Boekverslag : Joost Zwagerman - Chaos En Rumoer
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1944 woorden.

Druk : derde druk 1997
Uitgever, plaats, jaar : De Arbeiderspers, Amsterdam, 1997
Jaar van eerste druk : 1997
Aantal pagina’s : 248
Indeling : het verhaal is onderverdeeld in drie delen: Augustus, April en Mei

Samenvatting

De hoodpersoon in dit boek heet Otto Vallei. Hij is een schrijver van enkele gedichtenbundels.
Zoals elke schrijver wel eens zit te peinzen wat hij nou weer moet gaan schrijven, is dit ook Bij Otto het geval. Hij trekt zich volledig terug in zijn schrijverskamertje, waar hij langzamerhand zichzelf vreselijk gaat opfokken. Hij ergert zich aan alles wat er ook maar in de buurt is. Hij wordt volkomen onberekenbaar tegenover Sylvia, zijn vrouw.
Hij kan nachtenlang niet slapen en neemt daarom ook de zwaarste slaappillen in die hij krigt voor geschreven van zijn huisarts. Ze hebben een geheim telefoonnummer genomen, zodat ze niet constant gebeld worden. Zelfs dit allemaal helpt niet meer. Otto zit volkomen in de put.
Zo overweegt hij op een dag om naar zijn uitgever Arnoud Zegel te stappen en hem mede te delen dat hij het schrijvers schap laat liggen en een ander baan gaat zoeken, want hij kan het niet meer, Hij heeft te weinig inspiratie. Als hij dit dan ook op een gegeven moment vertelt aan zijn uitgever, weet Arnoud Zegel niet wat hij hoort. Hij probeert Otto over te halen. Zijn vorige dichtbundels die zijn uitgegeven bij Het Orakel waren niet bepaald bestsellers, maar ze worden op dit ogenblik wel vertaald in Scandinavië.
Otto’s besluit staat vast en stop er voorlopig mee. Hij wil serene rust in zijn leven. Ze laten hem gaan. Maar Otto heeft zelf ook wel door dat het hun eigenlijk niks meer kan schelen. Het komt allemaal door die ellendige Ed Waterland. Die is ook aangesloten bij Het Orakel. Die man heeft het pas in zich, Hij schrijft de ene bestseller na de andere. Maar het ergste is dat Waterland is vreemdgegaan met Otto’s vrouw.
Als hij dan een paar weken thuis zit, krijgt Otto telefoon van Berend van der Molens. Die is de hoofdredacteur van Chaos en rumoer. Een nauwelijks beluisterd cultureel radioprogramma. Hij heeft via Yvette - de secretaresse bij Het Orakel, en zij is de schoonzus van Berend- het geheime telefoonnummer van Otto weten te bemachtigen. Hij stelt Otto voor om eens te komen kijken bij een uitzending, want ze zoeken een interviewer voor culturele programma’s. Hij gaat er wel op in na lang aarzelen. Op de dag van de selectie voor de nieuwe omroeper is hij vreselijk nerveus. Stel dat hij het niet kan? Als hij aan de beurt is gaat het redelijk goed, maar toch zijn er aanmerkingen. Hij was te veel aan het woord, terwijl de geïnterviewde juist moet praten. Maar uiteindelijk wordt Otto de nieuwe omroeper. Wanneer hij al wat langer bij de groep zit, krijgt hij het aardig onder de knie. Zijn gesprekken gaan vlot en hij is steeds minder nerveus. Totdat hij ook ander programma’s moet gaan presenteren. Een andere omroeper heeft een opdracht gekregen in een musical. En nou moet Otto zijn taak overnemen. Dat houd in dat hij nu naar musicals moet en naar ander toneelvoorstellingen en die verslaan en dan de regisseur en de bedenker ervan uitnodigen voor zijn programma.
Een van de problemen van Otto is dat hij zaalvrees heeft. Hij is er daarom ook totaal niet gelukkig mee, maar hij zet zich er goed doorheen. De eerste keer dat hij naar een toneelspel moet giet hij voor de voorstelling begint een paar dubbele wiskey’s achterover. Het gaat weer beter, maar krijgt tijdens de voorstelling een vreselijke aanval van migraine, maar hij moet zich goed houden voor de groep. Zo langzamerhand gaan die voorstellingen bekijken hem ook beter af. Zijn hele leven is wat rustiger geworden, Totdat Ed Waterland een nieuw boek uitbrengt, Het gaat over een schrijver die niet meer kan schrijven en uiteindelijk is beland bij een duf radioprogramma. In het boek worden alle medewerkers uitvoerig beschreven en het meeste allemaal kritiek. Otto schrikt zich rot. Dit boek gaat over hem! Zou zijn vrouw dan nog steeds omgaan met die Waterland en hem de informatie doorgeven die hij in vertrouwen had verteld?
De eerstvolgende keer dat hij verschijnt op de redactievergadering zitten alle medewerkers rondom de vergadertafel. Ze zijn alle furieus dat hij hun zo heeft kunnen verraden. Otto probeert nog uit te leggen dat hij dit allemaal niet heeft gedaan. Hij weet niet hoe Waterland aan deze informatie is gekomen. Ze zullen stemmen of Otto mag blijven of niet, want dit is een schandvlek op de carrière van het radioprogramma. Met 2 stemmen tegen en 3 stemmen voor, blijft Otto toch lid van de redactie. Na een paar weken verschijnt de genomineerden voor de Eurobank prijs. Dat is een eervolle vermelding voor een kunstenaar/schrijver/toneelschrijver en ga zo maar door. Otto en Riekje - een medewerker van Chaos en Rumoer - zijn een van de vele journalisten die de gebeurtenis gaan verslaan. Nu blijkt als ze er zijn gearriveerd dat er maar 1 stoel is gereserveerd voor Chaos en Rumoer. Riekje - die toch een speciale band heeft opgebouwd met Otto ondanks alle problemen die zijn voorgekomen- staat erop dat Otto op de stoel plaatsneemt en dat hij de mensen in de zaal interviewt, terwijl zij plaatsneemt in de lobby. Ze wil niet slepen met het zware radioapparatuur in de grote zware tas en zet die daarom ook achter het gordijn.
Als er na het diner dan eindelijk de uitreiking plaatsvindt komt er een bericht binnen dat er een bommelding is vermeld in het gebouw. De mensen die in de enorme eetzaal zitten slaan paniekerig op de vlucht. Otto weet niet wat hem overkomt en wordt meegesleurd met de menigte naar buiten. Als Otto hulpeloos op straat staat denkt hij opeens aan hun grote zware zwarte tas die Riekje achter het gordijn had geplaatst. Dat was dus de zogenaamde bom.
Otto loop over straat en blijft staan voor een etalage met teeveetoestellen. De uitreiking , die ruw werd onderbroken en nu dus buiten in de regen plaats vind, wordt uitgezonden. De winnaar is Ed Waterland. Alsof er nog niks ellendigs is gebeurd op deze avond denkt Otto. Met die gedachte gaat hij richting een café waar hij stil in een hoekje Waterland ziet zitten. Die wenkt hem om erbij te komen zitten Nu kan Otto dus eindelijk aan zijn eeuwige vijand vragen hoe hij aan het idee komt van zijn nieuwe boek Het hart aan de rand van de stad die sprekend op het leven van Otto leek. Waterland buldert het uit als Otto dit opmerkt. Waterland beweert dat het pure toeval is.
Na een tijd zo te hebben gezeten ziet Waterland dat er mensen in de richting van het café komen lopen. Hij was juist gevlucht voor die drukte en gaat er vandoor, een verbaasde Otto achterlatend. Otto denkt alles nog eens over en besluit om bij Chaos weg te gaan en weer het schrijvers schap op te pakken. Hij wil het idee van Waterland kopieeren.
Hij wil beginnen met een totale nieuwe, schone lei. Wat zijn eeuwige vijand kan, kan Otto Vallei ook.

Thema

Paranoia. Otto leeft in een eigen wereld met zijn eigen bedenkingen over wat de mensen zijn , doen en hoe ze er allemaal uitzien. Overal zoekt hij wat achter, terwijl dat volkomen zinloos is.’
Hij denkt overal veel te diep over na en maakt zichzelf zo heel er nerveus over dingen waarbij dat helemaal niet nodig is. Tegen het einde van het boek vermindert het wel, maar het blijft toch. Na de presenteer ervaring op de radio is Otto wel sterker geworden. Hij pakt het schrijven weer op en wilt helemaal opnieuw beginnen.
Titelverklaring

De titel Chaos en Rumoer slaat natuurlijk op het radioprogramma waar Otto aan deel heeft genomen. Het radio programma heet zo, maar het slaat ook op de gedachtengang van Otto.
Hij denkt zo chaotisch na en verbeeld zich zo allerlei dingen.Zijn hele leven bestaat uit een en al chaos en rumoer.

Analyse

De hoofdpersonages in dit boek is er eigenlijk maar een, en dat is Otto Vallei. Je leest zijn ervaringen vanuit zijn ogen. Het zijn vaak ingrijpende of juist overdreven ervaringen die Otto allemaal meemaakt. Otto is in dit boek ook een round character. Er komen steeds meer kenmerken van zijn levenswijze bij. Er spelen ook veel mensen een belangrijke rol in zijn leven. Dat zijn onder andere Ed Waterland en de redactie van het radioprogramma. Over Ed Waterland kom je in het boek niet veel te weten. Hij si daarom ook een flat character in dit boek. Je komt niet achter de persoonlijke ervaringen en de kenmerken van Waterland. Daarentegen is de redactie - elk persoon dus- een round character. Je komt niet veel te weten ver de levenswijze van de mensen, maar juist veel over het uiterlijk. Daarom zijn het ook types.
Het perspectief in dit boek ligt bij Otto. Je leest de ervaringen gezien uit zijn ogen, je leest de gedachtengang van Otto. Daardoor is het ook heel makkelijk om je in te leven in Otto als persoon. Hoe langer ik het boek in mijn handen had, hoe meer ik mij persoonlijk inleefde in Otto Vallei. Het verhaal wordt ook makkelijk verteld. Het is in een chronologische volgorde verteld. Af en toe een flashback, maar dat is dan weer een herinnering die Otto meemaakt.
De ruimtes daarentegen zijn verschillend. Aan het begin van het boek speelt het vooral af achter het bureaus van Otto, maar er zijn ook scenes die zich afspelen in de kamer van Arnoud Zegel en in zalen van toneelvoorstellingen. Maar de meest gebruikte ruimte is toch wel de vergaderruimte van de redactie en de studio’s waar de interviews werden afgenomen.

Beoordeling

Ik vond het persoonlijk een heel boeiend boek om te lezen. Zoals ik al eerder vermeld had, is dat die gedachtengang van Otto zo uitgebreid onder handen wordt genomen, dat het net lijkt alsof ik het zelf mee heb gemaakt. Ik vind het taalgebruik ook zeer prettig. Alk staan er soms woorden die ik net begreep, maar een paar zinnen verder staat de betekenis ervan, uitgelegd in een gebeurtenis. Het is ook makkelijk om te lezen, vanwege de logische volgorde van het verhaal. Het verhaal maakt geen rare sprongen. Als het ene gedeelte van het boek is afgelopen en je gaat door naar de volgende, kun je heel makkelijk de draad weer oppakken, doordat er geen ingrijpende dingen zijn gebeurd zijn gebeurd in de tussentijd. En aan het begin van zo’n nieuw hoofdstuk herlees je nog altijd de belangrijkste gebeurtenissen die Otto had meegemaakt.
Het einde vond ik ook best spannend en totaal niet voorspelbaar. Ik bedoel daar onder andere de scene mee die met Waterland in het café. En dat Otto toch weer het schrijvers schap oppakt had ik ook nooit gedacht.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen