Boekverslag : Yvonne Keuls - De Moeder Van David S.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2780 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2780 woorden.
B Eerste Reactie
Ik heb dit boek gekozen omdat ik op zoek was naar een boek waar een maatschappelijk probleem in voorkwam. Ik vond dat drugsverslaving daar een goed voorbeeld van was.
Ik vond het een mooi en ontroerend boek. Het is boeiend geschreven in niet al te moeilijke zinnen. Doordat alle situaties realistisch zijn is het niet moeilijk om je helemaal in te leven in het doen en denken van de hoofdpersoon. Het onderwerp sprak mij erg aan. Ik had al wel gelezen over drugsverslaving maar nog nooit uit het oogpunt van een van de ouders.
C Samenvatting
Len en Simon zijn erg jong getrouwd de reden hiervoor was dat Len zwanger was, maar wat ook meespeelde is dat Len vroeger thuis weinig aandacht kreeg en dus ergens anders naar liefde is gaan zoeken. Als het verhaal begint is David net geboren. Hij is geen gemakkelijke baby. Hij huilt bijna de hele dag. Len en Simon nemen David mee naar een ziekenhuis en als ze daar niets gevonden wordt vragen zij een magnetiseur-astroloog om eens naar David te komen kijken. Hij vertelt hun dat dat hij denkt dat David in zijn vorige leven als kind is omgekomen tijdens een bombardement en dat de angsten die hij toen uit heeft moeten staat nog niet zijn uitgewerkt. Hij vertelt ook dat hij David in zijn verwerkingsproces niet kan en mag storen. Len praat met Henriëtte, een kinderpsychologe, over de gevoelens die zij heeft over David. In het gesprek zegt zij het volgende:
'Dat David mijn straf is, maar ook mijn kans. Mijn straf omdat ik niet in staat was met mijn eigen moeder om te gaan... en ergens diep in me natuurlijk ook dat bombardement. Ik ben in 1939 geboren misschien was ik in mijn vorige leven wel een fascist en David een slachtoffer van mij. Ik denk er vaak aan, we zijn niet voor niks bij elkaar gekomen. Misschien is dit eigenlijk wel mijn kans. Ik zeg wel straf, maar misschien bedoel ik wel mijn kans...' (citaat van blz. 13)
Het boek gaat verder bij het begin van Davids puberteit.
David is bevriend geraakt met de drugsverslaafde Bernard (Bennie) en is in weinig meer geïnteresseerd dan in wierrook en luisteren naar muziek van Frank Zappa.
Door Bernard komt David in contact met het drugswereldje waar hij al snel “vrienden” maakt. Hierdoor raakt David al snel verslaafd aan drugs.
De uitbarsting komt als David met Bernard alleen thuis is. Ze laten verslaafden in huis die de boel vervolgens verschrikkelijk overhoop halen. Als Len en Simon door een wanhopige buurvrouw worden gebeld komt de waarheid boven tafel. Ondanks dat er bij hen al een vermoeden was hadden zij nog nooit onder ogen durven zien dat David echt verslaafd was. Door deze gebeurtenis komen Len en Simon in aanraking met de ouders van Bernard: Gerrie en Tom. Doordat zij samen in hetzelfde schuitje zitten raken ze al snel bevriend. Maar met David gaat het intussen niet beter.
Hij komt in een kliniek terecht, maar dit helpt niet en al snel zwerft David weer over straat. Keer op keer belooft hij Len en Simon om nu echt te stoppen met drugs en keer op keer loopt dit uit op niets. Het hele gezin lijdt erg onder de situatie. Doordat Len en Simon de hele dag met David bezig zijn hebben ze maar weinig tijd voor hu andere kinderen en is de sfeer erg gespannen. De hulp van Kees wordt ingeroepen. Hij is een psychiater en bouwt goed contact op met David. Len heeft echter grote moeilijkheden met de vlotte manier waarop Kees met David omgaat. Ze verdenkt hem er zelf van dat hij David van drugs voorziet. (deze verdenking blijkt later ongegrond) Om aan geld voor drugs te komen gaat David stelen en chanteert hij zijn ouders en zijn Oma. Ondanks dit alles probeert Len David op alle mogelijke manieren te helpen. Als hij geen woning heeft koopt zij een kamer voor hem, die vervolgens zo overhoop gehaald wordt dat het er onbewoonbaar wordt.
Van alle kanten krijgen Len en Simon het advies om David los te laten. Zij ontdekken door vallen en opstaan dat dit inderdaad de beste manier is om met Davids verslaving om te gaan. Maar Len zit er helemaal doorheen en ze weet dat ze er niet meer boven op komt als zij in huis blijft. Ze komt weer in contact met Henriëtte die haar meeneemt naar Amerika waar een groep voor ouders van drugsverslaafden is opgericht. Ze leert heel veel van de groep, ook al worden er iedere keer dezelfde verhalen verteld. Ze schrijft veel brieven naar Simon die veel moed put uit haar enthousiaste verhalen. Na haar thuiskomst vatten Simon en zij dan ook het plan op om ook zo’n groep in Nederland op te starten. Samen met Gerrie en Tom gaan ze aan de slag en er ontstaat al snel een groep van ouders die elkaar steunen en met en van elkaar leren over opgedane ervaringen. Als Bennie zelfmoord pleegt valt de groep een poosje uit elkaar. Uiteindelijk is het Gerrie die de groep weer bij elkaar brengt. Meer dan eens beseft iedereen wat een steun ze aan elkaar hebben.
D Verdieping
1. Titelverklaring:
De titel van dit boek is: De moeder van David S., geb. 3 juli 1959.
Deze titel komt rechtstreeks uit het boek. In het boek doet zich namelijk een situatie voor waarin Len totaal verward houvast en steun probeert te ontlenen aan het uitvoeren van alledaagse handeling. Op een ochtend wordt ze hierin gestoord doordat de telefoon gaat. Ze neemt de telefoon op en daarover het volgende citaat.
“ ‘U spreekt met de wachtcommandant van het politiebureau Soesterbergstraat. Bent u de moeder van David S., geboren 3 juli 1959?’ Op de achtergrond hoorde ik iemand schreeuwen. De moeder van David S., geboren 3 juli 1959, was in haar laatste handeling blijven steken en niet in staat emotioneel te reageren. ‘Ja,’zei ze, ‘ik ben de moeder van David S., geboren 3 juli 1959’ “ (blz. 100)
De jongen die Len op de achtergrond hoorde schreeuwen bleek David te zijn. Hij was opgenomen in een inrichting met een LSD psychose. Len hangt de telefoon op en kan alleen maar afmaken waar ze mee bezig was. Ze kan niet meer aan iets nieuws beginnen. Langzaam dringt het besef in haar door dat er iets is gebeurd en dat ze niet aan haar volgende handeling kan beginnen. De zin blijft nog lang in haar hoofd hangen.
De titel van dit boek verwijst dus naar een van de ingrijpendste gebeurtenissen uit het leven van Len. Door deze zin en de daarop volgende situaties dringt de ernst van de situatie pas echt goed door bij Len. Haar grootste angsten zijn werkelijkheid geworden.
Ook kun je de titel 'De moeder van David S., geb. 3 juli 1959' afleiden uit Lens gevoelsleven dat in het boek centraal staat. Len is de moeder van David S.
Dit boek heeft geen motto.
2. De personages:
Len:
Zij is de hoofdpersoon uit dit boek en de moeder van David. Het verhaal volg je vanuit haar oogpunt. Langzaam maar zeker ontdekt zij dat de enige manier om goed met David om te gaan is om hem los te laten. Len houdt erg van tekenen en ze is erg zorgzaam.
David:
David is de drugsverslaafde zoon van Len en Simon. In het boek wordt beschreven hoe het karakter van David verandert. Je kunt zo goed zien wat drugs doet met iemand. David wordt van een erg moeilijke baby een makkelijk en vrolijk kind. Op latere leeftijd verandert hij in een lastige puber die door de drugs lui, agressief en ongeïnteresseerd wordt.
Ondanks zijn verslaving heeft hij en zal hij altijd een heel bijzondere band houden met zijn moeder.
Simon:
Hij is de vader van David en de echtgenoot van Len. Hoewel hij geen prominente rol heeft in het boek is hij toch onmisbaar. Hij heeft namelijk heel veel invloed op Len op hoe zij op dingen reageert. Uit het verhaal wordt duidelijk wat Simons karakter is en hoe dat verandert in de loop van de tijd. Het mama en papa kindje dat nooit zijn eigen beslissingen maakt groeit uit tot een volwassen man die duidelijk grenzen stelt aan zichzelf en aan David. Die grenzen behoudt hij en ook geeft hij niet iedere keer toe als David zielig doet en zijn ouders blijft chanteren. Simon kan David, als een van de eerste, echt loslaten en helpt Len bij haar proces dat te doen.
Juliët (Juliëtje):
Zij is de dochter van Len en Simon en zusje van David. Juliët is heel sterk en een grootte steun voor Len en Simon. Ze maakt haar ouders duidelijk dat ze niet telkens in de leugens van David moeten trappen. Ook laat ze Len zien dat zij haar gezin verwaarloost. Juliët is door haar kennis van drugs en haar inzicht in het gedrag van David een grote steun voor Len en Simon. In het begin van het boek drukt ze haar ouders met de neus op de feiten.
Gerrie:
Zij is de moeder van Bennie een vriend van David. Gerrie geeft, samen met Tom, voorlichting aan Len en Simon over de drugs. Zij weten hier al meer van omdat Bennie al langer aan de drugs is. Gerrie is een grootte steun voor Len omdat Len altijd bij haar terecht kan. Gerrie is samen met Len en Simon de oprichter van de praatgroep.
Tom:
Tom is de man van Gerrie. Hij is redelijk gezet en heeft een joviale lach. Maar achter dit vrolijke gezicht schuilt een bittere man. Tom kan niet accepteren dat zijn zoon verslaafd is en schuift de schuld van die verslaving op de maatschappij en de regering.
Oma:
Zij is de moeder van Len en dus de oma van David. David gaat vaak naar haar toe om geld los te krijgen. Door de vele bedreiging van David aan haar adres groeit bij haar steeds meer angst voor hem. Toch kan zij het niet over haar hart verkrijgen om haar echt los te laten.
Bernard (Bennie)
Hij is een vriend van David, en de zoon van Gerrie en Tom. Bennie is ook aan drugs verslaafd en is mede de oorzaak van Davids drugsverslaving. Bennie komt tot inzicht dat hij niet meer te redden is en hij pleegt zelfmoord.
Marleen:
Zij is ook verslaafd geweest en ze heeft zich het lot van David erg aangetrokken. is de vriendin van David. Ondanks haar grote inzet lukt het haar niet om David van zijn verslaving af te helpen. Als zij zwanger raakt dringt bij haar het besef door dat het zo niet door kan gaan en ze vertrekt.
Henriëtte
Zij is kinderpsychologe en helpt Len om om te gaan met David als huilbaby. Later in het boek komt zij weer terug en ook ditmaal is zij een grote steun voor Len. Zij brengt Len namelijk in contact met een Amerikaanse groep van ouders van drugsverslaafde kinderen.
Kees:
Kees is de psycholoog van David. Door zijn afstandelijke houding tegenover Len wekt hij eerst grote minachting bij haar op. Len verdenkt hem er zelfs van dat hij David van drugs voorziet. Later beseft Len dat dit niet waar is, en dat dit Kees’ manier is om haar te helpen met het loslaten van David.
Josien en Brammetje:
Zij zijn ook kinderen van David en Len. Maar door hun jonge leeftijd hebben zij maar een kleine rol in het boek.
Ik herken weinig van de problemen die Len heeft. Ik heb namelijk nog nooit met een verslaafde te maken gehad en ik kan me daarom ook moeilijk voorstellen wat ik zou doen als ik Len was. Ik hoop dat ook ik de kracht zou hebben om mijn kind uiteindelijk los te laten.
De meest sympathieke persoon uit het boek vind ik Juliët. Ondanks haar relatief jonge leeftijd heeft zij haarscherp door wat er aan de hand is en wat er fout gaat bij de manier waarop haar ouders daarmee omgaan. Zij merkt dat zowel haar moeder als haar oma een grotere liefde voelen voor David dan voor de andere kinderen. Maar omdat ze begrijpt dat zij dit niet kunnen veranderen en dat zij hier niets aan kunnen doen neemt ze hun dit niet kwalijk. Ik vind dit erg knap van haar omdat ik weet dat ik dit zelf waarschijnlijk niet zou kunnen.
De meest onsympathieke personen vind ik de mensen die in de buurt van Simon en Len wonen. Zodra zij erachter komen dat David verslaafd is verbreken zij het contact met de familie en roddelen zij openlijk over de familie. Ook worden de andere kinderen buitengesloten vanwege hun verslaafde broer. Ik vind dit erg omdat dit alles gebeurd terwijl de mensen uit de buurt eigenlijk niets van de situatie afweten.
3. De tijd
Het verhaal is chronologisch verteld want alle gebeurtenissen volgen elkaar op. Zoals ik al eerder vertelt heb begint het verhaal als David geboren wordt en het eindigt als hij twintig jaar is. In het verhaal zitten een aantal terugblikken. Len denkt bijvoorbeeld vaak terug aan de tijd die zij samen met David op de tekenzolder doorbracht.
Er is sprake van onderbroken tijdsverloop. Er wordt namelijk alleen als flashback geschreven over de tijd tussen Davids Peuter- en Pubertijd.
4. De ruimte
Het verhaal speelt zich af in Nederland en in Amerika.
Het speelt zich voornamelijk af in het ouderlijk huis van David en in klinieken en kamers waar hij tijdelijk woont. Ook wordt er geschreven over verschillende plaatsen waar vakanties worden doorgebracht. Ook speelt het verhaal in Amerika waar Len enige tijd verblijft.
De gebeurtenissen spelen in de jaren 60 en 70. Dit is belangrijk voor het verhaal omdat beschreven wordt hoe de maatschappij met drugsverslaving omgaat en dat is in elke tijd anders. Was mij wel een beetje schokt is hoe weinig mensen en ook artsen in die tijd nog van drugs afwisten.
5: Het vertelstandpunt
Je volgt het verhaal door de ogen van Len. Het boek is dus geschreven in ik-perspectief. Dit is belangrijk voor het verhaal omdat je op zo echt geconfronteerd wordt met de inpact die het hebben van een verslaafd kind op je leven heeft. Je merkt zo ook goed hoe verwart Len is en hoe haar gedachten soms erg door elkaar lopen. Deze manier van vertellen maakt het erg makkelijk om je goed in te leven in het verhaal.
6. Het thema
Het thema van het verhaal is wat er gebeurt en speelt bij de ouders van een drugsverslaafd kind. De titel van het boek geeft aan hoe onpersoonlijk er tegen ouders wordt gesproken over hun kind. Het kind wordt gezien als een naam en een dossier. In het boek wordt duidelijk hoe pijnlijk dit is voor de ouders.
7. De motieven
Er zitten veel abstracte motieven in dit boek dit zijn.
Angst: Door de verslaving van David leven Len en Simon voortdurend in angst. Ze hebben geen controle meer over zijn leven en bij elk telefoontje denken zij dat dit de politie kan zijn om hun te vertellen dat er iets vreselijks is gebeurd met David.
Schuld: Zowel David als zijn ouders voelen zich schuldig. David omdat hij ondanks hun liefde en zorgen niet kan stoppen met gebruiken. En Simon en Len omdat zij de oorzaak van Davids verslaving bij zichzelf blijven zoeken.
Verwaarlozing: Doordat Len en Simon de hele dag aan David denken en met hem bezig zijn hebben ze maar weinig aandacht voor hun andere kinderen en voor zichzelf. Na een uitbarsting van Juliët, waarin zij dreigt bij een vriendin te gaan wonen, worden Len en Simon zich hiervan bewust en gaan zij meer aandacht besteden aan hun gezin.
Liefde: Ondanks het verdriet dat David bij Len veroorzaakt kan zij niet stoppen met van haar te houden. Wel komt Len tot inzicht dat zij niet door kan gaan met het vertroetelen van David.
Er zijn in dit boek geen tastbare elementen of klassieke motieven.
E Beoordeling
Ik vond het een aangrijpend boek. De manier waarop verteld wordt over de drugsverslaving van David en de gevolgen daarvan is intrigerend en maakt dat je het je je de situatie goed kunt voorstellen. Het taalgebruik is niet te moeilijk en goed te volgen. Het thema spreekt mij erg aan en het boek heeft mij zeker aan het denken gezet. Ik wist nog maar weinig over drugsverslaving maar nu weet ik een stuk beter wat dat allemaal teweeg brengt. Het boek is te vergelijken met andere boeken waarin ouders schrijven over problemen met hun kind. Dit gebeurd behalve bij drugsverslaafde kinderen bijvoorbeeld ook bij gehandicapte kinderen.
Mijn eindoordeel over dit boek is zeer positief. Het is een pakkend verhaal en zowel het onderwerp als de manier waarop dit beschreven is spreken mij erg aan.
Mijn beoordeling wijkt niet af van mijn eerste reactie. Wat hierboven geschreven staat was eigenlijk wat ik al dacht tijdens en net na het lezen van het verhaal.
F Bronvermelding
Boek: De moeder van David S., geb. 3 juli 1959
Auteur: Yvonne Keuls
Uitgever: Ambo te Baarn
Jaar van uitgave: 1996 (1e druk 1980)
Druk: 32e
Aantal Blz.: 256
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen