Boekverslag : Karel Glastra Van Loon - De Passievrucht
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 897 woorden.

Inleiding

Voor deze verwerkingsopdracht heb ik ‘De passievrucht’ van Karel Glastra van Loon gelezen en daarbij twee recensies vergeleken en besproken.

Het boek is in 2000 (dertiende druk) uitgegeven door Uitgeverij L.J. Veen in Amsterdam, en heeft 239 bladzijden.

Het motto is een soort gedichtje (uitspraak):



From the start most

every heart

that’s ever broken

was because

there always

was a man to blame.



Dolly Parton (‘It Wasn’t God Who Made Honkytonk Angels’)



Samenvatting

Armin Minderhout en zijn vriendin Ellen willen een kind, maar als ze bij de dokter komen blijkt dat Armin onvruchtbaar is, en altijd al is geweest. Hij heeft een zoon van 13, Bo, uit een eerdere relatie met Monika de hartsvriendin van Ellen. Hij kan dus niet de vader van Bo zijn, en Monika is al tien jaar overleden dus kan hij haar ook niet vragen wie dan wel de vader is. Hij vraagt Ellen of ze nog wel met hem verder wil, nu hij haar geen kind kan schenken. Hij vraagt Ellen nadrukkelijk of zij, als hartsvriendin van Monika, geen vermoeden heeft wie het geweest kon zijn, maar zij ontkent. Allerlei herinneringen over Monika komen boven in de zoektocht naar Bo’s echte vader, ‘de dader’.

Armin vertelt zijn vriend Dees over zijn onvruchtbaarheid en zijn zoektocht.

De twee mannen die Armin als mogelijke dader aanziet zijn Robbert (Monika’s ex-vriend) en rokkenjager Niko, iemand die bij Monika in het reisbureau De Kleine Wereld werkte.

Hij gaat als eerst op bezoek bij de nog in zijn studententijd hangende, vervelende Robbert, maar dat blijkt de vader niet te zijn. Hij houdt wel een stoer verhaal op, maar het is echter niet van toepassing op een mogelijk vaderschap.

Armin bedenkt plotseling dat de dokter, die Monika bij haar dood had begeleid, ook wel eens de vader van Bo zou kunnen zijn. Hij vraagt het hem, maar deze weet Armin ervan te overtuigen, niets intiems met Monika gehad te hebben.

Dan blijft Niko Neerinckx, die vroeger menig vrouwenhart heeft gebroken (zo ook dat van Ellen) nog over. Hij verzint een smoes over een brief die hij bij zijn ouderlijk huis op zolder zou hebben laten liggen, en komt onder de naam Erik Aldenbos binnen bij Niko’s vrouw Anke. Hun oudste zoon heet ook Bo, en er zit een foto van Monika in hun familiealbum. Armin weet nu bijna zeker dat Niko de dader is. Hij bezoekt Anke nog eens, om zogenaamd op zoek te gaan naar die brief, en ze flirten min of meer. Armin overweegt met haar het bed in te duiken, om Niko terug te pakken.

Ellen zegt dat Armin op moet houden over Niko als mogelijke vader, zij is vroeger verliefd op hem geweest en zegt dat ze het heus wel gemerkt zou hebben als er iets was tussen die twee. Ze krijgen er ruzie over en Armin loopt weg.

Dan sterft de vader van Armin. Ellen gaat mee naar de crematie.

Armin gaat met Bo een weekendje naar Ameland. Bo heeft sjans met een meisje uit een groepje jongeren, en als Armin en Bo iets gaan drinken, is dat groepje jongeren er ook. Bo verdwijnt met dat groepje en Armin begint een gesprek met een eilandbewoner en drinkt een grote hoeveelheid alcohol. Als Armin terugkeert naar hun huisje is Bo daar nog niet. De volgende ochtend ligt Bo in bed met dat meisje. Hij slaapt voor het eerst in tien jaar weer met gesloten ogen, dat hij sinds zijn derde jaar, in de tijd dat zijn moeder overleed en hij een nachtmerrie had gehad, niet meer had gedaan. Armin heeft een enorme kater en probeert dat te verhelpen met drank. Het meisje en Bo staan op, Armin gaat in hun bed liggen. Hij heeft overgegeven, en Bo komt boos de kamer binnen en scheldt hem uit. Armin roept dat hij toch zijn vader niet is, maar dat een smeerlap uit Haarlem Bo’s vader is (nog steeds in de veronderstelling dat dat Niko is) en Bo begint hem te slaan. Een tijd lang spreekt Bo niet tegen Armin.

Bij het opruimen van het huis van Armins vader, vindt Armin een briefje van Monika, waarop staat: “Ik ben zwanger, M.” Hierdoor valt alles op zijn plaats. Bo heeft inmiddels via Ellen een brief van Monika ontvangen, waarin het gegeven over zijn ware vader staat vermeld. Ellen blijkt het dus toch al die tijd te hebben geweten.

Armin wil alle details weten, maar wordt er ellendig van. Gelukkig ondervindt hij veel steun aan Ellen.

Het is een moeilijke periode voor Bo. Tot Bo op een gegeven moment voorstelt om de as van hun gezamenlijke vader over het graf van Monika uit te strooien, en op die manier zand over de zaak te gooien.



Mening

Ik vond dit een leuk boek om te lezen. Op de dag van de literatuur vorig jaar, heb ik Karel Glastra van Loon ontmoet en daar las hij ook een stuk voor uit dit boek. Het sprak me aan door de vlotte en eigentijdse manier waarop het is geschreven en ik besloot het te gebruiken voor mijn verwerkingsopdracht. Het leest makkelijk weg en is ook niet moeilijk om te begrijpen.

Je kan je goed in het verhaal inleven omdat het in de ik-vorm is geschreven, en ik zat dan ook helemaal in het verhaal. Er zat veel gevoel en emotie in en dat sprak mij aan. Ik kan het daarom ook aan iedereen aanraden om te lezen.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen