Boekverslag : Klaus Kordon - Ich Mochte Eine Mowe Sein
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1212 woorden.

Genre

Dit is een jeugdboek, maar als het literatuur was geweest en ik tussen roman, novelle en een verhalenbundel had moeten kiezen, was het een novelle geworden. Het boek heeft namelijk maar één verhaallijn, er zijn weinig belangrijke personages en het verhaal is maar kort (104 blz.).



Personages

Vera Brieger Is 18 jaar en komt uit Frankfurt. Omdat ze te idealistisch is, verliest ze haar stageplaats bij een boekhandel. Ze gaat terug naar de kust om de toekomst te overdenken. Daar wordt ze verliefd op Jan Grodewiek. Hij koopt oude rotzooi op en verkoopt het aan verzamelaars. Jan heeft zijn eigen paradijs en is zelfverzorgend (Hij verbouwt zijn eigen eten). Hij gelooft niet in een beter milieu.

Mutter Gormsen kent Vera nog van toen ze klein was en Vera logeert bij haar. Mutter Gormsen vertelt over haar eigen jeugd en helpt Vera zo bij het maken van belangrijke beslissingen.



Over de ouders van Vera en Jan, Vera’s broer, vriend en vriendin en Jans opa en oma wordt ook nog wat verteld, maar dit zijn bijfiguren en zijn niet echt van betekenis voor het verloop van het verhaal.



Titelverklaring

De titel: Ich möchte eine möwe sein slaat terug op de droom van Vera, vroeger maar ook voor in de toekomst: Ze wilde altijd al graag een meeuw zijn. Het gewoon weg kunnen vliegen en alles achter zich laten, de wereld zien, avonturen beleven en doen waar je op dat moment zin in hebt.

Deze droom is ook het belangrijkste verschil tussen Jan en Vera: Jan vindt dit soort dromen belachelijk, hij denkt dat het nooit meer goed komt met de wereld en bereidt zich voor op het einde. Vera daarentegen kan niet leven zonder hoop op een beter milieu en wil er alles aan doen om het ook daadwerkelijk te laten lukken.



Samenvatting

Vera komt naar de kust om na te denken over haar toekomst. Ze logeert bij Mutter Gormsen, een goede kennis van vroeger. Als ze de omgeving aan het verkennen is, komt ze langs een ‘rotzooi’verkoper. Ze vindt een oude pop, die “mama” kan zeggen en ze besluit de pop te kopen. Vera raakt in gesprek met de verkoper Jan, een aardige jongen van ongeveer 26 jaar. De volgende dag bezoekt ze hem weer. Hij vraagt haar mee uit naar een groot buitenfeest met een kampvuur. Als Mutter Gormsen dit hoort, waarschuwt die Vera voor de bedoelingen van Jan en ze vertelt over haar eerste keer. Vera gaat voor het feest nog even naar de kapper en ze trekt een rok aan. Op het feest dansen ze de hele avond en ze kussen wat af. Aan het eind van de avond gaat Vera voor het eerst met een man naar bed. Ze weet niet wat ze er van moet denken, misschien is ze wel zwanger. De dag daarna gaan ze samen fietsen. Ze zwemmen naakt in de zee en Vera vertelt over haar droom om een meeuw te zijn. Jan vertelt haar het verhaal dat zijn opa hem ooit vertelde over de lachende meeuw. Vera voelt zich beledigt door het verhaal en erg ongelukkig. Op een gegeven moment komt Jan tot de conclusie dat Vera hier maar even blijft. De enige oplossing lijkt om haar te vragen bij hem te komen wonen en werk te zoeken in de buurt van Hamburg. Vera weet niet wat ze hiermee aan moet. Aan de ene kant houdt ze van Jan, maar aan de andere kant wil ze zich nog niet binden en de wereld ontdekken. Als ze erachter komt hoe Jan over het leven en het milieu denkt, is het voor haar duidelijk: Ze wil zich niet afzonderen van de buitenwereld, maar leven zoals een meeuw. Vera neemt afscheid van Jan en Mutter Gormsen en vertrekt per trein weer naar Frankfurt.



Tijd en Plaats

Het verhaal speelt zich af in de tijd van de ramp bij Tsjernobyl (± 1989), milieuvervuiling was toen een gevoelig onderwerp. Daardoor was het verschil in de manier waarop Jan en Vera naar het milieu kijken veel belangrijker. Dit is trouwens nog steeds een actueel onderwerp.

De vertelde tijd is 14 dagen, het aantal dagen dat Vera aan de kust zit. Het verhaal is chronologisch verteld met zo nu en dan een flashback. Die flashbacks gaan wel verder terug dan die 14 dagen, dus je kunt ook zeggen dat de vertelde tijd is: vanaf de flashback die het verst terug gaat in de tijd tot het vertrek van Vera.

De verteltijd is 2 ½ - 3 uur. Dit weet ik niet precies, maar ik heb geprobeerd een beetje bij te houden wanneer en hoe lang ik heb gelezen. Dit viel me tegen, ik had gedacht sneller door die 104 bladzijden heen te zijn. Dit komt misschien doordat ik vaker Engelse en Nederlandse boeken lees en nooit Duitse. Ik moet soms een zin twee keer lezen en om de uitspraak denken als ik lees (niet luidop hoor) om de betekenis ervan goed te begrijpen. Door vaker Duitse boeken te lezen zal dit waarschijnlijk steeds sneller gaan.

De vertelde tijd is langer dan de verteltijd. Dit betekent dat de schrijver gebruik heeft gemaakt van tijdverdichting. Dat kan door gebeurtenissen korter te beschrijven dan ze in werkelijkheid duren en/of door tijdsprongen. Beide zijn in dit boek gebruikt.

De plaats waar het verhaal zich afspeelt is het noorden van Duitsland, aan de kust. Dit kan een bepaalde betekenis hebben voor het verhaal. Ten eerste omdat je aan de kust niet alleen luchtvervuiling, maar ook watervervuiling hebt, zoals dode zeehonden en het beter niet kunnen zwemmen in vervuild water. Ten tweede omdat er aan de kust de meeste meeuwen voorkomen. Daar kunnen ze op het land uitrusten en boven het water naar voedsel -vis- zoeken. Wat een meeuw met het verhaal te maken heeft, staat wel in de titelverklaring.



Stijl

Het woordgebruik van de schrijver, Klaus Kordon, is duidelijk. De woorden zijn zelfs voor een buitenlander goed te begrijpen. Als ik een woord niet begreep, las ik verder en kon ik de betekenis in de rest van de tekst wel terug vinden.

Ook de zinnen zijn kort en duidelijk. De zinnen die wel iets langer zijn, zijn makkelijk leesbaar gemaakt door het gebruik van leestekens zoals komma’s en aanhalingstekens.

Het verhaal is vanuit het personale perspectief geschreven. Je beleeft het verhaal mee met een ‘zij-persoon’. De gebeurtenissen van die dag worden daarna nog eens in dagboekvorm opgeschreven met daarbij de gedachten en gevoelens van de zij-persoon, die dan de ik-persoon is. Dit is zeer overzichtelijk.



Mijn Mening

Ik heb voor dit boek gekozen, omdat ik dacht dat het over het tegengaan van milieuvervuiling ging. Dit was ook zo, maar het was niet het directe onderwerp van het boek. Misschien had ik het niet gekozen als ik wist dat het vooral een liefdesverhaal was, omdat ik dat meestal van die overdreven standaardverhalen vind. Dit viel echter mee. Het was vrij reëel en geen ....en ze leefden nog lang en gelukkig-verhaal. De manier waarop Vera en Jan naar de wereld kijken verschilt zo van elkaar, dat Vera beseft dat ze samen nooit gelukkig kunnen zijn, maar toch houdt ze van hem. De constante keuze tussen twee belang-rijke dingen is iets waar iedereen altijd mee bezig is en daarom spreekt het misschien wel aan.

Ik denk dat dit boek geen verkeerde keuze is geweest. Ik heb het met plezier gelezen en het heeft mij een nieuwe kijk op liefdesverhalen gegeven.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen