Boekverslag : Theo Hoogstraaten - De Liftster
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1748 woorden.

Titel: de liftster

Schrijver: Theo Hoogstraten



Korte samenvatting:



In de Bijenkorf wacht een vrouw op een Japanner die een pakketje moet ruilen in opdracht van Arno. De deal verloopt niet helemaal goed, omdat de Japanners niet mee willen werken. Zo wordt er op bijzondere wijze een moord gepleegd in de toiletten.



Melanie zou eigenlijk met haar vriendinnen op vakantie gaan, omdat haar ouders niet toestonden dat ze met haar vriend mee ging. Zo bedacht ze een plan om toch met haar vriend, Rino mee te kunnen. Bij het benzinestation haalt haar vriend haar daar op. Bij het benzinestation staat ook een meisje, Anouk dat graag mee wil liften. Melanie is het daar niet mee eens, maar Rino besluit dat ze toch mee mag. Wat ze niet weten is dat er een moord is gepleegd in de Bijenkorf en dat Anouk daar wat mee te maken heeft.



Ondertussen is er een onderzoek in gesteld om de moord op de Japanner op te lossen.



Onderweg gaat de auto van Rino kapot. Daarom gaan ze voor een nacht op een camping staan. Melanie heeft zo de pest aan Anouk( vooral omdat Anouk de hele tijd met Rino flirt, en dat vind Rino helemaal niet erg) dat ze besluit om weg te gaan. Ze heeft even daarvoor in de tas van Anouk geneusd en daar duizenden dollars en een revolver gevonden. Ze neemt daar een hoop geld van mee. Melanie is heel verdrietig en gaat het dorp in, maar wat ze niet ziet is een auto die met razende vaart aan komt rijden. Melanie wordt aangereden door de auto. Als ze wakker wordt ligt ze in het ziekenhuis.



Rino en Anouk zijn inmiddels verder gereisd. Als ze bij de grens komen ziet Rino dat hij geen Zwitsers geld heeft. Anouk gaat de auto uit om zogenaamd Zwitsers geld te halen, maar in werkelijkheid gaat ze er vandoor. Rino reist in zijn eentje verder naar Zwitserland. Onderweg wordt Rino klem gereden door een bende waarvan Arno de leider is. Hij slaat hem een paar keer , omdat hij niet wil zeggen waar Anouk is, maar laat hem even later toch gaan. Rechercheur Abdoel krijgt de opdracht om Rino te ondervragen, omdat ze denken dat Anouk wat met de moord op de Japanner te maken heeft. Kort nadat Abdoel in Zwitserland is gearriveerd wordt er een lijk gevonden in een meer. Rino moet het lijk identificeren, omdat ze denken dat het Anouk is. En Rino legt een verklaring af dat het dode lichaam van Anouk is. Later blijkt dat het lichaam van haar zusje is.



Als Rino terug is in Nederland krijgt hij een telefoontje, tot zijn grote schrik is het Anouk. Ze leeft dus nog! Ze geeft hem de opdracht om naar haar toe te komen en haar naar Melanie's huis te brengen om daar het geld op te halen. Rino weet Abdoel te waarschuwen die net bij een schietpartij bij een sportschool is geweest. Een blonde vrouw, die Anouk blijkt te zijn heeft daar in het wilde weg geschoten. Rino rijdt naar het huis van Melanie en daar wordt Anouk opgepakt. Rino kan weer opgelucht ademhalen.



Een paar dagen later kunnen Melanie en Rino weer gewoon met elkaar praten en de ruzie uitpraten.



Menig waarom wel/ niet lezen:



Ik raad iedereen aan dit boek wel te lezen er zit lekker veel spanning in en het blijft je boeien tot de laatste bladzijde.



Onderwerp



Ik vind het een leuk boek omdat het een boek is waar veel in gebeurd, en jongeren de hoofdpersonen zijn. Ik vind het ook wel een leerzaam boek, het zet je aan het denken. Als je het boek hebt gelezen dan weet je bijvoorbeeld dat sommige mensen gewoon echt niet te vertrouwen zijn, en soms ook nog in het criminele circuit zitten. Ik weet nu dat als ik ooit met zoiets te maken heb heel voorzichtig moet zijn met de dingen die ik doe. Ik ben door dit boek niet anders gaan denken omdat ik al vaker dit soort boeken heb gelezen (fear street). Ik vond het wel een beetje een aparte manier van uitwerken omdat je achtergronden van personen pas als laatste te weten komen, en dat is lang niet altijd zo.



Gebeurtenissen



Het verhaal zit helemaal vol met verrassingen en gebeurtenissen, daardoor is het moeilijk om te stoppen met lezen, het boek blijft je boeien. Soms weet je net hoe iets een beetje in elkaar steekt en dan gebeurd er weer iets anders. Soms gebeuren er dingen en dan denk je ‘wat heeft dat met de rest van het boek te maken.’ Vaak zie je een stukje later het verband tussen de gebeurtenissen pas. De gebeurtenissen vind ik op de eerste plaats spannend, want er gebeurt niet zomaar een moord, en mensen gaan niet zomaar een paketje in de Bijenkorf ruilen. Verder vind ik het ook een heel realistisch (herkenbaar) boek omdat het in de werkelijkheid gebeurd kan zijn. Er gebeuren ook steeds van die verrassende dingen zoals de schietpartij in de sporthal, je weet wel dat er met die Arno en zijn vrienden iets niet pluis zit maar je verwacht daar toch geen schietpartij. Na alles wat er is gebeurd ga je toch wel denken waarom het is gebeurd, en of mensen die je kent ook met zoiets te maken zouden kunnen hebben. De gebeurtenis van Rino in Zwitserland is me toch wel het meest bij gebleven, stel je voor dat hij er nou echt niks vanaf had geweten en mensen geloven je niet, als ze je eens weten te vinden is dat de volgende keer waarschijnlijk weer en dat lijkt me toch niet zo prettig om te weten.



Personages



Ik vind dat Melanie Rino behoorlijk in gevaar heeft gebracht door niks te vertellen over het geld en de revolver. Maar ik vind het stom dat Rino geen nee tegen Anouk durft te zeggen, bijvoorbeeld toen Anouk perse verder wilden rijden maar Rino eigenlijk liever een dag wachtte. Dus zou ik tot zover niet op die twee willen lijken. Maar aan de andere kant vind ik het wel dapper van Rino dat hij met Anouk afspreekt en dan de politie waarschuwt, want hij wist toen wat zich allemaal in sportzaal afspeelde. Ik vind het ook goed van Rino dat hij Melanie in bescherming wil nemen, ondanks dat Anouk hem met dat pistool bedreigd. In dat opzicht zou ik wel op Rino willen lijken. Ik bewonder aan de ene kant wel de eigenschappen van Anouk, ze is door haar hele achtergrond zo veranderd en doorgedraaid, maar ze kan tegelijkertijd wel zo helder denken, en alles zo goed plannen. Ook de dapperheid van Rino bewonder ik om tegen Anouk te liegen. Ik vind het wel verschrikkelijk van Melanie dat ze zo tegen haar ouders kan liegen. Soms een klein onschuldig leugentje oké, maar dat ze zo op vakantie kan gaan. Ik vind Anouk, Melanie en Arno echte personen waarin je helemaal in mee kon gaan. Het leek bijna of ze echt leefden. Maar Minou leer je eigenlijk bijna dood kennen, daardoor kun je je eigen niet in haar verplaatsen. De personages reageren iedere keer anders. Wanneer Manou dood is is Anouk niet verdrietig terwijl ze plannen hadden om samen opnieuw te beginnen. Melanie reageert nogal achterdochtig, als Rino ook maar een blik naar Anouk werpt denkt Melanie alweer van alles. Rino reageert wel voorspelbaar als de politie vraagt naar wat er met hem op de parkeerplaats gebeurd is. Hij zegt dat er niks aan de hand is, uit angst dat de gangsters terug komen. Het meest kom je te weten van Melanie, Rino en Anouk. Ik kan hun gedrag wel begrijpen, en dan die van Melanie het meest. Het is niet gek dat je achterdochtig reageert wanneer je oudere vriend met een aantrekkelijk meisje van dezelfde leeftijd weggaat, maar ik snap niet waarom ze zoveel geld jat. Rino snap ik niet helemaal. Waarom gaat hij met een aantrekkelijk meisje dat hij verder helemaal niet kent. Anouk kan ik vanwege het jatten van het geld wel begrijpen. Ik ben het niet helemaal eens met Melanie waarom ze zoveel geld jat, ze had beter een beetje minder mee kunnen nemen. Wat ik niet snap is dat Rino met Anouk mee gat terwijl hij dat diep in zijn hart eigenlijk helemaal niet wil.



Bouw



Het is een heel spannend verhaal, met veel open stukken en raadsels tot aan het einde, daardoor wordt een verhaal voor mij boeiend, dus ook dit verhaal boeide me. Ik vind wel dat de schrijver soms een beetje te snel van onderwerp veranderd, maar ik denk dat dat wel goed bij het onderwerp past, zo blijft het spannend. Zeker op het einde zitten er veel terug blikken in het verhaal, vooral om de achtergrond van de personen te beschrijven. Ik vind het fijn als een boek een afgerond einde heeft, zoals in dit boek. Kortom, ik vind dat het verhaal goed samenhangt met elkaar, en ik kan er verder weinig van zeggen.



Taalgebruik



Het boek was makkelijk om te lezen. Er zaten niet veel moeilijke woorden in en geen lange onbegrijpelijke zinnen. Als een boek makkelijk is om te lezen kan ik m’n aandacht er beter bijhouden en dwaal ik niet steeds met m’n gedachten af. De verhouding tussen beschrijving, gesprekken en weergave van gedachten of gevoelens vond ik goed, omdat er in het verhaal steeds weer iets nieuws gebeurd en het daarom niet langdradig wordt. In het boek wordt niet gevloekt, en dat zou je van personen als Anouk en Arno eigenlijk wel verwachten. Niet dat ik dat erg vind maar het zou wel bij ze passen. Verder is er naar mijn mening niks op het taalgebruik tegen.



3 citaten:



blz 12: op dat moment werd er buiten langdurig gegild, direct gevolgd door geschreeuw en het geluid van hollende voeten. (de moord in de bijenkorf in Amsterdam)



blz 42/43: Ze (melanie) had nooit gedacht dat rino op zo’n ordinaire meid zou kicken. Anouk deed ook zo vreselijk aardig. Zelf was ze er ook bijna ingetrapt. Ze voelde gewoon dat anouk een gewiekst serpent was en alleen maar aardig deed. (in dit stukje komt melanie erachter dat anouk niet te vertrouwen is en ze besluit weg te gaan.)



blz 56: verdomme rino, je bent toch geen kindermeid! Anouk keek hem met ogen aan waarin niet meer te ontdekken viel van de warmte en vriendelijkheid die ze daarvoor nog had uitgestraald. (anouk is toch niet het lieve meisje dat ze blijkt te zijn als je haar op het eerste gezicht ziet en nog niet zo lang kent.)
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen