Boekverslag : Anna Enquist - De Ijsdragers
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1040 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1040 woorden.
Titelbeschrijving
De titel slaat op het verkilde huwelijk van de hoofdpersonen. Het slaat op de trauma's die het koppel als klompen ijs moet meedragen.
Datum en plaats eerste druk en gebruikte druk
Uitgeverij: de arbeiders pers Amsterdam/Antwerpen
Een uitgave van de stichting CPNB ter gelegenheid van de boekenweek 2002.
Motto en opdracht
Het boek is opgedragen aan de dochter van de schrijfster, Margit. "die mij met haar literaire kennis en haar grote gevoelsbegaafdheid hielp het te voltooien." Mijn moeder heeft in een intervieuw met de schrijfster op tv vernomen dat Margit na deze hulp onder een vrachtwagen in Adam kwam en is komen te overlijden.
Illustraties
Omslag: -illustratie Joan Baggerman -ontwerp Marjo Starink.
Geen verdere illustraties.
Gedeling
Het boek bestaat uit een deel, dan het stukje waar de schrijfster het boek opdraagt aan haar dochter en dan 7 hoofdstukken met af en toe witte alinea's tussendoor. 91 bladzijden.
Samenvatting
In IJsdragers vertelt Anna Enquist de geschiedenis van een verzandend huwelijk. Nico en Loes van der Doelen wonen in een ouderwets en ruim huis, schitterend gelegen aan de duinrand. Maar dit draagt niet veel bij aan hun levensgeluk.
Hun dochter Maj, een stil teruggetrokken meisje dat niet aan de verwachtingen van haar vader voldeed, is het voorgaande jaar van huis weggelopen en heeft niets meer van zich laten horen.
Loes, lerares klassieke talen, is gevlucht in haar passie voor tuinieren. Nico heeft zich met grote verbetenheid toegelegd op zijn werk in de staf van een psychiatrisch ziekenhuis.
Ondertussen verscheinen er flinke deuken in de pantsers van beide partners.
Loes gaat vreemd met Wessel, een jonge man die haar helpt met tuinieren, en tergelijkertijd knoopt Nico een relatie aan met zijn stagaire Eva.
Met een welhaast meedogenloze precisie schetst de schrijfster de gebeurtenissen in een tot op het bot verkild huwelijk, waarin de partners hun trauma's als ijsklompen meedragen.
Het vertrek van de dochter is een bevestiging van die verkilling.
Vertelsituatie
Een ik-situatie bestaande uit 2 personen, plus een alwetende ik-verteller. De verteller verplaatst zich zowel in Nico als in Loes. Zij is zelf de hoofdpersoon.
Tijd
Het boek is in de verleden tijd geschreven en chronologisch verteld. Het speelt zich ongeveer 3-5 jaar terug af, dat is te merken aan de moderne begrippen in de gezondheidszorg. "In zijn inrichtingskeuken bereidde men maaltijden die in de wijde omtrek werden afgenomen, zijn wasserij bediende de halve stad en in de verpleeghuizen van de regio kocht men ruim zijn psychiatrische expertise in" blz24
Ruimte
Het verhaal speelt zich af aan het strand, in het woonhuis en in de tuin en in het ziekenhuis.
De ruimte heeft invloed want doordat het woon- en werkgebied dicht bij elkaar is spelen deze door elkaar. Ze hebben het thuis over het werk en op het werk over thuis.
Hoofdpersonen
Loes is de vrouw van Nico moeder van Maj. Ze is lerares in klassieke talen en gaat daar erg in op. Haar grote passie is tuinieren. Ze is een in zichzelf teruggetrokken vrouw. Ze gaat vreemd met haar tuinhulp Wessel. Via hem geeft ze geld mee voor haar dochter.
Nico is de man van Loes en de vader van Maj. Hij vindt dat zijn dochter hem teleurstelt. Hij is een harde werker, ongeduldig, een vechter en hij houdt van weerstand. "Hij wipte heen en weer van de hak naar de teen. De vechthouding." blz 54 Hij gaat vreemd met Eva, zijn stagaire. Hij is daadkrachtig en wil in het ziekenhuis waar hij werkt afdelingen opheffen.
Maj is een stil en teruggetrokken meisje dat in het jaar voor haar eindexamen is weggelopen van huis. Wessel, de tuinhulp, kent haar maar heeft haar beloofd niet met Loes of Nico over haar te praten. Haar kamer is onveranderd gebleven na haar vertrek.
Thematiek
Belangrijke momenten zijn de momenten waarop wordt getwijfeld over in hoeverre het slecht is om vreemd te gaan, en de manier waarop het huwelijk kapotgaat.
Het Thema is relatie en dan vooral relatieproblemen, en de gevoelens daarbij, of die daarbij zouden moeten zijn.
Stijl
Het taalgebruik vind ik soms wat moeilijk. Het is soms best lastig te volgen, maar over het algemeen viel het wel mee en waren het korte/normale en lange zinnen wisselen elkaar af. Net als de wat lastigere en de begrijpelijke zinnen. "De hemel en het water waren zwart, er was geen maan" blz 71 "Beslissingen om een patient te separeren, plat te spuiten, om een assistent een reprimande te geven of een verpleegster over te plaatsen, integendeel....etc. " blz 16
Eigen mening
Ik vond het boekje wel leuk ondanks dat het een niet zo leuk onderwerp heeft.
Het is zo geschreven dat het niet moeilijk doorlezen was.
Het mooist omschreven vond ik Nico. Zijn manier van doen en denken grepen me af en toe best een beetje aan..
"De lichtbundel viel op het bed waar een kind lag, een meisje dat haar tengere armen om het kussen had geklemd. Een kind. ...... Hij sloop de kamer binnen en kleedde zich aan. Al het losse geld haalde hij uit zijn portefeuille en legde het op het bed. .... De nachtportier bracht hem naar de garage, hij reed de straat uit, de stad uit, het donker in. Hij zetten zijn stil langs de weg, leunde met hoofd en armen tegen het stuur en begon te huilen." blz 73.
Ik miste wat detaills van het uiterlijk van de hoofdpersonen. Daar had ik graag wat meer over geweten.
Het boek heeft me geboeid juist omdat het vanuit 2 ik personen is geschreven. Dat geeft je meteen een heel ander beeld over het boek over het verhaal en de hoofdpersonen. Je krijgt dan alles van beide kanten te zien.
Ik ben misschien wat wijzer geworden op het gebied van geneeskundige termen (veel aan m'n moeder vragen) en wie weet nog wat van relaties.
Ik zal het boekje morgen nog niet vergeten zijn maar echt een diepe indruk achterlaten heeft het nou ook weer niet gedaan.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen