Boekverslag : Charles Dickens - Great Expectations
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2664 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2664 woorden.
Samenvatting
Samenvatting:
The story is about Pip (Philip Pirrip). A young orphan who’s living with his older sister and her husband in Kent. His parents are dead, and on a day Pip is visiting their grave. Suddenly, an escaped convict jumpes up, and grabs Pip. He orders him to bring him food and a file, so he can get rid of his iron legs. Pip is scared to death, because the convict said "if you don’t do it, I will get your heart and liver out of your body".
One day Pip is taken to Satis House, where the rich Miss Havisham lives with a beautiful young girl named Estella. Miss Havisham is a strange person, disappointed in life. Once she has been left by her boyfriend, on the day that was supposed to be their wedding day. She is still really sad, and every day she wears her wedding dress. Estella is a cold and cruel person. Though Estella isn’t nice to Pip, he falls in love with her.
When Pip, his sister and his brother-in-low Joe Gragery (a blacksmith) are eating, Mr. Jaggers comes. He is a lawyer, and has big news. An anonymous benefactor has given Pip a fortune, so he can be a gentleman. He has to go with the lawyer to London, where his lessons ‘how to be a gentleman’ will be given. Pip goes to London, but first he says goodbye to Miss Havisham and Estella.
In London Pip meets a young (gentle)man. His name is Herbert Pocket. He also meets Jaggers clerk, Wemmick.
When Pip is a gentleman he feels to good for his family and old friends. He treats them coldly, especially Joe, because he is just a blacksmith. Only Estella treats he the same, ‘cause he has still a weak for her.
Many years later Pip meets the anonymous benefactor. He is really frightened, because the benefactor is the convict he met many years before. The convict, named Magwitch, made Pip a gentleman, because he feels he owes him that for giving him food so he didn’t had to go back to jail, and could make a fortune.
But Magwitch is still a criminal and also a convict. He asks Pip to help him escape, because the police is searching for him. Pip agrees and together with another man, Herbert, they try to cross the river. During that journey Pip and Magwitch talk a lot together. Pip finds out that Magwitch is the father of Estella. Magwitch thought she was dead.
The police is coming really soon behind them. There’s also another boat coming. They can’t go away. The police catches them and a cop and Magwitch are fighting. Together they fall in the water. Magwitch falls to the boat. He’s hurt. The police catches them. Magwitch is sentenced to death, and Pip loses his fortune (which he made during his ‘being a gentleman-time’). Pip is also put in jail, but when Joe pays his bail, his is free.
His sister had been attacked and died a while later. During the time between her attack and her death, Biddy nurses her. Biddy is a close friend of Pip.
When Pip is free, he goes to Biddy and tells her that he really, really likes her. I think he was going to propose to her, when Joe walks in. They tell Pip that they are going to get married! Pip says he is happy for them.
Then Pip goes to Miss Havisham. During a conversation with her, he finds out why she raised Estella so coldly. She wanted Estella to be the one who broke hearts, who was in control. She raised her as coldly as she did, because then she wouldn’t have real feelings, so she wouldn’t get hurt (but it is just the other way round, Estella doesn’t get respect from men, and is unhappy).
When Pip leaves, she bents over to the fireplace, and goes up in flame. Pip tries to rescue her, but it didn’t help. She dies.
Pip goes to Cairo to make money. When he returns many years later, he visits the Satis House. He discovers that Estella lives here now. She had been married, but her husband had treated her badly. Her coldness became sad kindness. Luckily for her, her husband died. Pip and Estella talk things over, and came to the conclusion that they really like each other.
Verder analyse:
1. De titel is Great expectations. De verklaring ervan is dat Pip grote verwachtingen heeft van het leven. Eerst heeft hij helemaal geen verwachtingen, maar als hij naar Londen kan om gentleman te worden, heeft hij grote verwachtingen van wat het leven en het onbekende hem brengen zal.
2. Het boek is in proza geschreven zoals de meeste romans. Het is niet in rijm geschreven, en het is ook niet zo gemaakt dat het geschikt is voor het toneel. Het is een roman, omdat Pip een karakterverandering doormaakt. Hij groeit op van een jonge jongen die niets van de wereld weet, tot een volwassen man die heel wereldwijs is. Die heel wat heeft meegemaakt, en weet dat niet alles zomaar is wat het lijkt.
3. De enige echte hoofdpersoon is Pip, de jongen/man door wiens ogen we het verhaal beleven. Hij groeit echt op, wordt een sterke man die ook wel eens teleurgesteld is in het leven (bijvoorbeeld meerdere malen door Estella en door Biddy die niet met hem, maar met Joe gaat trouwen).
Andere karakters zijn onder andere Estella en Miss Havisham. Estella is een mooi meisje. Pip is verliefd op haar, ondanks dat Estella zo koud en harteloos is. Estella heeft hem daar vaak op gewezen. Estella is de dochter van Magwitch, maar dat weet ze niet.
Miss Havisham is een excentrieke, oude vrouw. Ze is wel een beetje vreemd. Jaren geleden is ze door haar vriend verlaten terwijl ze zouden gaan trouwen. Daar is ze nooit overheen gekomen, en daarom draagt ze nog steeds haar trouwjurk.
Magwitch is de crimineel. Hij is ook degene die Pip geld geschonken heeft zodat hij een gentleman kan worden en later veel geld verdienen kan.
Joe Gragery is de zwager van Pip. Het is een man met een gouden hart. Hij helpt Pip de gevangenis uit ondanks dat Pip daarvoor eigenlijk helemaal niet aardig tegen hem was omdat hij zich te goed voelde voor hem.
Biddy is een jeugdvriendin van Pip. Als ze later tijdelijk bij Joe in huis komt om zijn vrouw te verzorgen, worden zij verliefd (als zijn vrouw al overleden is). En dat terwijl Pip eigenlijk een oogje op haar heeft.
Orlick, een hulpje van Joe, is degene die Mrs Joe aangevallen heeft.
Zo is er ook nog de advocaat, Jaggers, Wemmick, Pips vriend en Jaggers werknemer, en Compeyson, een vage man, ook crimineel, die ervoor heeft gezorgd dat de politie wist dat Magwitch de rivier over wilde steken.
4. Het verhaal speelt zich waarschijnlijk gewoon af in de tijd waarin het geschreven is. De tweede helft van de negentiende eeuw dus. Het duurt ongeveer 39 jaar (van het begin tot het einde). Het verhaal is wel chronologisch verteld, maar heeft wel stukken waarin Pip terugkijkt op bepaalde periodes.
6. (er is geen 5.) Het verhaal beleef je door Pips ogen, compleet met de ik-vertelsituatie.
7. Het verhaal speelt zich zo’n beetje overal af. De belangrijkste plaatsen zijn denk ik, Kent, waar Pip opgroeit, en Londen, waar Pip echt volwassen wordt, en het leven leert kennen en dus gentleman wordt.
8. Het boek is opgedeeld in 59 hoofdstukken zonder titel (maar met nummer). Er is niet echt een voor- en nawoord, maar in het begin is wel een stuk dat gaat over Dickens, en na het verhaal zijn de aanpassingen aangegeven, evenals enkele tips bij het lezen (moeilijke woorden zijn verklaard, in het Engels, uiteraard, per hoofdstuk).
Het boek heeft niet echt een gesloten einde. Je weet wel wat er allemaal gebeurt is, dat is gewoon verklaard, alleen het is mij een beetje onduidelijk of het nu echt iets gaat worden tussen Estella en Pip (ik denk het wel). Voor de rest is alles wel goed afgesloten, vind ik.
9. Het centrale thema van dit verhaal is simpelweg het leven! Pip leert van alles over goed en kwaad (bijvoorbeeld dat die verdachte helemaal niet zo heel slecht was), maar ook dat het leven teleurstellingen bevat. Zo wil Biddy niet met hem trouwen, en kan Magwitch niet ontsnappen aan de politie. Ook leert hij dat niet alles zomaar meteen te verklaren is, en dat sommige mensen rare dingen doen, terwijl ze het eigenlijk alleen maar heel goed bedoelen. Zo voedt Miss Havisham Estella heel naar op, maar dat doet ze alleen maar om te voorkomen dat zij net zoveel verdriet (om een man) zal hebben als dat zij gehad heeft.
10. ‘There was a supper-tray after we got home at night, and I think we should all have enjoyed ourselves, but for a rather disagreeable domestic occurence. Mr Pocket was in good spirits, when a housemaid came in, and said, ‘If you please, sir, I should wish to speak to you.’’
Great expectation, Charles Dickens, bladzijde 218 onderaan.
Ik heb gekozen voor dit stukje gekozen, omdat ik vind dat dit heel typerend is voor Dickens taalgebruik (dat waren wel meer stukjes, hoor). Het taalgebruik is op zich niet heel moeilijk, al zitten er wel moeilijke woorden tussen. Verder is Dickens heel netjes in zijn taalgebruik. Vloeken doet ‘ie niet! (Al is dit boek natuurlijk wel uit een andere tijd, een tijd waarin men heel netjes en gelovig was, een vloekloze tijd.)
Over de schrijver:
Charles Dickens is in 1812 geboren in een gezin met 8 kinderen. Hij leefde tot zijn negende in Kent. Zijn vader John was een hele lieve man, maar hij kon niet met geld omgaan. Zodoende kwam hij in de gevangenis terecht. Charles’ moeder bracht haar overige 7 kinderen onder bij haar man in de gevangenis. Voor Charles regelde ze dat hij ergens kon werken (labels op flessen plakken). Dit werk vond hij vreselijk, hij voelde zich er veel te goed en intelligent voor. Toen zijn vader na drie maanden vrijgelaten werd ging Charles terug naar school. Hij wordt later een medewerker in de rechtszaal, later mag hij de rechtszaken bijwonen om ze te rapporteren en hierna wordt hij schrijver. Zijn eerste roman wordt meteen een geweldig succes: The pickwick papers zorgde ervoor dat Dickens op zijn 25e al zeer succesvol en een literaire beroemdheid was.
Op David Copperfield na, is Great expectations de meest autobiografische roman van Dickens. Net zoals Pip groeide hij op op het platteland van Kent, had hij een verschrikkelijk baantje, vond zichzelf te goed voor bepaalde dingen en kwam hij al op een jonge leeftijd met veel (materieel) succes in aanraking.
Een aantal van Dickens’ andere boeken zijn:
Oliver Twist 1837
A Chrismas caroll 1843
David Copperfield 1849-1850
Edwin Drood 1870 (dit boek is nooit afgerond, Dickens stierf voordat hij zijn werk af kon maken.)
Zoals inmiddels al duidelijk is, stief Charles Dickens in 1870...
Eigen mening:
Grote verwachtingen?!
Great expectations is een boek dat gaat over het leven. Een zeer belangrijk en altijd actueel onderwerp. En juist daarom is het een boeiend onderwerp, vind ik. Ook al gaat het over een heel andere tijd dan het heden, dit onderwerp is zo beschreven dat het ook in het heden zou kunnen zijn (uiteraard met wat aanpassingen: een gevangene van nu zal echt geen vijl nodig hebben om zijn ketenen af te krijgen, want die heeft ‘ie niet eens, en nu zal je ook niet gauw proberen in een roeiboot de politie voor te blijven!). Wat ik wel jammer vond, was dat het allemaal zo verschrikkelijk lang en gedetailleerd beschreven is. Dat maakt het een stuk minder boeiend.
Wel weer leuk is dat je echt met Pip meeleeft, dat je hem echt leert kennen. Pip is eerst een jongen die absoluut niet wereldwijs is, maar in Londen een heleboel leert. Hij groeit op tot een man die toch wel een beetje verwaand is. Maar dat is in een bepaald opzicht wel weer logisch. Mensen hebben bepaalde verwachtingen en vooroordelen van en over hem, en daar wil hij aan voldoen. Ja, en daar kan hij Joe niet bij gebruiken!
Miss Havisham vind ik ook een boeiend personage. Ze is wel vreemd, maar ik vind haar manier van opvoeden heel erg intrigerend. Ik vind het ergens wel heel lief van haar dat ze Estella wil beschermen. Maar het is ook wel behoorlijk kortzichtig van haar: als je even logisch nadenkt had je van te voren kunnen bedenken dat zo’n kind daar (op de lange termijn) echt niet gelukkig van zal worden! En Estella, ja, die weet niet beter.
Magwitch vind ik ook een mooi persoon. Hij is weliswaar crimineel, maar dat hij van Pip een gentleman wil maken vind ik wel lief. Hij wil dus dat Pip de mogelijkheid krijgt om rijk te worden, zodat hij gelukkig(er?) zal zijn. Of dit in werkelijkheid ook echt zo zal zijn, daar denkt hij niet bij na, maar het feit dat hij wil dat Pip gelukkig wordt, geeft al aan dat het eigenlijk diep in zijn hart, een goede man is.
Zoals ik al eerder heb aangegeven, dit verhaal zou best echt gebeurd kunnen zijn (het gaat over het leven). Ze zijn dan ook levensecht beschreven. Mooi stuk was ook wanneer Magwitch te horen krijgt dat zijn dochter nog leeft, heel ontroerend!
Het taalgebruik was niet heel erg moeilijk, al zaten er wel stukken tussen met erg moeilijke woorden. Over het algemeen was het goed te volgen, de rode draad van het verhaal tenminste, maar ik zal best wel wat dingen ‘gemist’ hebben. Dat ze gewoon niet tot me doorgedrongen zijn of dat ik ze niet begreep. Daarom heb ik ook de film bekeken (de ‘oude’ versie, niet het moderne stuk), toen werden sommige dingen me veel duidelijker (ook hier geldt, ik heb niet altijd alles gedetailleerd kunnen volgen, maar dat was ook niet echt nodig).
Ik denk dat dit boek als doel heeft je te laten beseffen dat niet alles is zoals het lijkt, dat dingen soms niet zo zwart-wit zijn als je in eerste instantie denkt, en dat het leven ook teleurstellingen bevat, dat het niet alleen rozegeur en maneschijn is. Ik denk dat wij, mensen van deze wereld en onze huidige maatschappij, dat al wel heel goed beseffen. Het boek heeft me dus niet echt aan het denken gezet over mijn eigen leven, maar wel over het leven dat de karakters in het boek leidden. Waarom ze bepaalde dingen deden, en wat ze dachten.
Tot slot nog even mijn titelverklaring. Ik heb mijn eigen mening stukje ‘grote verwachtingen?!’ genoemd, om verschillende redenen. De eerste is uiteraard dat het mooi overeen komt met de titel van het het boek. De tweede reden is eigenlijk net zo simpel: had ik grote verwachtingen toen ik aan dit boek begon? Om die vraag dan maar meteen te beantwoorden: nee. Ik kende Dickens. Nou ja, in zoverre dat ik wist dat het een bekende schrijver was. Ik wist zelfs niet eens dat hij allang dood was! Ik koos dit boek dan ook alleen omdat ik wist dat Dickens bekend was. Zo van: dan zal het wel een goed boek zijn, maar ook: dan hoef ik niet zolang naar informatie over de schrijver te zoeken (ja, lui)! Ik had daarom ook geen grote verwachtingen van dit boek, want daarvoor wist ik te weinig over Dickens en Great expectations!
Het boek kan ik zeker wel aanraden, maar alleen als je van dikke boeken houdt, die eigenlijk te lang beschreven zijn (het had namelijk ook in 100 bladzijdes minder verteld kunnen worden, vind ik). Verder moet je ook tegen wat saaie gedeeltes in een boek kunnen. En je moet ook wat ouder zijn dan ik, en nog meer kennis van de Engelse taal hebben. Want zo is het goed te volgens, daar niet van, maar het zou leuker zijn als je echt alles kunt begrijpen!
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen