Boekverslag : Oscar Van Den Boogaard - Liefdesdood
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1315 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1315 woorden.
Titel: Liefdesdood
Auteur: Oscar van den Boogaard
Uitgeverij: Querido
Jaar van uitgave: 1999
Gelezen druk: 1e
Tweëntwintig, drieëntwintig, Inez telt de baantjes die Vera maakt in het zwembad.Een leuk kind denkt Inez dat buurmeisje van mij. Maar dan gebeurt het, Vera gaat kopje onder en komt niet meer boven. Inez beseft eerst niet goed wat er gebeurt en komt pas na een paar minuten in actie. Ze haalt Vera uit het water, probeert haar te reanimeren en belt de ambulance. Maar alles komt te laat en Inez blijft alleen achter met de herinneringen aan ‘haar lieve buurmeisje Vera’.
Inez vertelt het schokkende nieuws aan Paul en Oda, Oda raakt helmaal in paniek en loopt voor één nacht van huis weg en Paul weet ook niet wat hem gebeurt; zijn kind is overleden.
Oda en Paul verwerken het verlies alle twee gescheiden; Paul op een militaire basis ver weg en Oda thuis. Oda en Paul komen steeds verder van elkaar af te staan en raken van elkaar vervreemd.
Maar dan brand het huis van Inez en Hans af, en Oda en Paul besluiten hun te helpen door het meisje wat zij in huis genomen hebben voor een tijdje op te vangen. Zij heet Daisy. Maar Daisy helpt niets zij kan Vera niet vervangen en Oda en Paul dichter bij elkaar brengen.
Aan het einde van het boek kom je er echter achter dat Vera Paul en Oda echter niet ver uit elkaar heeft gedreven maar Emile en Oda. Oda had voor de dood van Vera al een tijdje en gehime relatie met Emile en vlak voor dat Vera dood ging waren zij van plan om het aan Paul te gaan vertellen, maar toen Vera overleed was het afgelopen...............
Het boek.
· Liefdesdood, een echte roman. Liefdesdood is een mooi boek waarin gevoelens worden beschreven zo als de mensen die erin spelen ze voelen en deze gevoelens staan in verbinding met hun gedrag en in het boek komen ook veel gedichten voor, dit vind ik twee goede argumenten voor een roman.
Liefdesdood is absoluut geen fictie boek, het verhaal dat vertelt wordt zou zeker echt gebeurd kunnen zijn, maar afgezien van dit feit, vind ik toch dat dit boek een niet-zakelijke tekst is. Ik weet zeker dat het grootste doel van de schrijver is om in te werken op de emoties van de lezer en zeker niet om bijvoorbeeld te informeren of activeren.
· Mijn leeservaring bij dit boek was, confronterend. Ik wist voordat ik dit boek ging lezen dat het over de dood zou gaan en dat het over het leven van verschillende personen ging. Ik kies bijna altijd voor confronterend lezen, ik hou er niet zo van om dingen te lezen waarbij je eigen verhalen kunt verzinnen en lekker kunt wegdromen. Ik lees liever boeken waar je je echt in moet verdiepen voor dat je het kunt begrijpen, of boeken waarin een schokkende gebeurtenis plaatsvindt.
· Ik vind dat dit boek zeker behoort tot de literatuur, omdat
* het boek niet snel te voorspellen is, je komt aan het eind pas achter het feit waarvan je in de rest van het boek nog helemaal geen weet van had, maar waar het verhaal eigenlijk wel om draait;
* er originele taal gebuikt wordt: “Maandag de verhuisers. Ik hoop dat de barang voor je verjaardag thuis is, want ik heb een cadeautje voor je. Ik ga ook samen met jou een robe voor die dag kopen”;
* het verhaal diep uitgewerkt wordt, er wordt geen enkele detail overgeslagen, al heb ik lang niet al deze details weergegeven in mijn samenvatting van het boek omdat ik dan veel te lang bezig zou zijn: “De volgende morgen staat Paul kaarsrecht en bewegingloos in zijn witte pyjama met blauwe strepen en een rode vlek op zijn linker arm tussen het kleine bureau en zijn koffer en staart door het raam naar buiten.”;
· * Paul: Paul Klein is de echtgenoot van Oda en werd op een militaire basis. Paul mist Vera na haar dood heel erg, maar vlucht weg voor het verdriet van oda, hij gaat voor drie maanden naar een andere militaire basis. en als hij terug komt heeft Oda al zijn spullen naar de kamer van Vera verplaast waar hij dan maar moet gaan wonen en gaan werken. Paul mist Oda maar Oda mist Paul niet. Paul word pas weer een beetje zichzelf als Daisy bij hun in huis komt, maar als Dais hun dan weer verlaat weet hij dat hij nooit meer goed komt tussen hem en de afstandelijk geworden Oda. Paul heeft geen contact meer met zijn vroegere vriend Emile, wat hij erg jammer vind, maar hijd urft niet naar hem to te gaan om met hem te praten. Paul had voordat Vera strief ook niet zo’n goede band met haar als Oda, maar nu ze er niet meer is mist hij haar wel.
* Oda: Oda echtgenote van Paul is een vrouw die erg veel van Vera hield. Ze mist haar dan ook vreselijk, maar het meest mist ze Emile. Doordat Vera haar verlaten heeft is ze Emile ook kwijt geraakt, op de een of
andere manier durft ze niet meer naar hem toe. Oda kan met het verlies van Emile leven, maar wil Paul dan wel uit haar leven hebben, dit doet ze door hem op te sluiten op Vera’s kamer. En aan het einde van het boek heeft ze het gevoel, dat ze erg goed aan gedaan heeft.
· Ik vond Liefdesdood echt een heel mooi boek. Het was goed geschreven met leuke speling van de Nederlandse taal (zie volgende blz). Ik kon me in het boek heel goed inleven in Oda, Oda voelde zich in het boek namelijk eenzaam en verlaten en deze situatie ken ik.
Ik vond het ook leuk dat aan het einde van het boek eigenlijk pas te weten krijgt waar het hele boek omdraait, eigenlijk is de kern van het verhaal aan het eind van het boek vertelt. Dit vind ik leuk omdat dat de spanning in het boek houdt, ik wilde doorlezen omdat ik wilde weten wat er ging gebeuren met Oda. Ik hou wel van die spanning in een boek.
Voordat ik het boek begon te lezen verwachtte ik eigenlijk een verhaal over een meisje dat overleden was. Maar eigenlijk was dat helemaal niet zo, het boek draaide hier wel om, maar er werd niet steeds terug verwezen op Vera.
Het leukste stukje uit het boek vond ik het stukje dat ik op de volgende blz. heb overgenomen, omdat hier gevoelens in worden beschreven en er zit spanning in, aan het einde van het hoofdstuk waar ik dit stukje uit heb gehaald, wordt pas duidelijk wat Oda precies bedoelt.
COUNT YOUR BLESSINGS.
leest Oda hardop. Ze leunt over haar bureau in haar kamer, in haar huis, trekt aan haar sigaret, staart naar de geborduurde spreuk. Ze telt de paperclips, zeventien, de elastiekjes, twaalf, de punaises, drieëntwintig, de zegeltjes van Albert Heijn, honderd en drie.
Denk aan grijs, heeft Hans aangeraden. Niet donkergrijs, niet lichtgrijs, maar middelmatig, stomvervelend grijs, een bewolkte dag, vandaag, mist, vaart minderen, afstand houden.
Haar vingers glijden door het kaartenbakje met adressen. Ze trekt het eerste kaartje eruit bij de letter A en legt het naast de telefoon. Ze verschuift het zilveren konijn dat haar broer jaren geleden uit Phnom Penh heeft meegenomen. Een pillendoosje. Voor slaappillen, vergeetpillen. De vergeet-me-niet-pillen heeft ze door de wc gespoeld. Haar herinneringen mogen worden afgevoerd, worden uitgestord in zee, ver weg, voor haar part een eigen leven
Stop!
tussen tropische vissen, zich verstrengelen met zeewier, zich laten rondtollen door de schroeven van een tanker, of zich verharden
Stop!
tot bloedkoraal of zinken tot de bodem en terecht komen in een wrak, tussen Chinees porselein en gouden dukaten die nooit ontdekt
Grijs! Grijs!
het kikvorsmannetje dat ooit in de spelonken afdalen zou
COUNT YOUR BLESSINGS
thats what close......
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen