Boekverslag : Yvonne Keuls - Jan Rap En Z'n Maat
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 4054 woorden.

Biografie van Yvonne Keuls

Yvonne Keuls (1931) komt op zevenjarige leeftijd vanuit Indonesië naar Nederland en al op jonge leeftijd begint zij te schrijven. Korte verhaaltjes over gebeurtenissen die indruk op haar maken en haar ontroeren. De basis is gelegd, want ook later zal zij op deze manier haar succesvolle romans schrijven. Als gewaardeerd schrijfster ontvangt ze dan ook een aantal literaire prijzen.

Yvonne Keuls heeft haar maatschappelijke betrokkenheid nooit onder stoelen of banken gestoken. Ze ging zelfs als hulpverlener werken in een opvanghuis voor jongeren. Daar deed ze de inspiratie op voor boeken als Het verrotte leven van Floortje Bloem (1982) en De moeder van David S.(1980) en Jan rap en z’n maat (1984) allemaal bestsellers. In Mevrouw mijn moeder (1999) laat ze zien dat in onze maatschappij Indische mensen zichzelf niet mogen zijn. In Meneer en mevrouw zijn gek (1992) schetst ze een beeld van de gebrekkige hulpverlening in psychiatrische ziekenhuizen.

Vanaf 1969 begint ze met het dramatiseren van beroemde boeken als Boek der kleine zielen en De koperen tuin. Ook speelde ze zelf in verschillende theatervoorstellingen.

Al veertig jaar lang is Yvonne Keuls een veel gelezen en geprezen auteur. Van haar roman Mevrouw mijn moeder zijn meer dan 230.000 exemplaren verkocht. Het boek werd bekroond met de publieksprijs 1999. In 2001 verscheen haar ontroerende levensverhaal Madame K. Van Indisch kind tot Haagse dame dat direct na verschijnen een bestseller werd.

Over: Jan Rap en z'n maat

De hoofdpersonen in de beroemde sociale romans van Yvonne Keuls, waarin fictie en werkelijkheid een hechte eenheid vormen, zijn sterke figuren die in een ellendige situatie terecht zijn gekomen. Thema's als leed en onmacht, angst en het grote gemis aan liefde, maar ook schuld en eigen verantwoordelijkheid worden met liefde behandeld.

Jan Rap en z'n maat is een fascinerend verslag over de ervaringen die Yvonne Keuls opdeed in een opvangcentrum voor jongeren. Een hard en realistisch relaas van menselijke mislukkingen, falende instanties en blunderende teamleden.



Samenvatting

Het boek gaat over een nieuw opgericht opvangtehuis voor jongeren (in Den Haag). Er zijn in totaal dertien hulpverleners waarvan Yvonne Keuls zelf er een is. In totaal heeft de schrijfster eenentwintig jongeren met hun problemen beschreven. De eerste waar we over lezen is Joop. Hij ligt in het ziekenhuis na de tweede zelfmoordpoging. Dan komt Janneke binnen. Ze is mishandeld door haar vriend Ben. Als Ben komt krijgen ze ruzie. Janneke is zwanger en wil abortus, maar Ben wil dat niet. Hij wil een huisje en gezinnetje. Nadat Janneke bij een arts van NVSH is geweest en Koen ( hulpverlener) met Ben heeft gepraat gaan ze toch samen weg.

Bij de volgende dienst blijken Gemma en Charrie te zijn gekomen. Gemma is een wat volkse meid met een tehuisachtergrond, zij komt de meeste tijd in hetboek door. Ze mag bij een hondentrimmer gaan wonen. E komt de volgende dag terug want deze blijkt er een bordeel op na te houden. Charrie is zestien en gevlucht uit een tehuis en bang voor de politie. Hij kan 's nachts niet slapen. Na twee dagen heeft Yvonne nachtdienst en hoort ze dat Lenny en Klaasje zijn gekomen. Klaasje blijkt gedwongen door zijn pleegmoeder, shag te hebben gegeten. Hij is door de kinderbescherming gebracht. Yvonne praat met hem en in dat gesprek vertelt ze wat meer over de hulpverleners. Lenny levert nogal wat problemen op. Ze is gevlucht uit een psychiatrische inrichting. ( drugs, zelfmoord). Een aantal stafleden vindt dat ze niet in het opvangcentrum kan blijven.

Na een tijdje wordt Pieter Juweel binnengebracht, hij is 22 jaar, steelt & zit onder de luizen.

Op een gegeven moment wil Gemma haar moeder zoeken. De tehuisarts vindt haar en de moeder stemt toe. Ze zal na overleg met Yvonne, Gemma proberen over te halen om in therapie te gaan.

Als Joop uit het ziekenhuis komt, komen er ook twee nieuwe bewoners. De ene is Ali, ze is zestien en weggelopen uit een kindertehuis en erg agressief. De ander is Derek, homo en een vreselijke zeur.

De hele bedoeling van het opvang tehuis is ook dat de kinderen iets zelfstandigst doen en dus Charrie krijgt in januari werk op een manage, maar moet dus ook vroeg op leren staan. Iedereen helpt elkaar.

Ondertussen is Derek weer terug van een telefoonadvertentie (voor homo’s) en blijkt Cor flink wat speed te slikken. Hij valt op een nacht Tymen aan met een mes en Klaas stuurt hem naar een afkickcentrum

Men (de staf) heeft een plan " het wittenhuizenplan" dit is begeleid wonen op kamers voor cliënten die weggaan in een pand met studenten van de sociale academie.

Er zijn twee nieuwe bewoners: Maaike en Laura, zusjes, incest geplaagd door vader.

Maaike heeft een abortus gehad. Haar vriend komt maar ze is bang voor hem, hij is boos over de abortus i.v.m. zijn geloof. Laura wil eindexamen Havo doen. Het lukt niet zo snel, Koen vindt bij een lerares een kamer voor haar (rust en bijles). Gemma gaat uiteindelijk na lang zeuren naar de groepstherapie en later die dag kan Koen een pand huren voor het wittehuizenplan. Ook die zelfde dag gaat Lenny volledig door het lint als ze wordt afgewezen in het bejaardencentrum. Gelukkig lukt het ergens anders in een ziekenhuis wel.

Nieuw komen Hannes en Hanneke, zij is zeven maanden zwanger. Hanneke haar ouders waren te bemoeizuchtig, daarom is ze weggelopen. Hij is erg lief voor haar. En Edje, bijna zestien, steelt, gebruikt speed en is weggelopen uit een internaat. Als hij depri is gaat hij onder de douche. Omdat iedereen zich verveeld als ze geen baan hebben zegt Klaas dat er een dagprogramma moet komen. Yvonne regelt via de Haagse Comedie allerlei decorstukken en kleding om van alles te maken. Naar het witte huis gaan Joop, Lenny, Pieter, Ali en Klaasje onder supervisie van Koen.

Gemma loopt weg van de kliniek, maar gaat na vijf dagen weer terug. Derek gaat later beginnen met een opleiding ziekenverzorger omdat hij op de baby van Hanneke wil wachten.

Nieuwelingen: Arnold, zelfmoordpoging, door JAC verwezen. Derek papt met hem aan, maar Arnold gaat terug naar zijn vriend. Thomas, ouders in het buitenland en is verslaafd en kan naar afkickcentrum. En Louis, schijnt medicijnen voor iets te hebben gehad, maar wil niets zeggen. Hij krijgt in combinatie met speed`agressie aanvallen en neigt met spullen te gooien. Hij blijkt epilepsie te hebben en krijgt van Margriet medicijnen. In het wittehuis gaat het niet goed. Klaasje en Lenny komen tijdelijk terug in het opvang tehuis. Koen stort in en Mieke neemt het van hem over. Hanneke bevalt van een dochter, Merel. Louis draait volledig door, blijkt ook zijn medicijnen niet te slikken en slaat in een woede bui alles kort en klein in het huis en wordt dan in een kliniek opgenomen.

Na vijftien weken besluiten ze in een stafvergadering dat het zo niet verder kan. Uiteindelijk besluiten eerst een week dicht te gaan, doelstellingen te formuleren en een Opvang en geen Behandeling of Crisiscentrum te zijn. Het boek eindigt met de sluiting en de noodgedwongen opvang van alle bewoners bij de medewerkers thuis. Gemma zou die middag met verlof van het groepstheorie centrum thuis komen en werd boos op Yvonne omdat ze ‘voor niets’ thuis gekomen was, Yvonne was enige die nog niet was vertrokken uit het huis. Na een scheldpartij beseft Gemma pas dat er ìemand op haar had gewacht…



Vergelijking boek en film



Gegevens over boek en film

Het boek gaat over een opvangtehuis voor uit voornamelijk uit kindertehuis weggelopen kinderen met hun problemen. Het boek omschrijft duidelijk de omgeving waarin het zich afspeelt en beschrijft ook de personages heel erg goed. Er komen in het boek meer figuren voor dan in de film. Veel citaten die de personen onder mekaar hebben komen letterlijk in de film voor, dat is na de film gezien te hebben leuk om te herkennen. De film gaat over een opvangtehuis voor uit voornamelijk uit kindertehuis weggelopen kinderen met hun problemen net als het boek. Na het lezen van het boek heb ik de film gekeken, het verhaallijn is nageleefd. Er zijn kleine gegevens weggelaten of bij een ander personage bijgestopt. De omgeving is goed verfilmd op de werkelijkheid. De personages in de film worden minder uitgebreid beschreven als in het boek.



Wat zijn de verschillen?

Het boek heeft niet een bepaalde hoofd persoon, er zijn er meerdere tegelijkertijd. Hoewel het in dagboekvorm geschreven is door Yvonne (medewerkster), zou ik haar niet als hoofdpersoon aanwijzen omdat het boek over de problemen van de jeugd gaat. De personages komen met hun problemen in het tehuis en zo leer je ze ieder voor zich kennen en is het de bedoeling dat je je zelf in een personage terug herkent. In het grootste gedeelte van het boek gaat het over Gemma, Charrie, Klaasje, Lenny, Derek en de meeste medewerkers. De film heeft ook geen hoofdpersoon, maar verschillende hoofdpersonen, dezelfde als in het boek staan beschreven. In de film zijn een aantal figuren weggelaten of bij mekaar ingevoegd zoals dat Joop (door zelfmoordpoging zijn arm verlamd is geraakt; in het boek) in de film Klaasje speelt. In het boek pleegt Joop zelfmoord en in de film Klaasje. Joop heeft integendeel tot het boek, in de film geen belangrijke rol.



De bijfiguren in het boek zijn meestal alleen de personen die even in het huis verblijven zoals Cor, Edje, Thomas, Arnold en Laura. Soms komen personages veel voor maar worden niet zo uitgebreid omschreven zoals Hannes, Hanneke, Ali, Pieter, Louis en Mieke.De medewerkers die zich met de minst voorkomende figuren bemoeit, komt zelf ook weinig aan sprake zoals lissy en bas. Zoals bij de hoofdpersonen zijn wat figuren bij elkaar gestopt zoals Mieke en Laurie als Ali. Ali komt in het boek weinig voor maar in de film wel, omdat het de vriendin van Pieter is. Cor komt in de film ook niet voor, maar de messteek wel en word dan door Edje gepleegd. Zo zijn er nog verscheidene voorbeelden te noemen.

De gebeurtenissen zijn in de verleden tijd opgeschreven. De verhaaltijd is van 1 december t/m 18 maart. Dus ongeveer 15 weken. De leestijd is ongeveer 7 tot 8 uur. Alle gebeurtenissen spelen zich af in het opvanghuis die gevestigd is in Den Haag. De tijd waarin het zich afspeelt zou vanaf 1970 tot nu kunnen zijn. De film duurde 2 uur.De film heeft van de omgeving goed gebruik gemaakt. Alle beschrijvingen in het boek zijn in het decor verwerkt. Als je eerst de film zou kijken en daarna het boek zou lezen zou je de hele omgeving van de film in je boek gebruiken.

Het verhaal begint gelijk met de eerste patiënt Joop, die nog in het ziekenhuis ligt met een verlamde arm. Yvonne gaat hem dan opzoeken.Het boek eindigt met het door Louis kapotgeslagen huis en Gemma die de middag met verlof ‘thuis’ zou komen van het groepstheorie centrum en werd boos op Yvonne (de enige nog in het huis aanwezig) omdat ze ‘voor niets’ thuis gekomen was. Na een scheldpartij beseft Gemma pas dat er ìemand op haar had gewacht. De film begint met de opzet van het huis, je ziet Ruud (de onderhoud man) tweedehands spullen op een kar laden voor het huis. Daarna zie je hoe Yvonne de eerste ‘klant’ gaat bezoeken in het ziekenhuis, Klaasje met een verlamde arm.Het boek eindigt precies hetzelfde als de film.n.v.t.



Conclusies

Ik persoonlijk vind het boek heel goed verfilmd. Er zijn enkele dingen veranderd qua personages, maar ik vind het ook logisch dat ze dat hebben gedaan omdat de veel meer voorkomende figuren in het boek natuurlijk niet allemaal kunnen verfilmen. Daarom vind ik het leuk dat sommige figuren in het boek als 1 figuur in de film terugkomt.



Verdiepingsopdracht over het boek



Personages;

- Tymen, 26 jaar, socioloog, coördinator

- Bas, sociaal werker, 4 jaar, coördinator

- Klaas, onderhoudsman, heeft zelf vroeger ook in allerlei kindertehuizen gezeten

- Ruud, drugspecialist, was vroeger ook gebruiker, hij kan na een tijdje het werk niet meer aan en gaat zelf ook weer gebruiken. Hij wordt ontslagen en alleen nog als extern deskundige geraadpleegd.

- Rem, studeert psychologie

- Koen, meester in de rechten

- Tim, 40 jaar, maatschappelijk werker

- Elly, net klaar op de sociale academie

- Chiel, de kok

- Lissy, de verpleegster

- Anke is er voor de administratie

- Ina heeft kinderrecht gestudeerd

- Verteller zelf, Yvonne, heeft drie kinderen, geen diploma's

- Dokter Margriet, zij onderzoekt de cliënten en stuurt ze eventueel door. Aan haar is het boek opgedragen.



- Joop, 22 jaar, heeft na twee zelfmoordpogingen daar een half verlamde arm aan over gehouden. Door therapie kan het weer verbeteren en dat is dan ook een doel in zijn leven. Zodra de arm weer beter is en hij kan werken en alleen wonen ziet hij weer minder in het leven en doet nog een zelfmoordpoging. Deze is hem fataal.

- Gemma is een gezellige meid die jarenlang in tehuizen heeft gezeten. Ze is verkracht toen ze zeven was en ook toen ze dertien was. Ze heeft haar moeder van jongs af aan niet meer gezien. Ze gaat naar een ander opvoedingstehuis waar ze het wel moeilijk heeft maar door regelmatige contacten met Yvonne went ze steeds meer. Er zit vooruitgang in.

- Charrie heeft al in vijf tehuizen gezeten en is daar uit weggelopen. Zijn moeder wilde hem niet meer, zijn echte vader heeft nooit meer iets van zich laten horen. Hij kan langzamerhand naar zelfstandigheid toe werken maar moet daar wel veel voor leren. Net zo als een aantal anderen heeft hij weinig opvoeding gehad en dus ontstaan er problemen zodra hij alleen staat: opruimen is moeilijk, op tijd zijn is moeilijk, zelfs plantjes water geven is moeilijk omdat ze dat soort zaken nooit meegemaakt hebben en dus ook niet geleerd hebben.

- Klaasje, hij heeft in tehuizen en pleeggezinnen gezeten. Zijn laatste pleegmoeder wilde niet dat hij rookte en toen ze dat ontdekte liet ze hem een heel pakje shag opeten. Maag leeggepompt. Hij kent nauwelijks liefde en aandacht. Kan goed met Klaas opschieten.

- Janneke, is weggelopen van haar vriend die haar wel eens slaat. Ze is zwanger van hem maar wil eigenlijk wel abortus plegen omdat haar vriend het kind ook wel zal slaan. Ze blijft maar even in het begin van het verhaal en gaat toch met haar vriend verder.

- Lenny, 26 jaar, heeft drugs gebruikt, zelfmoordneigingen, gebrek aan liefde. Haar moeder wil haar niet meer zien. Regelmatig gaat Lenny toch naar haar toe in een poging contact te krijgen, maar ze wordt iedere keer weer teleurgesteld door de afwijzing van haar moeder waarna ze weer depressief is. Gaat wel alleen wonen en kan het misschien redden.

- Derek is een homofiele jongen die door zijn manieren steeds problemen heeft. Hij gedraagt zich opdringerig en overdreven. Heeft geen huis en heeft enkele keren als vriendje van oudere mannen het hoofd boven water gehouden. Is niet meer uit het huis weg te slaan en bemoeit zich overal mee.

- Hannes en Hanneke. Twee buurkinderen van achttien en zestien jaar oud. Slapen, met toestemming van ouders (!), al samen toen Hanneke veertien was. Is nu zwanger en kan niet meer bij de ouders wonen die zich overal mee bemoeien. Hanneke wil zelfstandiger worden, ze wil niet dat het een kind van haar ouders wordt maar haar eigen kind. Hannes is een beetje overbezorgd en een sul. Hij houdt steeds het handje van Hanneke vast. Hanneke wordt echter steeds zelfstandiger en groeit sneller op dan Hannes. Ze krijgt een gezond kind, merel.

- Maaike komt met haar zus Laura. Ze zijn zeventien en achttien jaar oud. Ze hebben nog twee zusjes die allen bij vader woonden. Moeder is weggelopen. Vader pleegde incest met in ieder geval Maaike. Maaike had een Surinaamse vriend en is zwanger geraakt. Ze heeft het kind laten aborteren waarna de vriend het huis is komen verbouwen en de kinderen gelucht zijn. De jongere zusjes zijn bij familie ondergebracht. Laura is gemotiveerd voor school en wordt door een van de stafleden onderdak gegeven en geholpen met school. Maaike blijft in het opvanghuis. Haar vriend komt ook nog langs maar alleen om te praten over de slechte dingen die Maaike heeft gedaan. God zal haar straffen voor de abortus. Maaike is nogal losbollig en moet bijna aan de pil worden geslagen omdat ze zo met jongens in bed duikt, in het huis is Pieter Juweel haar ‘vriendje’. Ze is eerst niet geïnteresseerd in school meer maar wordt langzaam weer gemotiveerder. Wil na het eindexamen van Laura samen met haar op kamers gaan wonen.

- Pieter Juweel, gebruikt drugs, heeft schulden bij dealers en heeft gestolen. Een beetje criminele jongen die langzaam op het goede pad wordt gebracht.

- Louis, hij is een beul van een kerel, 190 lang en 90 kilo zwaar. Hij moet medicijnen slikken tegen epilepsie maar doet dat niet. In het verleden heet hij slechte ervaringen met dokters gehad en hij wil zich niet door dokter Margriet laten onderzoeken. Hierdoor krijgt hij regelmatig woede aanvallen waarbij hij alles kort en klein slaat. Nadat hij het interieur van het huis een keer helemaal sloopt zien de stafleden er de volgende dag geen heil meer in verder te gaan. Louis hebben ze laten weghalen maar hij blijkt de volgende dag zo uit het crisiscentrum te kunnen weglopen.

- Verder zijn er nog een aantal personen die heel even in het boek voor komen, van deze weet je te weinig om er iets over op te schrijven. Voorbeelden zijn; Arnold, Thomas, Ali, Cor en Edje.



Thematiek;

De hoofdthema is de problemen die probleem kinderen hebben bij het vinden van hulp.

De volgende thema’s heb ik daarbij gevonden;



- Hulp (daar komen alle kinderen voor naar het opvanghuis)

- Problemen (dit is wel het belangrijkste motief. Ieder kind in het opvanghuis zit daar vanwege problemen. Thuis, met zichzelf, vanalles. De kinderen komen daar om van die problemen af te komen. Ze willen geholpen worden.)

- Eenzaamheid (daar hebben de meeste kinderen mee te maken. Ze zijn door hun familie afgestaan, en hebben in kindertehuizen gezeten.)

- Vriendschap (in het opvanghuis leren de kinderen weer mensen te vertrouwen. Er komen vriendschappen uit. Het zullen geen vriendschappen voor het leven zijn, maar het is een begin.)

- Woede (veel kinderen zijn gefrustreerd en kunnen daar niet goed mee omgaan. Ze worden agressief. Er gaat ook veel kapot in het opvanghuis. En dan vooral door Louis)

- Liefde en aandacht (dat is wat elk kind daar nodig heeft. Dat hebben ze in de tehuizen niet echt gehad. Ze willen het niet zeggen, maar stiekem willen ze dat wel. Ze gaan ook allemaal naar Yvonne toe, die als de knuffelbeer overkomt.)

- Ruzie (dat komt heel veel voor. Veel mensen liggen met elkaar overhoop. De leiders, maar ook de kinderen. Dan is het meestal een ruzie tussen een van de cliënten en een leider. Veel kinderen accepteren het gezag niet.)

- Zichzelf overwinnen (dat is voor veel kinderen het doel. Ze willen zelfstandig worden en bijvoorbeeld van de drugs af. Ze willen opnieuw beginnen.)



Tijd.

De gebeurtenissen zijn in de verleden tijd opgeschreven.

De verhaaltijd is van 1 december t/m 18 maart. Dus ongeveer 15 weken.

De leestijd is ongeveer 7 tot 8 uur.

In het boek zitten geen opvallende versnellingen of vertragingen.

Ook flashbacks zitten er niet in. Alles is chronologisch verteld.



Ruimte.

Alle gebeurtenissen spelen zich af in het opvanghuis in Den Haag.



Perspectief;

Alles is in verledentijd opgeschreven in de ik- vorm, want Yvonne heeft het dagboek geschreven.



Het taalgebruik;

Het taalgebruik was makkelijk. Dit omdat je er niks achter hoefde te zoeken en alles makkelijk was te begrijpen. Alle gebeurtenissen zag helder voor me ogen.

De dialogen die in het boek voor kwamen waren makkelijk te begrijpen en alles werd goed uitgelegd en gewoon recht doorzee gezegd. Er zijn geen zinnen of uitspraken die ik zou willen onthouden of wat dan ook.



Verdiepingsopdracht; vergelijking film met boek.



Personages;

De personages die in het boek voorkomen, komen vrijwel allemaal ook in de film voor. Tymen, Klaas, Ruud, Rem, Koen, Tim, Elly, Chiel, Ina, Yvonne en Dokter Margriet komen in de film voor. Dus degene die in het boek het minst voorkomen, komen in de film helemaal niet voor. In het boek wordt Ruud ontslagen, in de film niet.

Van de kinderen komen Gemma, Charrie, Lenny, Derek, Pieter, Hannes, Hanneke en Louis hetzelfde voor als in de film. Ik vind de karaktereigenschappen erg goed verfilmd vooral de door Paul de Leeuw gespeelde rol van de homo Derek.

Er zijn echter wel wat verschillen te ontdekken met de andere personages; Klaasje(de shageter) die in het boek een marmot heeft, heeft in de film een wit konijn. In het begin van het boek wordt Joop met een verlamde arm uit het ziekenhuis gehaald en in de film is dat Klaasje. In het boek pleegt Klaasje zelfmoord en in de film is het Klaasje. Verder speelt Klaasje hetzelfde Klaasje als in het boek en werkt bij de autohandelaar.

Maaike en Laura komen in de film niet voor, maar wel hun karakter eigenschappen in de gedaante van Ali. Ali die in het boek maar even voorkomt als een agressief meisje, is in de film net als Maaike en Laura gemotiveerd haar havo diploma te halen en net zo losbollig als Maaike om met iedereen het bed in te duiken. Ali is zwanger en haar Surinaamse (ex) vriend komt haar vertellen dat god haar zal straffen omdat ze een abortus heeft laten doen. Dan zegt ze in tegenstelling tot het boek dat het van der vader was.

Hannes en Hanneke komen in de film iets meer in beeld dan in het boek.



Thematiek;

De thematiek van de film is het zelfde als die van het boek.

De hoofdthema is de problemen die probleem kinderen hebben bij het vinden van hulp.

De volgende thema’s heb ik daarbij gevonden;



- Hulp (daar komen alle kinderen voor naar het opvanghuis)

- Problemen (dit is wel het belangrijkste motief. Ieder kind in het opvanghuis zit daar vanwege problemen. Thuis, met zichzelf, van alles. De kinderen komen daar om van die problemen af te komen. Ze willen geholpen worden.)

- Eenzaamheid (daar hebben de meeste kinderen mee te maken. Ze zijn door hun familie afgestaan, en hebben in kindertehuizen gezeten.)

- Vriendschap (in het opvanghuis leren de kinderen weer mensen te vertrouwen. Er komen vriendschappen uit. Het zullen geen vriendschappen voor het leven zijn, maar het is een begin.)

- Woede (veel kinderen zijn gefrustreerd en kunnen daar niet goed mee omgaan. Ze worden agressief. Er gaat ook veel kapot in het opvanghuis. En dan vooral door Louis)

- Liefde en aandacht (dat is wat elk kind daar nodig heeft. Dat hebben ze in de tehuizen niet echt gehad. Ze willen het niet zeggen, maar stiekem willen ze dat wel. Ze gaan ook allemaal naar Yvonne toe, die als de knuffelbeer overkomt.)

- Ruzie (dat komt heel veel voor. Veel mensen liggen met elkaar overhoop. De leiders, maar ook de kinderen. Dan is het meestal een ruzie tussen een van de cliënten en een leider. Veel kinderen accepteren het gezag niet.)

- Zichzelf overwinnen (dat is voor veel kinderen het doel. Ze willen zelfstandig worden en bijvoorbeeld van de drugs af. Ze willen opnieuw beginnen.)



Tijd.

De verhaaltijd is van 1 december t/m 18 maart. Dus ongeveer 15 weken.

De film duurde twee uur. De tijd waarin het zich had af kunnen spelen zou vanaf ongeveer 1977 tot nu kunnen zijn. Hetzelfde als in het boek. In de film zitten net als het boek geen flashbacks.



Perspectief;

In de film is er sprake van auctoriale verteller.



Ruimte;

De ruimte waarin het zich afspeelt is hetzelfde als in het boek, een opvangtehuis in Den Haag. Als je eerst de film zou zien en daarna het boek zou lezen zou je je heel erg goed kunnen verplaatsen in het beeld van de film.



Het taalgebruik;

Het taalgebruik was makkelijk net zoals het boek. Veel citaten uit de film waren letterlijk terug te herkennen uit het boek. Gemma sprak echt Haags dialect en werd ook zo letterlijk in het boek gezet, dat hoor je dat in de film terug.



Maatschappelijke culturele context

Yvonne Keuls heeft met haar werken een aantal prijzen binnen gehaald



Literaire Prijzen

1967 Mr. H.G. van der Vies-prijs voor Onbegonnen werk (televisie)

1978 Prijs der Kritiek van de Nederlandse theatercritici voor Jan Rap en z'n maat (toneel)

1979 Het Zilveren Jongeren Paspoort voor Jan Rap en z'n maat (toneel)

1992 De 'Floortje Bloem Prijs' voor Meneer en mevrouw zijn gek (proza)

1999 Trouw Publieksprijs voor Mevrouw mijn moeder (proza)
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen