Boekverslag : Joost Zwagerman - Chaos En Rumoer
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 732 woorden.

Joost Zwagerman, Chaos en Rumoer, De Arbeiderspers, 1997, 248 bladzijden

Iedereen kan zich, wanneer hij of zij een boek leest, identificeren met bepaalde kenmerken van sommige personages in boeken. Hoe beter je je kunt inleven in (hoofd)personages, hoe leuker het is om dat boek te lezen. Dan heb je namelijk het gevoel dat wat de hoofdpersoon overkomt in het verhaal jou ook zou kunnen overkomen. Maar wat als je een boek leest, waar je je zo goed kunt identificeren met de hoofdpersoon, dat je denkt dat jij de hoofdpersoon zelf bent? Dit is Otto Vallei, de hoofdpersoon in deze roman, overkomen. Hij is schrijver en lijdt aan het ergste wat een schrijver kan overkomen. Hij heeft last van het zogenaamde "writer's block". Otto heeft literaire ambities en ideeën borrelen ook regelmatig op, maar zodra hij echter achter zijn bureautje in zijn werkkamer zit en wil gaan schrijven, komt er niets op papier. Zelfs zijn laatste toevlucht, het schrijven over zijn problemen als schrijver, lukt hem niet. Daarom besluit hij het schrijversschap eraan te geven en bij het radioprogramma "Chaos en Rumoer" te gaan werken. Otto ziet dit echter als degradatie op de culturele ladder. Dan verschijnt het nieuwe boek van ex-collega en ex-minnaar van Karin (Otto's vrouw) Ed Waterland: "Het hart aan de rand van de stad". In dit boek vertelt Waterland het verhaal van een schrijver die niet tot schrijven komt. Ook deze schrijver gaat bij de radio werken. Otto reageert woest. Waterland heeft niet alleen zijn idee gepikt, maar hem ook als voorbeeld genomen! Niet alleen Otto's leven klopt met dat van de hoofdpersonen in het boek, ook de andere personages herkennen zichzelf in het verhaal terug. Ik citeer blz. 149 waar Otto zichzelf herkend: "Arnoud Zegel (de uitgever, red.) had gelijk gekregen. In "Het hart aan de rand van de stad" was niets terug te vinden van de ideeën en plannen die Otto ooit had prijsgegeven aan Wout Rookershoofd (Otto's adviseur bij de uitgeverij, red.). Het was erger. In "Het hart aan de rand van de stad" was alles terug te vinden wat Otto de afgelopen maanden was overkomen. Hoofdfiguur in Waterlands roman was een naamloos blijvende 'ik'. Otto wist wel beter. Die ik was hij."
Door deze ontdekking kan Otto het verschil tussen werkelijkheid en fictie niet meer goed onderscheiden. Gebeurt nu alles wat er met de schrijver in het boek verder gebeurt ook met hem? Dan ziet het er niet zo rooskleurig uit, want het boek eindigt met een bom die ontploft tijdens een conferentie. Het niet goed meer kunnen onderscheiden van fictie en werkelijkheid is tevens het thema van dit boek. Otto wordt zelfs bijna ontslagen bij de radio, omdat zijn collega's hem ervan verdenken dat hij de informatie over hen naar Waterland heeft doorgespeeld. Hij kent de schrijver immers als collega en hij weet ook alles over het radioprogramma. Dit loopt met een sisser af. Hij mag blijven.
Tijdens het lezen van dit boek viel het mij op dat iedereen wel zichzelf herkende in de roman, maar niet elkaar. Ik citeer blz. 158, waar Otto vertelt dat hij zichzelf herkent, maar in eerste instantie niet geloofd wordt: "En waarom zou ik informatie aandragen voor een boek waarin ikzelf het vreselijkst word geportrettereerd? Want wie komt er het slechtst van af? Ik, zou ik zeggen" "En wie ben jij dan wel?" beet Willemijn Hoedjes hem toe. "De hoofdfiguur. Dat lijkt me duidelijk." Otto voelde dat hij bloosde. Er werd schamper gelachen. "Jij? Kom nou. Geloof je het zelf?" Mira Steur tikte met twee vingers tegen haar voorhoofd."
Wanneer Otto gaat praten met Waterland, komt hij er achter dat het precies de bedoeling van hem is geweest om een boek te schrijven waar veel mensen zichzelf in herkennen. Dat verkoopt immers goed, want de lezer kan zich dan goed in het verhaal inleven. Maar Waterland heeft Otto niet als voorbeeld genomen. De schrijver in de roman is puur fictioneel, net zo als de andere personages dat ook zijn. Ook is het nooit de bedoeling van Waterland geweest om met het schrijven van dit boek problemen te veroorzaken, doordat andere mensen zichzelf herkennen. Waterland geeft Otto het advies om een roman te gaan schrijven over de gebeurtenissen in zijn leven als niet-schrijver en over het leven in een wereld van fictie en non-fictie, wat Otto opvolgt…
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen