Boekverslag : Roddy Doyle - The Van
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2159 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2159 woorden.
Algemene Gegevens:
Titel: The Van
Auteur: Roddy Doyle
Eerste druk: 1991
Uitgever: Minerva
Aantal sterren: **
Samenvatting:
Jimmy Rabbittee senior is ontslagen op zijn werk, hij heft geen geld, zijn familie heeft geen geld en hij voelt zich nutteloos. Hij brengt zijn tijd door in de bibliotheek, hij speelt ‘Pitch and Putt’ en neemt zijn kleindochter (Gina, de baby geboren aan het einde van ‘The snapper’) mee op lange wandelingen. Kerstmis is ellendig, hij heeft geen geld voor cadeautjes en hij moet leven van de giften van zijn vrienden. Dit is een enorme deuk in Jimmy`s trots. Maar de dingen lijken te veranderen wanneer zijn kameraad Bimbo ook ontslagen wordt. Ze vermaken zich best met elkaar, tot groot genoegen van Jimmy Sr. Ze hangen de hele dag wat rond en spelen ‘Pitch and Putt’ maar geen van beide voelt zich echt goed. Ze zitten veel in de kroeg en drinken zich dan lazarus.
Alles verandert wanneer Bimbo investeert in een ‘chip van’ om de hongerige massa mensen te voeden, in de buurt van de kroeg. Jimmy Sr en Bimbo zijn partners in het bedrijfje. Sharon, Jimmy’s dochter komt er later ook bij. Als het Wereldkampioenschap voetbal begint dan beginnen ze met zaken doen. De zaken gaan als een trein. Ze besluiten ook bij evenementen en voetbalwedstrijden te gaan staan met hun fish ‘n’ chips. Dit gaat een hele tijd goed. Maggie heeft veel nieuwe ideeën voor hun zaak. Niet altijd tot genoegen van de twee vrienden. Bijvoorbeeld het idee, om ontbijt te verkopen viel niet zo goed. Totdat ze op een avond naar de stad gaan, om zich te bezuipen. Nadat ze naar hun stamkroeg zijn geweest, gaan ze naar een wat chiquere kroeg. Daar babbelen ze in beschonken toestand met twee vrouwen. Bimbo ‘scoort’ en Jimmy niet. Als ze beiden in de wc zijn, dan geeft Jimmy Bimbo de schuld, dat hij het verpest heeft voor hem. Hij slaat Bimbo. Bimbo is er niet echt van onder de indruk lijkt het. Ze gaan terug naar Barrytown. De volgende keer dat Jimmy Bimbo spreekt, vertelt Bimbo hem dat hij het niet langer fifty-fity wil. Daar voor in de plaats betaalt hij hem salaris. Hij is het hier het niet mee eens. Jimmy geeft hem steken onder water wanneer hij bij hem in de van werkt. Hij laat hem overduidelijk weten dat hij de baas is. De ergernissen lopen hoog op. Als op een gegeven moment een health inspector langskomt en de chip-van op bijna alle punten afkeurt. Bimbo geeft Jimmy de schuld dat hij de inspecteur op hem af heeft gestuurd. Ze krijgen ruzie en ze slaan elkaar. Als Bimbo later op dag goed wil maken, wil Jimmy daar niets van weten. Bimbo en Jimmy besluiten de chip-van in het water te duwen en zo van de ellende af te zijn.
Schrijver:
Anyone who has the least bit of familiarity with English literature knows that many of the English language's best writers have been Irish. From Oscar Wilde to James Joyce, from Frank McCourt to one of the best writers of the last quarter of the 20th century, novelist Roddy Doyle.
Born in Dublin in 1958, Doyle received a Bachelor of Arts from St. Fintan's Christian Brothers School in Sutton and went on to continue his education at University College, Dublin. After finishing there, he spent the next fourteen years working as a Geography and English teacher at Greendale Community School in Kilbarrack, North Dublin.
His first novel, The Commitments, was self-published in 1987 to much critical praise. This story of a working-class Irish band put together by young Jimmy Rabbitte "committed to bringing soul to Ireland" was adapted into a hit movie in 1991.
Doyle followed The Commitments up with The snapper (1990), about Sharon Rabbitte (Jimmy's sister) and the problems and gossip she faces after becoming pregnant out of wedlock in heavily religious Dublin.
His third novel, The Van (1991), is about Jimmy Rabbitte Sr. who gets laid off from his job and ends up starting a mobile fast food restaurant. These three novels made up the Barrytown Trilogy, all of which were translated to film and eventually re-published as a single volume.
In addition to being extremely well written and funny, the novels making up the Barrytown Trilogy were unique in several ways. Doyle makes no attempt at sentimentalising the Irish working class life he writes about. While the picture he presents is sometimes humorous and light-hearted, it is also presented bluntly and honestly and it sometimes isn't a very pretty picture.
The other rather rare characteristic of these three novels is that they are without narrators for the most part; the stories are driven almost entirely by dialogue and don't really focus on any one character's point of view (although this changed somewhat with The Van).
Doyle's next three books became increasingly more narrator driven and brought the serious aspect of his writing to the forefront, but his trademark humour always remained. After The Van, he wrote Paddy Clark Ha Ha Ha (1993), which is told entirely from the viewpoint of a ten-year-old boy living in mid-twentieth century Ireland. This novel marked a turning point for Roddy Doyle; it won him the Booker Prize, the United Kingdom's greatest literary honour (The Van had been short-listed for it in 1991, but didn't win). Just as significantly, it was after this book that he decided to devote himself to writing full-time.
The next novel he wrote was The woman who walked into doors (1996), the story of Paula Spencer as told by her after the death of her abusive husband. This novel grew out of a mini-series titled Family that Doyle wrote for the BBC in 1994; both the novel and the series were critically acclaimed, but caused a stir for their realistic portrayal of domestic violence.
The author's latest book is the historical novel A Star Called Henry, the story of Henry Smart, a boy who is born into extreme poverty and eventually grows up to become an IRA assassin. This novel is the first volume in a series that Doyle calls The Last Roundup, which will consist of anywhere from two to four volumes. Of all Doyle's books so far, this one is by far the most emotional and bleak of his works; the picture of living conditions of the poor in turn of the century Dublin are quite shocking and even hard to read at times. His portrayals of conditions of extreme poverty have drawn the inevitable comparisons to Charles Dickens, whose influence Doyle readily acknowledges. He has said that A Star Called Henry was partially inspired by Dickens’s classing Nicholas Nickelby.
A private man, living today with his wife Belinda and their two children, Roddy Doyle seems to have little patience for the controversy some of his writing has caused. He's said that "There's always a subtle pressure to present a good image, and it's always somebody else's definition of what is good". And if he has little patience for that kind of criticism, he has even less for the assertions made by some public figures that his portrayals of domestic violence are damaging to "family values". Doyle was even the subject of the sermons given by some priests because of the series Life).
"They're not family values very often. They're just stark, conservative, often puritanical values that are dressed up with the word 'family.' But it's just nonsense I think. And you know I object strongly to the right wing sort of taking a monopoly on family and saying that this is what we stand for and if you're to the left of us you don't. It's just nonsense."
(Bron: The Salon Interview: Roddy Doyle, 1999)
Titel:
De titel is net als de voorgaande boeken in de trilogie gewoon letterlijk te nemen. The Van is het busje waarmee de twee vrienden succes proberen te hebben tijdens het wereldkampioenschap voetbal. Ze verkopen ‘chips’, een typisch engelse snack.
Genre:
Het genre van het boek wordt niet genoemd op de titelbladzijde, maar naar mijn eigen constatering valt dit boek onder het genre romans. Wel een erg grappige roman, zoals ook te lezen valt in verscheidene recensies.
Eigen mening:
Om te beginnen vond ik het Ierse dialect soms best irritant om te lezen, maar las je er eenmaal aan gewend was dan viel het allemaal wel mee. Op zich lijkt het wel wat op het Gronings, ze slikken best veel letters in, om het spreken makkelijker te maken. “An’ after tha’ we’ll find bits o’ paper stuck up beside the beds, wha’.” Dit is een voorbeeldje uit het boek. Soms was het makkelijker om hardop te lezen, om zo de woorden beter te begrijpen. Ik heb van tevoren de samenvattingen van de voorgaande boeken gelezen: The Commitments’ en ‘The snapper’. Om zo een beter beeld te krijgen wat er gebeurd is. Op internet waren alleen maar lovende recensies over het boek en dat bracht mij op het idee om het boek te gaan lezen. Het boek heeft ook een prestigieuze prijs gewonnen. Dit was een extra aanleiding om het boek te lezen en het heeft zeker de prijs verdient moet ik zeggen. Zeker niet onbelangrijk, was dat er ook hele leuke humor in het boek zat. Op sommige momenten was het echt heel grappig, vooral de enorme droogheid van de humor. Bijvoorbeeld in het volgende fragment:
-They’re all the same, said Jimmy Sr. Vegetarian fanatics, for fuck sake. Sure, they’re puttin’ bombs under people’s cars over in England, just cos they experiment with animals. –Hang on now, said Bimbo. –We’re not experimentin’ with animals. –No, said Jimmy Sr. –But we’re slappin’ them up on the hot plate an’ frying’ the fuck ou’ o’ them, an’ then getting’ the people to eat them.
Al met al was het een zeer amusant en interessant boek om te lezen. Het boek is goed opgebouwd. En ook “afgebouwd”. Het einde is echt voelbaar. De manier waarop de vriendschap afbrokkelt is zeer goed gedaan. Mijn complimenten aan de schrijver.
Verwerkingsopdrachten:
B13 Je bent verslaggever van een roddelblad. Bedenk tien vragen voor een hoofdpersoon en bedenk als goede roddelverslaggever ook alvast de pakkende antwoorden.
1. Toen u eenmaal ontslagen was, ondernam u weinig tot niets, waarom was dat?
· It’s fuckin’ dif’cult to find anny job for someone like me in these times, so hangin’ out in library is a relief.
2. Was uw vriendschap met Bimbo altijd al zo hecht?
· Def’ny! Bimbo’s always been a good lad for me. Together with me lads in the pub.
3. Hoe kwamen jullie op het idee om een rijdende snackbar te beginnen?
· Bimbo came up with it. He bought some oul’ piece of shite from Bertie.
4. Vond u het gelijk een goed idee van de ‘chip van’ of had u uw bedenkingen?
· At first I thought tha’ Bertie was just tryin’ to get poor Bimbo to throw his money on tha’ yoke. But later on, after a ‘hole lot o’ fuckin’ dirty work, the chipper van became a fuckin’ success.
5. Nou en of. De zaken leken zeker goed te gaan. Was dat geluk of tactisch inzicht?
· Fuck off, will yeh! Wha’ else d’yeh think. There’s no such fuckin’ thing as luck.
6. Maar was het ook niet een beetje te danken aan de World Cup wedstrijden?
· Well, mayb’ a lil’ bit. There was no cookin’ done, ‘specially when Ireland did well.
7. Het geld stroomt aardig binnen, vooral wanneer jullie je activiteiten gaan uitbreiden. Vond je het niet te snel gaan?
· Actually I didn’t like it much. Ah well, the quid I earned with tha’ made it less worse.
8. Wat gebeurde er nu eigenlijk in de kroeg de bewuste avond?
· Bimbo told we had a chip-van, just when I had tha’ woman in me pocket! Stupid cunt! I hit ‘m cos o’ tha’!
9. Maar deed je niet een beetje overdreven? Je had het hem toch wel kunnen vergeven?
· No fuckin’ way! He deserved it.
10. Was het een goede beslissing om het busje in het water te duwen?
· Well, I tried to get Bimbo away from it. But he wouldn’t corporate, tha’ fuckin’ eejit. But fair play to him…
Heel erg bedankt voor dit interview, het was erg verhelderend.
A14. Kies een gebeurtenis uit het verhaal en verander het naar eigen inzicht. Hierdoor kan het hele verhaal anders verlopen. Beschrijf de effecten die jouw verandering op het gehele verhaal heeft.
Als ik een gebeurtenis zou moeten kiezen die anders had moeten verlopen, dan was het de bewuste nacht in de kroeg waar ze de twee vrouwen ontmoetten. Als Jimmy Sr niet zo ongelofelijk jaloers was, dan zou hun vriendschap niet beschadigd zijn. Bimbo zou waarschijnlijk dan ook niet hun partnerschap verbreken. Jimmy was hier erg pissig om. Bimbo vond ik goed handelen. Hij bleef ten allen tijde rustig en hij was bereid om Jimmy te vergeven en hem opnieuw partner te maken. Maar hij wilde hier niets van weten en zei dat hij het had verdiend. Ik vond dit niet eerlijk tegenover Bimbo die zijn goede kant liet zien, en de vriendschap nieuw leven in wilde blazen. Al met al, denk ik dat als Jimmy Bimbo niet had geslagen, het einde heel anders had kunnen verlopen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen