Boekverslag : Joost Zwagerman - Chaos En Rumoer
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 734 woorden.

BOEKVERSLAG



ZAKELIJKE GEGEVENS



Titel: Chaos en Rumoer

Auteur: Joost Zwagerman

1e druk: augustus 1997



SAMENVATTING



De hoofdpersoon Otto Vallei is gestopt met het schrijverschap, omdat het hem niet lukte het onderwerp Writers Block tot een boek te verwerken. Hij wordt presentator bij een nauwelijks beluisterd cultureel radioprogramma. Een tijd na zijn beslissing brengt zijn aartsvijand Eddy Waterland, succesvol schrijver en voormalige minnaar van zijn vrouw tijdens hun huwelijk, een boek uit over dat onderwerp. Otto meent dat het leven van de hoofdpersoon in Waterlands boek parallel loopt aan het zijne. Uiteindelijk ontmoet hij Waterland en praten ze met elkaar. Otto ziet in dat de opvallende overeenkomsten tussen de hoofdpersoon van Waterlands boek en hijzelf op toeval berusten. Waterland motiveert Otto om weer te gaan schrijven en verschaft hem zelfs een onderwerp. Otto besluit dat, als zijn aartsvijand het kan, hij het ook moet kunnen.



MENING



Ik vind het een boeiend boek omdat je geheel meegenomen wordt in de gedachtengang en (waan)ideeën van de hoofdpersoon. De gedachtengang van de hoofdpersoon wordt zo uitvoerig beschreven dat je het idee krijgt dat je de hoofdpersoon heel goed kent, je leert de hoofdpersoon net zo goed kennen als dat je jezelf kent. Het is interessant om te volgen hoe Otto Vallei reageert op gebeurtenissen en hoe hij er vervolgens mee omgaat.

Het leest makkelijk, omdat het verhaal in chronologische volgorde staat en je alles meemaakt vanuit de hoofdpersoon. Ook het taalgebruik is vloeiend en begrijpelijk, van de enkele moeilijke woorden die gebruikt worden wordt de betekenis een stukje verder in het verhaal duidelijk in een gebeurtenis. Het boek is onderverdeeld in drie delen, Augustus, April en Mei, maar ook dat is geen probleem, omdat er bij het verhaal gewoon verder gaat bij het begin van een nieuw deel, en er niet in de tussentijd ingrijpende en belangrijke gebeurtenissen hebben plaatsgevonden.

Het einde had ik niet verwacht. Ik had verwacht dat de, toch al een beetje krankzinnige, hoofdpersoon compleet door zou slaan bij het zien van zijn aartsvijand. Ik had alles verwacht, behalve dat de hoofdpersoon rustig zou blijven en een drankje met hem drinkt. Ook dat hij het schrijverschap weer oppakt had ik nooit verwacht, aangezien hij het daar zes maanden erg moeilijk mee had gehad.



DAGBOEKFRAGMENT



Voorafgaand:

Otto zal met Riekje van het radioprogramma Chaos en Rumoer naar de uitreiking van de Eurobank-Literatuurprijs gaan. Voor deze prijs is onder andere Eddy Waterland genomineerd. Die zal daarbij dus ook aanwezig zijn. Otto beraamt een confrontatie. (De avond loopt anders dan hij had gepland en verwacht. Otto Vallei vergeeft Ed Waterland zijn zonden aan het einde van deze avond, nadat hij met hem gepraat heeft.)



Fragment:

Eindelijk heb ik de kans om hem recht in de ogen te kijken. Na een proces, een polemiek, of de perfecte moord te hebben overwogen en gedeprecieerd komt ineens dé perfecte situatie op mijn pad, dit is gewoon het moment! In interviews voor “Chaos en Rumoer” heb ik echt geen zin meer, maar er is er één die ik wél een paar vragen wil stellen. Er hoeft geen scène ter komen. Er hoeft zelfs geen kwaad woord te vallen. Ik wil alleen zijn ogen zien, als ik het hem vraag. Waarom dat boek? En waarom híj, Otto, in dat boek? En waarom verdomme ooit mijn vrouw versierd? Ik bedoel, er móet toch iets van wroeging, of in ieder geval ongemak in zijn ogen te zien zijn. Hij heeft mijn onderwerp én mijn hele leven gebruikt voor een boek. Hij heeft een relatie gehad met mijn vrouw, en niet zomaar een, oh nee! Wie de halfliteraire seksscènes in zijn boeken leest, waarin seks geen seks meer was maar ingewikkelde acrobatiek, zal echt niet geloven dat de affaire die hij had met mijn vrouw uit louter babbelen en gezelligheid heeft bestaan! Hoe hij me heeft bedrogen en bestolen... Eerst andermans vrouw pakken en dit vervolgens in een roman verwerken. Smerig. Schofterig. Schaamteloos. Hij móet zich simpelweg wel ongemakkelijk voelen als ik het hem vraag, dat kan gewoon niet anders.

En die schijnheilige Arnoud Zegel hoef ik ook niet te spreken. Deze avond zal ik hem negeren, zoals hij en zijn hele uitgeverij nu al jaren mijn schrijfkunst negeren. Nu ik bij de radio werk vindt hij me vast een hele pief en wil hij vast weer het een en ander van me weten in de hoop dat ik mijn opnameapparaat te voorschijn haal en ook het een en ander van hem wil weten. Nou, daar laat ik me mooi niet voor gebruiken.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen