Boekverslag : Nevil Shute - On The Beach
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1077 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1077 woorden.
De titel van het engelse boek is “on the Beach”, en is geschreven door de auteur Nevil Shute.
Inleiding
Het boek speelt zich af vlak na een nucleaire oorlog. In die oorlog zijn vooral kobalt- nucleaire bommen gebruikt, omdat dat soort bom meer radioactieve kracht heeft. Er zijn van dit soort bommen meer dan honderd van gegooid. Tussen de Kreeftskeerkring en de steenbokskeerkring is geen leven meer mogelijk, vanwege de sterke radioactiviteit. Alleen in plaatsen als Sydney, Melbourne, Perth, Kaapstad, Montevideo en Buenos Aires is nog leven mogelijk. De radioactiviteit wordt langzaam door de wind steeds meer naar het zuiden gevoerd.
Het gebied
Het verhaal speelt zich in het zuiden van Australië af, om precies te zijn in Melbourne. In Melbourne is een marinebasis waar nog een gedeelte van de Australische vloot licht. Er licht echter ook een gevluchte Amerikaanse onderzeeboot afgemeerd.
De hoofdrolspelers
De hoofdrolspelers uit het boek zijn Luitenant Commandant Peter Holmes.
Mary Holmes, de vrouw van Peter. Dwight Towers, de commandant van de Amerikaanse onderzeeër. Moira Davidson, de vriendin van Mary. Admiraal Grimwade de bevelhebber van de Australische marine.
John Osborne, een geleerde die in dienst zit bij de Australische marine.
Het verhaal (samenvatting)
Het verhaal begint op 27 december als Luitenant Commandant Peter Holmes een bevel krijgt van Admiraal Grimwade, om op een Amerikaanse onderzeeër een tocht te maken om de noordkust van Australië. In het noorden van Australië is geen leven meer mogelijk, vanwege de hoge radioactiviteit. Dit moet Peter Holmes uitzoeken.
Als hij begint aan de missie naar het noorden van Australië, onmoet hij admiraal Dwight Towers, de commandant van de Amerikaanse onderzeeër. Samen moeten ze dan met de rest van de bemanning uitzoeken hoe sterk de radioactiviteit in het gebied is. Eerst gaan ze naar Townsville. De onderzeeër blijft daar een aantal uren voor de kust liggen om onderzoek te doen. Vervolgens gaan ze naar Cairns, om hetzelfde onderzoek uit te voeren. Dit onderzoek moet echter met de periscoop uitgevoert worden, omdat de radioactiviteit in Cairns erg hoog is. De reis wordt dan voortgezet naar Darwin, waar weer hetzelfde onderzoek wordt uitgevoert. Ook in Darwin is de radioactiviteit zo hoog dat de onderzeeër onder het wateroppervlak moet blijven. Éénmaal weer terug in Melbourne wordt er een rapport van gemaakt, en mag Peter weer terug naar huis.
Als Peter dan weer thuis is, hoort hij van zijn vrouw hoe de situatie is. Mary Holmes verteld hem dan, dat de radioactiviteit Rockhampton heeft bereikt. Dan vraagt Mary hoe je dood gaat van de radioactiviteit. Peter legt vervolgens uit dat je eerst misselijk wordt, maar dat je, je de volgende dag weer een stuk beter voelt. Je immuunsysteem is dan al voor een groot deel uitgeschakeld. Vervolgens ben je dan zeer vatbaar voor allerlei ziektes, waarvan je niet meer beter wordt. Je gaat dan vaak binnen twee dagen dood.
Hij legt ook uit hoe je een zelfmoordpil moet gebruiken, als de radioactiviteit Melbourne bereikt heeft.
De week daarop krijgt Peter het bevel om weer met de Amerikaanse onderzeeër een tocht te gaan maken. Deze tocht gaat naar de Verenigde Staten. Het doel van de tocht, is te meten hoeveel radioactiviteit er in de steden als: San Francisco, Los Angeles, Seatle en Portland. De reden van waarom de tocht naar de States gaat, is omdat Australische radiotechnici onregelmatig signalen hebben opgevangen, die in de buurt van Portland werden uitgezonden. De trip zou eerst ook nog naar Panama gaan, maar dat is afgelast, want men weet niets over het aantal mijnen in de haven van Panama.
De onderzeeër vaart eerst naar Los Angeles, en meet daar in vrij hoge mate radioactiviteit. Dan word door trip door gezet naar San Francisco, waar minder radioactiviteit is gemeten dan in Los Angeles, maar meer dan genoeg, om het leven onmogelijk te maken.
Dan Bereiken ze Portland via de Columbia River, maar meten ongeveer evenveel radioactiviteit als in San Francisco. De trip word dan weer voortgezet naar Seattle, waar het signaal vandaan kwam. In Seattle wordt een hoge radioactiviteit gemeten, omdat de Boeïng fabrieken vlak bij de stad liggen, en zwaar gebombardeerd zijn.
Seattle is tevens de woonplaats van één lid van de bemanning. Hij wordt op onderzoek uit gestuurd, maar zodra hij uit de onderzeeër is, vaart hij net de rubberboot naar wal, en rent de stad in.
Hij loopt naar zijn huis in de stad, en vindt daar allemaal dode familieleden. Daarna trekt hij zijn beschermende kleding uit, zoekt een motorboot, en gaat vissen. Hij komt na een tijdje weer terug naar de onderzeeër, en zegt dat het hem spijt dat hij de bemanning op deze wijze heeft verlaten. Vervolgens wordt luitenant Sunderstrom op onderzoek uit gestuurd. Hij ontdekt echter dat de wind de veroorzaker van de signalen is. De wind blies namelijk tegen de radio, waardoor er rare signalen verstuurd werden.
Als dit bekend is, wordt er weer koers gezet naar Australië.
Éénmaal weer terug in Australië, hoort de bemanning dat de radioactiviteit, Broken Hill en Perth al bereikt heeft.
In Australië word de grand prix georganiseerd. John Osborne doet ook mee met zijn Ferrari.
Op de grand prix gebeuren veel ongelukken, met dodelijke afloop. John Osborne overleeft en wint de race. Hij gaat dan naar zijn moeder toe die al erg ziek was. Als hij naar binnen gaat, treft hij zijn moeder dood aan in haar bed. Ze heeft nog een briefje geschreven, wat John begint te lezen. Als hij klaar is, stromen de tranen over zijn gezicht. Hij loopt dan weer naar zijn Ferrari, stapt in en begint snelheid te maken. Al hij een snelheid van ongeveer 100 mijl per uur heeft bereikt, rijd hij zichzelf tegen een boom aan. Op de eerste augustus heeft de radioactiviteit bijna melbourne bereikt. In de stad Melbourne is het een puinhoop geworden, omdat de schoonmaakdiensten hun werk niet meer doen. Er ligt veel troep op straat en het stinkt er. De radioactiviteit is nu wel heel dichtbij gekomen, met de gevolgen van dien. John Osborne rijdt zichzelf te pletter tegen een boom en de Amerikaanse onderzeeër komt weer onder Amerikaans bevel, en vertrekt uit Australië.
Moira Davidson, rijd in haar auto langs de zuidkust van australië en wordt hartstikke misselijk. Ze slikt de zelfmoordpil, en gaat dood binnen enkele seconden.
Peter Holmes zit thuis bij zijn vrouw en zijn baby. De baby is al ziek geworden en heeft gebraakt, en Mary voelt zich ook al hartstikke misselijk. Peter zet nog voor de laatste keer thee, die door het drietal opgedronken word. Dan gaan ze naar bed, slikken de zelfmoordpil en vallen in een eeuwige slaap……
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen