Boekverslag : John Irving - The Cider House Rules
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 4223 woorden.

1)Algemene gegevens



Titel : The Ciderhouse Rules

Auteur : John Irving

Uitgever : Black Swan

Jaar en plaats van uitgave : 1986, Londen

Eerste druk : 1985, New York

Uitgeverij : Morrow

Aantal bladzijden : 719

ISBN-nummer : 0-552-99204-6

Genre : Roman



2) Eerste reactie



Keuze:



Ik heb eigenlijk blind voor dit boek gekozen, ik moest namelijk nog een boek van 20 uur lezen en op de lijst stonden maar weinig boeken die voor 20 uur meetelden, maar deze wel, dus ik besloot gelijk om deze te gaan lezen, er was niet echt sprake van een bewuste keuze.



Inhoud :



Vooraf zag ik er erg tegenop om het te lezen, gezien het grote aantal bladzijden, maar naarmate ik verder kwam, kwam ik beter in het verhaal te zitten en ik begon het langzamerhand interessant te vinden. Ik vind het een mooi verhaal, heel uitgebreid en gedetailleerd beschreven. Ik heb geen spijt dat ik dit boek ‘gekozen’ heb.



3) Verdieping



Samenvatting :



Aangezien dit verhaal 719 kantjes telt en daarin bijna 50 jaar beschrijft is het onmogelijk om een uitgebreide samenvatting te geven, deze samenvatting bevat alleen de hoofdzaken :



Het verhaal begint ergens in de jaren ‘20 (jaartallen worden in het boek steeds aangeduid als 192-, 193-,194- etc.) als een zojuist in het weeshuis van St. Cloud’s geboren wees zijn naam en besnijdenis krijgt. Zuster Angela noemt hem Homer Wells. Haar collega zuster Edna is de andere kraamvrouw. De baas in het weeshuis is dokter Wilbur Larch. Larch is een bekwaam verloskundige die het vak leerde in Boston, hij aborteert ook. Zijn jeugd wordt beschreven in hoofdstuk 2. Larch vader was een alcoholist, Larch zelf dronk nooit. Toen Larch 18 werd, kreeg hij een kado van zijn vader : een nacht met een prostitué, mevrouw Eames. Nadat Larch het bed met haar gedeeld had, werd hij de dag erna wakker onder toeziend van haar dochter die hem zei dat zei goedkoper was geweest. Aan het bezoekje hield Larch gonorroe over, waardoor hij erg geïnteresseerd raakte in bacteriën, hij wilde zelfs tijdelijk laborant worden. Larch verloor daarna snel zijn beide ouders, hun dood zette hem ertoe aan om voor de verloskunde te kiezen, omdat hij hun dood als het ware wou compenseren door kinderen op de wereld te helpen. Larch ontdekt tijdens deze studie ether, dat hij zichzelf toediende en waaraan hij verslaafd raakt, hij gebruikte het ook op zijn patiënten. Larch begint in Boston waar hij onder andere een Litouwse probleemfamilie helpt. Hij werkt bij de Bostonse kraaminstelling als hij mevrouw Eames weer tegenkomt. Ze moet onmiddellijk geoperereerd worden. Larch verlost haar van een doodgeboren kind, maar ze had veel inwendige bloedingen, al voor ze bij Larch kwam. Haar wonden van de keizersnede helen niet en ze sterft 2 dagen later. De dag erna komt de dochter van mevrouw Eames langs. Ze toont hem een potje vergif, Franse Zilveroplossing geheten, dat de menstruatie verstoort en vaak een miskraam tot gevolg heeft. Mevrouw Eames had dus geprobeerd haarzelf te aborteren en dat werd haar dus fataal. Enkele tijd later raakt ook de dochter van Mevrouw Eames zwanger. Ze komt bij Larch langs voor een abortus. Larch weigert dit echter, omdat abortus in die tijd nog illegaal was en hij er dus grote risico’s mee zou lopen. Vervolgens is ze naar ‘voorbij Harrison’ gegaan, een plek waar illegaal op nogal brute wijze wordt geadopteerd. Daar is de behandeling mislukt, waaraan ze overleed, nog voor Larch haar had kunnen opereren toen ze met hem contact opnamen toen Mevrouw Eames’s dochter in kramptoestand op de grond gevonden werd. Larch voelt zich schuldig over haar dood, omdat hij haar niet had willen aborteren. Daarop besluit hij voortaan toch te aborteren. Enige tijd later ontvangt hij een brief van een wanhopige prostitué uit het verpauperde houthakkersdorp St.Cloud’s, waar de mannen zijn weggetrokken en man met ongewenste zwangerschappen en kinderen zit, Larch richt er een weeshuis op. In dat weeshuis verlost en aborteert hij vrouwen. Homer Wells wordt er ook geboren. In tegenstelling tot veel andere wezen heeft hij moeite met het vinden van een familie. Als baby komt hij terecht bij een gezin dat hem mishandelt en een ander pleeggezin komt om het leven bij een ongeluk tijdens het kamperen. Homer keert steeds terug naar het weeshuis en wil daar graag blijven, dat mag, op voorwaarde dat hij van nut is. Zodoende wordt hij het hulpje van Dokter Larch, op ongeveer 10-jarige leeftijd. Zo leert hij de verloskunde kennen en hij ontdekt ook wat aborteren is op deze manier. Ook moet Homer de jongere jongens van de afdeling voorlezen uit zijn favoriete boeken David Copperfield en Great Expectations van Dickens, en het boek Jane Eyre bij de meisjesafdeling. Daar zit Melony, een nogal fors meisje dat iets ouder is dan Homer. Ze is een probleemkind en kan zodoende ook geen familie vinden. Op de afdeling van Homer, waar hij de oudste is, slapen ook de bedplassende John Wilbur en Fuzzy Stone, die ernstige ademhalingsproblemen heeft en aan een machine zit. Tijdens de voorleesbeurten bloeit er iets op tussen Melony en Homer. Melony geeft hem de bijnaam Sunshine (zonnestraal). Een keer neemt Melony hem mee naar een verlaten houthakkersgebouw in de buurt van het weeshuis. Daar gaan ze naar een kamer waar een foto hangt van een vrouw met een ponypenis in haar mond. Melony belooft hetzelfde met Homer te doen als hij misbruikt maakt van zijn positie als Larch’s hulpje en Melony’s afkomst uitzoekt. Dit is echter onmogelijk : Melony is als 4-jarige voor de deur achtergelaten en niemand weet waar ze vandaan komt. Als Homer dat haar later vertelt is Melony aanvankelijk kwaad, maar ze begrijpt het wel. Ze laat Homer beloven haar nooit te zullen verlaten, en daarom geeft ze hem toch zijn ‘beloning’, maar dat loopt op niets uit, omdat Homer’s penis niet stijf blijft in haar mond. Uit woede verwoest Melony heel het gebouw, slopen vond ze altijd al leuk. Terug in het weeshuis wil hij de foto van de vrouw onder zijn matras vandaan halen, maar de foto is weg. De jongere wezen hadden hem gevonden en waren geschokt. Larch had de foto afgepakt, en ook hij schrok ervan, omdat de vrouw op de foto de dochter van mevrouw Eames bleek te zijn. Enkele dagen later overlijdt Fuzzy Stone. De foto had hem van streek gemaakt en dat konden zijn longen niet aan. Larch liegt tegen de wezen dat Fuzzy is geadopteerd, iets dat Homer bevestigt, zodat alle wezen het geloven. Larch besluit om Homer op te leiden tot een echte dokter en geeft met veel medische boeken, zoals Gray’s Anatomie. Ook in de praktijk leert hij Homer alles. Als Homer een bijna volleerd verloskundige is, brengt hij ook zijn eerste twee baby’s zelfstandig ter wereld. Hij noemt ze David Copperfield en Steerforth. Hij weigert abortussen uit te voeren, omdat de foetus volgens hem ook al een ziel heeft. In het badplaatsje Heart’s Rock staat de grote appelkwekerij Ocean View. De eigenaar, Wallace Worthington, is een beetje dement, en het bedrijf wordt gerund door Olive Worthington, zijn vrouw, die eigenlijk Alice Bean heet. Ze hebben één zoon : Wallace Jr. ofwel Wally, hij is een welgemanierde en knappe jongen en zodoende erg populair. Zijn vriendin is Candy Kendall, de dochter van Ray Kendall, kreeftenvisser van beroep en daarbij de vaste technicus van Ocean View. Het staat vast dat Wally en Candy ooit zullen trouwen. Als Candy ongewenst zwanger raakt, krijgen ze van Grace Lynch, een vrouw die werkt op de boomgaard en voortdurend mishandeld wordt door haar man Vernon Lynch. De tip om naar het St. Cloud’s te gaan om daar om een abortus te vragen. Wally en Candy volgen de tip op en rijden erheen. Vlakbij het weeshuis komen ze Curly Day tegen, een wees die ze de weg naar het weeshuis wijst. Hij denkt dat ze een wees komen adopteren en vertelt daarom alvast dat hij de beste is. Eenmaal in het weeshuis krijgt Candy een abortus van Larch. Candy, Wally en Homer hebben alleen dezelfde leeftijd, het zijn vroege twintigers en ze zijn na die dagen goed bevriend geraakt. Omdat Larch wil dat Homer de wereld buiten het weeshuis ontdekt gaat hij met zijn nieuwe vrienden mee naar Ocean View, Curly in tranen achterlatend, in zijn ogen hebben Candy en Wally Homer geadopteerd. In Ocean View gaat Homer werken als appelplukker. Hij leert zwemmen van Candy en autorijden van Wally. In het geniep voelt hij wat voor Candy, maar daar geeft hij niet aan toe. Homer schrijft naar Larch over de symptomen die Senior Worthington vertoont, volgens Larch heeft hij Alzheimer. Senior sterft enige tijd later. In dat eerste jaar bij de plukploeg maakt Homer kennis met Mister Rose, de zwarte leider van de plukploeg. Het is een aardige man en hij is vreselijk handig met zijn mes. Zo gaan enkele jaren voorbij. Ondertussen speurt Melony de hele staat Maine liftend af naar hem. Dan komt de Tweede Wereldoorlog. Wally melt zich aan voor de luchtmacht. Homer hoeft niet, omdat Larch heeft verzonnen dat Homer een zwak hart heeft, iets waar Homer zelf ook in gelooft. Na een jaar in training moet Wally naar Burma vliegen. Homer en Candy dragen hun steentje bij aan de oorlogsinspanningen door als vrijwilligers in een ziekenhuis te gaan werken. Op een dag, asl Homer aan het werk is in het ciderhuis komt Candy huilend naar hem toe gereden met het bericht dat Wally is neergeschoten boven Burma. Maandenlang krijgen ze geen bericht van hem en dan slaat de vonk toch over en bedrijven Homer en Candy de liefde. Wederom raakt Candy zwanger. Nu wil ze het kind wel. Ze wil echter niet dat Olive, de moeder van Wally, het weet. Daarom vertrekken ze meteen naar St.Cloud’s waar ze die maanden verblijven. Daar bevalt Candy van een jongetje dat ze Angel noemen, hij is vernoemd naar zuster Angela. Eenmaal thuis zullen ze vertellen dat Angel geadopteerd is. Thuis gekomen voeden ze het kind samen op, tot ze bericht krijgen dat Wally levend gevonden is. Hij mag echter nog niet naar huis, hij is nog te zwak om een vlucht naar de VS goed te doorstaan. Nog voordat hij thuiskomt sterft Olive aan een zieke. Ook de vader van Candy sterft, na een ongelukje met een zelfgemaakte torpedo die hij aan het maken was in het kader van de oorlogsinspanningen.

Dan komt Wally thuis, hij is halfdood uit de jungle gered door Burmanese indianen en is tot aan zijn middel verlamd. Hij zal ook nooit meer kinderen kunnen krijgen. Candy en Wally trouwen vrijwel meteen en ze vertellen Wally niets over Angel, ook Wally gelooft in zijn adoptie. Zo verstrijken 15 jaren. In die tijd heeft Melony nog steeds niks van Homer vernomen maar is ze wel een lesbische relatie gestart met Lorna, waardoor ze haar jacht op Homer opgeeft. In die 15 jaar groeit ook Angel op, hij, Homer, Wally en Candy vormen een perfect gezin, Wally en Angel spelen veel. Angel vraagt zich vaak af waarom Homer geen vriendin zoekt. De reden daarvan is dat hij nog steeds af en toe met Candy vrijt. Wally en Angel weten hier niets van, Homer en Candy tellen deze momenten wel en komen tot 270 maal in 15 jaar. Als Lorna vreemd gaat met een man, gaat Melony verder zoeken naar Homer. Dit keer vindt ze iemand die Ocean View weet te liggen en daar treft ze dan ook Homer aan. Candy en Angel zijn er ook bij. Homer vertelt Melony dat Angel geadopteerd is, maar die ziet meteen dat Angel een kind van Homer en Candy is. Als ze Homer alleen spreekt zegt ze dat ze teleurgesteld in hem is, dat hij zijn zijn kind voorliegt. Ze vertrekt gedesillusioneerd terug naar Lorna. In het jaar dat Angel 17 is neemt Mister Rose zijn dochter, Rose Rose mee. Ze heeft een baby. Al jaren maakt Mister Rose de dienst uit in het ciderhuis, hij is altijd de leider. Zwarte Pan, de kok is een ander vast figuur. In het ciderhuis hangt wel een blaadje met regels, zoals dat men niet dronken op het dak mag zitten (wat de plukkers al jaren elke nacht doen). Dat blad heeft echter geen nut, omdat de plukkers niet lezen kunnen. De ware omgangsregels worden gemaakt door Mister Rose. Hij beslist dat je elkaar bijvoorbeeld wel mag steken bij ruzie, maar niemand het ziekenhuis in mag werken, i.v.m. politie. Omdat iedereen bang is voor Mister Rose, gehoorzaamt iedereen aan hem. Angel wordt verliefd op Rose, maar die waarschuwt hem al dat hun relatie geen kans zou hebben door haar vader’s positie. Toch wil Angel niet luisteren. Korte tijd later raakt Rose zwanger, maar niet van Angel, de vader is Mister Rose. Mister Rose mishandelt zijn dochter ook. Reden genoeg voor Candy om Rose Rose weg te halen uit het ciderhuis en haar te laten intrekken bij hen thuis. Homer belt naar het St.Clouds om om een abortus te vragen. In het St.Cloud’s was al veel veranderd. De raad van bestuur probeert Larch af te zetten, omdat hij te oud wordt. Zuster Caroline meldt zich er vrijwillig aan, en hoewel de raad van bestuur blij is met deze verjonging zijn ze niet helemaal tevreden omdat Caroline socialistisch is. In gedachten heeft Larch zijn eigen opvolging al geregeld. Het moet Homer worden. Larch heeft de dood van Fuzzy altijd verzwegen uit schaamte. Hij heeft een heel levensverhaal voor hem opgesteld. Stone zou dokter zijn geworden en zou in India diarree bestreden hebben. Hij wil dat Homer de gedaante van Fuzzy aanneemt, door zijn grote medische kennis. Hij stuurt Homer zelfs een dokterstas met de initialen F.S. maar Homer doet er niks mee. Larch heeft ook al gerapporteerd dat Homer Wells is overleden aan zijn zwakke hart. Dan sterft Larch aan een overdosis ether. Dit krijgt Homer te horen als hij belt voor het abortus. Homer schrikt en beseft even later ook dat hij toch zelf het abortus uit moet voeren bij Rose, door dit geval komt hij tot het besef dat een abortus soms wel de beste oplossing is. Ook na het abortus blijft Rose bij Homer, Candy, Wally en Angel is huis. Mister Rose is inmiddels is honger- en werkstaking gegaan. Op een avond komt Troebel langs in het ‘dure huis’ en geeft Rose zijn mes. De dag erna blijkt Rose te zijn verdwenen. Homer, Candy, Wally en Angel rijden meteen naar het ciderhuis. Daar blijkt ze Mister Rose te hebben neergestoken en te zijn weggevlucht. Mister Rose sterft vrijwel ogenblikkelijk. Na dit alles besluit Homer om de zorg voor Angel over te dragen aan het perfecte paartje Wally en Candy en zelf gaat hij in op de wensen van Larch en doet zich bij de raad van bestuur voor als Fuzzy Stone. Hij wordt zodoende het nieuwe hoofd van het St.Cloud’s , de enige plek waar hij ooit thuishoorde. Voor zijn medische studies bestelt hij een lijk. Het lijk dat aankomt blijkt dat van Melony te zijn, dit was haar laatste wens. Uit respect gebruikt Homer haar niet, maar hij begraaft haar in het land achter het St.Cloud’s, zodat zowel Homer als Melony wee thuis zijn waar ze horen.



Onderzoek naar de verhaaltechniek :



Het verhaal wordt verteld i.v.v. een alwetende verteller die ook vertelt wat ze hoofdpersonen op bepaalde momenten denken. Het speelt zich af in de staat Maine, in het uiterste Noord-Oosten van de Verenigde Staten, het is een landelijk gebied, met veel appelkwekerijen, waarvan Ocean View er één is. Ocean View ligt vlakbij de kust. Het St.Cloud’s ligt wat verder in het binnenland. Er gaat behoorlijk wat tijd om in het verhaal, namelijk zo’n 50 jaar. Het verhaal begint als Homer wordt geboren en eindigt als hij grijs begint te worden. Het verhaal is totaal niet chronologisch, er komen met grote regelmaat terugblikken of grote tijdsprongen (één keer zelfs één van 15 jaar). De jeugd van Dokter Larch is ook zo’n terugbik. Indat opzicht gaat er zelfs zo’n 100 jaar om in het boek, want als Larch sterft is hij iets ouder dan 100. De belangrijkste verhaalfiguren zijn Homer Wells, Wilbur Larch, Candy Kendall en Wally Worthington. De belangrijkste bijrollen zijn die van Olive enn Senior Worthington, Ray Kendall, Melony, Mister Rose, Angel en Rose Rose. Deze figuren komen uitgebreid terug in de samenvatting. Er zijn bijrollen voor zusters Angela, Edna en Caroline, de weesjes Curly Day, Johyn Wilbur, Fuzzt Stone, David Copperfield en Steerforth, het personeel van Ocean View en Lorna, de vriendin van Melony.



Op zoek naar de thematiek :



Ik vind het moeilijk om een echte hoofdgedachte te formuleren, maar volgens mij is het dat abortus niet per definitie slecht hoeft te zijn. Een andere hoofdgedachte is volgens mij dat je nooit moet vergeten waar je vandaan komt en dat je de mensen die je hebben opgevoed dankbaar moet zijn. Het meest typerende stukje hiervoor is natuurlijk het moment waarop Homer tegen zijn principes in een abortus uitvoert bij Rose Rose en daarna terugkeert naar het St.Cloud’s om Larch te vervangen. Ook de terugkeer van Melony, al is het als lijk, past goed in de tweede hoofdgedachte. De titel vind ik een beetje vreemd gekozen, want het heeft in mijn ogen weinig met het verhaal te maken. Homer formuleerde steeds de regels voor hetciderhuis, maar de ware regels waren die van Mister Rose. Uiteindelijk heeft Homer die regels overtreden door Rose Rose te aborteren van het kind van Mister Rose zelf. Door dat abortus komt hij tot inkeer en gaat hij terug naar het St.Cloud’s. Dat is volgens mij het enige verband tussen de titel en het verhaal, al vind ik het niet zo’n geschikte titel.



Plaats in de literatuurgeschiedenis :



Het boek is geschreven in 1985. Van de in Eldorado genoemde stijlen in deze tijd past het goed bij de historische roman, omdat het verhaal zich aan het begin van de eeuw afspeelt en omdat de Tweede Wereldoorlog een grote invloed heeft op het leven van de hoofdpersonen. Dit is redelijk bijzonder voor een boek uit 1985, want toen werd er niet zoveel meer over de oorlog geschreven als in de eerste 20 jaar vlak na de oorlog. Dit boek is dus niet echt typerend voor de tijd waarin het geschreven is. Ik weet niet of het typerend voor John Irving is, want ik heb nooit eerder een boek van hem gelezen.



John Irving is geboren in 1942 in Exeter, New Hampshire, op 2 maart. Hij zat op de Philips Exeter Academy waar hij zich begon te interesseren voor worstelen en schrijven. Hierna ging hij naar de Universiteit van Pittsburg en het Instituut voor Europese Studies in Wenen, een stad die ook voorkomt in The World Acording to Garp. Hij slaagde op de Universiteit van New Hampshire in 1965 en vervolgens verdiende hij een MFA van de Universiteit van Iowa, waar hij studeerde met Kurt Vonnegut. Later gaf John Irving les aan het Mount Holyoke College, The Writer’s Workshop in Iowa en de Bread Loaf’s Conference.

Hij heeft drie zonen en hij woont in Vermont en Toronto, samen met zijn vrouw, Janet Turnbull die ook nog zijn literair agent is. Hij heeft naast The world according to Garp ook andere boeken geschreven, waaronder The world according to Garp, The Hotel New Hampshire, The Water-Method Man en Widow for a year.



http://www.randomhouse.com/atrandom/johnirving/author.html



4) Beoordeling



Vooraf zag ik er enorm tegenop om zo’n dik boek te lezen, omdat ik sowieso niet zo van lezen houd en ook omdat het zo'n dik boek is, maar dat is mijn eigen schuld. Dus met tegenzin ben ik er toch maar aan begonnen. In het begin vond ik er inderdaad geen zak aan, maar hoe verder ik kwam in het verhaal, hoe beter ik het ging snappen, ik kwam goed in het ritme en ik begon het boek steeds interessanter te vinden. Na 3 hoofdstukken begon ik het zelfs leuk te vinden, het boek begon me te boeien en ik werd nieuwsgierig naar het eind. Zodoende ben ik hard opgeschoten en las ik soms 3 uur achter elkaar in dit boek, toen ik het eenmaal interessant begon te vinden schoot het wel op.



Ik vond het een mooi, gevoelig verhaal. The Ciderhouse Rules is eigenlijk een grote doktersroman, het boek heeft alle elementen die een roman kan hebben, zoals een hoofdpersoon met een trietse jeugd, een verboden liefde en familieproblemen (Rose).

Irving heeft voor dit boek duidelijk onderzoek gedaan, na het verhaal staat er een extra hoofdstukje in, van een paar bladzijden waarin hij vertelt waar hij alle informatie vandaan heeft. In het boek gebruikt hij namelijk met grote regelmaat medische termen en beschrijft hij enkele medische handelingen heel gedetailleerd en met vaktermen, alsof het voor hem een routine-klusje is. De meeste informatie heeft hij van zijn grootvader. Hij zegt zelfs dat zijn opa de bron van het hele verhaal is, omdat deze man heeft gewerkt in het kraamziekenhuis van Boston, precies daar waar Wilbur Larch in het verhaal ook zijn carrière begon. Larch heeft ook echt bestaan, en het St.Cloud’s bestaat ook echt. Dat extra hoofdstukje is eigenlijk een heel gedetailleerde bronvermelding.



Een passage die ik zelf wel mooi vond is de passage waarin Wally en Candy langskomen op het St.Cloud’s en Homer meenemen, terwijl Curly zich verraden voelt en in tranen uitbarst. Omdat Irving de gedachten van het ventje goed beschrijft weet je wat hij denkt dat ze komen doen en wat hij verwacht, hij is helemaal vol van het mooie, jonge stel en doet er alles aan om te zorgen dat ze hem meenemen. Hij vraagt Homer zelfs om mee te delen dat hij de beste wees is. Doordat je als lezer zo dicht betrokken bent bij de gedachten en verwachtingen van Curly, is zijn teleurstelling goed te begrijpen. Ik vond dat een mooi stukje, waarin ik me goed in Curly kon inleven.



De laatste hoofdstukken vond ik wat minder. Er is tussen hoofdstuk 9 en 10 een tijdsprong van 15 jaar, waarin Angel dus ineens verandert van een baby naar een tiener. Ik vond deze tijdsprong eigenlijk wat te groot. Het verhaal begint als het ware helemaal opnieuw, het koste me moeite om goed in het verhaal te blijven, ook omdat er ineens enkele hoofdrolspelers bijkwamen in de vorm van Mister Rose en zijn dochter. In de eerste 9 hoofdstukken draaide het vrijwel constant om Homer, Wally en Candy, en in de laatste 2 hoofdstukken zijn Angel en Rose Rose belangrijker dan Wally en Candy, dat was even wennen. Het eind vond ik ook onverwacht. Ik had gedacht dat Homer en Candy aan Wally en Angel zouden vertellen dat ze Angel’s ouders zijn, dat Wally daar geen probleem van maakte en dat ze als een gewoon gezinnetje nog lang en gelukkig leefden en dat Angel iets zou krijgen met Rose. Hier kwam echter niets van uit, Wally en Candy voeden Angel verder op, zijn geliefde vlucht als moordenares van haar vader en Homer zelf laat zijn zoon in de steek om dokter te worden in een weeshuis. In het boek wordt dat weeshuis diverse malen beschreven als een saaie, duffe, afgesloten plek, dus eigenlijk hou je er als lezer een gevoel aan over dat Homer verbitterd wegkwijnt. Het eind vond ik dus niet zo geweldig, de laatste 2 hoofdstukken staat een beetje los bij de rest van het verhaal. Hoofdstuk 2 ook, maar dat was toch nog maar in het begin van het verhaal en dat hoofdstuk gaat over de jeugd van Larch, en er staat informatie in die essentieel is om de rest van het verhaal te begrijpen, bijvoorbeeld waarom Larch wèl aborteert en waarom hij niet op zoek is naar een vrouw.



Het stuk waarin Homer jong is, vond ik wel weer mooi, omdat ik het erg herkenbaar vond, aangezien ik nu in diezelfde leeftijd zit als hij in die passage.



Weet wat minder vond ik de manier waarop Irving de dood van enkele verhaalpersonen beschrijft, bijvoorbeeld Olive Worthington. De ene bladzijde is ze springlevend en de volgende bladzijde is ze ineens dood, terwijl Irving die bladzijden daarna kort beschrijft hoe ze is gestorven. Op zo’n plotselinge, onverwachte manier sterft ook Ray Kendall, Candy’s vader. Zijn dood wordt verteld als een formaliteit, als een mededeling. Over zijn dood wordt niet meer dan één of twee bladzijden verteld en dat vind ik wat weinig voor een verhaalfiguur als Ray Kendall, die toch een redelijk grote rol had, als vader van Candy en als vriend van Homer. De dood van Larch was wel voorspelbaar, omdat de man rond de 100 jaar oud was en zijn opvolging al aan het regelen was. De manier waarop hij sterft, door een overdosis ether, is ook voorspelbaar.



Opmerkelijk vond ik ook de manier waarop Irving de tijd aangeeft. Hij noemt nergens een exact jaartal, maar schrijft het als bijvoorbeeld 194- of 195-. In het begin moest ik daar even aan wennen, later stoorde ik me er niet meer aan. Met leeftijden is Irving ook zo vaag, hij noemt nergens een exacte leeftijd maar gebruikt formuleringen als ‘Angel was nu ongeveer 15 jaar’ en ‘Larch was 9 en nog wat’.



Dit boek is ook verfilmd, door regisseur Lasse Hallstrom in 1999. De film is bekroond met 2 Oscars en nog 3 nominaties bekroond. Ik heb de film nooit gezien, maar ik ben wel van plan hem te gaan huren in de komende weken.



Ik zou anderen dit boek zeker aanraden, want ondanks de bovengenoemde minpuntjes vond ik het een mooi boek, dat niet gaat vervelen, alleen het eind vond ik minder mooi.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen