-même depuis dix heures et demie, lorsque Maria l’a vue à la faveur d’un éclair. Cette chose est enveloppée de noir. Il pleut sur elle comme sur le toit. Puis cela cesse. Et la forme est là. Elle épouse si parfaitement la forme de la cheminé que l’on doute parfois, à la regarder longtemps, qu’elle soit humaine. C’est peut-être du ciment, se dit-on, un étayage de même temps, lorsqu’un éclair illumine le toit, c’est une forme d’homme. (blz. 68)en wat later blijkt dat hij dat ook echt is. Du linceul noir quelque chose est sorti. Une blancheur. Un visage ? ou une main? C’etait bien, lui, Rodrigo Paestra. Ils sont face à face. C’est un visage. (blz 78) Maria lève la main en signe de salut. Elle attand. Une main, lente, lente, sort du linceul, se lève et fait signe à son tour, d’intelligence commune. Puis les deuz mains retombent. (blz. 79) Door de storm en de harde regen zijn heel veel mensen die op reis waren gaan schuilen in hotel Principal, hier zijn zoveel mensen dat het ongelofelijk chaotisch is. Zo kan bijvoorbeeld niet iedereen tegelijk eten en zijn er niet genoeg kamers waardoor er ook mensen op de gang slapen, L’hôtel est plein. Les chambres, les couloirs, et tout à l’heure, ce couloir-si se peupleront encore davantage. Il y a plus de gens dans cet hôtel que dans tout un quartier de la ville. (blz. 42) Dit heeft als gevolg dat alles heel erg chaotisch is en het verhaal onduidelijker wordt, wat weer invloed heeft op de sfeer en het perspectief. De titel van dit boek komt uit een passage waar Maria op het balkon staat en naar boven kijkt. Op een ander balkon staan dat Pierre en Claire en houdt Pierre Claire vast. Une main de Pierre est partout sur ce corps d’autre femme. L’autre main la tient serrée contre lui. C’est chose toujours. Il est dix heures et demie du soir. L’été. (blz. 49) In dit boek wordt door Marguerite Duras hele korte zinnen gebruikt. Ook verteld ze niet alles precies wat er gebeurt, waardoor de lezer in spanning wordt gelaten en niet alles te weten komt. Hij moet dan zelf het verhaal aanvullen en afmaken, dit zou je kunnen vergelijken met een detective, aangezien je ook hier als lezer in spanning wordt gelaten wie de moord heeft gepleegd en waarom. Je blijft hierdoor tot het einde betrokken bij het verhaal. Maar de handelingen worden wel uitgebreid beschreven wat een typerend kenmerk voor de stroming die Duras aanhing, namelijk nouveau roman. In de nouveau roman neemt de nauwkeurige beschrijving van de dingen een grote plaats in. Dingen worden niet rechtstreeks gezegd, maar beschreven. Het is daarom ook heel moeilijk geweest, om relevante citaten te vinden, voor zover als mij dat gelukt is. Soms heb je als citaat dus een hele passage nodig en om iets aan te tonen, terwijl een andere keer een enkel zinnetje volstaat. Bij een hele passage zal je ook niet altijd de je antwoord letterlijk vinden. Maar er wordt ook een heleboel niet verteld en dat moet je maar zien te raden, want het zijn meer stukjes die je zelf aan elkaar moet breien. Dat is ook een kenmerk van nouveau roman, dat je gedwongen wordt om jezelf vragen te stellen waarop het antwoord nog niet zeker is. Mening Ik vond dit boek bijzonder oninteressant, aangezien het verhaal erg onlogisch en bizar is. Het is ook absoluut niet realistisch, want welke vrouw zorgt er nou voor dat haar man de gelegenheid krijgt vreemd te gaan op vakantie met een meereizende vriendin?? Het is een erg ongeloofwaardig verhaal, want geen begin en geen einde heeft. Het boek lijkt helemaal nergens naar toe te willen en ook nergens naar toe te gaan. Ik vind dat veel dingen langer verteld werden als noodzakelijk, het is waarschijnlijk mogelijk het hele verhaal in twee bladzijdes helemaal duidelijk te kunnen weergeven, zonder belangrijke dingen en details weg te laten. Het enige wat dan verdwijnt is het voortdurende gewauwel en de gedachten van Maria. Ik had helemaal geen verwachtingen bij het lezen van dit boek, maar na een paar bladzijdes had ik al zoiets van “Huh?.” Ik vind het erg jammer dat de gedachten van de mensen zo overdreven beschreven worden, aangezien het geen nut heeft en het hele verhaal alleen maar warriger en zonder enig doel lijkt te zijn geschreven. IK vond het boek niet interessant en zeker niet meeslepend, alleen maar heel lachwekkend dat het verhaal Literatuur is, het is gewoon een saaie bouquet reeks roman. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |