Boekverslag : Rene Appel - Vlekkeloos
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2110 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2110 woorden.
1. Titel
Vlekkeloos
2. Titelverklaring
Zo willen ze, aan het einde van het boek, de wasserette gaan noemen waar Liesbeth (hoofdpersoon) de baas van is.
3. Ondertitel/Motto
-Wees niet te goed gelovig tegen over andere mensen, daar kunnen ze misbruik van maken.
4. Verklaring
Liesbeth wordt verliefd op “Rob” en leent hem geld, eerst betaalt hij het terug, maar later, als hij nog één keer geld van haar wil lenen (Fl. 50.000,-) betaalt hij niets meer terug.
5. Schrijver/Pseudoniem
René Appel
6. Biografie
René Appel werd geboren in 1945 in Hoogkarspel, een dorpje tussen Hoorn en Enkhuizen. Hij bezocht de Rijks HBS te Enkhuizen, waar hij in 1962 het diploma HBS-B behaalde. Na een korte, maar teleurstellende studie Scheikunde van een half jaar, schreef hij zich in voor de universitaire studie Nederlands MO. Het diploma Nederlands MO-B behaalde hij in 1967. Tijdens de studie Nederlands ontwikkelde hij – zoals veel collega studenten – een voorzichtige ambitie om te gaan schrijven, maar hij publiceerde nooit iets. Na een korte militaire carrière van 2½ maand, voortijdig afgesloten wegens gebleken psychische instabiliteit, werd hij leraar Nederlands op de Gemeentelijke Scholengemeenschap te Hilversum.
In 1969 pakte hij zijn studie Nederlands weer op, waarbij hij zich ging specialiseren op de Nederlandse taalkunde, vooral omdat – naar eigen zeggen – al z'n vrienden zich al met letterkunde bezighielden. In 1970 hield hij op met lesgeven en werd kandidaat-assistent bij de Faculteit der Letteren, aanvankelijk bij Nederlandse Taalkunde, later bij Algemene Taalwetenschap. In 1972 studeerde hij af bij Algemene taalwetenschap, waar hij zich voornamelijk met de onderdelen taalverwerving en sociolinguïstiek bezighield. Hij werd wetenschappelijk medewerker bij de vakgroep Ontwikkelingspsychologie van de Universiteit Utrecht. In de loop van de jaren zeventig ging hij zich binnen zijn universitaire werk vooral richten op de tweede-taalverwerving van allochtonen en het Nederlandse taalonderwijs voor deze groep.
Begin jaren zeventig leidde de ambitie om te gaan schrijven ook tot daadwerkelijke productie. Hij schreef korte verhalen in onder meer studentenweekblad Propria Cures (was ook een tijdje aspirant-redacteur), Hollands Maandblad en Maatstaf. Daarnaast publiceerde hij enkele gedichten in Hollands Maandblad. In deze periode was hij ook enige tijd free-lance voetbalverslaggever bij de Volkskrant. Met name door persoonlijke omstandigheden stopte de (korte) stroom aan eigen creatief werk. Vanaf 1976 was hij wel recensent voor misdaadliteratuur van NRC-Handelsblad, een functie die hij tot 1986 uitoefende.
Wat betreft zijn academische activiteiten het volgende. In 1980 keerde hij terug naar de vakgroep Algemene Taalwetenschap van de Universiteit van Amsterdam. In 1984 promoveerde hij daar cum laude op Immigrant children learning Dutch; sociolinguistic and psycholinguistic aspects of second language acquisition. Mede op basis van dat proefschrift ontwikkelde hij zich steeds meer tot een (landelijk erkend) deskundige op het gebied van taal en minderheden. Hij heeft dan ook verschillende publicaties op zijn naam staan over dit en aanpalende onderwerpen, vaak geschreven in samenwerking met collega's, zoals het boek Nederlands als tweede taal in het basisonderwijs (met Folkert Kuiken en Anne Vermeer) en Bilingualism and language contact (met Pieter Muysken). Sinds 1994 is René Appel bijzonder hoogleraar 'Verwerving en didactiek van het Nederlands als tweede taal' namens de Gemeente Amsterdam.
Rond 1985 werd de ambitie om zelf fictie te gaan schrijven weer groter, met name omdat het bespreken van boeken van anderen op den duur weinig bevredigend was. Daar kwam bij dat René Appel als recensent had kennis gemaakt met psychologische thrillers van auteurs als Patricia Highsmith en Ruth Rendell, die hem mede inspireerden tot het schrijven van een misdaadroman. Dat werd Handicap, dat in 1987 verscheen (zie verder de bibliografie op deze site, ook voor vertalingen, nominaties voor prijzen e.d.). Na een flinke serie boeken voor volwassenen verscheen in 1999 zijn eerste (spannende) kinderboek, Complot voor de leeftijdsgroep 10+. In 1997 schreef hij het scenario voor de korte tv-film Betaalde liefde, uitgezonden door de IKON.
Sinds voorjaar 2000 vormt René Appel samen met Tomas Ross de redactie van het tijdschrift over misdaad en misdaadliteratuur Kaliber.
René Appel is getrouwd en heeft twee kinderen. Hij woont in Amsterdam.
Bron: http://www.reneappel.nl/Biografie.html
7. Ruimte/Plaats
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Voor de inhoud van het boek maakt dit niet zo een heel groot verschil, het had net zo goed in een andere stad kunnen afspelen. Waarom René Appel dan toch voor Amsterdam heeft gekozen zou kunnen omdat hij zelf in Amsterdam woont.
8. Tijd
Het hele verhaal speelt zich gewoon af in deze tijd, want er worden auto’s en moderne wapens gebruikt. Dit zorgt ervoor dat je je meer in de situatie kan verplaatsen, omdat het toch een soort van bekendheid heeft. Als het zich nou heel lang geleden of juist in de toekomst zou hebben afgespeeld dan had het kunnen zijn dat je het minder had herkent door onbekende dingen.
9. Personage 1e naam
Liesbeth
10. Innerlijk
Heel goed gelovig en had veel liefde nodig door het overlijden van haar man. Ze houd veel van haar kinderen en heeft daar dan ook alles voor over zelfs als ze daar zelf de dupe van zou worden. Net als veel andere vrouwen houd ze van bellen en doet ze dat dan dus ook altijd als haar wat dwars zit. Verder is ze heel gevoelig en kan ze niet goed tegen de kritiek van andere mensen en kan ze soms ook helemaal doorslaan als mensen vinden dat hun was op de een of andere manier niet goed gedaan is. Ook is ze heel open en verteld (te) snel alle details van haar leven, ook op het gebied van geld is ze bereid om alles te zeggen wat je zou willen weten. Hierdoor is ze heel kwetsbaar.
11. Uiterlijk
Over haar uiterlijk krijg je niets concreets te lezen. Maar ik weet wel dat ze een vrouw van in de veertig is die een bril of lenzen draagt en dat ze er toch nog goed genoeg uitziet om mannen van haar leeftijd te kunnen verleiden.
12. Personage 2e naam
Ferdinand Augustinus Vermeulen. Alias Rob
13. Innerlijk
“Rob” zoals Elisabeth hem kent is een oplichter die door het vertrouwen van anderen geld probeert los te krijgen. Eerst lijkt hij zo aardig, maar ondertussen geeft hij een valse naam op, heeft hij al een vrouw waarmee hij samenwoont en “steelt” hij bij iedereen geld die op zijn weg komt.
14. Uiterlijk
Ook bij hem krijg je niets concreets over zijn uiterlijk te lezen. Maar al te slecht zal hij er niet uitzien, aangezien hij nog heel veel vrouwen weet te “vangen” met zijn charmes.
15. Personage 3e naam
Timo
16. Innerlijk
Timo is een jongvolwassene van ongeveer 20 jaar die heel slim is en economie studeert. Hij heeft veel voor zijn studie over, want hij gaat zo af en toe voor een paar dagen naar een klooster om daar te oefenen voor een tentamen. Hij helpt zijn moeder graag en uit dat door de boekhouding en soms een paar andere klusjes van de zaak te doen. Hierdoor komt hij achter de grote lening die zijn moeder doet en raakt hij betrokken in het hele gebeuren, waardoor hij later de moord op Rob op zijn Geweten zou hebben, wat je zeker niet van hem zou verwachten, want het is een heel zachtaardige jongen. Ook nog speelt hij honkbal en ook hiervoor doet hij heel erg zijn best en gaat hij dan ook altijd trouw naar de trainingen.
17. Uiterlijk
Ik denk dat hij een jongen is die er best goed uitziet, omdat hij toch altijd druk bezig is met sport en hij op het hoogte punt van zijn leven is. Op de een of andere manier heb ik hem altijd voorgesteld met een brilletje op, waarschijnlijk omdat dat toch een soort van intelligentie weer geeft.
18. Personage 4e naam
Ik heb erg zitten twijfelen welke persoon ik hier nou zou gaan neerzetten, omdat er meerdere personen zijn die net niet een hoofdpersoon zijn. Daarom kies ik ervoor om van al die personen hun naam te noemen en gewoon even in het kort zeggen wie ze zijn.
Jennie: De dochter van Elisabeth. Ze is ongeveer 25 jaar oud en zingt in de lokale kroeg. Ze is in eerste instantie helmaal niet gelukkig met haar huwelijk, maar als hij dan dood is mist ze hem toch wel heel erg.
Marco: Man van Jennie. Hij gaat een aantal keer vreemd en heeft een bepaalde relatie met Rob, al vertellen ze niet in het boek wat het nou uiteindelijk voor relatie is, het enige is dat ze uiteindelijk in het boek vertellen dat ze elkaar kenden.
Lottie: Vrouw/Vriendin waarmee Rob samenwoonde. Ze is alcoholist en absoluut niet netjes. Ze weet dat Rob wel vaker vreemd gaat, maar zit daar verder niet mee.
Inspecteur Stekelenbos: Hij leid de onderzoeken en Elisabeth ondervraagt dus ook. Hij is iemand die je niet snel voor het blok kan zetten en een vlotte babbel heeft
Inspecteur Riemer: Hij is het hulpje van inspecteur Stekelenbos en is meestal de wat stillere die zo af en toe is een slimme opmerking maakt.
Ilona: Zij is de gene die altijd op de zaak past als
19. Perspectief/Verteller
Ik denk dat het een hij/zij perspectief is met een alwetende verteller, omdat je het niet ziet vanuit iemands ogen, maar je er eigenlijk zelf bij bent. Er wordt veel in gedicteerd en er zijn verder weinig gedachten.
20. Tijdsaspecten
Het verhaal is absoluut niet chronologisch geschreven. Je gaat vaak midden in een hoofdstuk weer naar een heel andere tijd. Het is zelfs vaak zo dat er begonnen word met een verhaal, er midden in dat verhaal, natuurlijk op het hoogte punt, ineens overstappen naar een andere tijd, meestal later in de dag en dat de schrijver later weer terug stapt op wat er nou eigenlijk was gebeurd. Dit deed hij meestal door een gedachte van Elisabeth te beschrijven.
Hierdoor is het verhaal soms wel een beetje ingewikkeld, maar blijft de spanning er wel goed inzitten, omdat René Appel nooit meteen het hoogte punt verteld, maar op het moment dat het “normaal” zou komen hij het nog net even een paar bladzijden weet uit te rekken.
21. Motieven
*Liefde – De liefde die Elisabeth voor Rob heeft en de liefde tussen Jennie en Marco.
*Geld – Eigenlijk draait alles om het geld van Elisabeth
*Overspel – Vooral de mannen in dit boek gaan vreemd.
22. Thema
Liefde maakt blind. Ik denk dat dit geen uitleg meer nodig heeft.
23. Stijl/Woordkeus + zinsbouw
Het boek is heel makkelijk en simpel geschreven, weinig moeilijke woorden en niet al te lange zinnen, waardoor je best snel door het boek heen leest.
24. Inhoud/Korte samenvatting
Elisabeth wordt weduwe door het overlijden van haar man. Hierdoor zoekt ze iemand die haar kan troosten en haar opnieuw liefde kan geven. Op dat moment ontmoet ze een man die zegt dat hij Rob heet. Toeval? Nee, later in het boek zal blijken dat dit gewoon een plan was die Rob en Marco samen hadden uitgewerkt, Marco wist namelijk precies wanneer ze in het café zou zijn. Ze wordt helemaal verliefd en het lijkt allemaal goed te gaan, tot hij 50.000 gulden van haar leent en ze erachter komt dat hij geen Rob heet maar Ferdinand Vermeulen en dat hij ook al met iemand anders samen woont. Omdat ze al eens eerder is beroofd neemt ze een groot keukenmes mee als ze naar zijn huis gaat om met hem te praten, maar hij blijkt er niet te zijn. Zijn vrouw is er wel en Elisabeth blijft gewoon op hem wachten, op een gegeven moment valt ze in slaap. Dan komt er iemand binnen en pakt haar bij haar hoofd. Ze wordt wakker en denkt dat het Rob is. Ze steekt hem dood kijkt nog een keer voor de zekerheid of het Rob is, is er zeker van en gaat snel weg. Later blijkt dat het Rob niet was maar Marco die naar binnen was geslopen. Ze had haar bril niet op, haar lenzen niet in en ze lijken nog al op elkaar. Alleen Rob weet dat zij het gedaan heeft, omdat hij haar bril vond en dreigt dat hij het aan de politie zal vertellen als ze hem niet nog eens 50.000 gulden geven. Dit geld hebben ze niet en er zit dus maar een ding op… Hem ook vermoorden. Dit doet Timo, iets wat Elisabeth en hij zelf niet hadden verwacht. Maar hij heeft het wel gedaan. De politie denkt dat Rob Marco heeft vermoord maar weten eerst nog niet wie Rob dan zou hebben vermoord. Uiteindelijk bekent Elisabeth maar dat zij het gedaan heeft om zo Timo te sparen en hem verder te kunnen laten gaan met zijn studie.
25. Mijn mening/Mijn leeservaring
Ik vond het een spannend en goed geschreven boek, maar had soms wel even moeite met de plotselinge terugblikken die af en toe heel onverwacht waren, waardoor je soms even een stuk opnieuw moest lezen, omdat je even niet meer wist in welke tijd het zich nou afspeelde. Maar verder niet geweldig, wel leuk en aardig goed uitgewerkte personages.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen